หลังจากที่วิ่งในสนามฟุตบอลของหมู่บ้านมาได้ระยะหนึ่ง ว่ายน้ำและเริ่มยกเวทเน่าๆที่พี่ชายทิ้งเอาไว้ แม่ยี่หวาเริ่มอยากเข้าสู่สังเวียน

สนามในสมัยนั้นของแม่ยี่หวาก็ไม่พ้นสวนลุมค่ะ

ช่วงเวลานั้นนักวิ่งส่วนใหญ่ยังคงเป็นผู้ชาย หานักวิ่งผู้หญิงเรียกว่ายากค่ะ แม่ยีหวาจึงจัดเป็นหนึ่งในจำนวนผู้หญิงไม่กี่คนที่วิ่งสวนลุมในสมัยนั้น

เฮ้อ....คิดถึงบรรยากาศค่ะอยากมีโอกาสไปเยี่ยมเยียนอีกสักครั้ง ไปดูว่าพี่และเพื่อนที่เคยวิ่งด้วยกัน ยังสุขสบายกันรึเปล่า คิดถึงมากๆๆๆๆ

กลับเข้าเรื่องที่แม่ยี่หวาอยากเล่าค่ะ เมื่อแม่ยี่หวาได้วิ่งในสวนลุม แม่ยี่หวาพบว่าแม่ยี่หวากลายเป็นน้องเล็ก เพราะเจอแต่พี่ๆที่เก๋าประสบการณ์ พี่ทุกคนเต็มใจสอน เทคนิคในการวิ่งให้แม่ยี่หวา มีพี่บางคนเห็นหน่วยก้านแม่ยี่หวา ชวนไปวิ่งทีมชาติก็มี แม่ยี่หวาได้แต่หัวเราะ

เพราะตอนนั้นแม่ยี่หวาอายุเกินไปหลายปีแล้วค่ะ

วิ่งไปสักพักแม่ยี่หวาเริ่มปวดเข่า ต้องเริ่มฟิตเนส เพื่อให้เข่าแข็งแรง

จบเรื่องเข่า แม่ยี่หวาก็มีปัญหากับเอ็นข้อเท้า แต่แม่ยี่หวาไม่สนใจมันค่ะซึ่งเป็นข้อผิดพลาดที่ร้ายแรงมากๆสำหรับนักกีฬา แม่ยี่หวาอึด ยังคงวิ่งมันทุกวัน วิ่งแล้วก็นวดทานยาคลายกล้ามเนื้อ ตอนนั้นแม่ยี่หวาเขยกอยู่4 เดือนจนท้ายที่สุดแม่ยี่หวาก็ทนไม่ไหว พี่สาวและพี่ชายแม่ยี่หวามาหิ้วปีกค่ะ ต้องใช้คำว่าหิ้ว เพราะเดินไม่ไหวแล้วค่ะ

แม่ยี่หวาถูกฝังเข็มที่ข้อเท้าและขาทั้งข้าง พร้อมกับเสียงบ่น (ด่า)จากพ่อบุญธรรมแม่ยี่หวาค่ะ (แม่ยี่หวาลืมบอกว่าแม่ยี่หวามีพ่อบุญธรรมเป็นหมอฝังเข็ม)แล้วแม่ยี่หวาก็เดินได้ เอาเป็นว่า ขาไปหิ้วปีก ขากลับวิ่งออกมาเลยล่ะค่ะ ฮิๆ ก็หนีเสียงด่าไงค่ะ

แต่ถึงจะหายข้อเท้าข้างขวาของแม่ยี่หวาก็ไม่ปกติแล้ว เพราะเดินนานไม่ได้ ใส่ส้นสูงไม่ได้เหมือนก่อน เป็นอยู่สิบกว่าปี เพิ่งมาหายได้สักสิบปีนี่เอง แม่ยี่หวาหายด้วยโยคะค่ะ

วันนี้แม่ยี่หวาจะเอาวิธีบริหารเข่าให้ฝึกกันค่ะมีเวลาทำทุกวันนะคะ

เวลาแก่เหมือนแม่ยี่หวาจะได้ไม่ปวดเข่าค่ะ

อันที่จริงสำหรับคนที่เล่นโยคะใช้ท่าโยคะเลยดีกว่าค่ะ ได้ผลเร็วกว่ามากๆ

ก่อนอื่นต้องมีถุงทรายค่ะไว้ถ่วงน้ำหนัก เพื่อความแข็งแรง หาซื้อตามร้ายขายยาใหญ่ๆค่ะ หรือแผนกเครื่องกีฬา ในห้างสรรพสินค้าค่ะ

ที่เหลือคือท่าบริหารลองทำกันดูนะคะ

ข้างขวาค่ะ (ข้างซ้ายทำแบบเดียวกันค่ะ ทำสลับซ้าย-ขวา ข้างละ 10 ครั้ง 3 ชุด)

ทำพร้อมกันทั้งสองข้าง (10 ครั้ง 3 ชุดค่ะ)

ภาพที่ถ่ายออกมาอาจจะมืดไปนิดเนื่องจากถ่ายจากโต๊ะทำงานแม่ยี่หวาในวันฝนตก เลยเป็นแบบที่เห็นค่ะ