ผมรักอาจารย์ในห้องสอบ 2 ตอบจบ เรื่องนี้มีชื่อรองว่า "จดหมายรักถึงอาจารย์จากห้องสอบ" อ้าว ....ยาวเชียว (แล้วก็โกหกเหลือร้าย) ข้างนอกร้อนฉิบ ข้างในเปิดแอร์ให้มันเย็นๆไว้ แช่หัวแช่ตัวให้เย็นๆหน่อย ไม่งั้นคิดอะไรไม่ออก หมดสติแน่นิ่ง(ได้เชียวนาร้อนญี่ปุ่น) กลับมาต่อเรื่องค่ะ ยามที่ไอ้หนุ่มทาโร่มาเรียน เขามีตำรามาด้วย ข้อนี้เป็นเรื่องสำคัญ ที่ทำให้ไอ้หนุ่มมีคะแนนนิยม มากมายไม่นิดหน่อยว่า "ตั้งใจจริง" แต่เสียคะแนนไปเยอะเพราะความที่ไอ้หนุ่ม เดี๋ยวๆมาเรียน เดี๋ยวๆโดดๆ แต่...ที่อาจารย์ส้มเช้งยังไม่ตัดหางไอ้หนุ่มคนนี้ก็เพราะ เหตุผลที่หนึ่ง เวลาไอ้หนุ่มทาโร่มาเรียน ไอ้หนุ่มขยันขันแข็งพยายามตามเรื่องที่ กำลังอธิบายไปได้ตลอด ( ทั้งๆที่โดดๆก็เหอะ) แสดงว่าไอ้หนุ่มทาโร่เป็นเจ้าของหัวสมองที่ไม่ฝ่อ มีรอยย่นๆของความฉลาดในมันสมองหลายย่น (เขาว่ากันว่า "รอยย่นๆ" ยิ่งมียิ่งดี เพราะไอ้ย่น ในมันสมองเป็นเครื่องหมายบอกความฉลาด อย่างอัลสไตล์มีมากกว่าคนอื่น เขาว่ากันว่านะ อิชั้นไม่มีเครื่องพิสูจน์หรอกค่ะ) เหตุผลที่สอง ไอ้หนุ่มทาโร่มีอัธยาสัยดี มีมารยาท รู้ต่ำรู้สูง บอกนิสัยและสันดาน เวลาพูดคุยด้วยก็ไม่มีการแสดงห่าม สิ่งที่พูดก็เป็นเรื่องเป็นราว มีเหตุมีผล (ทั้งๆที่โดดๆก็เหอะ) และที่สำคัญไม่มีท่าทีว่าไอ้หนุ่ม ชอบสร้างเรื่องมาโกหกเพื่อเอาตัวรอดอย่างเด็กบางคน เหตุผลที่สาม มันหล่อฉอหอ (ตามมาตรฐานของอาจารย์ส้มเช้ง) ข้อนี้เป็นเหตุผลหมิ่นเหม่มากๆ เพราะถ้าไม่มีเหตุผลข้างบนสองข้อก่อนนั้น ข้อนี้อาจจะทำให้อาจารย์ส้มเช้งเสียผู้ใหญ่ เอิ๊ก และแล้ววันสอบก็มาถึง ไอ้หนุ่มทาโร่เข้าสอบตามเวลาเป๊ะ ยิ้มหวานมาเชียว ..... พอเริ่มสอบ เปิดกระดาษข้อสอบ ไอ้หนุ่มก็ลงมือเขียนยิกๆ เขียนๆ ขีดๆ แล้วก็ลบๆ ไม่มีท่าทีว่าไอ้หนุ่มจะทำข้อสอบไม่ได้ โอ โอ่ โอ้ ...อาจารย์ส้มเช้งโล่งอก เพราะไอ้หนุ่มทำข้อสอบไม่ได้ ได้คะแนะไม่ถึง 60 ก็หมายความว่า ไอ้หนุ่มอาจจะต้องเรียนปี 4 ซ้ำอีกปี ไอ้หนุ่มเคยบอกไว้แล้วว่า "เครดิตตัวนี้จำเป็นมากๆ ผมขาดไม่ได้ครับ" ถ้าขาด หมายถึงรีพี้ท จบไม่ได้ ต้องเสียค่าเทอมทั้งปีอีกรอบ เข็มนาฬิกาเดินช้า เดินเร็ว แล้วแต่ความรู้สึก ของนักศึกษาที่เข้าสอบของแต่ละคน บางคนก้มหน้าก้มหน้าเขียน บางคนนั่งอมยิ้ม ส่งสายตาบีมๆ ทำเสน่ห์ใส่ บางคนก็เฉยเมย แน่นิ่ง เหมือนรู้ชะตากรรม บางคนก็ทำเสร็จภายใน 30 นาที (เฮ้ย ง่ายเกินไปรึไงเธอ) บางคนใจกล้าตะโกนบอกมาว่า "อาจารย์ ผมทำไม่ได้" (สมน้ำหน้ามั้ยล่ะ เอาแต่คุยในชั้นนี่เธอ ยังมีหน้ามาร้องเรียนอีก เฮะ) นาฬิกาบอกว่าหมดเวลา เอ๊า ส่งข้อสอบมาซะดีๆ อย่าขัดขืน แล้วไอ้หนุ่มทาโร่ก็เดินมายื่นกระดาษคำตอบ ยิ้มสว่าง คงทำได้ ไม่มีปัญหา ฉะนั้น แต่... เมื่ออาจารย์ส้มเช้งแกเปิดกระดาษสอบของหนุ่มทาโร่ ก็เห็นว่าไอ้หนุ่มเขียนคำตอบไว้หรอมแหรม ที่โน่นคำ ที่นี่คำ พลิกไปหน้าสอง ก็ยังที่โน่นคำ ที่นี่คำ พลิกไปหน้าหลังสุด.. อา อ่า อ้า... ไอ้หนุ่มร่ายมนต์รักไว้เป็นจดหมายยาวเกือบสิบบรรทัด ตัวอักษรที่เรียงๆไว้ล้วนเป็นภาษาสุภาพที่สาธยาย ไม่ใช่ "ความรัก" หรอก แต่เป็น "การอธิบาย "ว่า "ทำไมผมทำข้อสอบไม่ได้" น้ำเสียงถ้อยคำไม่ได้บอก "ขมขู่" หรือ "ก่อกวน" อย่างที่อาจารย์ส้มเช้งเคยรับจากจดหมายแบบนี้จากนักศึกษา ในอดีตเคยมาแล้ว อดีตที่น่าสยอง ในจำความสองสามครั้ง เด็กส่งจดหมายขมขู่มาตรงๆ "ถ้าฉันไม่จบก็เพราะแกให้ฉันตก" แต่จดหมายจากห้องสอบของไอ้หนุ่มทาโร่ ไม่มีน้ำเสียงเช่นนั้น แม้แต่น้อย มีแต่ความสุภาพ ขออภัย ขอโทษ ที่ทำข้อสอบของอาจารย์ไม่ได้ ไอ้หนุ่มทาโร่ใช้ไม้สูง ว่างั้นเหอะ จดหมายยาวๆ ร่ายภาษาสวยๆด้วยตัวอักษรงามๆ รับผิดทั้งหมด ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพราะผมผิดคนเดียว ผมทำให้อาจารย์ผิดหวัง ผมไม่มีข้อแก้ตัวใดๆทั้งนั้น แต่เครดิตจากวิชาของอาจารย์ ถ้าไม่ได้ในเทอมนี้ หมายความว่าผมต้องเรียน ปี 4 ใหม่ซ้ำ ผมไม่น่าให้อภัยหรอกครับ ผมรู้ตัว .... ไม่มีคำว่า "ป๋มรักอาจารย์" หรอกค่ะ (ผิดหวังหรือโล่งอก) แต่เอ๊ ไหง อาจารย์ชักจะใจอ่อน โอนเอน เข้าข้างไอ้หนุ่มเข้าแล้วซี ไอ้โย่ อาจารย์ส้มเช้งกำลังจะเสียผู้ใหญ่เต็มๆเล้ย .... ด้วยภาษาอ่อนหวาน หัวใจยายแก่ชักจะละลาย เหมือนน้ำหยดติ๋งๆ เซาะหินทราย และแล้ว...กรรมยายแก่ หัวใจสาว แกบวกคะแนน"ความนิยม" ให้ ไอ้หนุ่มมากกว่าความเป็นจริง 10 คะแนน อย่าเพิ่งตกอกตกใจ กล่าวร้ายว่ายายแก่ ทำตัวไม่เหมาะสม ขาดคุณธรรม ตั้ง 10 คะแนน หรือ แค่ 10 คะแนน สำหรับการที่ไอ้หนุ่มสำนึกผิด (แต่ไม่ทันการ) ไม่ทำให้ยายแก่เสียคนหรอก ไอ้หนุ่มก็ไม่มีวันจะยิ้มสะแหยะว่าเป็นผู้ชนะกำหัวใจยายแก่ ได้หรอก 10 คะแนนนี้มีความหมายหนัก นักหนา ว่า ไอ้หนุ่มอาจต้องเสียเวลาเรียนอีกปี ถ้าไอ้หนุ่มไม่ขยันในเทอมต่อไป เที่ยวหน้า นะเธอ อย่ามัวเสียเวลากระทำแต่การแก้ตัว เขียนจดหมายขอความเห็นใจถึงอาจารย์ในห้องสอบ จำไว้ จำไว้ ... บรรดาอาจารย์ทั้งม้วนให้ชื่อคะแนนนี้ว่า "คะแนนคาดฑันณ์" เป็นตราสลักหลัง เห็นชัดเจน มีมนต์ขลังดีแท้ เด็กเอาไปสะดุ้ง นอนฝันร้ายได้ไปอีกเทอม แหะๆ เป็นการแก้แค้นของบรรดาอาจารย์แหละ ดีแล้วที่ทำเก่ง หมิ่นฝีมือบู๋ลิมในอาณาจักรมหาตลัย รูปไม่เกี่ยวกับเรื่อง มุมทำใจ Create Date : 12 สิงหาคม 2553 Last Update : 12 สิงหาคม 2553 8:16:52 น. 0 comments Counter : 627 Pageviews.   Share Tweet