บทเรียนที่หาได้ยาก , บ้านพักตากอากาศ ,ขาดอะไรหรือเปล่า?
ตอนเช้าผมเพิ่งกลับมาจากการไปนอน+นั่งคุยกันกับพี่ชายที่ไม่ได้เจอกันนานกว่า 4 เดือน
เรานัดกันไปเจอที่กระท้อมน้อยกลางทุ่งนา แน่นอนบรรยากาศเฮฮา
ท้องฟ้ายามดึกเผยให้เห็นดวงดาว เรานั่งคุยกันถึงเรื่องราวชีวิตในช่วงที่แต่ละคนหายไป พี่ชายสบายดี น้องชายคนนี้ก็กำลังจะสบายตาม
ผมเริ่มเล่าเรื่องราวที่แสนน่าเบื่อเพื่อชดเชยกับเวลาที่พี่ติดต่อผมไม่ได้ หลังจากนั้นพี่ก็เริ่มเล่าเรื่องเล็กๆที่พี่ทำแต่ความหมายมันยิ่งใหญ่
มึงเคยคิดจะทำอะไรเพื่อสังคมมั๊ย เป็นคำถามที่พี่ชายผู้ค่อนข้างหมกหมุ่นกับคำว่าพัฒนาสังคมถามผม
ตอนนี้ผมจำไม่ได้แล้วว่าผมตอบพี่ว่ายังงัย
แต่รู้สึกว่าเราจะมองโลกคนละด้านกัน
บรรยากาศยามค่ำคืน ดึกดื่น ท้องฟ้าดาดาดไปด้วยหมู่ดาวสีขาว ที่ต่างมาเปล่งแสงแข่งกัน
พระจันทร์เมื่อคืนสวยมาก อากาศก็เย็นๆ แต่น้ำแข็งในแก้วเย็นกว่า เย็นจนรู้สึกว่ามือที่จับอยู่เริ่มชา
แสงจากเทียนเล่มใหญ่ ทำให้บรรยากาศมันยิ่งน่าดื่มด่ำ
ว่าแล้วพี่ชายของผมก็จัดบางๆมาวางตรงหน้าผม
แก้วนี้แด่พี่
4 เดือนที่ผ่านมาหากผมจะด่าตัวเองว่า ไอ้เลว ไอ้ห่วย ไอ้กล้วย ไอ้ปลากระป๋อง มันน้อยไป!
เพราะช่วงที่ผ่านมา คำว่าคุณค่าของเวลาสำหรับผมแล้วมันไม่มีความหมายอะไรเลย โถ่ไอ้เห่ย!
ผมรู้สึกว่าผมกลัว กลัวที่จะทำสิ่งสำคัญ กลัวที่จะเดินตามเส้นทางที่เคยฝัน เพราะผมคิดเพียงสั้นๆแค่ว่าตอนนี้คนร่วมเขียนโครงการไม่อยู่แล้ว
แต่หลังจากคุยกับพี่เมื่อคืน พี่พูดกับผมกลับมาว่า
ไม่อยู่แล้วงัย? ไม่อยู่แล้วมึงจะตายมั๊ย? มึงยังมีแรง มึงยังเป็นวัยรุ่น วัยรุ่นเป็นวัยที่มีพลังมากสุดนะโว๊ย!ทำต่อๆ ชีวิตเป็นของมึง
เออว่ะ แผนเก่ามันพังลงไป เราก็เริ่มเขียนแผนใหม่ก็ได้ หรือไม่ เราก็ทำตามแผนเก่าของเราไปคนเดียว ไม่เห็นยากเลย มันรอแค่เราลงมือทำ
คิดแล้วก็จัดบางๆมาซักแก้วพี่
ทุกอย่างที่ผ่านมา พี่อยากให้มึงคิดว่ามันเป็นบทเรียน บทเรียนที่มึงไม่มีวันหาซื้อด้วยเงินได้ บทเรียนที่ต้องแลกกับอะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเวลา น้ำตา คุณค่าของตัวมึงเอง เป็นคำพูดสุดคลาสสิกของพี่ชายที่กระแทกเข้าตรงกลางหัวใจน้องชายคนนี้
ไม่เจอกันนาน แต่พี่ก็ยังห่วงและหวังดีกับผม
พูดเสร็จก็จัดบางๆมาซักแก้วพี่
กระท่อมหลังน้อยกลางทุ่งนา ประดับประดาด้วยแสงจากเทียนแท่งใหญ่ เปลงของมันหวั่นไหวไปตามแรงลมที่พัดผ่านมาอย่างเอื่อยๆเฉื่อนๆ
ยิ่งดึกเสียงยิ่งดัง แต่เราสองคนก็ฟังกันและกัน กระท่อมหลังนี้คือที่ที่เราสองคนจะหอบเอาร่างที่เกือบไร้สติขึ้นไปสงบสติ
ตี 2 เกือบ ตี 3 ผมหาว ลมหนาวพัดมา แต่พี่หลับไปแล้ว ก็คงต้องปลุกกันขึ้นไปนอน
จะได้นอนจริงๆเวลาก็ปาเข้าไปตี 3 ครึ่ง ก่อนนอนผมคิดอะไรอยู่ในใจ
ใช่! ผมคิดถึงเสียงของท่าน ว.วชิรเมธี ที่ท่านพูดเกี่ยวกับการ ยึดติด คิดว่าทุกอย่างเป็นของเราหมด
ระหว่างที่กำลังคิดจิตมันก็ล้า เลยถามตัวเองขึ้นเบาๆว่า นี่เราขาดอะไรด้วยเหรอ?
ความยึดติดมันมี 2ลักษณะ 1 ความยึดติดในสิ่งต่างๆ 2 ความยึดติดในความไม่ยึดติด
เสียงของท่าน ว.วชิรเมธี กำลังบรรยายธรรมเกี่ยวกับการยึดติด คิดไปคิดมาไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ขอบคุณพี่ชาย
ขอบคุณ เบน 285 ขอบคุณ หงษ์ทองฮ่าๆๆ
ขอบคุณสายลมเย็นสบาย
ขอบคุณ คำสอนดีๆจากท่าน ว.วชิรเมธี
| Create Date : 27 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 27 ตุลาคม 2552 14:46:33 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 896 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: สารส้ม IP: 122.154.3.107, 122.154.3.252 วันที่: 28 ตุลาคม 2552 เวลา:17:03:49 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ไหนบอกว่าไม่ดื่มหนัก
ซัดไปหลายแก้วเชียว