Paradox :: On The Paradise งานคัฟเวอร์แปร่งหูจากขุนพลดอกซ์
Paradox ออกสตูดิโออัลบั้มชุดที่เจ็ด นับจาก Lunatic Planet มาถึง 10 Years Later ให้ได้ฟังกันแล้วครับ
งานชุดนี้เป็นการนำเอาเพลงเก่า ๆ ของพาราดอกซ์ทำใหม่ในสไตล์บอสซาโนวาที่กำลังฮิตอยู่ในเมืองไทยขณะนี้ โดยได้เลือกเอาเพลงตั้งแต่สมัยชุด On the Rainbow จนถึงล่าสุดอย่าง 10 Years Later ไว้ เพลงดัง ๆ อย่าง ผงาดง้ำค้ำโลก นักมายากล ขอ ฯลฯ ถูกรวมไว้ในอัลบั้มนี้ทั้งสิ้น
ความจริงจะกล่าวว่านี้คืออัลบั้มของพาราดอกซ์เต็มร้อยเปอร์เซนต์เลยก็คงไม่ใช่ เหตุด้วยทีมงานเบื้องหลังทั้งหมด ไม่ว่าจะตำแหน่งกีตาร์ เบส กลอง รวมถึงเครื่องสายและเครื่องเป่าต่าง ๆ ล้วนแต่เป็นทีมงานเฉพาะ บทบาทของวงพาราดอกซ์นอกจากการเป็นเจ้าของเพลงและเล่นมิวสิควิดีโอแล้ว คงมีเพียง ต้า อิทธิพงษ์ กฤษดากร ณ อยุธยา เท่านั้นที่ทำหน้าที่กับบทบาทนักร้องที่ถ่ายทอดเรื่องราวออกมา
อารมณ์คงคล้ายกับอัลบั้ม On the Beach ที่ทำออกมาเป็นลักษณะอคูสติก ซึ่งมีทีมงานทำเพลงต่างหากอยู่แล้ว
เพลงใหม่หนึ่งเดียวในอัลบั้มคือ "ใครสักคน" อารมณ์เพลงคล้ายกับเพลง เงา ในอัลบั้ม 10 years later ซึ่งทำออกมาได้เพราะทีเดียว แต่หากถามถึงความจี๊ดใจ (ซึ่งอาจจะมีผมที่รู้สึกคนเดียว) ยังไม่จี๊ดเท่าเพลง "ดาว" "3 มิติ" หรือแม้แต่เพลง "เงา" อย่างไรก็ตามเพลงนี้เนื้อหาน่าจะโดนใจคนโสดโหยหาความรักกัน
โดยรวมของอัลบั้มนี้ถือเป็นอัลบั้มที่ฟังงาน การเรียบเรียงดนตรีใหม่ทำได้น่าสนใจ บางเพลงใส่ลูกเล่นลงไปใหม่ได้อย่างหวือหวา แต่ก็ยังคงเสน่ห์เดิม ๆ ของต้นฉบับไว้ อย่างไรก็ดีสิ่งที่ขัดกันอย่างแรงคือเสียงของต้าในหลาย ๆ เพลงช่วงต้นอัลบั้ม ไม่ว่าจะเป็น ผงาดง้ำค้ำโลก นักมายากล เพลงสุดท้าย ที่พยายามจะร้องสไตล์กระซิบ อันเป็นสไตล์การร้องที่เข้ากับดนตรีแนวนี้ แต่เสียงของต้าไม่เหมาะมาก ๆ ครับ ด้วยเนื้อเสียงที่ทุ่ม ทำให้เมื่อพยายามจะให้เสียงออกมากระซิบ ๆ แล้วดูขัดเขินไม่เป็นธรรมชาติ แถมยังมีหลายท่อนในเพลงเร็ว ๆ ที่เสียงขึ้นไปไม่ถึงเนื่องจากต้องดัดเสียง ทำให้อารมณ์พลอยหายตามไปด้วย
เมื่อลองเปรียบเทียบกับเพลงที่อยู่ในอันดับหลัง ๆ อย่าง กลิ่นโรงพยาบาล เงา ที่ต้าร้องอย่างเต็มเสียงอันแสนทุ่มและกังวาน (จนผมอดคิดไม่ได้ว่าเพลงกลิ่นโรงพยาบาลนี้ไม่ได้ร้องใหม่แหงเลย) กลับเข้ากับดนตรีที่ทำออกมาได้มากกว่าแนวทางที่พยายามร้องเพลงแบบไม่ใช่สไตล์ตัวเอง
หากเปรียบกับอัลบั้มเพลงคัฟเวอร์ที่ออกมาก่อนนี้อย่าง On the Beach งานชุดนี้อาจไม่ลงตัวเท่านัก อารมณ์ความเป็นพาราดอกซ์แม้ยังคงอยู่แต่ก็ไม่แจ่มแจ้งรู้สึกสัมผัสได้อย่างเต็มที่เหมือนตอนฟังอัลบั้มปกฉลามล้อคลื่น ที่เมื่อได้ฟังครั้งกระนู้นมันช่างลงตัวเพราะเสียจริง ๆ
งานชุดนี้แฟน ๆ พาราดอกซ์คงมีไว้ในครอบครองกันถ้วนหน้า แต่สำหรับขาจรแล้ว ถือเป็นอัลบั้มที่ผ่านเลยไปก็ไม่ได้พลาดอะไรครับ
1. เพลงสุดท้าย 2. ก็มีแค่นั้น 3. กลิ่นโรงพยาบาล
Create Date : 29 มีนาคม 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 29 มีนาคม 2550 14:56:00 น. |
Counter : 1279 Pageviews. |
|
|
|
ปล. วันก่อนเห็นพี่สองพาราด็อก ยืนแดนซ์อยู่กับ เมีย เอ่อ... แฟนของพี่แก ดูท่าทางสนุกใหญ่ที่คอนเสิร์ทตาฮิติ 80