แม่ซื้อ
แม่ซื้อ หมายถึง เทวดาหรือผีที่คอยดูแลรักษาเด็กทารก เชื่อว่าเด็กทุกคนที่เกิดมาต้องมีแม่ซื้อประจำวันเกิดคอยดูแล เพื่อปกปักรักษาไม่ให้เด็กเจ็บไข้ได้ป่วย ส่วนมากเป็นหญิง เชื่อว่ามี 7 ตนอยู่ประจำวันได้แก่ - วันอาทิตย์ ชื่อว่า “วิจิตรมาวรรณ” มีหัวเป็นสิงห์ มีผิวกายสีแดง
- วันจันทร์ ชื่อว่า “วรรณนงคราญ” มีหัวเป็นม้า มีผิวสีขาวนวล
- วันอังคาร ชื่อว่า “ยักษบริสุทธิ์" มีหัวเป็นมหิงสา (ควาย) ผิวกายสีชมพู
- วันพุธชื่อว่า ”สามลทัศ” มีหัวเป็นช้าง ผิวกายสีเขียว
- วันพฤหัสบดี ชื่อว่า “กาโลทุกข์” มีหัวเป็นกวาง มีผิวกายสีเหลืองอ่อน
- วันศุกร์ชื่อว่า “ยักษ์นงเยาว์” มีหัวเป็นโค ผิวกายสีฟ้าอ่อน
- วันเสาร์ชื่อว่า “เอกาไลย์” มีหัวเป็นเสือ ผิวกายสีดำ ทุกตนทรงอาภรณ์ (เสื้อผ้า) สีทอง
ในภาคอีสานหรือภาคกลางก็ยังจัดทำพิธีแม่ซื้อ หรือพิธีการนำเด็กทารกมาใส่กระด้งร่อน เพื่อบอกกล่าวแก่ แม่ซื้อว่ามีคนรับลูกไปเลี้ยงแล้ว โดยกล่าวให้ทราบว่าว่า“สามวันลูกผี สี่วันลูกคน ลูกของใคร ใครเอาไปเน้อ” จึงเป็นที่มาคาถาไล่แม่ซื้อให้ออกไปเพราะตอนนี้มีผู้ดูแลเด็กแล้ว ทางบ้านฉันโคราชเรียกว่าคาถา #คาถาเป่าตะพั่น ต้นตระกูล พ่อลิ แทนรินทร์ ตั้งนะโม 3 จบ โอม พระพุทธะสิทธิ ข้าวของทางนี้ แต่งไว้สิ้นเสร็จ แม่ซื่อทั้งหลายรายวันทั้งเจ็ด พระสีสารเพชร ขอให้น้ำประสิทธิ์ แม่ซื่อวันอาทิตย์ชื่อนางจิตนะจันทร์ แม่ซื่อวันจันทร์ชื่อนางนงคาร แม่ซื่อวันอังคารชื่อนางบริสุทธิ์ แม่ซื่อวันพุธชื่อนางสมุททัด แม่ซื่อวันพฤหัสชื่อนางโลกาวัตถุ แม่ซื่อวันศุกร์ชื่อนางเอคฆะมะลัย ถ้าต้องผู้ใดสูเคลื่อนคลาดสูเร่งออกไป สูอย่าได้เวียนวน ฝ่ายมหาทนอยู่ใต้พสุธา แม่ซื่อไยไพรนะยายพรหมาแม่ซื่อใจกล้า ลงมาทำร้าย กูรู้จักกำเนิด สูเกิดทั้งหลาย จูจนคนไพรกูไม่เมตตาปราณี สูย่อมอำพราง สูบอกอีนางว่าลูกเขาตาย สูเอาลูกเขามากินต่างผักเป็นสาธาร รู้ถึงพระบาท พระราชกุมารกูเป็นนายท่าน ภูตพรายหลายคน แม่ซื่อฝูงผี ปีเดือนวันคืน แม่ซื่ออยู่น้ำกลับมาอยู่บก แม่ซื่ออยู่ลก กลับมาอยู่ชุม แม่ซื่อยู่ชุมไปได้ทั่วทิศสาแม่ซื่อสินลาทองแข็งเป็นดาน แม่ซื่อลากพานนก กะติงวิ่งไวแม่ซื่อรากไทร นกกะยางตีนเทียน แม่ซื่อโนรีงามดีตะละเขียน อย่าได้วนเวียน เร่งไปสถานไปเล่ามุนี ยุลีสังหาร อย่าอยู่ช้านานกะบ้องลาหู ช้าทำหน้าตาโต้ กล่ำตีนมือกำกะสั่มกะสาย โอมกูจะเป่ากำพั่น อีนั่น ...(ชื่อ)...ชัก แหงนส้อนไม่กินนม แม่เคี้ยวข้าวป้อน มักซ่อนมักอม ทำหน้าตามกหมม จนค่ำจนรุ่ง สะดุ้ง ตื่นมาหันใจเข้าใจออก กรอกไปกรอกมา โอมมะลู มะลู สวะหาย ยะ คาถาเป่าตะพั่น ดีนักแลฯ ยังมีสาระเรื่องราวดี ๆ ที่อยากเล่าตามมาดูเราได้ที่ ; My blogs link 👆 https://sites.google.com/site/dhammatharn/ https://abhinop.blogspot.com https://abhinop.bloggang.com
Create Date : 10 กรกฎาคม 2563 |
Last Update : 3 มกราคม 2564 18:37:30 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1492 Pageviews. |
|
|
ททมาโน ปิโยโหติ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก
A giver is always be love.