ครั้งนั้น พระเจ้าอชาตศัตรูกำลังเลื่อมใสในพระเทวทัต  ผู้เป็นอาจารย์ ที่มาแสดงปาฎิหาริย์ ล่อลวงให้ลุ่มหลง  ทำให้ท้าวเธอปลงพระชนมายุ พระเจ้าพิมพิสาร พระชนกนาถ  เป็นปิตุฆาตอนันตริยกรรม ซ้ำไม่เลื่อมใสในพระบรมศาสดา  ด้วยเชื่อคำพระเทวทัตริษยา  แกล้งใส่ไคล้ให้เข้าพระทัยผิด กับมืดมิดด้วยโมหะ ไม่เห็นเหตุ ยอมให้พระเทวทัตหาเลศ ทำลายล้างพระบรมศาสดา

เริ่มตั้งแต่ขอนายขมังธนูมาเป็นครั้งแรก  แล้วส่งไป ให้ลอบยิงพระพุทธเจ้าด้วยลูกธนูอาบยาพิษ  แต่นายขมังธนูกลับมีจิตเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า  ยอมเข้าเป็นพุทธบุตรด้วยพระพุทธบารมี

ต่อมาเมื่อพระเทวทัต  ได้รับพระราชทานช้างจากพระเจ้ากรุงมคธแล้ว  ก็รีบมาปลุกปั่นยอยก ให้ลาภยศแก่นายควาญช้าง  ให้นายควาญช้างรับธุระมอมเหล้า ช้างนาฬาคิรีให้เมาเพิ่มกำลังบ้าคลั่งด้วยซับมันขึ้นอีกแรงหนึ่ง  และกำชับให้ปล่อยช้างในเวลาเช้า  ขณะที่พระพุทธเจ้าเสด็จมาโปรดสัตว์  ตามถนนภายในพระนครราชคฤห์นี้  อันวิสัยสัตว์ไม่รู้จักคนชั่วคนดีอย่างใดอย่างหนึ่ง  ก็จะไล่ทิ่มแทงพระจอมไตรโลกาจารย์  ยามเมื่อเสด็จภิกษาจาร พร้อมด้วยพระสงฆ์สาวก ให้ย่อยยับอัปปางลงเป็นพัสมธุลี สิ้นชื่อพระชินสีห์ครั้งนี้แล

ครั้นรัตติกาลผ่านมาถึงเวลาอรุณรุ่งเช้า  พระบรมศาสดาพร้อมด้วยพระสงฆ์สาวกบริวาร  ก็ได้เสด็จพระพุทธดำเนินออกภิกษาจาร ยังพระนครราชคฤห์  ตามมรรคาประเทศถนนหลวงประชาชนชาวเมืองทั้งปวงได้เห็นพระพุทธองค์  และพระสงฆ์สาวก ต่างก็พากันวิตกกันไปต่างๆ เพราะทราบเรื่องการการกระทำของพระเทวทัตอยู่แล้ว

พวกที่มีศรัทธาเลื่อมใสในสัมมาปฏิบัติ ก็มีความโสมนัสยินดีว่า วันนี้จักชมบุญญาธิการอภินิหารของพระบรมไตรโลกนาถ  ที่จะทรงทรมานพญากุญชรให้สิ้นพยศ พวกที่เป็นมิจฉาทิฏฐิก็คิดในทางร้ายว่า ในวันนี้ เราจักได้เห็นความพินาศวอดวายของพระสมณโคดม

ฝ่ายนายควาญช้างพระที่นั่ง  เมื่อได้รับคำสั่งของพระเทวทัตแล้ว  ก็พากันจัดแจงหาสุราบานที่แรงกล้ามาเตรียมไว้  ครั้นรุ่งอรุโณทัยทิวาวาร  ก็พากันนำออกมากรอกพระยาเศวตคชนาฬาคิรีช้างพระที่นั่ง ซึ่งกำลังคลุ้มคลั่งซับมัน สิ้นน้ำจัณฑ์ ๑๖ กระออม  ทำให้พญากุญชร เกิดพยศร้ายแรงเพราะฤทธิ์สุรา  ชูงวงยกงา กระทืบเท้าสะเทือนแท่น  ส่งเสียงร้องแปร๋แปร๋นอุโฆษก้องโกญจนาทน่าสะพึงกลัว

ครั้นรุ่งแสงสุริโยภาสเป็นเวลาทรงบาตรพระบรมสุคต  นายควาญช้างก็เปลื้องปลอกปล่อย  พญากุญชรนาฬาคีรีก็วิ่งทะยานออกสู่ถนน บรรดาเหล่ามหาชนก็ตะโกนร้องกันต่อๆไป  ให้รีบหลบหาความปลอดภัยอันจะพึงมี ทันใดนั้นพญาเศวตหัตถีก็ส่งเสียงกึกก้องโกญจนาท วิ่งตรงมายังวิถีทางพระโลกนาถเสด็จพระพุทธดำเนิน

ขณะนั้น พระอานนทเถระพุทธอุปัฏฐาก  ครั้นช้างนาฬาคิรีวิ่งเข้ามาใกล้พระผู้มีพระภาคในครั้งนั้น เกรงอันตรายจะพึงมีแก่สมเด็จพระชินสีห์สัมพุทธเจ้า พระเถระเจ้าจึงคิดว่า  เมื่อภัยจักบังเกิดขึ้นแก่พระพุทธองค์เช่นนี้ เราควรจะป้องกันมิให้บังเกิดแก่พระพุทธองค์  แม้ชีวิตของเราจะต้องดับลงเพราะฤทธิ์ช้างก็ยอม  ครั้นแล้วพระเถระก็พลันวิ่งออกไปสกัดช้างนาฬาคิรี น้อมถวายชีวิตแด่พระชินสีห์สัมมาสัมพุทธเจ้า  โดยยอมให้พญากุญชรทิ่มแทง กระทืบเอาตามประสงค์  แต่ขอให้องค์พระโลกนาถนิราศภัย  เห็นประจักษ์แก่ปวงชนทั้งหลายในกาลบัดนี้

ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคผู้ทรงมีพระมหากรุณา  ตรัสเรียกพระอานนทเถระให้ถอยกลับถึง ๓ ครั้ง  แต่พระอานนท์ก็ยังยับยั้งยืนหยัดสะกัดช้างนาฬาคิรีอยู่ พระพุทธองค์เห็นพระอานนท์ยอมตายไม่คิดกลับ จึงทรงทำปาฏิหารย์ ขับช้างนาฬาคิรีคชสาร ซึ่งกำลังวิ่งเข้ามาประหารพระเถระเจ้า ให้ตกใจกระโพงไปในที่อื่นไม่อาจเข้ามาใกล้ได้ และทรงแผ่เมตตาภินิหารทานดิลก ดังหนึ่งทรงหลั่งสิโนทกให้ตกต้องดวงใจคชสาร ซึ่งกำลังเดือดดาลด้วยฤทธิ์สุราบาน และซับมันให้ความเมาทั้ง ๒ ประการนั้นดับสนิท ตั้งให้จิตประกอบด้วยเมตตา แล้วพระองค์ก็ทรงเมตตา เอื้อนอรรถตรัสเรียกช้างนาฬาคิรีให้เข้าเฝ้า  เมื่อพญากุญชรสร่างเมาก็สิ้นพยศยกงวงจบบนกระพองศีรษะ แสดงคารวะในพระพุทธองค์  หมอบเข้าถวายอภิวาทแทบพระยุคลบาทพระบรมศาสดา

จึงสมเด็จพระจอมสงฆ์ได้ทรงยกพระหัตถ์ขวา ลูบกระพองศีรษะคชสารด้วยเมตตา แล้วประทานโอวาทว่า

"ดูกร! นาฬาคิรี  แต่นี้ไป เจ้าจงสลัดตัดเสียซึ่งปาณาติบาต  อย่าได้ประมาทจิตคิดอาฆาตโกรธแค้นใครๆ จงมีเมตตาจิตทั่วไปในคนและสัตว์  จงมีจิตโสมนัสหนักแน่นในเมตตาขันติ  เมื่อเจ้าวางวายจากภพนี้แล้วจะได้ไปสู่สุคติสถาน  พ้นจากความเป็นสัตว์เดรัจฉานต่ำศักดิ์นี้  เป็นกุศลคุณอันหนักที่เจ้ามาพบเราตถาคต  จงอุตสาห์ตั้งใจกำหนดวิรัติปฏิบัติจนตราบเท่าอายุขัยนี้เถิด"

ครั้งนั้น พญาช้างนาฬาคิรีตัวประเสริฐ  เกิดตื้นตันใจหลั่งน้ำตาไหลรินอาบหน้า แล้วก้มเศียรเกล้าวันทา รับพระโอวาทถวายบังคมพระยุคลบาทแล้วเดินกลับหลังโรงช้าง ด้วยท่าทางอันสบงเสงี่ยมเป็นอันดี

เมื่อพระพุทธองค์ทรงทรมานพญาช้างนาฬาคิรีให้สิ้นพยศแล้ว  และทรงได้ชัยชนะอันเป็นมงคล ตั้งแต่ต้นแต่พระเทวทัต  และพระมหากษัตริย์มคธอชาตศัตรูลงมา จนพญาช้างนาฬาคิรีซับมันกล้าก็สิ้นฤทธิ์  แล้วพระองค์ก็พาพระภิกษุสงฆ์เสด็จกลับไปรับไทยทาน ซึ่งพุทธบริษัทจัดถวายที่พระเวฬุวันมหาวิหาร

ฝ่ายมหาชนที่เห็นเหตุการณ์ก็แซ่ซ้องสาธุการ  พากันบูชาพระพุทธองค์ด้วยสักการวรามิส เฉลิมฉลองพระเกียรติที่ทรงพิชิตช้างนาฬาคิรีให้พ่ายแพ้ ด้วยธรรมาวุธ เป็นความชนะที่ประเสริฐสุด

Create Date : 26 สิงหาคม 2560
Last Update : 26 สิงหาคม 2560 21:47:14 น.		0 comments
Counter : 719 Pageviews.
Share Tweet