มีใครเข้าไปเรื่องการตายของโบดริยาร์ด หนังคิดชาวฝรั่งเศสสายโพสต์โมเดิร์น ในบล็อกของพี่บาคหรือยังครับ

ถ้ายังขอเชิญที่ลิงค์นี้ https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=historyandphilosophy&date=17-03-2007&group=2&gblog=11

คือผมอยากจะบอกว่า นี้เป็นข้อเขียนชั้นดีเลยนะครับ คืออยากอิงไปถึงความคิดของเด็ก ๆ ที่พึ่งเริ่มสนใจหนัง หรืออะไรก็ตามที่บอกว่าเป็นโพสต์โมเดิร์นแล้วรู้สึกว่ามันเท่มาก ลองอ่านนี้ดูแล้วจะพบว่าเรื่องโพสต์โมเดิร์นไม่ได้เท่เลยนะครับ แถมยังน่ากลัวอีกมาก ๆ

อย่างเรื่อง Simulacra นี้ ยิ่งอ่านยิ่งรู้แล้วยิ่งตกใจ มนุษย์เราตกอยู่ในห้วงการรับรู้ที่ไม่ม่อยู่จริง ลองคิดดูสิครับว่ามันเท่ยังไง

ใช่แล้ว เห็นด้วยเลยพี่ดอง

เพลง cover จะทำมาทำไมไม่รู้

ยังไง version เก่ามันก็ดีอยู่แล้ว

ไม่รู้สิ

ไม่ค่อยจะชอบเหมือนกัน

- - - -

อย่าไป cover เพลงใครเค้าเล้ยยย

เพลงที่คุณทำเองล่ะดีที่สุด

แวะมาฟังเพลง...และอิ่มหนำสำราญ

ใครนะช่างว่า อิสรภาพคือสิทธิในการบอกคนอื่นในเรื่องที่เขาไม่อยากได้ยิน

เลิกฟังวิทยุหรือดูทีวี มานาน นั่นคือ อิสรภาพที่เราเลือก

เพราะโลกแสนกว้างใหญ่ใบนี้ ทำให้เราสามารถเลือกเสพเฉพาะสิ่งที่เราพึงใจจะเสพ และบางอารมณ์เราก็ชอบแบบที่จริงจังและจัดจ้าน

แล้วจะแวะมาอีกค่ะ

ยังไงก็ยังชอบความเป็นออริจินัล อยู่ดี

Simulacra อืม อ่านแล้วหนักหัวแฮะ ฟังเพลงดีกั่ว ^^

บางทีมันเป็นเรื่องการตลาดด้วยนะ
เข้าใจผู้ผลิตอยู่บ้าง

ทำอะไรใหม่ๆ เจ๋งๆ ออกมา ใครก็อยากทำนะ
แต่คนเสพล่ะ จะมีมากแค่ไหน

คนฟังเพลงนอกกระแสแบบดองพี่ว่ามีไม่มากหรอก

ป.ล. เห็นด้วยว่าบทความคุณบาค ชิ้นนั้นดีมาก

ผมมองแบบนี้ครับพี่แป็ด

ผมก็เข้าใจครับในมิติของผู้ผลิต การคัฟเวอร์เพลงเก่าออกมา มันช่วยลดโอกาสขาดทุนได้เยอะ แค่จ้างคนมาเรียบเรียงใหม่ ใช้เวลาแป๊บ ๆ ก็ว่างขายได้แล้ว แถมยังเป็นเพลงที่ฮิตคนรู้จักอยู่แล้ว ไม่ต้องโปรโมตอะไรใหม่ให้เหนื่อยเลย

ผมเซ็งในอารมณ์ที่ว่ามันเกลื่อนตลาดไปแล้วครับพี่ ถ้านับร้อยเปอร์เซนต์คงมีเกือบร้อยละ 40 ที่เป็นเพลงคัฟเวอร์ โดยเฉพาะเพลงจากค่ายใหญ่

ผู้ฟังหลายคนซึ่งไม่จำเป็นว่าจะต้องฟังเพลงนอกกระแสก็คงเบื่อและเอียนกันบ้าง บางเพลงมันยังไม่เก่าเกินสองปีเลย คัฟเวอร์กันแล้ว

มันเลยกลายทำให้ผมเซ็ง ในเมื่อเรื่องการตลาดมันนำหน้าศิลปะ ก็คงได้แต่ทำใจ

ผมถูกสอนมาเสมอว่าอย่าโทษคนฟังที่ฟังเพลงซ้ำซากจำเจอยู่กับที่ แต่ให้โทษตัวเองในฐานะของคนเป็นสื่อ (เลยไปถึงผู้ผลิตด้วย) ว่า ตัวเราเองนั้นได้นำเสนออะไรที่ใหม่ ๆ หลากหลายและให้แก่คนฟังหรือยัง

เมื่อวันเสาร์ได้ฟังรายการ Jazz around the World ของดีเจพี่นอร์ทางคลื่น Breeze พี่นอร์เปิดเพลงของวงที่ชื่อว่า Sova จากอินโดนีเซีย เปิดเสร็จมีอึ้งเลย เพลงล้ำมาก น่าอิจฉาที่วงการเพลงบ้านเขาไปไกลกว่าเราอยู่ (คือเพลงดีไม่จำเป็นต้องล้ำ แต่ขอทำอย่างพิถีพิถันและสร้างสรรค์ โดยเฉพาะอันหลังสำคัญมาก)

ผมกลับมานั่งคิดทบทวน สงสัยบ้านเราจะอยู่กับธุรกิจ โดยทำเงินกับเพลงคัฟเวอร์มากเกินไป ใครหลายคนที่เก่ง ๆ ก็ถูกปิดกั้น กลับบ้านนอนดีกว่า....

นึกอยู่เหมือนกัน
ถ้าตอบดองว่าการตลาดนำ ดองคงจะตอบกลับมาแบบนี้
เวลาพี่ทำหนังสือ พี่ก็ไม่ได้คิดถึงการตลาดเท่าใดนัก
พี่คิดว่าพี่นำเสนอสิ่งที่ดีให้แก่ท้องตลาด เท่านั้นพอ

พี่คิดเผื่อผู้ผลิตรายใหญ่ๆ น่ะ
( แต่อีกทางหนึ่งพี่แอบก็หวังว่าเจ้าใหญ่ๆ น่าจะกล้าทดลองตลาดสำหรับอะไรใหม่ ๆ )

แต่อย่างที่ดองว่าล่ะ เพลงคัฟเวอร์สำหรับเพลงไทย คงเยอะเกินไปแล้ว

ตอนนี้ดีเจนอร์ จัดรายการช่วงเวลาไหน มั่งอ่ะ
ดีเจซอนนี่ด้วย

ช่วงนี้วิทยุพี่เปิดแต่ 99.5 น่ะ

ตอบพี่แป็ดอีกที

ด้วยความใหญ่ขององค์กรหรือเปล่าที่มีผลการความกล้า ๆ กลัว ๆ ในการออกผลงานใหม่ ๆ อันนี้น่าคิดครับพี่

ผมชื่นชมทุกคนที่กล้าแหวกออกจากกรอบ (แต่ต้องทำงานอย่างสร้างสรรค์ด้วย) ผมนับถือปฐมพรที่กล้า แต่ที่ควรค่าต่อการปรบมือกว่าคือรถไฟดนตรีที่รู้อยู่ว่ามันขายไม่ได้หรอก แต่ก็ยังทำให้

ตอนนี้สองดีเจซอนนีกับดีเจนอร์ ก็ยังจัด Sonny & Nor ในวันเสาร์ สามทุ่มถึงเที่ยงคืนครับ แล้วพี่นอร์มีรายการตัวเองชือว่า Jazz around The World ที่คลื่นบรีซ ตอนเที่ยงคืนถึงตีสอง เสาร์อาทิตย์ (เดาเอาว่าเป็นอัดเทป)

ผมแอบไปฟังพี่นอร์เพราะเบื่อ The Arcade Fire กับ The Hours ของป้าแต๋วครับ ฟังจนจะร้องได้แล้ว

555
ป้าแต๋วเวลาแกเชียร์ใคร แกเชียร์ออกหน้าออกออกตามาก

ตอนนี้มี The Upper Room อีกวง

ฟังรายการป้าแต๋วบ่อยๆ ก็แอบๆเบื่อเหมือนกัน
แกเปิดเพลงแนวเดียว คือ อินดี้ร็อค

เลยกลับไปซบอก ดีเจนอร์ และดีเจ ซอนนี่ เหมือนเดิม ดีกว่า

แต่พี่ชอบ Arcade Fire นะ

^
^
^

รายการพี่นอร์ สักหลังตีหนึ่งไป จะเปิดเพลงฟังค์ ๆ ออกเต้นรำสนุกมากเลยพี่ ฟังแล้วมีความสุข (จนลืมไปว่าต้องนอน นำมาสู่การนอนไม่หลับ)

ล่าสุดดองขอเพลง "สาวบางโพ" ของ The President ไป โอ้ว เปิดต่อเนียนกับเพลงฝรั่งได้เลย 555

เพลงคัฟเวอร์จริงๆ เป็นวัฒนธรรมปรกติของวงการเพลง เพลงดังๆ เพราะๆ ใครๆ ก็อยากร้อง แม้กระทั่งศิลปินดัง นักฟังเพลงรุ่นเดอะ(รุ่นเดียวกะเรา)ทั้งหลายจะรู้ดี เพลงเหล่านี้สมัยก่อนเขาเรียกเพลงสแตนดาร์ด คือกลายเป็นเพลงมาตรฐานที่ใครๆ เอาไปร้องเมื่อไรก็เพราะ เนื่องจากแต่งมาดี (ก็ไม่ทุกเพลงหรอกนะ อิอิ) เนื้อร้องกินใจ ทำนองติดหู ฝรั่งก็ทำกันตรึม บางทีมีเพลงฮิตติดชาร์ตโผล่ออกมา แต่เราก็ฮัมตามได้เฉย เล่นเอาเด็กรุ่นหลานมันแตกตื่นเป็นแถวๆ เหอๆ

ยิ่งเพลงสแตนดาร์ดแจสส์ทั้งหลาย ไม่ว่าเอลล่า ฟิจช์เจอรัล หรือ แฟรงค์ ซินาตร้า ฯลฯ ล้วนเอาเพลงเก่ามาร้องกันกระหน่ำ แล้วก็ประสบความสำเร็จเสียด้วย มันบ่งบอกอะไรบางอย่างว่า เพลงที่มีเมโลดี้เพราะๆ คำร้องเก๋ๆ นั้นมักจะเป็นมรดกตกทอดของนักแต่งเพลงยุคก่อนๆ (สมัยที่ภาษายังไม่วินาศสันตโรเหมือนยุคนี้)

ยิ่งวงการเพลงไทย มี catagory ของเพลงอยู่น้อยนิด เพราะค่ายเพลงเชื่อว่าคนฟังมีอยู่กลุ่มเดียว คือ วัยรุ่น เพลง easy listening จึงแทบจะล้มหายตายจากไปจากวงการ โอกาสที่นักแต่งเพลงจะได้เขียนเพลงสแตนดาร์ดดีๆ ที่ฟังได้ทุกยุคเหมือนสมัยก่อน แทบจะเป็นศูนย์

จึงไม่น่าประหลาดใจว่า เพลงพ็อพที่ฟังติดหูของยุคแรกๆ สมัยแกรมมี่ อาร์เอส ก่อร่างสร้างตัว ถึงยังหวนกลับเอามาขายได้อีก เพราะวัตถุดิบดีๆของยุคนี้มันร่อยหรอลงไปทุกที ถึงแนวเพลงอินดี้ที่ฉีก catagory ใหม่ๆ จะเกิดขึ้นมา แต่ลองสังเกตดูดีๆ เพลงเหล่านั้นมีกลิ่นอายของโซล เฮฟวี่เมตัล ฟังกี้ และดิสโก้ยุคก่อน ฯลฯ มาไม่น้อย

และศิลปะการเขียนเพลงให้ชวนฟังในวงกว้างนั้น มันต้องอาศัยอะไรอีกหลายอย่าง ทั้งสำนวนการใช้ภาษา การเขียนทำนองที่ไพเราะ ดนตรีที่เรียบเรียงได้ชวนฟัง และความคิดสร้างสรรค์ที่ทันยุคสมัย

แต่..อย่างว่าแหละ ตราบใดที่นายทุนไทยๆ มีสมองคิดแค่ว่า คนฟังมีอยู่กลุ่มเดียว ..คุณก็จะได้ฟังเพลงแบบนี้ไปจนกว่าจะได้ไปเกิดใหม่เป็นแน่แท้

แวะมาฟังเพลงคับ

You'll Never Walk Alone.

ย่องเข้ามาบอกว่าชอบ Arcade Fire เหมือนกันครับ
เพลง Cover นี้ ผมว่ามันเป็นเรื่องของการตลาดด้วยส่วนหนึ่งแหละ เพราะบางเพลงถ้ามัน "โดน" คนทั่วไปแล้ว เค้าก็อยากใช้ไอ่เพลงที่ "โดน" กันอยู่แล้วโปรโมตศิลปินคนต่อไป มันเลยกลายเป็นการ Cover ชืด ๆ พิกล ไม่เหมือนพวกที่อยู่ ๆ ก็เล่นขึ้นมาบนเวทีเอาฮา หรือพวกที่ Cover จริงจังไปเลย สองพวกหลังนี้ค่อยมีรสหน่อย...

เบื่อเพลง cover เหมือนกันครับ

ผมชอบ Explosions in the sky เช่นกันครับ
แต่อัลบั้มล่าสุดของวงนี้ ผมฟังแล้วเฉยๆ ครับ

ฮ่าๆๆ ตอนนี้ไม่รู้สึกเดือดร้อนอะไรเลย เพราะไม่ได้ฟังเพลงไทยเลยแหละ

แต่เพลงเกาหลีมิอาจหลีกหนีพ้น

ส่งสัยว่าคนทำเพลงจะหมอง ตื้อ มั้งคะ เอะอะ ก็คัฟเวอร์ อิอิ
เอาใจทั้ง รุ่นเก่า รุ่นใหม่

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อคนะคะ

คุณด็องเราจะได้ไปดู sodf ด้วยล่ะ

ดีใจจริงจริ๊ง

^
^

เย่ ๆ ดีใจ ๆ

Simulacra นี่ผมคงต้องติดคุณไว้ก่อนนะครับ ทฤษฎีของ Baudrillard ค่อนข้างลึกซึ้งมาก ผมก็ได้แต่อ่านแบบ for beginners คือเขาจะพูดถึง การเหลื่อมกันระหว่าง entity ระหว่างความเป็นจริงที่เรารับรู้ทั่วไปกับ ความจริงทางด้าน sign ที่ถูกสร้างโดยสื่อมมวลชนนะครับ (จนฝ่ายหลังเข้ามาแทนที่หมดเลย) เค้าได้ชื่อว่าเป็น Post-structuralism คือไม่ได้มองว่าระบบของสัญลักษณ์มันมีระเบียบแบบแผนอะไร ไว้ว่างๆ เราคงได้คุยกันเรื่องนี้โดยละเอียด

เห็นชื่อวงนี้หลายทีแล้ว แต่ไม่เคยฟัง เพลงเริ่ดมากเลย

เรื่องเพลงเก่าเอามาทำใหม่นั้นไม่ค่อยชอบเหมือนกัน เบื่อ

มาบ่อย

ติดใจ

ตอนนี้มาขอ add นะคะ

อยากฟังเมื่อไหร่จะได้พุ่งมา

ขอบคุณค่ะ

ชอบ เพลง ยื้อ - ฟลัวร์ อ่า