ทรงจำ – กระทำ (สาธิตสนุกสนาน) “ฮัลโหลจ่อยเหรอ อยู่ไหนเนี๊ย จะมาเมื่อไหร่ โอเค งั้นเจอกกันแถวๆเสริมไทยละกัน คือตอนนี้ผมอยู่กับจารย์นิคมกับจารย์รัฐ เออๆ คับ หวัดดีคับ” เย็นวันศุกร์ผมยืนรอจ่อยหน้าห้างที่ดีที่สุดในจังหวัดมหาสารคาม คับ ผมมีนัด นัดกับเหล่าฝูงเพื่อนเก่า นัดกับอาจารย์คนเก่าๆ แต่คงผิดนัดกับขวดเหล้าที่พวกมันเตรียมไว้ให้ผม นานมาแล้วที่ผมไม่ได้กลับมาเยี่ยมสาธิตแห่งนี้เลย ตังแต่จบไปเลยมั้ง แต่ผมก็ยังคิดถึงโรงเรียนอยู่ตลอดนะ สำหรับผมแล้วโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคามให้มากกว่าความรู้ ผมว่าโรงเรียนแห่งนี้ให้ความสุขกับผมมากมาย ให้ความประทับใจและรอยยิ้ม ให้มิตรภาพน่ารักๆระหว่างเพื่อน ให้ผมอยากมาโรงเรียนทุกวัน วันนี้ในวาระครบรอบวันคล้ายวันสถาปนา 13 ปีของโรงเรียน ผมจึงกลับมาที่นี่อีกครั้ง สาธิตก็ยังเป็นสาธิต แม้สาธิตจะเสียความเป็นสาธิตไปบ้าง สมัยผมอยู่ ม.1 โรงเรียนยังไม่ได้ย้ายที่เรียนมาตั้งที่นี่ ตอนนั้นโรงเรียนยังตั้งอยู่ในเมือง และเป็นโรงเรียนที่ผมกล้าพูดกับทุกคนว่า เป็นโรงเรียนที่อบอุ่นที่สุดในโลก อบอุ่นจริงนะคับ ว่าแล้วก็ขับรถกลับไปโรงเรียนเก่าที่เหล่าเด็กสาธิตทุกวันนี้ไม่รู้จักกันดีกว่า ห้องที่ผมเคยเรียน , ริมระเบียงที่เคยนั่งเคียงกับใคร , ต้นไม้ใหญ่ที่จะผ่านมานานแค่ไหนก็สวยงาม รัก ม.เก่าที่สุดในสามโลก ชมรมพุทธศาสตร์ที่เคยมานั่งเรียนพิเศษ , เคยแวะมาไหว้พระทุกครั้งที่มีโอกาส , เวลาทุกข์ใจผมมักนั่งรถมาที่นี่เสมอ , ถ้าผมสนิทกับใครบางคน อย่าแปลกใจถ้าผมจะชวนมาเดินเล่นที่นี่ ที่ที่ผมมีความสุขที่สุดในสามโลก ทิวสน , ต้นจามจุรี , มีเรื่องเล่ามากมาย มาโรงเรียนตอนเช้าเพื่อที่จะมาหัวเราะแก๊งพี่ดา ยอมรับว่าพี่แกฮาจริงๆ เดินเที่ยวรอบบริเวณโรงเรียนเก่ายาวๆก็เหนื่อย แวะซื้อน้ำซักถุง ถ่ายรูปเก็บไว้ซักแฉ๊ะ เดินไปดูลายเซ็นพี่เจแปน ตำนานแห่งสาธิตที่เลื่องลือ เดินไปโรงอาหาร ม.ปลาย จำได้ว่าเคยแอบไปมั่วกินกับเค้าหลายครั้ง จาก ม.เก่า ก็ขับรถคนเดียวเข้า ม.ใหม่ เดินลงจากรถไป สิ่งต่างๆก็ยังเป็นสาธิต แต่เป็นสาธิตที่เปลี่ยนไปแล้ว หอพระเล็กลงมาหากเทียบกับที่ ม.เก่า แต่เราก็ยังไหว้อยู่ดี แถมยังเปลี่ยนที่หอพระของเราด้วย แย่ว่ะโรงเรียน ครั้งแรกเริ่มที่นี่ ความรู้สึกดีๆเกิดขึ้นที่สาธิต ทุกทางเดินมีความทรงจำ ทุกความทรงจำเกิดจากการกระทำ ตกดึกเราฉลอง พี่น้องพบปะสังสรรค์ ผู้คน เดินวน เสียงสี อยู่งานนานๆก็เริ่มเบื่อ ขับรถออกจากงานเลี้ยงคนเดียว ไปเที่ยวไนท์พลาซ่าที่ว่าเจ๊งที่สุดในมหาสารคาม งามด้วยความเงียบ แล้วผมก็เพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบการขับรถคนเดียวเวลากลางคืน สงบ แต่ไม่เงียบ สบายตา สบายหน้า สบายใจ กลับไปเยี่ยมสาธิตครั้งนี้สนุกมาคับพี่น้องคับ ว่างๆจะแวะกลับไปอีกนะ ขอบคุณโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคามที่ให้หลายๆสิ่งกับชีวิตผม ขอบคุณโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคามที่ให้หลายๆสิ่งกับชีวิตผม ขอบคุณโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคามที่ให้หลายๆสิ่งกับชีวิตผม   Create Date : 25 มกราคม 2553     Last Update : 25 มกราคม 2553 22:42:02 น. Counter : 961 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ฮ่าๆๆๆ กูว่าแล้ว เมื่อคืนมีเหตุการณ์สะเทือนขวัญเกิดขึ้นกับผมคับ ราวสี่ทุ่มกว่าๆ มีผม อาจารย์เล้ง ไอ้มิน และไอ้อาร์ม นั่งปรึกษาเรื่องการโทรไปจีบหญิงกัน ระหว่างที่เราสี่คนนั่งคุยกันก็สนุกสนานดีคับ “ให้โอเล่โทรไปแหละ โอเล่ขำสุดแล้ว” มินบอก “เฮ้ย ไม่เอา บ้าหรือเปล่า เราว่าใครสนใจก็ต้องโทรไปเองนะโว๊ย” ผมโวย “น่าโอเล่ โทรแค่นี้ไม่เป็นไรหรอกคิดว่าหนุกหนานๆ เพื่อความบันเทิงของเพื่อนๆร่วมห้องและร่วมหลับนอน” อาร์มเสริม “โหย คือถ้าผมตลกแล้วเค้าไม่ตลก ผมจะทำยังงัยล่ะคุณ” ผมนอย “เอาน่า รับประกันฮ่าอยู่แล้ว จัดมาซักมุกสิ” เล้งช่วย “ฮะเหลๆ นั่นอาเป๋รึเปล่า บอกว่าพี่สาวเค้าอยากคุยด้วยนะ เป็นงัยแจ่มมั๊ย” ผมเคลิ้ม “ฮ่าๆๆๆ เอาอย่างนี้แหละโอเล่ จัดเลยอย่าให้เสียเพื่อนรัก” สามประสาน ด้วยแรงยุมหาศาล ยากแก่การต้านทาน ตัวผมจึงต้องก้มหน้าลงไปหยิบมือถือและโทรออกไป ประโยคสุดท้ายที่หญิงสาวพูดกลับมาคือ “ขอโทษนะคะ ตอนนี้ไม่สะดวกคุย คือ ตอนนี้ไม่สะดวกคุยค่ะ” “ผมว่านะคุณ เค้าคงมีแฟนแล้วแหละ ตัดอกตัดใจดีกว่า เห็นมั๊ยไม่ฮาซักแอะ” ผมเสนอ “อะไรโอเล่ เค้ายังไม่มีหรอกเค้าแค่อยากอ่านหนังสือ” ใครบางคนบอก “โอ้ยคุณ ดูท่าทีเค้า คุณก็น่าจะรู้แล้วนะว่าเค้าไม่อยากคุย ผมเองก็ยังไม่อยากคุยเลย ผู้หญิงถ้าได้ตอบอย่างนี้นะคุณ ร้อยทั้งร้อยมีแฟนแล้ว” ผมย้ำ “เหรอ!!” สามประสาน “ฮ่าๆๆๆๆๆๆกูว่าแล้ว” วลีจบ เป็นเรื่องสนุกของพวกเราสี่คนที่ชอบผู้หญิงคนละสไตล์กันคับ อาจารย์เล้งมีประสบการณ์จีบหญิงทั่วไทยมากกว่าแสนคน อัตราการคุยโทรศัพท์ต่อวันของเค้าคือ สี่ทุ่มปุ๊ปเล้งจะออกหาเหยือ เล้งโทรไปจีบได้หมด ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ รุ่นน้อง รุ่นน้า แต่ที่ผ่านมายังไม่เคยเห็นรุ่นป้า มุกเด็ดที่เล้งใช้ประจำ “ก็อยากให้เข้านอนไวๆน่ะคับ เป็นหวงเรางัย เดี๋ยวนอนดึกไม่สบายเอานะ” ร้อยคนก็พูดอย่างนี้ร้อยครั้ง ฉายาที่เพื่อนๆในภาคตั้งให้คือ เล้งสายหมอ ผมไม่แน่ใจว่าทำไม่อาจารย์เล้งเค้าจะต้องเจาะจงโทรไปจีบเฉพาะสาวๆที่เกี่ยวข้องกับโรงบาล อย่างคณะพยาบาลเล้งโทรไปจีบมาแล้วกว่าสิบคน แม่เจ้า!สิบคน จริงคับ สาบานให้รถวิ่งทับไข่ผมก็ได้ การจีบของเค้าคือ ถ้าโทรไปจีบคนนั้นไม่ติดก็จะจีบเพื่อนเค้าต่อทันทีเลย เฮ้ย ขายจารย์เล้งมากมาย มิน มีแฟนแล้วแต่เรียนคนละที่ เสาร์-อาทิตย์จะเข้าไปหากัน ส่วนวันจันทร์ถึงศุกร์มินก็จะโทรจีบหญิงคณะอื่น หรือหญิงในชมรม คารมมินไม่ธรรมดา แต่ว่าเค้าจะออกแนวปัญญาอ่อน ผมว่านะ ล่าสุดจากการโทรไปจีบบ่อยๆเล่นของมินทำให้มีหญิงมามีใจให้มิน แต่พอเค้ารู้ว่ามินมีแฟนแล้ว เค้าพูดคำสั้นสั้นคำเดียวกับมาให้มิน “ตอแหล!!” แต่มินก็ภูมิใจมากจากการโทรไปหลอกสาวครั้งนั้นได้ เค้าพูดอยู่ตลอดเวลาว่า “เป็นงัย คุณทำได้อย่างผมป่ะล่ะ นั่นงัยๆก็คนมันเสน่ห์แรงก็งี้แหละ ฮ่าๆๆๆ” ทุกวันนี้เค้าก็ยังคงยกเหตุการณ์ณืครั้งนั้นมาอ้างเสมอ อาร์ม หนุ่มขี้อายผู้เคยประสบการณ์เลวร้ายจากความรัก อาร์มเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังกับความรัก และเป็นคนที่มองใครไปเรื่อยๆ เหมือนผมแหละแต่ก็ไม่เจอซักที โอเล่ หนุ่มใหญ่ใจเหี้ยม กล้า บ้า ซ่า แอบอ่อนแอบางอารมณ์ ตอนนี้กำลังสนุกกับการทำงานหลายๆอย่าง อ้างว้างบ้างบางเวลา มีอารมณ์เสน่ห์หากับเค้าเหมือนกัน วันๆนั่งจินตนาการ สราญอุรา ว้าวๆนั่นแหละเค้าเลยโอเล่ ประโยคสุดท้ายก่อนนอนที่ผมพูดกับเพื่อนเมื่อคืนคือ “ฮ่าๆๆๆกูว่าแล้ว” ช่วงชีวิตที่มีความสุข คือช่วงเวลาที่เราตั้งใจใช้ชีวิตให้มีความสุขคับ เชื่อว่าบางครั้งเรื่องบางเรื่องอาจทำให้เราเปลื่องพื้นที่ในสมอง แต่มันจะไม่สนานหรอกคับแค่เพียงเราสลัดสะบัดๆ ผมบอกใครคนนึง “ถึงเค้าจะมีแฟนแล้ว แค่มึงได้รักเค้า มึงก็สุขใจไม่ใช่เหรอ ความรัก บางที่มึงไม่ต้องไปคาดหวังอะไรจากมันหรอก” ยิ้มคับยิ้ม โลกนี้ยังกว้างใหญ่ เชื่อเถอะคับทุกวันจะเป็นวันสนุกในโลกใบใหญ่ได้คับ ขอบใจเพื่อนทั้งสามที่หาเรื่องสนุกสนานมาให้ทุกวี่วัน เอ๊ะ วันนี้ใครเห็นไอ้ไฮ้บ้างวะ ขอบคุณโลกของการสือสารที่ทำให้เรารู้ว่าที่จริงเราไม่เคยห่างกันเลย ขอบคุณความรักที่เป็นแรงบันดาลใจให้ทำอะไรดีๆออกมาตลอด (ความรักจากพ่อ แม่ และคำตัน)   Create Date : 20 มกราคม 2553     Last Update : 20 มกราคม 2553 8:59:14 น. Counter : 1187 Pageviews.   3 comment Share Tweet

ฝันเปียก! เบือนหน้าหนีจากหนังสือและจอคอมพิมเตอร์ ก็ไปเสล่อหน้าใส่กีต้าร์ Yamaha f310 made in Indonesia ช่วงนี้ห่างหายบ้านหลังนี้ไปนานหน่อยคับ กำลังสนุกที่ได้ลองทำอะไรใหม่ๆ ซึ่งได้แรงบันดาลใจจากเรื่องเก่าๆ ทำไปทำมาก็ไม่เหงานะคับ สนุกสนานเพลิดเพลินดี ไม่มีง่วง เล่นกีตาร์ใครว่าเจ็บมือ ที่จริงผมว่ามันก็ไม่ค่อยเจ็บนะ ถ้าเราเล่นเป็นประจำสม่ำเสมอ เช้าก็หยิบมันขึ้นมาดีดบ้าง เย็นก็ยกมันขึ้นมาเกาบ้าง อะไรอย่างนี้คับ ทำไมช่วงนี้ผมเล่นกีต้าร์ด้วยความบ้าและความเมามันส์หน่ะเหรอ? พอดีได้มีโอกาสเข้าไปนั่งฟังเพลงเก่าๆของค่ายเพลงห้องเล็กแล้วรู้สึกชื่นชอบอย่างตอบไม่ถูก หลังจากนั่งฟังเป็นเวลายาวนาน ผมก็คิดว่า ได้เวลาที่เราจะลุกไปเล่นเองร้องเองบ้างแล้วล่ะ ก็เลยเป็นที่มาของความบ้าในการเล่นกีต้าร์ของผมคับ เกี่ยวอะไรกับฝันเปียก? เกี่ยวสิคับ เมื่อคืนนั่งคุยกันกับปานตาอยู่เพลินๆผ่านโปรแกรมสนทนายอดนิยม จำได้ว่าเรากำลังคุยเกี่ยวกับเรื่องแรงบันดาลใจและโลกร้อน แป๊ปๆผมก็รู้สึกวู๊ปๆอย่างบอกไม่ถูก ในที่สุดผมก็หลุดเข้าไปในห่วงแห่งนิทรา ผมจำได้แม่นว่าผมไปเจอใครบางคน ที่ไม่สามารถเอ่ยชื่อผ่านบล็อกนี้ได้ นั่นงัย ว่าแล้วคุณต้องคิดว่าเป็นคนนั้น ที่จริงไม่ใช่หรอก เป็นอีกคนตะหาก ผมไม่แน่ใจว่าใครกันแน่อยู่ในคุก แต่รู้สึกว่ามีกรงมากั้นระหว่างเราสองคน เราสองคนไม่ได้คุยกันซักคำ ผมมองหน้าคนๆนั้น แต่เค้ากลับไม่มองมาที่ผมซักนิด ติ๊ง ต๊อง .. ปานตาทักมาแล้ว ผมตื่นขึ้นมาก็พบว่า แป้นพิมพ์โน๊ตบุ๊กเลอะน้ำลายของผมเต็มไปหมด ซวยแล้ว ผ้าอยู่ไหนต้องรีบเอาออกมาเช็ดเป็นการใหญ่ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมผมหลับลองไปได้วะ หน้าคอมที่กำลังคุยกับเพื่อนแท้ๆ ฮ่าๆๆๆ ว่าแล้วก็ขอตัวไปฝันเปียกอีกซักคืนก่อนคับ ว๊ายยยยยยอินี่ลามก ขอบคุณแรงบันดาลใจมากมายจากเพลงของsmallroom ขอบใจปานตาที่แวะมาสนทนาในเวลาดึกดื่น ขอบพระคุณท่านพ่อ กราบงามๆแทบเท้าสามครั้ง ที่อนุมัติเงินให้มาซื้อกีต้าร์ในวันพ่อ   Create Date : 17 มกราคม 2553     Last Update : 17 มกราคม 2553 14:30:21 น. Counter : 1763 Pageviews.   3 comment Share Tweet

ไอ้แว่น!! แล้วผมกลายเป็นไอ้แว่น ตอนแรกผมเป็นแค่ไอ้คนใส่แว่นเวลาอ่านหนังสือหรือเล่นโน๊ตบุ๊ค แต่ตอนนี้กำลังจะกลายเป็นไอ้แว่นที่หลายๆคนคุ้นตา ออกตัวเสียงดัง ผมไม่ชอบการใส่แว่นหรือเครื่องประดับต่างๆซักเท่าไหร่ เพื่อนผมเคยซื้อสายรัดข้อมือให้ผมใส่ได้สองอาทิตย์ก็ต้องถอดออก น้องเคยซื้อสร้อยคอให้ ใส่ให้มันเห็นสองครั้งก็ถอดออก เพื่อนเคยชวนไปเจาะหู บอกว่าจะได้ใส่ตุ้มหูได้เท่ห์ๆ ผมบอก “เท่ห์ตรงไหน ไม่เอากูกลัวเจ็บ” ยอมรับโดยดีคับว่า ไม่ค่อยชอบใส่พวกเครื่องประดับซักเท่าไหร่ แล้วก็ไม่ค่อยอยากให้ใครใกล้ๆตัวใส่เหมือนกัน “แม่ ไม่ใส่ตุ้มหูได้มั๊ย?” แต่แว่นตาไม่ใช่เครื่องประดับ แว่นตาเป็นของใช้ ผมจึงไม่ค่อยมีปัญหากับการใส่ ที่จริงก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่หรอก แต่ก็ต้องใส่เพราะมันทำให้เรามองได้ไกลขึ้น ผมใส่หมดนะทั้งแว่นตากันแดด แว่นสายตา โดยเฉพาะแว่นกันแดด ตอนแรกไม่กล้าใส่เลย อายเพื่อน พอเวลาผ่านมาซักระยะนึงเวลาไปเที่ยวข้างนอกกัน ถ้าได้ออกแดดผมก็มักจะพกแว่นกันแดดไปด้วยเสมอ ทำไมน่ะเหรอ ผมค่อนข้างเป็นห่วงสายตาผมพอสมควร ผมไม่อยากไปจ้องอะไรที่มันอยู่กลางแดด ใส่แว่นกันแดดก็สบายตาดีด้วย ผมว่านะ ทุกวันนี้ เวลาออกไปทำธุระข้างนอกผมก็ไม่ค่อยใส่แว่นหรอกคับ เดินสายตาสั้นธรรมาดานี่แหละ สะดวกสบายดี ไอ้แว่น แต่ก่อนผมเคยแต่เรียกคนอื่น เมื่อวานผมโดยเรียกเอง ผมออกไปดูหนังเรื่อง 32 ธันวากับเพื่อน 4คน ทั้งสี่คนมีผมคนเดียวที่สายตาสั้น พอเข้าแถวจะซื้อตั๋ว เพื่อนคนนึงถามผม “แว่นนี่แว่นสายตา หรือแว่นมึงใส่เท่ห์ๆวะ” “แว่นสายตาดิ กูสายตาสั้นนะโว๊ย” “สั้นอะไรของมึง ในห้องเรียนไม่เห็นมึงใส่เลย” “ในห้องเรียนกูเคยเรียนด้วยเหรอ ไปถึงกูก็นอน จารย์ไม่ให้นอนกูก็คุย เคยเสร็จก็หมดคาบพอดี” ซื้อตั๋วเสร็จก็ต้องเดินเข้าโรงหนังพอดี หนังดีนะผมว่า ชีวิตนี้ก็เหมือนอย่างที่ผมเคยพูดไว้ตั้งนานแล้ว เราหาคนที่พอดีกับเราไม่ใช่คนที่ดีพอ บางครั้งคนที่พอดีอาจจะมาแบบไม่ดีพอ ฮ่าๆๆพูดไปแล้วก็งงเอง เอาเป็นว่าตอนเดินออกมาจากโรงหนัง บังเอิญเจอรุ่นพี่ที่เคยสนิทกัน แกเดินเข้ามาทางด้านหลังผมและพูดเบาๆว่า “ไอ้แว่น” แล้วเราก็เดินทางกลับหอกัน วันนี้ไปก่อนนะคับมีหลายอย่างอยากทำแต่ยังไม่ได้ทำ จะไปทำก่อน บ๊ายบาย ขอบคุณแว่นทอปเจริญที่ยอมขายแว่นให้ผม ขอบคุณพี่ยอช์นที่สร้างหนังให้พวกเราได้ไปฮากัน ขอบคุณพี่สาวที่ยังไม่ลืมน้องชายคนนี้   Create Date : 15 มกราคม 2553     Last Update : 15 มกราคม 2553 10:06:15 น. Counter : 1067 Pageviews.   5 comment Share Tweet

โสดสนุกสนาน เมื่อเช้าตื่นสายหน่อยคับ ตื่นมาประมาณ 8โมงครึ่ง นั่งหน้าบึ้งซักพักก็เดินไปแปลงฟันหลังห้อง กลับมานั่งคิดอะไรเล่นๆบนเตียงต่อ ซักพักมือมันก็เอื้อมไปเปิดคอม หลังจากนั้นโปรแกรมAimp2ก็ถูกรันขึ้นมา ตอนเช้าอย่างนี้ผมเลือกที่จะเปิดเพลงเบาๆจากอัลบัม tales ของ spicyDise คับ ฟังแล้วสบายใจดี ตอนแรกว่าจะไปอาบน้ำ แต่ด้วยว่าเมื่อคืน ก่อนนอนอ่านหนังสือฮิค้างไว้ เลยหยิบขึ้นมาอ่านต่อ อ่านแล้วชักสนุกเลยกะว่าจะอ่านให้จบหมดเล่มเลย ซึ่งเหลืออยู่ไม่กี่คอลัมป์ คอลัมป์นิยายของคุณ ชนพ ศิริกมลมาศ ผมชอบนะสนุกดี โดยที่เค้าเล่าเรื่อง พิสูจน์รักนายเมธา อ่านไปอ่านมาก็เจอประโยคโดนๆอยู่สองประโยคคับ ขออนุญาตยืมมาแปะไว้บ้านผมหน่อยนะคับ “สันดานผู้ชายหัวล่างมาก่อนหัวใจทุกตัวนั่นแหละ!” และอีกหนึ่งประโยค “สันดานผู้หญิงใครมาทำดีด้วย ไม่เคยปฎิเสธ!” สำหรับชีวิตคนอื่นผมไม่รู้นะคับว่าสองประโยคนี้โดนมั๊ย แต่สำหรับผมแล้วโคตรโดน โคตรตรงคับ ด้วยความที่ผมเป็นผู้ชายประโยคแรกผมจึงกล้าพูดได้เกือบเต็มปากคับว่าจริง หลายคนก็จะออกมาว่า “เฮ้ยโอเล่ อย่าเอาทุกคนไปเปรียบเทียบกับแกสิ ผู้ชายทุกคนมันไม่เหมือนกันหรอก” คับไม่เหมือนกันจริงๆ ของอย่างนี้มันอยู่ในส่วนลึกของจิตใจคับ เห็นหน้าตาเรียบร้อยๆเด็กเรียนๆบางทีอาจซาดิสซ์กว่าคนหน้าโหดๆก็ได้นะคับ บางคนอาจจะดูดีสุภาพเรียบร้อย แต่ผมไม่เชื่อหรอกคับว่าเค้าไม่เคยจินตนาการ ฮ่าๆๆ เอาเป็นว่ารู้เรื่องเฉพาะผู้ชายคับ ส่วนประโยคที่สอง ผมว่าจริงคับ อืม ค่อนข้างแน่ใจว่าจริงคับ ก็คงจะมีคำพูดออกมาเหมือนประโยคแรกอีกเหมือนกัน “เฮ้ยโอเล่ ผู้หญิงทุกคนมันไม่เหมือนกันหรอก” คับ ผมยืนยันว่าจริง ลองคิดดูนะหากผู้ชายคนนึงจะจีบผู้หญิงแล้วเค้าไม่ทำดีด้วย ผู้หญิงคนนั้นจะสนใจมั๊ย แน่นอนคับอาจมีการตอบปฏิเสธเกิดขึ้น แต่สุดท้ายแล้วคนที่ทำดีคนสุดท้าย(หมายถึงคนที่ถูกใจด้วย)จะเป็นคนไม่โดนปฎิเสธคับ แต่ก็มีบางกรณีคับที่ผมก็หาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้เหมือนกันสำหรับประโยคที่สอง ทำไมเหรอ? มีบางกรณีคับที่ผมบังเอิญได้ไปเห็นมา ผมว่าผู้ชายไม่ได้ทำดีอะไรเลย แต่ว่ามีคนที่ทำเลวให้ให้เกิดข้อเปรียบเทียบ ณ ช่วงเวลานั้น เพราะฉะนั้นผมว่าผู้ชายคนนั้นแค่อยู่เฉยไม่ต้องทำอะไรก็ได้ทุกอย่างมาแบบง่ายดาย สุดท้ายไอ้คนที่เลว ณ ช่วงนั้น ก็งงอยู่ตอนนี้ ฮ่าๆๆๆ ผมว่าตอนนี้ไอ้นั่นมันเลิกเลวแล้วนะ มันเป็นคนดีกว่าแต่ก่อนเยอะมาก ไม่รู้สิใครๆก็ชมมัน ฮ่าๆๆๆ ตอนแรกที่ต้องเริ่มใช้ชีวิตแบบคนไม่มีแฟน ผมนี่โคตรกลัวเลยคับ กลัวตัวเองต้องเหงา กลัวไม่มีใครมารับฟังเรื่องตลกๆที่เราอยากเล่า ก่อนนอนใครจะโทรมาบอกให้ฝันดี ก่อนกินข้าวใครจะโทรมาบอกให้กินผัก ก่อนออกจากบ้านใครจะถามว่าเก็บของครบมั๊ย ก่อนสิ้นเดือนใครจะโทรมาบอกให้ลดน้ำหนัก ก่อนสอบจะโทรไปขอกำลังใจจากใคร เวลากลับบ้านจะขับรถไปเล่นกับใคร สงกรานต์ปีนี้คงเหงาน่าดู วันเกิดเราใครจะเอาของขวัญมาให้ คับ กลัวหลายอย่างมาก กลัวแล้วก็กลัวแล้วก็กลัว แต่เอาเข้าจริงแล้ว ผมอยู่ในสถานะคนไร้แฟนมาได้ซักพักแล้ว(พักใหญ่ด้วย) ผมว่าจะหลายสิ่งที่กลัวในวันแรกๆมันได้ลดลงไปเยอะแล้วคับ ผมว่าคนเราหากเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตให้มันสนุกสนาน เราก็ไม่เห็นจำเป็นจะต้องไปกลัวอะไรเลยคับ ชีวิตคนเราดูเหมือนจะยาวคับแท้จริงแล้วมันสั้นนิดเดียวเองนะคับ หากเราเปิดรับแต่ด้านดีๆของชีวิต เชื่อเถอะคับทุกๆวันจะเป็นวันที่สนุกสนาน แต่ก่อนผมเคยเลว เลวมากด้วยคับกับใครบางคน แต่วันนึงคนๆนั้นก็ได้สอนให้ผมรู้ค่าของคำว่าโอกาสคับ บางเรื่องเรามีโอกาสเพียงครั้งเดียว บางเรื่องเรามีโอกาสสองสามครั้ง ตอนนี้ผมคิดได้แล้วคับ ผมเชื่อว่าโอกาสที่เราจะเป็นคนดีมันมีไม่จำกัดคับ ฉะนั้นโอเล่คนก่อนกับคนนี้ต่างกันมากมายคับ ทุกวันนี้สนุกกับการคิดบวก มองโลกในแง่ดีคับ ขอให้คนโสดทุกคนในจักรวาลสนุกสนานคับ ขอบคุณคุณ ชนพ ศิริกมลมาศ ที่ผมยืมประโยคเด็ดมาคับ ขอบคุณความเหงาที่ทำให้เข้าใจชีวิตคับ ขอบใจใครบางคน ฮ่าๆๆๆหล่อนบ้าไปแล้ว   Create Date : 12 มกราคม 2553     Last Update : 12 มกราคม 2553 16:38:28 น. Counter : 1166 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• ภายในหนึ่งวัน ฉัน....
• ภาษาอังกฤษไร้กระบวนท่า (สาระอยู่ตรงไหน?)
• เพลงเพราะๆเพียงหลับตาฟัง
• ทริปนี้จัดหนัก
• โอเล่พบโอเล่
• show'le channel (ทีวีโชว์'เล่)
• ก็แบบว่าดูมาบ้างแล้ว

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com