Bloggang.com : weblog for you and your gang
sansook
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
สรุป พ.ร.บ.
ความรู้ทั่วไป
ทักทาย
นานาสาระ
วิเคราะห์นะจ๊ะ
ดูดวงกันเถอะ
เก็บมาฝาก
สรุปภาษาไทย
ความรักแม่เอ๊ย
แนวข้อสอบ
แบบทดสอบจิตวิทยา
แนวคิด และมุมมอง
เรื่องเล่า
เคล็ดลับความสวย
เรียงร้อยเรื่องราว
กฎหมายน่ารู้
งาน งาน งาน
รักษาสุขภาพกันเถอะ
เคล็ดลับดีๆ
สรุปแนวข้อสอบหลักสูตรประถมศึกษา
เชิญชวนสู่ธรรมมะ
ฮวงจุ้ยน่ารู้
เมื่อจิตนาการบังเกิด
อสูรพ่ายรัก
แนะนำผลงาน
เรือนรัก - นางรอ
เงาแปร
บรรยากาศสละคาน
คลังข้อสอบ
ดวงไฟในมือมาร
เหลี่ยมรักทรชน
ยั่วรักพยัคฆ์ร้าย
สามนารี
นิยายชุด ภารกิจรัก เรื่องเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
เกี่ยวกับบริหารงานบุคคลท้องถิ่น
เล่ห์วิวาห์มาเฟีย
ละครเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ทวงใจสุดปลายฟ้า
อีบุคสุดแซ่บ
<<
กรกฏาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1 กรกฏาคม 2553
ตอนที่ ๒๗ สุดไขว่คว้า
All Blogs
ตอนพิเศษ 2 มารร้ายตะกายดาว
ตอนพิเศษ 1 แผนร้าย
ตอนที่ ๕๑ อวสาน
ตอนที่ ๕๐ บอกรักเธอให้ก้องฟ้า
ตอนที่ ๔๙ ความผิดมีไว้แก้ไข
ตอนที่ ๔๘ ชีวิตเพื่อเธอ
ตอนที่ ๔๗ เธอคือใคร?
ตอนที่ ๔๖ วันประจัญบาน
ตอนที่ ๔๕ ขุดรากถอนโคน
ตอนที่ ๔๔ คำพิพากษา
ตอนที่ ๔๓ หน้าที่เหนือสิ่งอื่นใด
ตอนที่ ๔๒ ใจคือนายกายคือบ่าว
ตอนที่ ๔๑ รักร้าว
ตอนที่ ๔๐ เพื่อนกับคนรัก
ตอนที่ ๓๙ รักสลาย
ตอนที่ ๓๘ แรงรักจากจูบเดียว
ตอนที่ ๓๗ กลเกม
ตอนที่ ๓๖ ตัวปัญหา
ตอนที่ ๓๔ เหนือฟ้ายังมีดาว
ตอนที่ ๓๔ วันหวาน
ตอนที่ ๓๓ รักเกิดที่กลางใจ
ตอนที่ ๓๒ ไฟร้อนกับอสรพิษ
ตอนที่ ๓๑ แม่เสือออกลาย
ตอนที่ ๓๐ ลมเปลี่ยนทิศ
ตอนที่ ๒๙ คราวซวย (ของใคร?)
ตอนที่ ๒๘ ถ่านไฟเก่า
ตอนที่ ๒๗ สุดไขว่คว้า
ตอนที่ ๒๖ สายเกินการ
ตอนที่ ๒๕ ไฟร้อนไฟรัก
ตอนที่ ๒๔ ไฟซ่อนเชื้อ
ตอนที่ ๒๓ น้ำผึ้งอาบยาพิษ
ตอนที่ ๒๒ ฆ่าได้หยามไม่ได้
ตอนที่ ๒๑ ลับลมคมใน
ตอนที่ ๒๐ เกือบได้เรื่อง
ตอนที่ ๑๙ ไปไม่ถึงดวงดาว
ตอนที่ ๑๘ เปิดศึก
ตอนที่ ๑๗ มัดมือชก
ตอนที่ ๑๖ ระฆังยกแรก
ตอนที่ ๑๕ แรงปรารถนาจากหัวใจ
ตอนที่ ๑๔ เกินเอื้อม
ตอนที่ ๑๓ ข้อแลกเปลี่ยน
ตอนที่ ๑๒ ภารกิจแรก
ตอนที่ ๑๑ ภารกิจ
ตอนที่ ๑๐ สะดุดรัก
ตอนที่ ๙ เกลือจิ้มเกลือ
ตอนที่ ๘ แผนไล่ล่า
ตอนที่ ๗ บทสรุปของปัญหา
ตอนที่ ๖ ทางเลือกที่เด็ดขาด
ตอนที่ ๕ ผลลัพธ์
ตอนที่ ๔ อีกฟากของปัญหา
ตอนที่ ๓ สาวงามกับทางรอด
ตอนที่ ๒ เผชิญปัญหา
ตอนที่ ๑ สาวงามกลางดงเท้า
Friends' blogs
sansook
Chulapinan
baby_15
ไร่ปลายตะวัน
lovers
ge-or-ge
โมกสีเงิน
tingnoy
พลังชีวิต
Mr.Terran
hangclub
nirin_18
คนผ่านทางมาเจอ
patra_vet
ซ่อนรอยยิ้ม
นิยายฝันหวาน
ป้ามด
รำเพย
นิชนันท์
วัตตรา
Insignia_Museum
Baan_Bualoy
ooseabubbleoo
literature
bigger
ใยไหมเจ้าค่ะ
super novel
นัทธ์
Webmaster - BlogGang
[Add sansook's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่ ๒๗ สุดไขว่คว้า
ร้อยตำรวจเอกราชเดินเร่งรีบตรงไปห้องทำงานของผู้บังคับบัญชา ชายหนุ่มยกมือเคาะประตูเมื่อได้ยินเสียงอนุญาตจึงรีบผลักเข้าไปด้านในด้วยท่าทีร้อนรนจนคนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานนึกฉงนกับท่าทางที่ดูแปลกไปของผู้ใต้บังคับบัญชาซึ่งถือว่านิ่งและสุขุมที่สุด
อ้าวผู้กองมีอะไรทำไมดูรีบร้อนแบบนั้นล่ะ
ขออนุญาตครับท่าน...คือผมมีเรื่องจะรายงานเกี่ยวกับคุณกฤตยชญ์
นั่งก่อนสิผู้กอง...มีเรื่องอะไรก็ว่ามา
พันตำรวจเอกกษินผายมือเชื้อเชิญก่อนจะเอนหลังพิงพนักเก้าอี้แล้วรอฟัง
เมื่อคืนกฤตยชญ์โทรมาหาผม...ท่านครับผมว่าบางทีเราอาจจะเดินทางผิด
ร้อยตำรวจเอกราชจ้องหน้าผู้บังคับบัญชาตาเขม็งก่อนจะเล่าต่อ
เมื่อคืนที่โรงเลื่อยเกิดเรื่อง...คนของพ่อเลี้ยงเดชฤทธิ์ลักลอบขนไม้เถื่อนเข้าไปปะปนกับไม้ในโรงเลื่อยพร้อมยาบ้าอีกแสนกว่าเม็ด
อะไรนะผู้กอง...
พันตำรวจเอกกษินถึงกับผุดจากพนักเก้าอี้เมื่อได้ยินคำบอกเล่า
ผมคิดว่าคุณกฤตยชญ์คงไม่ใช่เป้าหมายของเรา...เราเดินเกมผิดครับท่าน
ราชบอกน้ำเสียงทั้งหนักใจทั้งกังวล
ผู้กองผมรู้ว่าคุณกับนายกฤตยชญ์เป็นเพื่อนสนิทกันมานาน...คุณใช้ความรู้สึกส่วนตัวตัดสินใจเองหรือเปล่า...
คนเป็นผู้บังคับบัญชาปรายตามองนายตำรวจหนุ่มมาดเข้มสีหน้าไม่เชื่อใจ
ผมยอมรับว่าสนิทกับกฤตยชญ์แต่ผมไม่เคยใช้ความสนิทสนมมาปะปนกับหน้าที่...เวลานี้ผมห่วงผู้กองดาวเราควรรีบพาตัวเธอออกมาก่อนที่มันจะสายเกินไป
พันตำรวจเอกกษินจ้องใบหน้าคมเข้มตรงหน้าแววตาครุ่นคิด นายตำรวจวัยกลางคนขมวดคิ้วคล้ายกำลังใช้ความคิด...ใบหน้ากร้านแดดลมตามกาลเวลาขรึมลงเมื่อเริ่มเข้าใจกรายๆ ว่าทำไมลูกน้องหน้าเข้มถึงดูร้อนรนนัก...
เวลานี้ราชไม่ได้ห่วงหรือสนใจช่วยกฤตยชญ์จนลืมหน้าที่ แต่การที่ชายหนุ่มตรงหน้าพยายามแสดงความบริสุทธิ์ของเพื่อนสนิทนั้นกลับเป็นการทำเพื่อผู้หญิงที่เขาห่วง...เพราะหากเป้าหมายขาวสะอาดใครอีกคนที่กำลังอยู่ในหน้าที่จะถูกกันออกไปทันที...
ผู้กอง...ความรักกับหน้าที่บางครั้งเราต้องชั่งใจว่าสิ่งไหนสำคัญกว่ากัน...ผมเข้าใจว่าคุณคิดยังไงกับผู้กองดาว...เวลานี้เราถอยไม่ได้ถึงคุณจะเคลียร์ทางโน้นได้แต่การที่จะเอาตัวเธอมาตอนนี้มันย่อมไม่เป็นผลดี...คุณลองเล่ามาว่าสองอาหลานนั่นเขามีปัญหาอะไรกันทำไมถึงห้ำหั่นกันเอาเป็นเอาตายแบบนี้
ผู้สูงวัยกว่าพ่นลมหายใจออกมาก่อนจะเอ่ยคำพูดที่คนฟังได้แต่งนั่งปวดใจ...ไปกับความห่างไกลของดวงดาวที่พร่างพราวอยู่บนปลายฟ้า
พ่อเลี้ยงเรืองเดชมักจะขัดแย้งกับพี่ชายในเรื่องธุรกิจ...เพราะคนพี่ทำงานอยู่ในกรอบของกฎหมายแต่คนเป็นน้องกลับเลือกงานที่อยู่นอกกรอบแต่ได้ผลตอบแทนที่มหาศาลไม่ว่าจะเป็นไม้เถื่อน ยาเสพติด รวมถึงค้ามนุษย์ เพราะความแตกต่างของนิสัยและความเห็นแก่ได้จึงทำให้ทั้งสองขัดแย้งกันตลอดเวลา คุณกฤตแม้จะทำธุรกิจเกี่ยวกับไม้แต่ท่านไม่เคยแตะไม้ในป่า...ไม้ที่ได้ส่วนใหญ่ได้มาจากการซื้อขายที่ถูกต้องตามกฎหมายและภายในปางไม้ของตัวเอง...ซึ่งต่างจากพ่อเลี้ยงเรืองเดชที่มักจะรุกรานธรรมชาติหลายครั้งที่พ่อเลี้ยงเรืองเดชขนไม้เถื่อนโดยใช้ชื่อของท่านเป็นใบเบิกทาง...ครั้งหนึ่งเรื่องแดงเพราะคุณกฤตรู้เรื่องเลยแจ้งเจ้าหน้าที่เข้าตรวจยึด ครั้งนั้นไม้ที่ถูกจับมีมูลค่าหลายสิบล้านบาท...
ตอนนั้นคุณอยู่ไหน? ที่ถามเพราะอยากให้แน่ใจว่าสิ่งที่คุณเล่าเป็นความจริงที่เห็นกับตาไม่ใช่ฟังเขาเล่ากันมาปากต่อปาก
นายตำรวจหน้าเข้มเล่ายังไม่ทันจบกษินก็ขัดขึ้นด้วยคำถามที่คนเล่าอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นคนเป็นนายเอ่ยถามอย่างเป็นกลางเพื่อให้ความยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย ราชนึกชื่นชมผู้บังคับบัญชาอยู่ในใจเมื่อเห็นนิสัยใจคอที่น่านับถือนายตำรวจหน้าเข้มยิ้มน้อยๆ แล้วเอ่ยต่อ
ตอนนั้นผมเพิ่งเข้ารับราชการและเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ที่เข้าปฏิบัติการ...ครั้งนั้นแม้เราจะได้ของกลางและรายชื่อคนผิดแต่อิทธิพลก็พลิกจนเอาผิดใครไม่ได้...หลังจากเรื่องเงียบไม่นานทั้งสองคนก็ยิ่งบี้กันหนักขึ้นจนลืมความเป็นพี่เป็นน้อง...แต่คุณกฤตท่านเป็นคนง่ายๆ จึงพยายามหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า...แต่เหตุการณ์กลับหนักขึ้นเมื่อท่านเข้าชิงตำแหน่งผู้นำท้องถิ่นจนได้รับชัยชนะโดยได้คะแนนตัดคู่แข่งคนสำคัญซึ่งเป็นฐานอำนาจของน้องชาย...หลังจากเข้าทำงานท่านก็ลงมาให้ความสำคัญกับป่าไม้จนขัดผลประโยชน์กับน้องชายอย่างหนัก...หลังจากหมดวาระท่านลงสมัครแต่ก่อนวันเลือกตั้งไม่ถึงอาทิตย์ท่านก็ถูกยิงเสียชีวิตบนเวทีปราศรัย...
ราชที่รู้รายละเอียดอย่างดีเล่าชนิดไม่มีติดขัด
เท่าที่ฟังดูเหมือนคุณรู้ว่าคนบงการเป็นใคร...แต่ทำไมถึงปล่อยให้เรื่องมันเงียบไปเฉยๆ เสียล่ะ
ทางเราทราบว่าคนบงการเป็นใครแต่ไม่มีหลักฐานเอาผิด...อีกอย่างกฤตยชญ์ไม่คิดเอาความกับใครจึงทำให้เรื่องเงียบๆ ไป...ครับท่าน
แปลกพ่อโดนเก็บทั้งคนนายกฤตยชญ์ไม่เดือดดาลเลยหรือ...เท่าที่ดูจากรายงานเจ้านั่นมีนิสัยเด็ดเดี่ยวดิบเถื่อนไม่ยอมคน...มันผิดวิสัยถ้าจะยอมความกันง่ายๆ แบบนั้น
คนเป็นนายยังจับผิดไม่เลิก
แรกๆ ก็เดือดครับท่านแต่ก็มาคิดได้ว่าขืนแก้แค้นไปทุกอย่างก็ไม่จบไม่สิ้น...เมื่อเห็นว่าการเมืองมีแต่วุ่นวายเขาเลยหันหลังไม่เจริญรอยตามพ่อเดินหน้าทำธุรกิจอย่างเดียวจนประสบความสำเร็จอย่างที่เห็น
เอ...จะว่าไปสองอาหลานนั่นก็เดินคนละสายทำไมถึงยังมาห้ำหั่นกันอยู่อีก...
พ่อเลี้ยงอยากได้โรงเลื่อย...และกิจการปางไม้ทั้งหมด...เพราะคิดว่าตนถูกโกงมรดก...อีกอย่างพ่อเลี้ยงเดชฤทธิ์ต้องการใช้โรงเลื่อยเป็นแหล่งแปรรูปไม้เถื่อนที่ถูกต้องตามกฎหมายและใช้ปางไม้เป็นที่พักสินค้า...
ราชอธิบายส่วนหนึ่งจากการเก็บข้อมูลและอีกส่วนจากความคิดเห็นส่วนตัว
อืม...ถ้าคิดแยบยลขนาดนั้นเห็นทีเราคงต้องให้คนเจาะเข้าทางพ่อเลี้ยงเรืองเดชนั่นตรงๆ เสียแล้วกระมัง
พันตำรวจเอกกษินพยักหน้าน้อยๆ แล้วเริ่มเออออไปกับความคิดของลูกน้อง
ถ้าแบบนั้นเราคงต้องรีบกันหมวดดาวออกมา
ราชกระตือรือร้นขึ้นมาอีกเท่าตัวเมื่อเห็นว่าสิ่งที่เพิ่งรายงานเข้าตากรรมการอย่างจัง
ยังก่อน...เราคงพาเธอออกมาตอนนี้ไม่ได้มันเสี่ยงเกินไป...
แต่...
ผมเข้าใจว่าคุณรู้สึกยังไง...ผู้กองหนูดาวเป็นหลานสาวผมนะอย่าลืม...ผมเป็นห่วงเธอไม่น้อยไปกว่าคุณและอาจจะมากกว่าเสียด้วยซ้ำ...หลานสาวผมคนนี้ไม่ใช่คนเหยาะแหยะเธอเป็นทหารและมีเลือดของนักรบ...เท่าที่หนูต้อยรายงานดูเหมือนนายกฤตยชญ์จะหลงเสน่ห์เธออย่างจังไม่ต่างจากคุณเราผู้ชายมองออกใช่ไหมว่าถ้าได้รักใครจนหมดใจแล้วจะทำยังไงกับความรักนั้น...คุณเป็นเพื่อนรักเขาไม่ใช่เหรอนิสัยใจคอเขาเป็นยังไงย่อมรู้ดีกว่าใคร...ถ้าเราดึงหนูดาวมาตอนนี้บางทีมันอาจจะมีแต่แย่กับแย่...
แม้จะเห็นใจผู้กองหนุ่มหน้าเข้มแต่กษินก็ต้องเตือนอีกฝ่ายด้วยความจริง...เพราะผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนถึงสี่ทศวรรษจึงทำให้นายตำรวจรุ่นใหญ่เข้าใจอะไรๆ ได้ง่ายกว่า
ครับท่าน...
พอเจอคำยืนยันของผู้บังคับบัญชาที่เป็นถึงญาติสนิทของหญิงสาวที่เข้ามามีบทบาทในหัวใจ ราชที่มองเห็นแต่ความพ่ายแพ้ได้แต่ถอนใจแล้วล่าถอยอย่างจำยอม
ผู้กองคิดเสียว่าฟ้าส่งเธอมาให้เรารู้จักรักแต่มันไม่ใช่จังหวะของเรา...ผมรู้ว่าอย่างไรนายกฤตยชญ์อะไรนั่นคงไม่มีวันปล่อยคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียตามนิตินัยให้ใครง่ายๆ หรอก...ถ้าเจ้าหมอนั่นมันชั่วจริงผมคงสะใจพิลึกที่จะจับยัดใส่ตะรางด้วยน้ำมือของคนที่เขารัก...แต่คุณเป็นคนยืนยันเองว่าเขาเป็นคนดีถ้าหนูดาวจะมีคนดีๆ เคียงคู่เราก็ควรยินดีไม่ใช่เหรอ...อย่าให้ความรักกับผู้หญิงทำลายมิตรภาพเลย...มันไม่คุ้มหรอก...
นายตำรวจรุ่นใหญ่ปลอบใจด้วยเหตุผลที่คนฟังได้แต่นั่งนิ่งแล้วยอมรับ
ครับท่าน...บางทีเธออาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อผม...น่าเสียดายที่พอหัวใจรู้จักรักก็ดันมารักคนที่ไม่มีวันได้ครอบครอง...หึ...หึ...น่าขันจริงๆ
ราชเงยหน้าขึ้นสบตากับผู้บังคับบัญชาแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ แม้การยอมรับจะทำให้ความรู้สึกของเขาจะเจ็บราวถูกกรีดเฉือนด้วยของมีคมแต่มันก็ยังดีกว่าคิดฝันอยู่คนเดียวจนอกกลัดหนอง
ผู้หญิงสวยๆ มีคนเดียวเสียเมื่อไหร่กันเล่าผู้กอง...ลองหันไปมองคนที่เดินอยู่ข้างๆปะไร...สวยใสไม่ต่างกันหรอกน่า...
ผู้พันกลางคนเริ่มชี้โพรงให้กระรอก
นั่นสิครับ...แต่เขาจะเออออด้วยหรือเปล่านี่สิ...น่ากลุ้มกว่าเผลอๆ จะเจออกหักสองนัดรวดจนปวดใจหรือเปล่าก็ไม่รู้
เท่าที่มองผมว่าคนนี้พอมีลุ้นน่า...
พอพูดจบทั้งสองก็หัวเราะออกมาราวกับนัดกันไว้ ราชที่เริ่มยอมรับกับสิ่งที่เผชิญแล้วเปิดตาเปิดใจมองหาสิ่งที่พอเป็นไปได้ให้กับตัวเอง...แม้ลึกๆ จะนึกเสียดายแต่ถ้าคู้แท้ไม่ใช่เธอเขาก็คงต้องดั้นด้นค้นหาหารักแท้ที่สามารถจับต้องและครอบครองได้...
พันตำรวจเอกกษินยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นว่าผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ และมีความเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว...แม้จะนึกเสียดายที่ไม่ได้ราชเป็นหลานเขยแต่เขายังจะต้องห่วงอะไรในเมื่อยังมีหลานสาวแสนสวยอย่างวิกานดาอีกตั้งหนึ่งคน...นายตำรวจรุ่นใหญ่ยิ้มให้กับความคิดของตัวเอง
เมื่อเคลียร์ปัญหาหัวใจจนเข้าที่เข้าทาง ทั้งสองจึงอยู่ปรึกษาและวางแผนการอีกพักใหญ่ ราชเล่าถึงเรื่องที่เพิ่งรู้เมื่อคืนอย่างละเอียด...ชายหนุ่มรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่ผู้เป็นนายยอมรับและเริ่มเชื่อใจกฤตยชญ์มากขึ้น...เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางเขาจึงขอตัวไปทำงาน...แล้วมุ่งหน้าไปสำรวจโพรงแห่งใหม่ที่ผู้เป็นนายเพิ่งชี้บอกไปด้วยความรู้สึกที่เริ่มมีความหวัง
ราวสามโมงเย็นพริบพันดาวเดินลงจากห้องมาด้วยท่าทีที่ประหม่าไปกับทุกสายตาที่จ้องมองเธอในทุกๆ ฝีก้าว...
คุณผู้หญิงจะรับอาหารว่างเลยไหมคะแตงกวาจะได้เตรียมให้
เด็กรับใช้ที่ถูกเจ้านายกำชับเรื่องการดูแลเอาใจใส่นายผู้หญิงรีบปรี่เข้ามาทำหน้าที่
ยังหรอกจ๊ะ...แล้วนี่เขาไปไหนกันหมด
คุณกริชไปที่โรงเลื่อยค่ะกว่าจะกลับก็คงเย็นๆ คุณผู้หญิงอยากไปที่โน่นไหมคะคุณกริชบอกว่าถ้าคุณผู้หญิงอยากตามไปให้แตงกวาบอกพี่กล้าขับรถพาไปส่ง
ไปได้เหรอ...
พริบพันดาวเลิกคิ้วขึ้นถามอย่างประหลาดใจ
ไปได้สิคะ
อืม...ดีงั้นให้ใครไปเตรียมรถสิ
หญิงสาวรีบบอกเมื่อนึกดีใจที่จะได้ออกไปสืบหาข้อมูลเพิ่มเติม...เพราะตั้งแต่มาอยู่นอกจากชั้นบนกับชั้นล่างเธอก็ไม่ได้ย่างเท้าไปไหน
คุณผู้หญิงรอแปบนะคะเดี๋ยวแตงกว่าไปเรียกพี่กล้าให้เอารถออก
แตงกวาบอกพร้อมกับเลี่ยงไปอีกทาง
หวังว่าทุกอย่างจะไม่เลวร้ายจนฉันต้องเป็นคนจับคุณยัดตะรางนะคุณกริช
พริบพันดาวรำพันออกมาเบาๆ เมื่อสายใยบางอย่างกำลังพันธนาการเธอให้ผูกพันกับเขา...อย่างไม่รู้ตัว
เสียงรถที่เคลื่อนมาจอดอยู่หน้าบ้านหยุดความกังวลของคนที่กำลังเริ่มอ่อนไหวไปกับไออุ่นบางอย่าง ให้นึกถึงหน้าที่ที่เธอกำลังแบกอยู่...พริบพันดาวเดินตรงไปที่รถด้วยความรู้สึกหวิวใจแปลกๆ...แม้จะบอกไม่ได้ว่าเธอกำลังหวั่นใจกับสิ่งใดแต่มันก็รู้สึกใจหายไม่น้อยหากเธอจะเป็นคนจัดการส่งกฤตยชญ์เข้าสู่เงื้อมือกฎหมายหากเขาทำผิดจริง
ร่างเปรียวบางเดินออกมาจากบ้านได้ไม่ถึงสามก้าวเสียงรถยนต์ราคาแพงลิบไม่คุ้นตาก็ขับฉิวเข้ามาจอดเทียบกับรถที่จอดรอ
รถใครเหรอแตงกวา
ใบหน้าสวยหวานหันไปทางเด็กสาวร่างโปร่งแล้วเอ่ยถาม
เอ่อ...เอ่อ...แตงกวาไม่แน่ใจค่ะ
อ้าวแตงกวาไม่เคยเห็นเหรอ
ไม่เคยค่ะ...ไม่คุ้นตาเลย
ขณะที่ทั้งสองกำลังเล่นปัญหาถามตอบเจ้าของรถที่กำลังเป็นปริศนาของทั้งคู่ก็เปิดประตูแล้วเดินเชิดออกมา
อ๋อ...หนูรู้แล้ว...นั่นคุณพราวฟ้า...เอ่อ...
มีอะไร
เอ่อ...คือ...เธอเป็นแฟนเก่าคุณกริชค่ะ แต่คุณผู้หญิงไม่ต้องคิดมากนะคะคุณกริชกับเธอเลิกกันไปนานแล้วค่ะ...
แตงกวาตัดสินใจโพล่งฐานะของอีกฝ่ายให้นายหญิงทราบเพื่อจะได้รู้เขารู้เราแล้วรีบแก้ต่างให้เจ้านาย
งั้นเหรอ...
อ้าวแม่แตงกวายืนบื้ออะไรอยู่มายกกระเป๋าฉันเข้าบ้านสิ เธอด้วยเสียมารยาทจริงๆ เด็กรับใช้บ้านนี้
พราวฟ้าดึงแว่นกันแดดขึ้นคาดผมแล้วเริ่มจิกคนที่เธอเห็นด้วยท่าทางหยิ่งผยองราวนางพญา
เอ่อ...คุณกริชไม่อยู่ค่ะ
แตงกวาเริ่มออกอาการอึกอักเมื่อคนที่ทำเสียงแปร๋นๆ อยู่หน้าบ้านกำลังลามมาถึงนายหญิง
ฉันรู้ว่าไม่อยู่...มาขนกระเป๋าไปไว้ที่ห้องกริชทีฉันจะขึ้นไปอาบน้ำ
พราวฟ้าสั่งพร้อมกับเดินเข้าบ้าน ร่างอวบเย้ายวนเดินผ่านหญิงสาวอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ห่างแล้วปรายตามอง แต่ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านเธอหันหลังกลับมาจิกเรียกคนที่ยืนเฉยด้วยน้ำเสียงวางอำนาจ
นี่หล่อนช่วยไปเตรียมน้ำผลไม้ให้ฉันสักแก้วสิ...มายืนเป็นศาลพระภูมิอยู่ได้
แตงกวาที่ยืนอยู่ข้างๆ นายหญิงของบ้านนึกคันปากยิกๆ เมื่อผู้มาเยือนยังจิกไม่ดูตาม้าตาเรือ
แตงกวาไปยกกระเป๋าไป...
เมื่อเห็นสีหน้าของเด็กรับใช้ดูเอาเรื่องพริบพันดาวจึงหันไปบอกให้เธอไปทำตามคำสั่งของแขกไปก่อน
จะให้ยกไปไหนล่ะคะ...
เขาบอกว่าเอาไปไว้ที่ห้องคุณกริชไม่ใช่เหรอก็ทำตามที่เขาบอกไปสิ
โอย...ไม่ได้หรอกค่ะคุณกริชไม่ได้สั่งไว้ ขืนแตงกวาเอากระเป๋าไปไว้ที่ห้องแล้วเธอกลับมาไม่ปลื้มมีหวังโดนเล่นงานจนหลังอานแน่ๆ
เขาเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ
พริบพันดาวเอ่ยถึงฐานะของอีกคนด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบๆ ในหัวใจ
แค่แฟนเก่าค่ะ...เลิกกันไปตั้งนานแล้วด้วยผู้หญิงอะไรหน้าด้านชะมัดทำยังกับห้องคุณกริชเธอเป็นโรงแรมแน่ะอยากเข้าก็เข้าอยากออกก็ออก...อยู่ๆ ก็มาแบบนี้คุณกริชจะรู้ด้วยไหมเนี่ย...
ถ้างั้นก็ขนไปกองๆ ไว้ในบ้านก่อนก็แล้วกันเดี๋ยวคุณกริชกลับมาค่อยว่ากันอีกที...ดาวไปก่อนล่ะ
ค่ะ...แต่คุณผู้หญิงไม่ต้องซีเรียสนะคะคุณกริชเธอรักคุณผู้หญิงไม่มีทางหันกลับไปจี๋จ๋าแม่นั่นหรอกค่ะ
อืม...ดาวไปล่ะ
ปากตอบรับเหมือนไม่คิดอะไรแต่ในใจแม่เสือสาวกลับเริ่มเดือดปุดๆ อยู่มาตั้งหลายอาทิตย์ไม่โผล่มาพอโดนรวบหัวรวบหางนางมารก็แสดงตัวเชียว...ฮึ่ม...อีตาอัปยศฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณจะแก้ปัญหานี้ยังไง...หญิงสาวหันไปมองคนที่กำลังเดินกรีดกรายอยู่ในบ้านอย่างเหนื่อยใจ...อยู่ไม่ถึงสองอาทิตย์ก็เริ่มมีคนมาป่วนจิตแล้วตั้งหนึ่งคน...เฮ้อ...แล้วถ้าอยู่ไปตลอดชีวิตมันจะมีมาป่วนจิตอีกกี่คนเนี่ย...
Create Date : 01 กรกฎาคม 2553
Last Update : 1 กรกฎาคม 2553 10:58:38 น.
2 comments
Counter : 484 Pageviews.
Share
Tweet
เริ่มสนุกขึ้นเรื่อยๆ อยากให้นางเอกแก้เผ็ดนางมารร้ายให้เข็ดเลยค่ะ
พี่เอ๋มาอัพไวๆ นะค่ะ
รออยู่ๆ ๆ ....
โดย: น้องเอ๋ IP: 192.168.0.4, 61.47.26.156 วันที่: 1 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:31:21 น.
ช่ายๆ...เห็นด้วยนางเอกเราออกจะดุเด็ดเผ็ดมันส์
คงจะปราบยัยพราวฟ้าได้....ยิ่งอ่านยิ่งมัส์
มาไวๆๆๆๆๆ...นะ
โดย: an-o IP: 110.49.38.52 วันที่: 1 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:55:10 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
พี่เอ๋มาอัพไวๆ นะค่ะ
รออยู่ๆ ๆ ....