ไอ้หวานขายชั่วโมง 2

ขาดแรงบันดาลใจไปสักพัก

กลับมาต่อเรื่องของหนุ่มหวานอาชีพ "นายเสริฟ" โฮซุโตะ

ก่อนอื่นตอบคำถามเก่าค้างจากตอนก่อนว่า
"ไอ้หวานหล่อไหม"

ฮี้...ถ้าแบ่งกรุ๊ปบรรดาหนุ่มหล่อสุดในแคมปัสเป็นกรุ๊ป A
และกรุ๊ปพอพาไปวัดไปวาได้เป็นกรุ๊ป B
หนุ่มหวานอยู่ในกรุ๊ป C ค่ะ

คือ ไม่คิดจะพาไป แต่ถ้าวันไหนว่างจริงๆ
อาจจะเกิดแรงดันใจพาไปโชว์ชาวบ้านในวัดในวา
ประมาณนั้น



แต่ไอ้หวานมีซูเหน่ที่ยิ้มตาเศร้าๆหวานๆ



สาวญี่ปุ่นมีรสนิยมชอบหนุ่มที่มีจุดสะกิดแรงความสงสาร

ไอ้นี่แหละที่ "ไอ้หวาน" มี

ไม่งั้น ไอ้หวานคงไม่ได้ทำงานนั่งชั่วโมงได้
ตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเรียนมัธยม

Shocks !!! โห ...

แล้วอาจารย์ส้มเช่งรู้ได้ไง

เพื่อนๆและเด็กรุ่นน้องไอ้หวานรู้ไปกันไปทั่วหอ

เพราะโรงเรียนที่ไอ้หวานเรียนเป็นโรงเรียนที่เด็กอยู่หอกันทุกคน
ข่าวก็เลยแน่นแฟ้นนักหนา ....
ข่าวมันบินบรื๋อมาเข้าหูอาจารย์แก่ส้มเช้งจนได้
( พรายกระซิบ ..ในชั้นๆนึง มีพรายสาวๆเยอะ )

และ แล้วก็เกิดคำถามขึ้นมาอีกข้อว่า
" แล้วทำไมโรงเรียนถึงปล่อยให้เด็กออกไปทำงานเป็นโฮซุโตะได้ล่ะ"

นั่นนะสิ....

เหมือนบ้านเมืองไม่มีกฎหมาย
และโรงเรียนไม่มีกฎระเบียบ

เด็กๆรู้ และผู้ใหญ่ทำไม่รู้

ครูทั้งหลายคงหลับตาสอนเด็กมั้ง...
ไม่มีใครอยากหาเหาใส่หัว
ด้วยการแก้ปัญหาเด็กที่แก้ไม่ได้


ถ้าทำ ...เขาจะกลายเป็นโมเสด คือโดดเดี่ยว
ไม่มีใครช่วยแก้ ร็อก แล้วก็ไม่ได้ดี

เหย.....

อาเมน...
แล้วไอ้หวานก็ติดวิสัยทำงานนั่งชั่วโมง
ทำมาหากินคลุกคลีกับเพศหญิง
ที่มีเงินจ่ายชั่วโมงให้ไอ้หวานใช้

จนถึงระดับไอ้หวานเข้ามหาตลัย
แล้วก็ไม่มีการเลิกงานโฮซุโตะ

เพื่อนๆและเด็กรุ่นน้องของไอ้หวานก็ตามเข้ามาในมหาตลัยด้วย
เพราะมันเป็นสถาบันต่อเนื่องตั้งแต่อนุบาล



จะเลิกไปใย
ในเมื่อมันสบาย มีเงิน และได้สัมผัสกิเลสของเพศหญิง
จน...
กลายเป็นบรรยากาศเฉพาะตัวของไอ้หวาน

ไอ้หวานไม่เหมือนนักศึกษาชายตัวเหม็นๆคนอื่นในห้องเลย

ไอ้หวานตัวหอม เสื้อผ้าสะอาดสะอ้าน...
และโปรยเสน่ห์ด้วยรอยยิ้มหวานๆเศร้า
ตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอ



เอาล่ะสิ เหยแล้วสิ
คุณผู้อ่านเกิดความอยากเจอไอ้หวานขึ้นมาบ้างแล้วสิ
ฮะ ฮะ ห้า ห้า....

Create Date : 10 มกราคม 2554		0 comments
Last Update : 10 มกราคม 2554 18:42:46 น.
Counter : 636 Pageviews.
Share Tweet