ท้องฟ้ากว้างใหญ่...แต่ทำไมเราถึงพบกัน
วันนี้วันหยุดของบลูค่ะ เลยอยู่กับรินได้ทั้งวัน กิจกรรมประจำวันของรินก็เดิม ๆ เสมอมาค่ะ ทำความสะอาดบ้าน ทำอาหาร จากนั้นก็ทำความสะอาดบ้าน เล่นเกม ดูหนังเล่นกับนังสำลีและเจ้าสีทอง แต่ถึงกิจกรรมของเราสองคนจะซ้ำซากวนเวียนกันอยู่แค่นี้ ท่ามกลางกิจกรรมเดิม ๆ แต่บลูไม่รุ้สึกเบื่อเลย กับการมองสาวน้อยร่างเล็กคนนี้กับงานประจำวันซ้ำ ๆ เพราะอะไรหรือคะ มาดูกันดีกว่า
ริน: บลู บลู:ไรเหรอ รัก:รักรินไหม บลู:(มาอีแล้วคำถามนี้ ตอบไงดีวะ ) บลู:จ๊ะ ริน:เมนคูนน่ารักเนอะ บลู:(หาเรื่องเสียเงินอีกแล้วไง ) แต่ว่ามันตัวใหญ่เลี้ยงลำบากมาก ขนยาวด้วย เมืองไทยร้อนสงสารมัน (ต้องดักคอไว้ก่อนค่ะ) ริน:ไม่หรอกถ้ามันเกิดในไทยมันจะชิน รินอ่านมาแล้วง (ใครดันมาเผยแพร่ความรู้นี้ฟ่ะ ) บลู: อ้อ อือน่ารัก แล้วไงหรอ (ทำเป้นโง่ไว้ก่อน) ริน:เลี้ยงนะ บลู:(ตูว่าแล้ว)ไหนว่าอยากได้น้ำตกสวย ๆ ที่หน้าบ้านไง กับต้นไม้ต้นใหญ่อีก ถ้าจะเอาแมว ต้นไม้กับน้ำตกไม่ต้องเอานะ เลือกเอาจะเอาอะไร ริน:(ตอบโดยไม่ต้องคิด) เอาน้ำตกกับต้นไม้ไว้ให้เมนคูนปีนเล่น บลู:(ใครช่วยบรรยบายความรู้สึกหนูตอนนี้ที แปลออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ เมื่อได้ฟังคำตอบยัยนี่)
ตอนนี้ยังไม่ข้อสรุปที่แน่ชัดค่ะ เพราะบลูเบี่ยงเบนไปเรื่องอื่นเสียก่อน แต่รับรองว่าไอ้คำว่า "เมนคูน"กับคำว่า"รักรินไหม" คงจะตามหลอกหลอนบลูไปอีกซักพักใหญ่้ ๆ เลยเชียวค่ะ
เห็นไหมละคะว่าท่ามกลางกิจกรรมอันซ้ำซาก ยัยรินย่อมมีหนทางหาเรื่องปวดหัวมาให้ได้เสมอ
แต่ก็แปลกนะคะ.. เพราะความจริงแล้วบลูเป็นคนขี้รำคาญ และไม่ชอบโดนเซ้าซี้มาก ๆ กลับไม่รู้สึกรำคาญรินเลยแม้แต่น้อย (ขืนทำท่ารำคาญคงโดนตบหัวทิ่ม)
บลูยังจำได้ว่าตอนสมัยทำงานแรกๆ งานทั้งเหนื่อยและหนัก โดนหัวหน้าด่าไม่เว้นแต่ละวัน จนบางครั้งมานั่งคิดว่า นี่เรามานั่งให้เขาด่า เพื่อสิ้นเดือนจะได้ได้เงินใช่ไหมหนอ หากแต่พอนึกถึงคำสัญญาที่ให้กันไว้ว่า "สักวันหนึ่งเราจะมาอยู๋ด้วยกัน" ความเหนื่อยล้าทั้งจากใจและกายก็หายไป กลายเป็นแรงใจที่ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
จากในอดีตที่หากต้องล้มลงเพราะเหนื่อยกับอุปสรรคที่พบ ก็คงได้แต่ปลุกปลอบใจตนเองให้ลุกขึ้นสู้ แต่หลังจากที่รินก้าวเข้ามาในชีวิต รินกลับกลายเป็นแรงใจให้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง และกล้าที่จะตัดสินใจก้าวไปข้างหน้า
เพราะถึงแม้ว่าหนทางอาจจะยากลำบาก อาจจะต้องล้มลงระหว่างทาง ก็จะยังมีมือของรินช่วยดึงบลูให้ลุกขึ้นมาสู้อีกครั้ง
หลายคนเคยบอกว่า.... "ความรัก" ทำให้คนแข็งแกร่งที่สุดอ่อนแอลงได้ และทำให้คนอ่อนแอที่สุดเข้มแข็งขึ้นได้เช่นกัน สำหรับบลูแล้วกลับคิดว่า "ความรัก" ทำให้คนที่แข็งกระด้างที่สุดอ่อนโยนลงได้ และทำให้คนอ่อนแอที่สุดกล้าที่จะลุกขึ้นฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ ได้เช่นกัน
ถึงแม้ว่าวันนี้... บลูอาจจะต้องพบกับความสูญเสียหลาย ๆ อย่างในชีวิตไป แต่อย่างน้อยบลูก็ยังรู้สึกว่า บลูโชคดีที่บลูได้พบรินและได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้
บางที...สิ่งที่บลูปรารถนาที่สุด อาจไม่ใช่การประสบความสำเร็จในการงานที่ทำ หากแต่...เป็นการได้มีรินอยู่เคียงข้างความสำเร็จในชีวิตต่างหาก
หากบลูต้องไปยืนอยู่ในจุดสูงสุดของความฝัน โดยไร้ซึ่งรินเคียงข้าง....ฝันนั้นจะมีประโยชน์อะไรเล่า ในเมื่อเราไร้ซึ่งคนที่รักมาช่วยร่วมแบ่งปันความสุขนั้น บางที...ถ้าคนบนฟ้าชักนำบลูให้มาพบกับริน บลูก็จะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ฟ้าไม่ผิดหวัง...หากเราต้่องจากกัน
สำหรับบลูแล้วในตอนนี้ รางวัลในชีวิตของบลูที่ต้องมืดมนมานานแสนนาน ไม่ใช่การทำฝันให้เป็นจริงแต่อย่างใด แต่หากเป็นการได้รินเข้ามาในชีวิตนี้ ได้มีใครสักคนคอยเคียงข้าง และมั่นใจว่าตลอดเส้นทางนับแต่นี้ไป บลูจะไม่ต้องเดินด้วยความเปล่าเปลี่ยว และได้แต่ปลุกปลอบใจตัวเองให้มีความกล้า ด้วยร่างกายที่สั่นเทาอีกต่อไป
บลูจะกลับมาบ้าน และัได้พบเจอกับรอยยิ้มใส ๆ ของรินเสมอ ๆ ได้หลับนอนอย่างเป็นสุข โดยมั่นใจว่า...คืนใดที่ฝันร้าย จะมีรินอยู่เคียงข้างให้อุ่นใจว่า "ไม่ได้อยู่คนเดียว" สามารถกหลับตาหลับได้อย่างมั่นใจว่า เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา จะมียัยตัวยุ่งที่แสนรักคนนี้เป็นภาพแรกที่เจอเสมอ
"ขอบคุณคนบนฟ้า สำหรับรางวัลที่ให้มาในครั้งนี้..."
สำหรับคืนนี้ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะคะ ขอให้คนที่มีรักอยู่ มีความรักให้กันตลอดไป ใครที่ยังโสด ขอให้ได้รับความรักจากคนรอบข้างเสมอนะคะ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่า
Create Date : 26 มีนาคม 2553 |
|
7 comments |
Last Update : 27 มีนาคม 2553 9:40:02 น. |
Counter : 1064 Pageviews. |
|
|
|