แวะมาเยี่ยมค่ะ

ไปเยี่ยมบล็อกของน้ำชาได้ค่ะ ThaiLand Travel l สถานที่ท่องเที่ยว

ตั้งใจเขียนตามนั้นครับพี่อุ้ม

โอเล่...หาย...ไปไหนมาตั้งนาน
แต่พี่ก็ไม่ได้ไปเยี่ยมโอเล่เลยเหมือนกัน
นี่ไปตัดไส้ติ่งมาเหรอ พี่น่ะตัดไปตั้งนานแล้วตั้งแต่ผ่าตัดคลอด ผ่าครั้งเดียวได้สองเลย ไหนๆ หมอเค้าผ่าท้องแล้ว ก็เอาไอ้ที่มันไม่มีประโยชน์ในท้องออกไปซะด้วยเลย ไม่รู้จะสร้างมาไว้ทำไม หรือว่ากลัวหมอผ่าตัดไม่มีงานทำ ใครไม่ปวดไส้ติ่งก็ไม่ต้องผ่า หุหุ

โอเล่ ใกล้จะเรียนจบแล้วเหรอ มศว.องค์รักษ์ คณะวิศวะฯ ซะด้วย บางครั้งการเรียนก็ไม่ได้เพื่อให้เราเป็นไปตามฝันของเรา ลูกพี่น่ะ ปีนี้เพิ่งปีหนึ่ง พี่ไม่เคี่ยวเข็นลูกให้เรียนโน่นนี่ เค้าอยากเรียนอะไร ก็ให้เค้าเรียน เด็กๆ ก็มีความสุข อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอนโอเล่ บางคนเรียนมาอย่าง ไปทำงานอีกอย่าง เช่นพี่เป็นต้น เรียนภาษา แต่มาทำงานที่ไม่ได้ใช้ภาษาซักกะติ๊ดเลย แต่พี่ก็มีความสุขดีจ้ะ

นานๆ คุยที ยาวเลย
เอาใจช่วยจ้ะ

ลองหาเหตุผลอื่นๆ ดู ค่อยๆคิด ทุกปัญหามีทางออกมากกว่า 1 ทางเสมอ

เราว่าอะไรจะมีอิทธิพลมากกว่ากัน

เราต้องประเมินและรู้จักตัวเองให้มากพอค่ะ

จบวิศวะ อาจจะไม่ต้องเป็นวิศวกรก็ได้ ถ้าเรามีความสามารถพอ เจ๋งพอ และเก่งพอ (แต่ต้อง "พอ" จริงๆ นะคะ) ที่จะไปทำอย่างอื่นได้

แต่สำหรับเรา เรารู้มานานแล้วนะคะว่า ความฝันไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด สำหรับเรา การทำให้คนที่ตัวเองรักมีความสุขมากที่สุดคือสิ่งที่สำคัญกว่าค่ะ

ทั้งที่แม่และพ่อไม่เคยบังคับอะไรมากมาย ส่วนใหญ่อยากเรียนอะไรก็ให้เรียน อยากทำอะไรก็ให้ทำ

แต่วันหนึ่งเราก็เรียนรู้ว่า คนที่ปล่อยให้เราได้เดินตามความฝันนี่แหละที่เราควรใส่ใจและให้ความสำคัญมากที่สุดน่ะค่ะ



เรื่องร.ร. อวยพรให้ได้สร้างร.ร.แบบนี้สักที่นะคะ

สวัสดีโอเล่...หายมหาโหด
หายไปซะนานสิ...สบายดีมั้ยละครับ

ผ่าไส้ติ่งแล้วเหมือนกัน....ผ่าไม่เจ็บ ผ่าเสร็จเจ็บโคตร 555+

หายไว ๆ นะ...จะได้ซ่าส์ได้เหมือนเดิม

กินขมิ้นชันได้คำใหญ่ นึกแล้ว ก็ขนลุก....อิอิ ขอเป็นแคปซูลดีกว่า

ยินดีที่ได้รู้จัก....



*~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*

..HappY BrightDaY..

หวัดดีครับคุณโอเล่...

อืมมม ฟังปัญหาคุณแล้วน่าหนักใจเหมือนกานเนาะ
ผมเคยมีลูกศิษย์จบวิดวะมาสมัครเรียนทาง health science(หมอ) เหมือนกัน
ทำได้ดีมากๆเสียด้วย.......

แต่ของคุณอยากไปเรียนเมืองนอก...แล้วสาขารัยล่ะครับ?

ก็พยายามต่อละกาน เอาใจช่วยครับ สู้ สู้

เขียนดีจัง
...มีฝัน และกล้าเดินตามฝันต่อไปนะครับ

คุณโอเล่ ขอบคุณที่แวะไปเคาะฝุ่นค่ะ
ตอนนี้ไม่มีแระนะ แต่อีกไม่นานก้อจะมีกองใหม่มาเกาะอีก
ฮี่ๆๆๆ
ข้อเขียนบทความวันนี้ ละไว้ยังไม่อ่านนะคะ
เพราะปวดหัวมากมายมหาศาล
แต่รูปเท่ดีน๊า อิอิ

เส้นทางเป็นของเราแล้ว ไปให้ได้ตามที่คิดนะครับ

ชอบหัวblogมากๆเลยครับ

ขอบคุณคะที่มาเยี่ยม

อย่าลืมไปเที่ยวตรังนะคะ

ทะเล สวยมากๆ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบล็อคค่ะ
ภูัทับเบิก อยู่เพชรบูรณ์ค่ะ แนวๆเขาค้ออ่ะ

ความฝันไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดของชีวิตนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปล.ชอบหัวบล็อคมากๆ อ่ะ

หายไปนานเลยน๊าาาา
เอาใจช่วยให้ท่านแม่ใจอ่อน
ขอให้โอเล่เดินตามความฝันต่อไปนะ

แวะมาทักทายคะ ...