Bloggang.com : weblog for you and your gang
sansook
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
สรุป พ.ร.บ.
ความรู้ทั่วไป
ทักทาย
นานาสาระ
วิเคราะห์นะจ๊ะ
ดูดวงกันเถอะ
เก็บมาฝาก
สรุปภาษาไทย
ความรักแม่เอ๊ย
แนวข้อสอบ
แบบทดสอบจิตวิทยา
แนวคิด และมุมมอง
เรื่องเล่า
เคล็ดลับความสวย
เรียงร้อยเรื่องราว
กฎหมายน่ารู้
งาน งาน งาน
รักษาสุขภาพกันเถอะ
เคล็ดลับดีๆ
สรุปแนวข้อสอบหลักสูตรประถมศึกษา
เชิญชวนสู่ธรรมมะ
ฮวงจุ้ยน่ารู้
เมื่อจิตนาการบังเกิด
อสูรพ่ายรัก
แนะนำผลงาน
เรือนรัก - นางรอ
เงาแปร
บรรยากาศสละคาน
คลังข้อสอบ
ดวงไฟในมือมาร
เหลี่ยมรักทรชน
ยั่วรักพยัคฆ์ร้าย
สามนารี
นิยายชุด ภารกิจรัก เรื่องเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
เกี่ยวกับบริหารงานบุคคลท้องถิ่น
เล่ห์วิวาห์มาเฟีย
ละครเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ทวงใจสุดปลายฟ้า
อีบุคสุดแซ่บ
<<
มิถุนายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
9 มิถุนายน 2553
ตอนที่ ๑๓ ข้อแลกเปลี่ยน
All Blogs
ตอนพิเศษ 2 มารร้ายตะกายดาว
ตอนพิเศษ 1 แผนร้าย
ตอนที่ ๕๑ อวสาน
ตอนที่ ๕๐ บอกรักเธอให้ก้องฟ้า
ตอนที่ ๔๙ ความผิดมีไว้แก้ไข
ตอนที่ ๔๘ ชีวิตเพื่อเธอ
ตอนที่ ๔๗ เธอคือใคร?
ตอนที่ ๔๖ วันประจัญบาน
ตอนที่ ๔๕ ขุดรากถอนโคน
ตอนที่ ๔๔ คำพิพากษา
ตอนที่ ๔๓ หน้าที่เหนือสิ่งอื่นใด
ตอนที่ ๔๒ ใจคือนายกายคือบ่าว
ตอนที่ ๔๑ รักร้าว
ตอนที่ ๔๐ เพื่อนกับคนรัก
ตอนที่ ๓๙ รักสลาย
ตอนที่ ๓๘ แรงรักจากจูบเดียว
ตอนที่ ๓๗ กลเกม
ตอนที่ ๓๖ ตัวปัญหา
ตอนที่ ๓๔ เหนือฟ้ายังมีดาว
ตอนที่ ๓๔ วันหวาน
ตอนที่ ๓๓ รักเกิดที่กลางใจ
ตอนที่ ๓๒ ไฟร้อนกับอสรพิษ
ตอนที่ ๓๑ แม่เสือออกลาย
ตอนที่ ๓๐ ลมเปลี่ยนทิศ
ตอนที่ ๒๙ คราวซวย (ของใคร?)
ตอนที่ ๒๘ ถ่านไฟเก่า
ตอนที่ ๒๗ สุดไขว่คว้า
ตอนที่ ๒๖ สายเกินการ
ตอนที่ ๒๕ ไฟร้อนไฟรัก
ตอนที่ ๒๔ ไฟซ่อนเชื้อ
ตอนที่ ๒๓ น้ำผึ้งอาบยาพิษ
ตอนที่ ๒๒ ฆ่าได้หยามไม่ได้
ตอนที่ ๒๑ ลับลมคมใน
ตอนที่ ๒๐ เกือบได้เรื่อง
ตอนที่ ๑๙ ไปไม่ถึงดวงดาว
ตอนที่ ๑๘ เปิดศึก
ตอนที่ ๑๗ มัดมือชก
ตอนที่ ๑๖ ระฆังยกแรก
ตอนที่ ๑๕ แรงปรารถนาจากหัวใจ
ตอนที่ ๑๔ เกินเอื้อม
ตอนที่ ๑๓ ข้อแลกเปลี่ยน
ตอนที่ ๑๒ ภารกิจแรก
ตอนที่ ๑๑ ภารกิจ
ตอนที่ ๑๐ สะดุดรัก
ตอนที่ ๙ เกลือจิ้มเกลือ
ตอนที่ ๘ แผนไล่ล่า
ตอนที่ ๗ บทสรุปของปัญหา
ตอนที่ ๖ ทางเลือกที่เด็ดขาด
ตอนที่ ๕ ผลลัพธ์
ตอนที่ ๔ อีกฟากของปัญหา
ตอนที่ ๓ สาวงามกับทางรอด
ตอนที่ ๒ เผชิญปัญหา
ตอนที่ ๑ สาวงามกลางดงเท้า
Friends' blogs
sansook
Chulapinan
baby_15
ไร่ปลายตะวัน
lovers
ge-or-ge
โมกสีเงิน
tingnoy
พลังชีวิต
Mr.Terran
hangclub
nirin_18
คนผ่านทางมาเจอ
patra_vet
ซ่อนรอยยิ้ม
นิยายฝันหวาน
ป้ามด
รำเพย
นิชนันท์
วัตตรา
Insignia_Museum
Baan_Bualoy
ooseabubbleoo
literature
bigger
ใยไหมเจ้าค่ะ
super novel
นัทธ์
Webmaster - BlogGang
[Add sansook's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่ ๑๓ ข้อแลกเปลี่ยน
วิกานดารู้สึกใจชื้นขึ้นอีกเป็นกองเมื่อเห็นนายล่ำหน้าดุเดินตรงมาที่เธอ ใบหน้าเฉี่ยวเหลือมองร่างสูงสง่าของชายหนุ่มที่เพิ่งเดินออกไปอย่างชื่นชม เท่าที่ดูจากบุคลิกเธอบอกได้เลยว่ากฤตยชญ์เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากคนหนึ่ง
คุณวิกานดาพอจะมีเวลาให้ผมสักครู่ไหม
ชายหนุ่มหน้าดุถามขึ้นเมื่อเดินถึงตัว
อ้าว...คุณปกรณ์มีอะไรกับวิกกี้เหรอคะ
วิกานดาทำหน้าเหรอหรา
ผมไม่มีหรอกแต่คิดว่าเจ้านายผมน่าจะมีท่านให้ผมมาเชิญคุณไปพบที่ห้องพักสักครู่...ท่านรออยู่ที่ห้องพัก...คุณพอจะปลีกตัวไปได้ไหม
ตอนนี้เลยเหรอคะ
ถ้าคุณไม่อยากเดือดร้อนผมคิดว่าควรจะรีบไปตอนนี้เลย
เจ้าล่ำหน้าเข้มใช้วิธีเชิญแกมขู่ตามความถนัด
แล้วคุณกฤตยชญ์พักอยู่ห้องไหนเหรอคะวิกกี้จะได้รีบไป
วิกานดาอดค้อนขวับไม่ได้เมื่อถูกอีกฝ่ายบีบบังคับ
รอยยิ้มยินดีผุดออกจากมุมปากหยักหนาเมื่อเห็นว่างานที่ได้รับมอบหมายประสบความสำเร็จ ปกรณ์บอกหมายเลขห้องและกำชับอะไรอีกสองสามอย่างแล้วจึงผละออกไป
เมื่อตกลงกันเรียบร้อยวิกานดาจึงผุดรอยยิ้มออกมาเมื่อปลาตัวใหญ่กลับมางับเหยื่อที่ใช้ล่ออีกครั้ง แม้จะนึกห่วงเพื่อนรักที่กำลังลงเล่นกับไฟแต่ด้วยการตระเตรียมที่ค่อนข้างรัดกุมเธอจึงเบาใจ
เสร็จงานนี้คงเป็นหน้าที่ของพริบพันดาวที่จะก้าวเข้าไปอยู่ในอาณาจักรของผู้มีอิทธิพลเต็มขั้น แม้จะรู้ว่าเสือหนุ่มที่เธอกำลังส่งเนื้อนางสิงห์ไปให้เป็นคนยังไงแต่เธอก็มั่นใจว่าแม่เสือสาวแห่งกองทัพไทยจะเอาตัวรอดได้และอยู่รอดปลอดภัย
ร้อยตำรวจเอกราชนั่งอยู่ในมุมมืดมองสถานการณ์อยู่เงียบๆ อย่างหวั่นใจเมื่อเห็นความปรารถนาฉายออกจากดวงตาของกฤตยชญ์ ด้วยความที่เป็นผู้ชายเขาบอกได้เลยว่าสายตาที่กฤตยชญ์จ้องพริบพันดาวมีความหมายมากกว่าต้องการเธอไว้ในเวลาแค่ชั่วข้ามคืน
ใบหน้าคมเข้มเคร่งขรึมเมื่อรู้สึกหวงแหนเรือนร่างอรชรเหลือกำลัง สายตาคมวูบไหวเมื่อความห่วงใยที่กำลังทวีขึ้นกำลังทำให้เขาว้าวุ่นจนแทบระงับความพุ่งพล่านของอารมณ์ไว้ไม่อยู่ ทำไมความรักต้องมาเกิดพร้อมกับหน้าที่...ทำไม...ความรักที่เกิดยากเย็นถึงมาพร้อมกับหญิงงามที่เอื้อมถึงยากเย็นเช่นนี้...พริบพันดาว...เป็นเหมือนดวงดาวที่สกาวสุกใสแต่อยู่ไกลจนเกินเอื้อม...รักอยากเป็นเจ้าของแต่จับต้องไม่ได้...
คุณห่วงดาวมากเลยเหรอคะ
วิกานดาถามขึ้นเบาๆ หญิงสาวมองใบหน้าเครียดขรึมของนายตำรวจหนุ่มด้วยประกายตาชื่นชมระคนเจ็บลึก หลังจากร่วมงานกับร้อยตำรวจเอกราชมาหลายอาทิตย์ทำให้ร้อยเอกหญิงวิกานดาเริ่มปลื้มและชื่นชอบเขาขึ้นเรื่อยๆ แม้จะรู้ว่าราชกำลังมีความรู้สึกที่พิเศษต่อพริบพันดาวแต่หญิงสาวก็ไม่อาจละวางความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้
ผมเป็นห่วงเธอ
นายตำรวจหน้าเข้มตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่คนฟังรู้สึกเจ็บแปลบไปทั้งใจ ใบหน้าสวยเฉี่ยวเหลือบมองเสี้ยวหน้าคมเข้มด้วยความรู้สึกห่อเหี่ยวพิกล ถึงจะพยายามหักห้ามความรู้สึกให้หยุดอยู่แค่เพื่อนร่วมงานแต่วิกานดากลับไม่อาจถอยออกจากสถานการณ์รักสามเศร้า...ที่...สุดท้ายจะต้องมีใครคนใดคนหนึ่งเป็นผู้ล่าถอย...และคนที่ถอยออกมาคงไม่พ้นเป็นตัวเธอ...หญิงสาวบอกตัวเองเงียบๆ
ดาวจะปลอดภัยเราไม่มีทางปล่อยให้เธอเป็นอันตรายแน่คุณอย่ากังวลเลย
หญิงสาวบอกเสียงเรียบแล้วหมุนตัวเดินออกไปด้วยความรู้สึกที่เจ็บหนึบไปทั้งใจ
ราชมองตามเรือนร่างเย้ายวนไปด้วยความรู้สึกที่ปวดใจไม่ต่างกัน เขาจะต้องยืนอยู่ในที่มืดแบบนี้ไปอีกนานสักเท่าไหร่กว่าจะได้ดาวดวงนั้นมาประดับอยู่เคียงกาย เสี้ยวหน้าคมเข้มเหลือบมองไหล่ตัวเองแล้วพ่นลมหายใจออกมาอย่างร้าวราน ดาวบนบ่ากว่าจะได้มาว่ายากเย็นแต่ก็ยังง่ายกว่าดวงดาวที่พราวแสงอย่างพริบพันดาว...หญิงสาวที่สุกสกาวอยู่ในจักรวาลที่เขาไม่อาจเอื้อมไปถึง
วิกานดา
ที่พกความมั่นอกมั่นใจมาตลอดทางเริ่มประหม่าจนมือเท้าเย็นเฉียบเมื่อต้องเผชิญหน้ากับชายหนุ่มรูปหล่อที่ยืนกอดอกพิงโต๊ะไม้ข้างผนังห้องแล้วจ้องเธอด้วยสายตาคมกริบราวสายตาเหยี่ยวในยามจ้องมองเหยื่อ
เชิญนั่งสิ...ผมมีเรื่องจะตกลงกับคุณ
กฤตยชญ์พยักหน้าไปยังเก้าอี้นวมตัวหรูที่อยู่ข้างเตียงนอน
คุณกฤตยชญ์มีเรื่องอะไรจะตกลงกับดิฉันเหรอคะ
วิกานดาแทบควบคุมความประหม่าไว้ไม่อยู่เมื่อเห็นประกายตาของชายหนุ่มดูสุขุมนุ่มลึกและเด็ดขาดหญิงสาวถอยลังทรุดลงนั่งอย่างว่าง่ายเพราะแข้งขาเริ่มอ่อนแรงจนแทบยืนไม่อยู่
...ดาวเอ๋ย...แกจะไหวไหมเนี่ย...หญิงสาวนึกห่วงใยเพื่อนขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นชัดว่ายามเผชิญหน้ากับอีกคนแล้วทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายดายเหมือนอย่างที่คิดไว้
ผมสนใจเพื่อนของคุณ...
ชายหนุ่มบอกจุดประสงค์ออกมาตรงๆ จนคนฟังนั่งนิ่งไม่กล้าขยับ
คุณกฤตยชญ์คะดิฉันกับดาวเป็นเพียงเพื่อนสนิทกันเท่านั้น...เห็นใจด้วยเถอะค่ะ
วิกานดาขอร้องเสียงสั่นอย่างไม่ต้องเสแสร้งเพราะเริ่มหวาดหวั่นกับความต้องการของอีกฝ่าย
ผมไม่สนใจ...ผมอยากได้นั่นก็เท่ากับว่าต้องได้...จริงๆ ผมไม่จำเป็นสักนิดที่จะออกปากขอร้องจริงไหม
ชายหนุ่มไหวไหล่อย่างเป็นต่อเมื่อเห็นใบหน้าของหญิงสาวเริ่มเผือดซีด
มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นมังคะบ้านเมืองมีขื่อมีแปคุณจะมารังแกกันง่ายๆ ไม่ได้หรอก
วิกานดาข่มความกลัวเชิดหน้าขึ้นจ้องชายหนุ่มตาเขม็ง
ที่อื่นกฎหมายอาจจะสำคัญแต่ที่นี่กฎหมายไม่ได้สำคัญอะไรกับผม...ผมคิดว่าคุณน่าจะพอรู้มาบ้างว่าผมเป็นใคร
ใบหน้าคมสันผุดรอยยิ้มเยาะหยันเมื่อนึกขบขันผู้หญิงร่างเล็กๆ ตรงหน้าที่ดูเหมือนจะไม่รู้ว่าคนอย่างเขาจะพลิกกฎหมายให้เป็นสีใดก็ได้หากจำเป็นต้องทำ
คุณกำลังขู่ฉันเหรอคะ
ผมไม่ได้ขู่ผมแค่อยากให้คุณช่วย...ผมอยากให้เธอไปกับผมอย่างนุ่มนวลที่สุดไม่ใช่บีบบังคับด้วยอำนาจและกำลัง
วิกานดาถึงกับสะอึกเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย...หญิงสาวเหลือบมองใบหน้าคมสันที่กำลังจ้องเขม็งมาที่เธอแล้วนึกค่อนขอด...หนอยจะพาไปอย่างนุ่มนวลช่างกล้าพูด...อีตานี่ไม่รู้จริงๆ เหรอเนี่ยว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้เขาเรียกการบีบบังคับด้วยอำนาจที่มี...
คุณต้องการเพื่อนฉันไปทำอะไร...และต้องการเธอนานแค่ไหน
หญิงสาวถามขึ้นเมื่อเห็นประกายตาของชายหนุ่มแข็งกร้าวจนรู้สึกหนาวยะเยือกไปทั้งใจ
ผมต้องการเธอมากกว่าคู่นอนและไม่มีกำหนดว่าจะอยู่นานเท่าไหร่
กฤตยชญ์คลายมือออกยืดตัวเต็มความสูงแล้วจ้องมองคนตรงหน้าประกายตาจริงจัง
คุณหมายความว่ายังไง
วิกานดาเอียงหน้าอย่างฉงนเพราะไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการพริบพันดาวให้ไปอยู่ในฐานะอะไร
...คุณอย่าเพิ่งถามว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอ...เพราะผมตอบไม่ได้ตอนนี้ผมแค่พอใจถูกใจและเธอมีความหมายมากกว่าผู้หญิงชั่วคราว...ตอนนี้ผมบอกได้แค่ผมต้องการตัวเธอจนไม่อาจละวางเธอได้
พอได้ยินคำนิยามของอีกฝ่ายวิกานดาก็แทบลุกขึ้นหยิบรองเท้าฟาดปากเจ้าหนุ่มหน้าหล่อให้หายเจ็บใจ ดูเถอะผู้ชายมันคิดว่าตัวเองเป็นเทพมาจากสวรรค์หรือยังไงถึงคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่ขนาดชี้ใครก็ได้ให้สิโรราบ...ยิ่งคิดก็ยิ่งเคือง...
มันจะไม่เห็นแก่ตัวไปเหรอคะกับความต้องการของคุณ
หญิงสาวปรายตาจ้องชายหนุ่มอย่างเอาเรื่องเมื่อความรู้สึกฮึกเหิมเริ่มกลับมา ผู้ชายถึงจะหน้าตาดีเก่งและแกร่งขนาดไหนสุดท้ายก็เห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว...วิกานดานึกชิงชังคนเบื้องหน้าเหลือกำลัง...
ถ้าผมเห็นแก่ตัวคงไม่มานั่งเสียเวลาตกลงกับคุณหรอก...ที่ผมเชิญคุณมาก็เพราะอยากให้เราพอใจกันทั้งสองฝ่ายผมยินดีรับทุกเงื่อนไขของคุณขอแค่บอกมา...ผมถอยให้ถึงขนาดนี้คุณก็เลือกเอาว่าจะยอมรับข้อเสนอของผมหรือจะกลับไปมือเปล่า...เพราะยังไงผู้หญิงคนนั้นก็ไม่พ้นมือผมอยู่ดีหากผมต้องการ
กฤตยชญ์ยังเหลือทางให้หญิงสาวได้เลือกแม้ทางเลือกที่ยื่นออกไปจะเป็นการข่มขู่แกมบังคับก็ตาม
คุณแน่ใจเหรอว่าจะยอมรับเงื่อนไขของฉันจริงๆ
วิกานดาปรายตามองใบหน้าคมสันที่กำลังจ้องเธอเขม็งอย่างมีเลศนัย
ผมบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ
ถ้าเงื่อนไขของฉันคือทะเบียนสมรสล่ะคุณจะว่ายังไง
วิกานดายื่นเงื่อนไขที่คิดว่ายังไงอีกฝ่ายต้องปฏิเสธออกไปอย่างท้าทาย
เงื่อนไขคุณมีแค่นี้เองเหรอ
กฤตยชญ์เลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับยัดมือลงกระเป๋ากางเกงแล้วปรายตามองหญิงสาวตรงหน้าเหมือนไม่เดือดร้อนสักนิดกับข้อเสนอของเธอ
ใช่...
ก็ได้
พอได้ยินความต้องการของหญิงสาวกฤตยชญ์ที่พร้อมกับทุกเงื่อนไขจึงรีบตอบในทันทันที พอได้รับคำตอบที่อีกฝ่ายตอบรับแบบไม่ต้องหยุดคิดให้เสียเวลาวิกานดาถึงกับพูดไม่ออก
พรุ่งนี้ผมจะจดทะเบียนสมรสกับเธอทันที...แต่คืนนี้เธอต้องอยู่กับผมและจะไม่มีข้อแม้หรือแต่อะไรทั้งนั้น
วิกานดาถึงกับใบ้กินเมื่อคำพูดสุดท้ายของชายหนุ่มสรุปอยู่ที่ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไงเขาก็พร้อมเสมอแต่คืนนี้เธอต้องพร้อมและความพร้อมของเธอจะต้องแลกกับพริบพันดาว ใบหน้าสวยเฉี่ยวเครียดขรึมเมื่อถูกอีกฝ่ายต้อนให้จนมุมด้วยอำนาจที่มีมากล้นจนกฎหมายยังสั่นคลอน หญิงสาวเหลือบมองเสี้ยวหน้าคมแล้วข่มความขัดเคืองไว้ภายใน...
ภายในห้องเงียบกริบเมื่อชายหนุ่มให้เวลาคนตรงหน้าตัดสินใจ วิกานดากัดริมฝีปากเพื่อสะกดกลั้นแรงอารมณ์ที่เริ่มปะทุ...เธอประมาทผู้ชายคนนี้เกินไป...กฤตยชญ์ร้ายกาจมากกว่าที่ใครๆ คาดคิด...ขนาดผู้หญิงแค่คนเดียวเจ้านี่ยังแสดงอำนาจและทุ่มสุดใจขนาดนี้แล้วถ้าเป็นอะไรที่มากกว่าเขาจะทุ่มขนาดไหน...
ก็ได้คืนนี้ฉันจะพาเธอมา...แต่...
วิกานดาหยุดพูดแล้วจ้องใบหน้าคมสันตาเขม็ง
ว่ามา
กฤตยชญ์แทบระงับความดีใจไว้ไม่อยู่เมื่อเห็นอีกฝ่ายยอมอ่อนข้อให้ ชายหนุ่มหยุดความรู้สึกตื่นเต้นไว้ภายใต้ใบหน้าอันเรียบเฉยแล้วตั้งใจฟังว่าสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการคืออะไร
ฉันจะพาดาวมาแต่ฉันคงพาเธอมาแบบปกติไม่ได้...คุณสัญญาได้ไหมว่าจะไม่แตะต้องเธอจนกว่าจะลงปากกาในทะเบียนสมรสเรียบร้อยแล้ว
หญิงสาวยื่นข้อเสนอสุดท้ายออกไปด้วยความรู้สึกที่ไม่ค่อยสบายใจนัก
ได้
ฉันจัดฉากให้เธอมาอยู่ในอกคุณได้แต่พรุ่งนี้ถ้าเธอตื่นมันก็อยู่ที่คุณว่าจะทำยังไงให้เธอยอมจดทะเบียนสมรสด้วยคุณกฤตยชญ์ถ้าคุณเป็นลูกผู้ชายพอ...ระหว่างที่พริบพันดาวอยู่ในห้องกับคุณตามลำพังฉันหวังว่าคุณจะไม่เอาเปรียบเธอ
วิกานดาใช้คำมั่นวัดดวงกับอีกคน
ผมสาบานว่าจะไม่แตะต้องเธอขอให้คุณสบายใจได้ เพราะผมไม่นิยมหลับนอนกับท่อนไม้
คำตอบของชายหนุ่มทำให้แก้มของวิกานดาแดงขึ้นมาทันที หญิงสาวนึกแช่งชักหักกระดูกคนตรงหน้าอย่างแค้นเคืองเมื่อเห็นชัดว่าชายหนุ่มต้องการอะไร พอได้บทสรุปกฤตยชญ์จึงบอกให้เธอกลับไปโดยให้เวลาแค่ชั่วโมงเดียวกับทุกสิ่งที่เขาปรารถนา
พอกลับลง
มาวิกานดาก็พุ่งเข้าไปหาพริบพันดาวแล้วเล่าความประสงค์ของชายหนุ่มให้ฟังอย่างละเอียด ใบหน้าสวยหวานที่เรียบเฉยเปลี่ยนเป็นโกรธเกรี้ยวเมื่อได้ยินชัดเต็มสองหูว่าเจ้าหน้าหล่อต้องการสิ่งใดจากเธอ
แกไหวไหมดาว
วิกานดาถามขึ้นเมื่อความรู้สึกบอกเธอว่าอย่าวางใจใคร
เราเลือกได้ไหมล่ะ...พูดแล้วอยากอัดไอ้เวรนั่นชิบเป๋ง
พริบพันดาวบอกอย่างมีอารมณ์
ถ้าไม่ไหวแกถอนตัวได้นะ...ฉันว่าแกอย่าเสี่ยงเลยดาวมันไม่คุ้ม
ไม่เป็นไรหรอกต้อยแกโทรไปหาคุณน้าให้ประสานอำเภอเปลี่ยนข้อมูลของฉันให้เป็นนางสาวพริบพันดาว นามสกุลอะไรก็ได้ภายในคืนนี้แล้วเอาเอกสารเตรียมไว้ในกระเป๋าฉันพรุ่งนี้เราจะได้ไม่วุ่นวายนัก หนอยมันคิดจะเอาฉันไปเป็นเมียทาสเลยหรือนั่นเจ็บใจจริงๆ แกไปจัดการทุกอย่างได้เลยไม่ต้องห่วงฉันหรอก...ในเมื่อมันบ้ากามนักเดี๋ยวฉันจะสั่งสอนมันเองว่าผู้หญิงไม่ได้มีไว้แค่บำบัดความใคร่ของพวกมัน
พริบพันดาวบอกเข่นเขี้ยวอย่างแค้นเคือง
แต่..มันเสี่ยงนะดาว
เอาเถอะอย่างมากมันก็แค่....
ร้อยเอกหญิงเม้มปากแน่นไม่กล้าเอ่ยสิ่งที่อาจจะต้องสูญเสียออกไป
เราเดินมาไกลเกินจะถอยฉันไม่เป็นไรหรอกต้อย...จัดการทุกอย่างระหว่างฉันหลับให้เรียบร้อยก็แล้วกันส่วนนายนั่นฉันรับมือเอง
ดาว!...
วิกานดาถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นความเด็ดเดี่ยวของเพื่อน
เพื่อแผ่นดินขนาดชีวิตฉันยังพลีได้เสียสละเพื่อส่วนรวมแค่นี้เรื่องเล็กน่า...พวกเราเหนื่อยกันมามากแล้วอย่าให้ทุกอย่างต้องล้มเพราะความกังวลเล็กๆ น้อยๆ เลยแก
พริบพันดาวปลอบเพื่อนด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว แต่ภายในเธอกลับทั้งหวาดหวั่นและกังวล เมื่อเห็นวิกานดาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้หญิงสาวจึงยิ้มพรายออกมาพร้อมกับกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคนน้ำเสียงทะเล้นเหมือนเคย
แกลืมไปแล้วเหรอว่าฉันน่ะ...ร้อยเอกหญิงพริบพันดาวเชียวนะ...ไม่ใช่หญิงสาวชาวบ้านที่อ่อนแอเสียเมื่อไหร่
วิกานดาที่เพิ่งนึกขึ้นได้ถึงกับผุดรอยยิ้มออกมาบ้าง นั่นสินะพริบพันดาวเป็นคนแบบไหนใครๆ ก็รู้ ใบหน้าที่เครียดขรึมในคราแรกเปลี่ยนเป็นแช่มชื่นขึ้นเมื่อนึกถึงสิ่งที่กฤตยชญ์พลาดไป หญิงสาวทั้งสองหันไปมองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา...
ฉันหวังว่าแกคงไม่เล่นเจ้านั่นจนถึงขั้นกลัวผู้หญิงไปตลอดชีวิตหรอกนะ
วิกานดาที่เริ่มสบายใจพูดขึ้นเบาๆ
ถ้าทำได้ฉันจะทำให้อีตานั่นมันขยาดผู้หญิงไปจนถึงชาติหน้าเลยล่ะอยากบ้ากามแบบนี้มันต้องสั่งสอนช่วงฉันไม่อยู่แกต้องอยู่คนเดียวดูแลตัวเองด้วยนะต้อย
พริบพันดาวกุมมือของเพื่อนไว้แล้วกระชับเบาๆ อย่างห่วงใย หญิงสาวทั้งสองจ้องมองกันและกันอยู่ชั่วครู่เมื่อเห็นว่าได้เวลาวิกานดาจึงเริ่มลงมือทำตามแผนตามลำพัง โดยมีสายตาของราชเฝ้ามองอยู่ห่างๆ อย่างเจ็บปวด...
Create Date : 09 มิถุนายน 2553
Last Update : 9 มิถุนายน 2553 15:41:02 น.
2 comments
Counter : 592 Pageviews.
Share
Tweet
สนุกดีค่ะ อยากให้ลงหลายตอนแต่ก็เห็นใจคนแต่งค่ะ เพราะกว่าจะแต่งนิยายได้ต้องใช้ทั้งสมองและหวัใจในการเขียนค่ะ ขอบคุณค่ะ
โดย: ดา IP: 80.57.122.92 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:17:30:33 น.
อ้าว เอ๊ะ พลิกล๊อคกลายเป็นว่าวิกานดาแอบชอบเอกราชซะแล้ว.....อย่าให้เพื่อนรักแตกหักกันเลยนะ ...งานนี้มารอาจจะเป็นพระเอกซะจริง ๆ ..... ขอให้เป็นมารแบบเงาะถอดรูปนะจ๊ะ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าส่งเสริมคนทำชั่วให้ได้ดีไปซะ....เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก
โดย: ต่างแดน IP: 80.214.253.67 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:0:11:14 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.