ประจวบฯเหมาะ (ภาคการเดินทาง)

Photobucket

หลังจากกลับมาจากประจวบฯ วันนี้ผมพึ่งมีโอกาสมาแปรรูปความทรงจำเป็นตัวหนังสือ

อากาศวันศุกร์ตอนเย็น ค่อนข้างหนาว หมู่เราชาวคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาโยธา นัดกันมารวมตัวเฮฮากันหลัง มอ เพื่อรอรถออก ไม่มีอะไรมากหรอก แค่อยากจะบอกว่าพวกเราจะไปเที่ยวกัน
ผมแบกกระเป๋า เดินจากหอพัก ไปตั้งหลักที่หลัง มอ เหมือนคนอื่นๆ ตื่นเต้นคับ พูดตรงๆ ไม่เคยไปเที่ยวทะเลกับ คนเยอะขนาดนี้ และนี่ก็เป็นครั้งแรกของผมที่จะไปอมน้ำทะเลที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ไม่เคยฝันแต่ก็ได้ไป

สองทุ่ม สามหนุ่ม สามมุม เนม โน๊ต และผมก้มหน้าก้มตากินข้าวเย็นที่หลัง มอ
ไม่อร่อยแต่แพง
กินข้าวเสร็จ เดินเอากระเป๋าไปรวมกับเพื่อน และนั่งฟังเพลงอย่างสบายอารมณ์
เสียงในหูฟังดัง
“แดดจางๆและลมพัดเย็นช่างเป็นใจ ในวันนี้ทุกอย่างนั่นดูสดใส ขับออกไปกับคนที่รู้ใจเพียงสองคน จุดหมายเราคือทะเล ที่ฉันนับคืนวันและเฝ้ารอ…..”
แม้ไม่ได้ไป honeymoon เหมือนชื่อเพลง แต่บรรยากาศก็ครื้นเครงไม่ต่างกัน ฟังเสร็จ เก็บหูฟัง ชวนเพื่อนไปร้องคาราโอเกะ เพื่อฆ่าเวลารอรถมา
คาราโอเกะหนึ่งห้องจัดไป แม้ไม่ใหญ่แต่ก็มีพื้นที่พอสำหรับคนเกือบสิบ บางคนนั่งบางคนยืน ส่วนผมเต้นและร้องอย่างเมามันส์ หลายเพลงผ่านไปผมจำเป็นต้องวางไมค์ เพราะร้องนานๆก็เหนื่อยไม่ต่างจากวิ่งรอบสนามฟุตบอลสี่รอบ ไม่ร้องแต่ไม่หยุดเต้น เอากันให้ตายกันไปข้างนึงเลยดีกว่า ร้องคาราโอเกะลากยาวไปประมาณ ห้าทุ่มกว่าๆ รู้สึกตัวอีกทีทั้งห้องก็เหลือเพียงผมกับพี่โน๊ต แต่ก็ไม่เป็นไรเน้นเอามันส์สะใจเป็นพอ ร้องจนหมดเสียง เดินคอเอียงออกมาจ่ายเงิน
หลังจากจัดการเรื่องค่าคาราโอเกะ ผมก็มานั่งคุยกับเหล่ารุ่นน้องที่ต้องดูแลเป็นพิเศษในทิปการเที่ยวครั้งนี้ หึหึ

เที่ยงคืนผมส่งข้อความไปหาแม่เพื่อถามว่าอยากได้อะไรมั๊ยลูกชายจะไปเที่ยวทะเล ส่งเสร็จ เสียบหูฟัง เสียงข้างในก็ดัง
“อยากกลับไปวันเมื่อวาน ไปพบกับเทอเพลินวาน กลับไปรื่นเริงสำราญ เหมือนวันที่เราเคยรู้จัก……”
เพลินวาน ฟังแล้วเพลินดี เป็นเพลงที่ฟังแล้วช่วยให้ผมมีรอยยิ้มขึ้นมาแม้จะเหนื่อยล้ากับหลายเรื่องที่ผ่านมา

ตีหนึ่ง พวกเราจึงได้ขึ้นรถ พี่ปีสี่นั่งกับน้องปีหนึ่ง พี่ปีสองลองของกับพี่ปีสาม อีกคันคนที่อยากนอนและไม่ดื่มกรุณาขึ้น หลังจากทุกคนขึ้นรถเสร็จสับ ล้อก็ขยับออกจากที่ เสียงเพลงปลุกเร้าอารมณ์ให้รุ่มร้อน จากที่ผมอยากนอนกลับกลายเป็นเลดี๊ กาก้า ซะงั้น แดนซ์กันอย่างเมามันส์ เห็ดสะบัดบ๊อบ!!! (ผมไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไร แต่เวลาอุทานแล้วมันได้อารมณ์ดี) เต้นไปได้ซักพักเหมือนถ่านจะหมด ลดประริมาณการขยับลง หันหาที่นั่งที่ว่างอยู่ แบกสังขารไปนั่ง และหลับตาลงในความมืดที่มีเสียงเพลงบรรเลงลอยในอากาศ
ตื่นมาอีกที ตีสี่กว่าๆ รู้ตัวว่าปวดฉี่มาก ผมจึงลุกขึ้นจากเตียง แล้วลงไปหาทำเลดีๆระบายของเสีย
ระหว่างขาขวากำลังจะก้าวขึ้นรถ เสียงปู่เทคก็ดังขึ้น
“โอเล่ มึงหาไปไหนมา เค้าตามหามึงกันทั่วเลย มาเลยๆ มาแดกขวดนี้กับกูก่อน” เสียงปูผอมทาทางจามาวมาก
“โหพี่ เหลือตั้งเยอะ เอาจริงเหรอพี่” ทั้งที่พึ่งไประบายมาสดๆร้อน ก็ต้องเอากลับเข้าไปอีกแล้วเหรอเนี๊ย!!
“มึงใจมั๊ย มึงรักพี่มึงมั๊ย” ปูลืมตาจามายขึ้นเลวน้า
‘เกี่ยวไรกันวะ’ ผมแอบคิดในใจ แต่ถ้าทำให้พี่ผมมีความสุขแม้จะต้องแลกด้วยการเสียวเล็กๆที่ลำคอ ผมก็ยอม
ผมรับขวดแสงโสมที่ผ่านการอ๊อดโมซิสมาจากมือพี่ หยีตาแล้วไม่อยากดืม ผมทำท่าทำทางว่าของเดินไปดื่มคนเดียวเงียบๆ
“เดี๋ยวพี่ผมไปกินข้างพุ่มไม้นะ ผมกลัวอ้วก” เสียงสดใสของผม
“เชิญคับน้องโอเล่” มาวม่ายรู้เรืองเลยพี่กู
พอเดินมาถึงพุ่มไม้ ผมยกขวดเหล้าขึ้น เทราดลงไปบนต้นเทียนทอง กะและมองด้วยสายตาไม่น่าจะต่ำกว่า ครึ่งขวด ไม่รู้สึกเสียดายอะไร เดินกลับไปหาพี่
“แด่ ปูเทคคับ”

หลอกคนเมาเสร็จกำลังจะก้าวเท้าขวาขึ้นรถ
“โอเล่ พี่ยังไม่ได้กินกับมึงเลยว่ะ” เสียงพี่ชายที่สนิทกันดังมาแต่ไกล
“อะไรอีกวะเนี๊ย!!!”
“มาๆ เพียวกับพี่หน่อย” ท่าทางไม่เมามาก
คิดในใจมุกใหม่อะไรดีวะ ขณะกำลังคิดขวดก็มาสะกิดที่ริมฝีปาก
“อ้าว ดืม”
กินก็กินวะ เสียวเล็กน้อยถึงปานกลางที่ส่วนล่างของหลอดลม ขม ไม่อร่อย กินเสร็จซักพักก็ยืนคุยกันต่อ พี่ก็ได้แต่บอกว่า “พวกมึงดูแลน้องให้ดีๆนะ”
ไม่สนแล้ว ขวานี้กูต้องได้ขึ้น!

ขึ้นมาบนรถ เสียงเพลงที่ดังขนาด 90 เดซิเบล กำลังเดินทางผ่านอากาศเข้ามาในรูหูผม โห นี่มึงกะจะเอาให้หูแตกเลยใช่มั๊ย? เพลงยังดังต่อไป พี่เรียกไปเล่นเกมส์ที่เบาะหลัง ไม่นานผมก็เดินเซกลับมานั่งโดยไม่สนเสียง 90 เดซิเบล เฮ้ย มาวโว๊ย อยากนอน อย่ากวนกูนะ

อากาศวันเสาร์ตอนเช้า ค่อนข้างหนาว หมู่เราชาวคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาโยธา มาถึงรีสอร์ตแล้ว เย้ๆ ดีใจเห็นทะเลแล้ว
อ่านต่อภาคพักแรม***



Create Date : 24 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 18:55:10 น. 3 comments
Counter : 750 Pageviews.

 
ปราณบุรี
ทะเลสวย
เงียบ สงบ คนไม่พลุกพล่าน
แต่เสียอย่างนึง ไม่ค่อยมีฝรั่งนอนอาบแดด
5555+


ปล.สงสารต้นเทียนทอง~



โดย: THITIKORN IP: 180.180.36.96 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:23:32 น.  

 
ถึงไม่มีฝรั่งอาบแดด แต่ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะออย

ปล.สงสารตัวเอง^


โดย: ดุ๊งดูด IP: 202.28.62.245 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:1:04:42 น.  

 
อ่านะ ทะเล๊ ทะเล แต่ไปตอนฤดูหนาวเนี่ยนะ
ฉันจะจัดค่ายไปมั่งตอนปิดเทอมนี้
เย้ๆ เล่นเนตที่หอได้แล้วแก๊
ฮ่าๆๆๆๆ
แด่ความหน้าด้านของชั้น...


โดย: pangiekosan IP: 202.12.97.115 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:10:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เบิกทวารแมน
Location :
นครนายก Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เบิกทวารแมน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.