For my dear.

Photobucket

ผมกำลังนั่งดูคอนเสริต
Modern Dog WAKE UP TEN : LIVE AT INDOOR STADIUM HUAMARK 21/05/05
“และตัวฉันก็ลืมตา ตื่นมาเพื่อพบนาฬิกา เวลาที่ไม่มีเทอ เมื่อคืนชั้นคงละเมอ ตื่นนอนก็เพ้อถึงตัวเทอ มากมาย ………..” เสียงพี่ป๊อด ร้องเพลง ขอ
ผมชอบเพลง ขอ ของพี่ๆโมเดรินด๊อกคับ และผมก็ชอบคอนเสริตนี้มากด้วย เป็นคอนเสริตที่เปิดดูบ่อยเท่าไหร่ผมก็ไม่เบื่อ ไม่กี่อย่างในโลกหรอกคับที่ผมทำบ่อยๆแล้วไม่เบื่อ และนี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ง
ทุกครั้งที่นั่งลงบนเก้าอี้ที่บ้าน
vcd คอนเสริตของพี่ๆโมเดรินด๊อกมักเป็นแผ่นแรกๆที่ผมเลือกหยิบมาเปิด ผมว่าแม้คอนเสริตจะเกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2005 แต่ว่าเสน่ห์ในบทเพลงของพี่ๆ ไม่ได้ลดลงเลยคับ ดูกี่ครั้งเรื่องราวในชีวิตของผมก็วนอยู่ในเพลงของพี่ๆเค้าคับ
ตาสว่าง/แดดส่อง/ผ่าน/เทอให้มา/บนฟ้า/กันและกัน/ลมหายใจ/เทอเท่านั้น/คลาย/very good/อีสานClassic/รูปไม่หล่อ/พอเสียที/ขอ/หมดเวลา/ลึกซึ้ง/…ก่อน/บางสิ่ง/สิ่งที่ไม่เคยบอก/Happiness Is …/ ที่จริงในใจ/ชีวิต/เทอ/กะลา/มาณี/บุษบา/ติ๋ม/หนึ่งคน/ขอบคุณ/สบายใจ/เวตาล/มา
รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อได้ยินเสียงร้อง “ทรมาน”ของพี่ป๊อด จากเพลง ลึกซึ้ง
คับ บางครั้งผมก็รู้สึก ลึกซึ้ง และคิดถึงอะไรเก่าๆเมื่อได้กลับมาที่เก่าๆที่ที่มีเรื่องเล่าเป็นร้อย

เมื่อคืนประมาณ สี่ทุ่มกว่าๆ ไอ้ฟ้าน้องสาวร่วมโรงเรียนโทรมาเล่นด้วย ผมก็ยังรู้สึกว่าไอ้ฟ้าก็ฮาได้อีก
ฟ้าถามว่าผมยังติดต่อกับทุกคนเหมือนเดิมรึเปล่า
คับ แน่นอนผมยังติดต่อกับทุกคนที่รู้จักผม และทุกคนก็ไม่ได้ทิ้งผมไปไหนเลย เหตุที่เรายังติดต่อกัน ก็คงเพราะเรายังมีเรื่องราวร่วมกัน มีความสัมพันธ์ที่แนบแน่ พูดเสร็จน้องสาวของผมก็วกเข้าเรื่องเดิมจนได้
คับ แน่นอนจากวันนั้นถึงวันนี้มีเพียงคนเดียวที่ทิ้งผมไป
มีพี่คนนึงเคยบอกกับผม “เพื่อนหรือใครที่มึงเจอสมัยมัธยม เป็นคนที่จริงใจกับมึงมากที่สุด สนิทกับมึงมากที่สุด และความสัมพันธ์หากรักษาได้ มันจะยาวนานกว่าทุกช่วงเวลา”
ผมไม่ถามหาเหตุผลจากพี่คนนั้น แต่ผมเห็นด้วยกับคำพูดของพี่ซะมากกว่า

“ในใจไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเทอเข้ามา ทำให้ดวงตาชั้นเห็นสดใส ข้างกายไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเทอเมตตา เป็นพลังให้ชั้นสู้ต่อไป…..”
เพลง พระเอก ของพี่ๆเค้าเลยล่ะเพลงนี้ เพลงก่อน

ผมถามฟ้าว่าผมทำผิดมั๊ย? ในเมื่อมีโอกาสเข้ามาแล้วเราไม่หยิบจับมันไว้ เรากลับเลือกที่จะปล่อยมือให้มันหลุดลอยไป แต่แปลกที่ผมไม่ได้เสียใจกับโอกาสที่ลอยไปครั้งนี้ซักเท่าไหร่
บางที ผมอาจจะรู้ว่าโอกาสครั้งนี้ไม่เหมาะกับผม ก้มลงไปหยิบมัน วันนึงผมก็อาจจะปล่อยอยู่ดี เลือกที่จะปล่อยตั้งแต่วันนี้ วันที่อะไรๆยังเดินไปไม่ไกล
ผมยอมรับคับ บางทีผมก็เหงา แต่ไม่ได้หมายความว่าเวลาที่เหงา ใครเข้ามาจะต้องเป็นคนที่ทดแทนทุกอย่างได้หมด ไม่จริงหรอกคับ
ผมไม่เคยกำหนดอะไรเลยสำหรับคนๆนึงที่จะเข้ามาแชร์ชีวิตผมอีกครึ่งนึง ผมว่ามันเป็นเรื่องของความรู้สึกคับ เค้าเข้ามาแล้ว เราจะรับรู้ได้เองว่าเข้าเป็นคนที่เหมาะจะเดินร่วมทางกับเรามั๊ย อย่างที่ผมเคยบอกไว้แหละคับ ผมไม่เชื่อว่าโลกนี้ใครจะสามารถเปลี่ยนชีวิตใครได้ ตัวเราเองตะหากที่จะเป็นคนเลือกเปลี่ยนชีวิตตัวเอง
สำหรับบางคนที่ไม่เคยเหงา ลองเหงาดูคับ ไม่เคยมีใครเหงาตายหรอกคับ

เคยมีช่วงนึงในชีวิตที่ผมคุ่นคิดกับคำว่าแฟน จนไม่มีเวลาทำอะไรหลายๆอย่าง คับ ช่วงที่ผมอยากมีแฟน
แต่พอผ่านช่วงนั้นมา ผมเกือบมีแฟน แต่สุดท้ายแล้ว ขอกลับมาอยู่คนเดียวอย่างเดิมดีกว่า ไม่รู้สิคับ มันไม่เป็นธรรมชาติ
และอีกอย่าง ผมเชื่อว่า ความรักของผมกำลังเดินทางคับ ตอนนี้อาจจะยังไม่ใช่เวลาของผม ก้มหน้าดูคนอื่นไปก่อน แน่นอนซักวันมันต้องเป็นวันของผมคับ
เหงาคับ แต่เชื่อมั๊ยคับ แฟนไม่ใช่คำตอบสุดท้ายที่จะใช้ตอบโจทย์ความเหงา ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่มาแบ่งเบาเรื่องเหงาๆเศร้าๆให้เราสดชื่นคับ ยิ้มคับยิ้ม

“ยังมีอะไรอีกมายที่เราจะต้องเจอ ยังมีอะไรอีกมากมายที่เทอจะต้องทำ ให้รู้อยู่ ดูให้เข้าใจ ให้รู้อยู่ ดูกันต่อไป…..”
ชีวิต คือชื่อเพลงนี้ที่พี่ป๊อดกำลังร้อง

ที่นี่ ที่บ้านของผม ชีวิตชีวากำลังกลับมาคับ แม่ชวนไปเซ็นทรัลเปิดใหม่ที่ขอนแก่น พ่อชวนไปงานเลี้ยงรุ่นของพ่อ ผมเลือกที่จะนอนอยู่บ้านคับ
เหตุผลที่ผมให้กับแม่คือ ผมหนีจากที่ที่มีคนเยอะไม่ใช่เพื่อไปเจออีกที่ที่มีคนเยอะเหมือนกัน
เหตุผลที่ผมให้กับพ่อคือ งานนี้มีแต่คนอายุเลข 4 up ผมไปจะไปคุยกับใครล่ะคับ แต่พ่อก็บอกว่า เดี๋ยวหาลูกสาวเพื่อนพ่อมาให้คุย ฮ่าๆๆ ไม่หรอกคับ ผมอยากนั่งยิ้มขยับนิ้วมือบนแป้นพิมพ์ที่บ้านคับ
กลับมาบ้านครั้งนี้ มีบางอย่างที่หายไป แต่ก็มีหลายอย่างที่เพิ่มเข้ามา ขอบคุณพ่อกับแม่คับ

ตอนนี้ โสดสนิทคับ ฮ่าๆๆ
ผมถามฟ้าว่า เคยทำอะไรแบบที่เรายังไม่รู้ทำไปทำไมมั๊ย หมายความว่าทำไปเพื่ออะไร ประมาณนี้น่ะ ฟ้าบอกว่า เคยสิ แต่ลึกๆแล้วมันมีเหตุผลที่อธิบายได้อยู่นะ
ผมไม่ถามต่อ แต่ผมบอกว่า ตอนนี้ผมกำลังเป็นอย่างนั้นอยู่
ฟ้ารู้ว่าเรื่องอะไร ลึกๆแล้วฟ้าก็อธิบายไม่ได้เหมือนกัน
ช่างมันเถอะฟ้า!! ดึกแล้ว ไปนอนดีกว่า

“ขอบคุณพี่น้องครับ พวกเราชาวคณะโมเดรินด๊อกขอบคุณนะคับ………”
เสียงพี่ป๊อดขอบคุณแฟนเพลง
อ้าวนี่ หมดแผ่นสองแล้วนี่ เปลี่ยนแผ่นดีกว่า แผ่นสามอยู่ไหนวะใครเห็นบ้าง


ขอบคุณบ้าน โยธะบุรี ที่กลับมาทีไรก็อบอุ่นเหมือนเดิม
ขอบคุณ พ่อกับแม่ ที่หาเรื่องสนุกๆชวนลูกไปเที่ยว
ขอบใจไอ้ฟ้าที่แวะม่าสงเสียงหัวเราะ ฮ่าๆๆๆ



Create Date : 08 ธันวาคม 2552
Last Update : 8 ธันวาคม 2552 1:04:55 น. 3 comments
Counter : 714 Pageviews.

 
พออ่านแล้วก็นึกๆถึงคนที่เป็นเพื่อนสมัยมัธยมเหมือนกันนะ...คิดถึงวันเวลาดีๆที่เคยเฮฮาด้วยกัน..เปิ้ลเปลี่ยนโรงเรียนบ่อยๆเพื่อนๆจึงไม่ค่อยเยอะสักเท่าไหร่..รักษามิตรภาพคำว่าเพื่อนไว้ให้นานที่สุดนะคะ


โดย: ยัยเป๋อ (ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา ) วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:1:29:10 น.  

 
เห็นด้วยกับ
"เพื่อนตอนมัธยมเป็นพื่อนที่จริงใจ+สนิทมากที่สุด!!!"
อยากกลับไปเรียนมัธยมอีกรอบเด้
T^T คิดถึง

ปล.ไปห้างใหม่แล้ว
ไปกินบุฟเฟ่ต์มา พุงกางเลย
5555


โดย: THITIKORN IP: 202.28.35.2 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:15:20:17 น.  

 
เรื่องราว และความทรงจำดีๆเกิดขึ้นที่นั่น
ทุกวันนี้ก้อยังคงคิดถึง
ถึงอะไรจะเปลี่ยน ก้ออยากจะเป็นคนเดิมนะ เพราะเค้าจะำได้จำเราได้
จะได้ไม่ลืมกันไง



เฮ้อ จะสอบแล้วยังไม่พร้อมเลย ทำไงดีเนี่ย
ต้องอ่านสินะ
เดินหน้าต่อไป
สู้ๆ ,,,แกด้วยล่ะ


โดย: pangiekosan IP: 202.12.97.115 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:12:24:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เบิกทวารแมน
Location :
นครนายก Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เบิกทวารแมน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.