sansook
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [?]




คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
8 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add sansook's blog to your web]
Links
 

 
ตอนที่ ๑๒ ภารกิจแรก



เกือบสามอาทิตย์หลังจากรับทราบหน้าที่ของตน พริบพันดาวเริ่มภารกิจของตัวเองโดยมานั่งรอเป้าหมายในสถานบันเทิงกึ่งผับกึ่งคาราโอเกะภายในชั้นใต้ดินของโรงแรมขนาดใหญ่อย่างใจเย็น หลังจากอ่านข้อมูลของกฤตยชญ์จนขึ้นใจทำให้เธอเห็นความร้ายกาจและความเด็ดขาดของชายหนุ่มจนนึกหวั่นๆ ว่าหากถูกจับได้ชีวิตของเธอจะพบเจอกับอะไรบ้าง

แม้จะหวั่นแต่เมื่อถูกวางให้เป็นหมากสำคัญของเกมนี้ เธอจึงจำต้องเดินไปข้างหน้าและบอกตัวเองให้ทำหน้าที่ที่ได้รับอย่างเต็มความสามารถ ดวงหน้าหวานละมุนเหลือบมองตำรวจนอกเครื่องแบบสองนายซึ่งนั่งห่างออกไปอย่างอุ่นใจเพราะอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ทำงานตามลำพัง แต่ก่อนที่หญิงสาวจะทันได้โล่งอกโล่งใจเสียงยานคางของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น

“งาย...น้องสาวมาคนเดียวเหรอจ๊ะ...”

ร่างเปรียวไหวหลบมือหยาบของนักเที่ยวตัวใหญ่ที่เดินเข้ามาทักทาย พร้อมกับตวัดสายตาจ้องหน้าคนไร้มารยาทประกายตาแสดงชัดว่ากำลังไม่พอใจ

“ฉันรอเพื่อนอยู่”

หญิงสาวบอกเสียงห้วนแสดงออกชัดเจนว่าไม่ประสงค์เสวนาด้วย

“จะรอทำมาย...เสียเวลาน่า...มามะ...พี่ว่าน้องมานั่งกินเหล้าเป็นเพื่อนพี่ดีกว่า...ว่างาย...ดีหมายจ๊ะ...คนสวย...”

มือหยาบหนาคว้าหมับไปที่ข้อมือเรียวเล็กของหญิงสาวแล้วกระชากเข้าหาตัวอย่างถือสิทธิ

“คุณจะทำอะไร...ปล่อยฉันนะ”

“อย่าเล่นตัวปาย...ผู้หญิงในนี้...หิ้วง่ายจาตาย...ผู้หญิงคนหนายๆ ก็เมียพี่ทั้งน๊าน...”

ชายขี้เมายานคางบอกพร้อมกับเริ่มระรานหญิงสาวตรงหน้า

“เอ๊ะ...ฉันบอกให้ปล่อยฉันมาหาเพื่อนไม่ได้มาเที่ยวหรือทำงานที่นี่...ปล่อย”

ภาพของหญิงสาวที่กำลังกำลังดิ้นรนจากการกระชากลากถูของชายหนุ่มร่างใหญ่ซึ่งกำลังเมามายหยุดสายตาของชายหนุ่มที่กำลังนั่งเครียดขรึมอยู่ในห้องกระจกไปชั่วขณะ ชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าคมสันที่นั่งไขว่ห้างอย่างสบายๆ พาดแขนข้างหนึ่งกับพนักโซฟาตัวยาวส่วนอีกมือกำลังแกว่งแก้วทรงสั้นซึ่งมีน้ำสีอำพันอยู่ก้นแก้วอย่างเพลิดเพลิน

ดวงตาสีน้ำตาลเข้มจ้องดวงหน้าตื่นตระหนกของเธออย่างสนใจและไล่ไปตามเรือนร่างอรชรอย่างไม่วางตา ใบหน้าดุเครียดในคราแรกเปลี่ยนเป็นตื่นตะลึงเมื่อเห็นใบหน้าและเรือนร่างอรชรเย้ายวนที่ดูหวานไปทั้งตัวชัดเจนเต็มตา

กฤตยชญ์จ้องหญิงสาวแปลกหน้าที่พยายามเอาตัวรอดจากน้ำมือของผู้ชายร่างใหญ่อย่างสนใจ ใบหน้าสวยหวานงดงามราวนางสวรรค์หยุดความเครียดขรึมและตรึงให้เขาหยุดอยู่ที่เธอได้อย่างประหลาด ชายหนุ่มทำท่าจะลุกขึ้นเมื่อเห็นว่าไม่มีใครคิดเข้าไปช่วยเหลือสตรีงามราวเทพธิดาคนนั้นให้พ้นภัย

“ว้ายเสี่ยขา! ใจเย็นๆ ค่ะ”

แต่ก่อนที่ชายหนุ่มจะทันขยับตัวสตรีร่างโปร่งระหงในชุดรัดรูปสีเลือดนกก็ถลาเข้าไปห้ามโดยมีหนุ่มล่ำอีกสองสามคนเข้าไปช่วยรั้งร่างใหญ่โตของชายขี้เมาให้ถอยห่างจากหญิงสาวร่างเปรียวที่กำลังยืนทำหน้าตื่นตระหนก

ชายร่างใหญ่ที่โงนเงนจนแทบเอาตัวไม่รอดเซไปตามแรงดึงของชายหนุ่มกล้ามใหญ่ทั้งสองไปอย่างง่ายดายจนคนแอบลุ้นอยู่ห่างๆ เริ่มคลายใจ เมื่อเห็นมีคนยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

กฤตยชญ์ผ่อนกายพิงพนักโซฟาแล้วเหลือบมองเธออยู่เงียบๆ ชายหนุ่มจ้องร่างเปรียวบางที่ยืนสนทนากับหญิงสาวผมหยิกอย่างสนใจบ่อยครั้งที่ใบหน้าคมสันมักจะหันไปมองหญิงสาวแปลกหน้าจนแทบไม่มีกระจิตกระใจพูดคุยกับคู่สนทนาที่กำลังจะกลายเป็นหุ้นส่วนในอนาคต

เมื่อเห็นแววตาของเจ้านายเปล่งประกายพึงพอใจหญิงสาวหน้าหวานคนติดตามผู้รู้ใจจึงอ่านได้ว่าผู้เป็นนายกำลังประสงค์สิ่งใด...ชายหนุ่มร่างกำยำจ้องหญิงสาวผมหยิกที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้สองสามอาทิตย์ในตำแหน่งที่ใครๆ ต่างรู้ว่าเธอมีหน้าที่จัดหาหญิงงามไปปรนนิบัติผู้มีอันจะกินและกระเป๋าหนักๆ แล้วยิ้มกับตัวเอง

“คุณกริชต้องการเธอคืนนี้เลยไหม”

ชายหนุ่มร่างกำยำในชุดซาฟารีสีเทาค้อมตัวลงถามผู้เป็นนายอย่างรู้ใจ

“ทำได้ไหมล่ะ...ถ้าได้ก็ไปจัดการเท่าไหร่ฉันก็ไม่เกี่ยง”

ใบหน้าที่เครียดขรึมเปลี่ยนเป็นยิ้มพรายขณะยกแก้วในมือขึ้นจิบโดยไม่ยอมละสายตาจากดวงหน้าหวานละไม

“ระหว่างเจรจากับมิสเตอร์ฉางผมจะไปจัดการให้...รับรองว่าในอีกหนึ่งชั่วโมงเธอจะเดินขึ้นไปหาคุณกริชถึงห้องแน่นอน”

ชายหนุ่มคนเดิมบอกอย่างมาดมั่นก่อนจะผละออกไปจากจุดที่ประจำอยู่แล้วมุ่งหน้าไปยังสตรีเป้าหมาย

ตำรวจนอกเครื่องแบบสองนายเริ่มขยับเมื่อเห็นคนของกฤตยชญ์เดินลิ่วไปทางพริบพันดาว ใบหน้าของนายตำรวจทั้งสองเริ่มส่องประกายระรื่นขึ้นเมื่อสถานการณ์เริ่มเบนเข้าทาง หลังจากเฝ้ารอจังหวะอย่างอดทนมานับอาทิตย์คืนนี้ถือว่าพวกเขาเดินเข้าใกล้ความสำเร็จเต็มที

“คุณวิกานดาผมมีเรื่องจะคุยด้วยสักหน่อยไม่ทราบว่าสะดวกไหม”

ชายหนุ่มที่เดินอาจๆ เข้ามาเอ่ยขึ้นเมื่ออยู่ในระยะประชิด

“อุ๊ย! สวัสดีค่ะคุณปกรณ์มีอะไรให้วิกกี้รับใช้เหรอคะ”

วิกานดาสวมวิญญาณผู้หญิงราตรีได้แนบเนียนจนพริบพันดาวนึกขบขันกับท่าทางอันเต็มไปด้วยจริตจกร้านของคู่หู

“ผมอยากคุยกับคุณแบบส่วนตัวไม่ทราบว่าพอจะสะดวกไหม”

“อุ๊ย...ได้ซีคะคุณปกรณ์ให้เกียรติทั้งทีวิกกี้ยินดีม๊ากมากค่ะเชิญตรงโน้นเลยค่ะ...ดาวนั่งรอเราตรงนั้นแปบนะขอไปคุยกับลูกค้าก่อนเดี๋ยวมา”

วิกานดาบอกเพื่อนน้ำเสียงตื่นเต้นเต็มไปด้วยจริตพร้อมกับสอดแขนข้างหนึ่งแล้วดึงแกมลากชายร่างแกร่งไปนั่งอีกทางอย่างคล่องแคล่ว จนพริบพันดาวแทบปล่อยก๊ากเมื่อเห็นท่าทางและสรรพนามที่เพื่อนสาวใช้เรียกขานตัวเอง เออ...งานนี้ถ้าวิกานดาเข้าชิงออสการ์ในฐานะนักแสดงเห็นทีรางวัลคงไม่พ้นมือแม่ผมหยิกคนนี้เป็นแน่

หญิงสาวพยักหน้ารับรู้แล้วหมุนตัวเดินไปนั่งที่เดิม หลังจากแบ่งหน้าที่วิกานดาถือว่ารับภาระหนักที่สุดเพราะต้องมาทำงานเป็นมาม่าซังอยู่ในสถานบันเทิงซึ่งให้บริการผู้หญิงสำหรับกับแขกกระเป๋าหนักๆ ที่ต้องการผ่อนคลายความเครียดจากการงาน ตอนแรกเธอได้ยินเสียงโอดครวญของวิกานดาบอกว่าทำไม่ได้ๆ แต่พอผ่านไปสามสัปดาห์ดูเหมือนว่าแม่สาวเปรี้ยวสุดแสบจะคล่องกับอาชีพกำมะลอขึ้นทุกวัน

หลังจากได้ข้อมูลว่ามิสเตอร์ฉางกับกฤตยชญ์จะเจรจาธุรกิจใหญ่ภายในสองอาทิตย์ พวกเธอจึงเตรียมเผชิญหน้ากับชายหนุ่มแล้วดำเนินตามแผนการที่วางไว้ จากข้อมูลพวกเธอพบว่ามิสเตอร์ฉางชอบผ่อนคลายความเครียดในสถานที่แบบนี้ เพื่อผลตอบรับทางธุรกิจในอานาคตอย่างไรเสียกฤตยชญ์ก็ต้องต้อนรับหุ้นส่วนซึ่งถือว่ากำลังจะให้ประโยชน์อันมหาศาลกับธุรกิจของตนด้วยสิ่งนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้

พริบพันดาวนึกกระหยิ่มอยู่ในใจเมื่อเห็นว่าการเฝ้ารอเริ่มมีสัญญาณตอบรับ แม้ในคราแรกพวกเธอจะไม่ทราบวันเวลาที่แน่นอนนอกจากจะเฝ้ารอจังหวะอย่างใจเย็น หลังจากเฝ้ารออย่างอดทนมาเกือบสามอาทิตย์ในที่สุดวันนี้เป้าหมายก็ปรากฏตัว และดูเหมือนปลาตัวใหญ่จะหลงงับเหยื่อเสียด้วย

“คุณปกรณ์มีอะไรจะให้วิกกี้รับใช้คะ”

วิกานดาจีบปากจีบคอถามเสียงอ่อนเสียงหวานอย่างมีจริต

“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?...ใช่เด็กคุณไหม?”

ชายหนุ่มนามปกรณ์ถามอย่างไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลา

“คนไหนคะ”

หญิงสาวใบหน้าสวยเฉี่ยวที่แต่งแต้มเครื่องสำอางจัดจ้านทำหน้าไขสือ

“ไม่เอาน่าคุณวิกกี้คุณก็รู้นี่ว่าคนที่ผมถามหมายถึงใคร”

ปกรณ์ปรายตาไปทางพริบพันดาว

“ยัยดาวน่ะเหรอคะ...อุ้ยไม่ใช่หรอกค๊า...นั่นน่ะเพื่อนสนิทของวิกกี้เพิ่งมาจากกรุงเทพฯ ทำไมเหรออย่าบอกนะคะว่าคุณปกรณ์สนใจเธอ”

วิกานดาอาศัยความสนิทสนมจากหน้าที่และความคุ้นชินโดยส่วนตัวเพราะชายหนุ่มมักเข้ามาใช้บริการเด็กของเธอบ่อยๆ จนเริ่มเข้าขาถูกคอ

“เปล่า...ผมไม่แตะผู้หญิงของเจ้านายคุณก็รู้”

ใบหน้าเข้มตามแบบฉบับคนใกล้ชิดผู้มีอิทธิพลปรายไปทางห้องกระจกเหมือนกำลังบอกกรายๆ ว่าคนที่ต้องการเป็นใครอีกคนที่อยู่ในห้องนั้นต่างหาก

วิกานดาเหลือบไปยังทิศทางที่อีกคนใช้สายตาชี้บอก หญิงสาวนิ่วหน้าเมื่อเห็นว่าคนที่นั่งอยู่ด้านในมีมากถึงสิบคนและสองคนในสิบก็ถือว่าเป็นเจ้านายของพ่อหนุ่มร่างแกร่งเสียด้วย

วิกานดาเริ่มใจเสียเพราะไม่รู้ว่าคนที่ต้องการพริบพันดาวตกลงเป็นใครระหว่างเจ้านายหนุ่มรูปหล่อราวเทพบุตรหรือเจ้าท้วมพุงพลุ้ยที่ดูหื่นคนนั้นกันแน่

“แล้วเจ้านายของคุณปกรณ์คนไหนละคะ”

หญิงสาวถามด้วยหัวใจที่ไหวหวั่นเอาการ

“คุณกฤตยชญ์”

และคำตอบที่โพล่งออกมาก็ทำให้มาม่าซังกำมะลอแทบพ่นลมหายใจออกมา แม้จะดีใจจนแทบกระโดดที่เสน่ห์ของพริบพันดาวพุ่งเข้าตาเป้าหมายอย่างจังแต่วิกานดาก็ยังยักท่าไม่คว้าหมับเสียทีเดียว ดวงตาแพรวพราวตามจริตปรายไปทางเพื่อนทีทางเจ้านายของอีกฝ่ายทีและทำทีเป็นพ่นลมหายใจออกมาแล้วเอ่ยขึ้นคล้ายกำลังหนักอกหนักใจ

“ดาว...เป็นเพื่อนของวิกกี้เขาไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะคะคุณปกรณ์”

“คุณกฤตยชญ์ยอมจ่ายไม่อั้นคุณเรียกมาได้เลย”

ชายร่างแกร่งเทหน้าตักจนคนฟังทำตาโตอย่างตื่นเต้นแล้วเปลี่ยนเป็นวูบลงอย่างเสียดาย

“วิกกี้ก็อยากได้นะคะ...แต่เพื่อนวิกกี้คงไม่ยอมง่ายๆ หรอกค่ะ”

พอเห็นสีหน้าวูบลงอย่างเสียดายของหญิงสาวคนที่กำลังนำเสนอโปรโมชั่นรุกหนักขึ้นด้วยเม็ดเงินที่คนฟังถึงกับตะลึงงัน...เพราะไม่คิดว่ามนุษย์ผู้ชายจะกล้าทุ่มเงินจำนวนมากมายเพื่อแลกกับความสุขในเรือนร่างของสตรีที่ตนต้องการเพียงประเดี๋ยวกระด๋าว

แม้ลึกๆ นึกอยากจะกระทืบเจ้าล่ำเต็มกำลังแต่วิกานดาก็ไม่อาจทำได้ หญิงสาวยังทำท่าอิดออดจนปริมาณค่าความสุขเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวจนจะเหยียบหกหลักอยู่รำไร

“คุณปกรณ์ขาวิกกี้เข้าใจนะคะว่าคุณอยากเอาใจเจ้านายแต่มันลำบากใจจริงๆ ค่ะที่จะหลอกเพื่อนให้ไปเป็นเหยื่อของเจ้านายคุณ...ดาวมันมาเที่ยวพักผ่อนอีกอย่างเพื่อนวิกกี้คนนี้เขาทำงานดีนะคะเป็นถึงเลขาฯ ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทไอทียักษ์ใหญ่จะให้วิกกี้หักหลังแล้วขายเพื่อนมันลำบากใจจริงๆ ค่ะ”

วิกานดาทำท่าหนักใจและยังบ่ายเบี่ยงด้วยความลุ้นระทึกเพราะเกรงอีกฝ่ายจะล่าถอย

“ห้าแสนผมจะจ่ายทันทีเมื่อเธอก้าวเข้าห้องเจ้านายผมในอีกสามสามสิบนาที...คุณกฤตยชญ์ไม่สนใจใครง่ายๆ คุณก็รู้การที่ท่านสนใจเพื่อนคุณนั่นย่อมเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจ...คิดดูแล้วกันว่าจะปล่อยให้เงินจำนวนนี้ลอยไปหรือจะรีบคว้าก็เลือกเอา”

วิกานดาที่เอ็นขาเริ่มกระตุกนึกอยากถีบเจ้าล่ำเหลือกำลังเมื่อได้ยินเจ้านั่นพร่ำถึงความสำคัญของเจ้านาย ‘ภูมิใจ...ดูมันเถอะช่างพูดออกมาได้...อีตานั่นมันเป็นเทวดาหรือยังไงผู้หญิงถึงต้องภาคภูมิใจเมื่อต้องไปบำเรอกาม...เสร็จงานนี้เมื่อไหร่ฉันเหยียบแกแน่นายล่ำ’ หญิงสาวตั้งปฏิญาณกับตัวเองด้วยความรู้สึกที่กำลังฮึมฮัมอยู่ภายใน

หลังจากเจรจามานับสามสิบนาทีปกรณ์ก็เริ่มหมดความอดทนเพราะเวลาที่ขอไว้กับเจ้านายเดินใกล้เข้ามาทุกที วิกานดาจ้องหน้าคู่สนทนาที่เต็มไปด้วยความเด็ดขาดด้วยประกายตาที่แสดงความโลภจนชายร่างแกร่งผุดรอยยิ้มหยันๆ เพราะเห็นความหน้าเงินของหญิงสาว

“ว่าไงจะเอาหรือไม่เอา”

วิกานดาทำท่าอิดออดชั่วครู่ก่อนจะบอกอีกฝ่ายเหมือนกำลังหนักใจสุดๆ

“วิกกี้ลำบากใจจริงๆ ค่ะคุณปกรณ์เพื่อนวิกกี้คนนี้เป็นคนดี...บอกตรงๆนะคะไม่ใช่วิกกี้คิดอัพค่าตัวเพื่อนหรือไม่อยากส่งเสริมความสุขให้เจ้านายคุณแต่...ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าผู้หญิงถ้าไม่มีใจก็เท่ากับผลักเพื่อนให้ลงนรกเชียวนะคะ...คุณปกรณ์ไปเรียนท่านเถอะค่ะว่าเดี๋ยววิกกี้จะจัดน้องๆ เอ๊าะๆ ไปเอาใจกี่คนก็ได้ขอแค่บอกมา...ส่วนเพื่อนวิกกี้ขอไว้คนหนึ่งก็แล้วกัน”

วิกานดาบอกน้ำเสียงที่แสดงชัดว่าทั้งเสียดายเงินเสียดายเพื่อนและเสียดายโอกาสหากกฤตยชญ์จะไม่หันกลับมางับเหยื่อเป็นครั้งที่สอง แม้จะดูเสี่ยงแต่เธอก็จำต้องยักท่าเพราะไม้งั้นพริบพันดาวก็จะไร้ค่าเกินไปหากอีกฝ่ายได้ไปง่ายดาย ด้วยวิสัยของผู้มีอิทธิพลไม่มีใครเห็นความสำคัญของอะไรก็ตามที่ได้มาง่ายๆ และจะท้าทายมากหากสิ่งที่ต้องการมันยากเย็นและคู่ควร ที่สำคัญผู้ชายประเภทมีอำนาจเหลือล้นจะทนไม่ได้เด็ดขาดกับคำปฏิเสธ

“ถ้าคุณยืนยันแบบนั้นผมจะไปเรียนท่านว่าคุณปฏิเสธก็แล้วกัน”

ปกรณ์ผละออกไปทันทีเมื่อเห็นว่าอย่างไรตนก็คงได้คำตอบเดิมๆ ชายร่างกำยำเดินกลับไปยังห้องกระจกแล้วค้อมตัวลงกระซิบบอกผู้เป็นนายพร้อมกับปรายตาไปยังหญิงสาวหน้าหวานที่นั่งอยู่อีกด้านอย่างเสียดาย

กฤตยชญ์จ้องไปทางวิกานดาและปรายตาไปทางหญิงสาวที่เขาหมายตาแล้วพยักหน้าน้อยๆ ใบหน้าคมสันไม่ได้แสดงท่าทีจะทำอะไรนอกจากจะเรียบเฉยแล้วหันไปทางคู่สนทนาแล้วเจรจาต่อเหมือนไม่ได้สนใจอะไรอีก พอเห็นท่าทีของเป้าหมายวางเฉยวิกาดานถึงกับใจเสีย

หญิงสาวเฝ้าจับปฏิกิริยาของกฤตยชญ์แล้วภาวนาให้ชายหนุ่มอย่าคิดวางมือกับความหวังเดียวของทีม

เกือบสามสิบนาทีใบหน้าคมที่เครียดขรึมค่อยๆ ผุดรอยยิ้มก่อนจะลุกขึ้นจับมือกับคู่สนทนาเมื่อการเจรจาสิ้นสุดลง

พอการเจรจาสิ้นสุดคนภายในห้องกระจกจึงเริ่มเคลื่อนไหว ไม่ถึงสิบนาทีหญิงสาวรูปร่างอรชรในชุดราตรีสีหวานอันเย้ายวนก็ทยอยเดินเข้าไปในห้อง

“ผมหวังว่าคุณฉางจะพอใจกับการต้อนรับของเรา...”

กฤตยชญ์บอกเป็นภาษาอังกฤษพร้อมกับพยักหน้าไปทางคนติดตามให้นำหญิงสาวที่เพิ่งเข้ามาไปทำหน้าที่ของเธอ เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยและผลของการเจรจาเป็นไปตามที่ต้องการชายหนุ่มจึงเอ่ยขอตัว

“ขอให้สนุกกับของขวัญที่เราเตรียมไว้ให้นะครับมิสเตอร์ฉาง ผมขอตัวก่อนนะครับพอดีมีธุระที่จะต้องไปทำ”

ชายหนุ่มบอกพร้อมกับหันไปพยักหน้าเรียกคนสนิท

“ปกรณ์เชิญมาม่าซังคนนั้นไปพบผมที่ห้อง...”

“ครับคุณกริช”

ปกรณ์ค้อมตัวแล้วรีบผละไปทำตามคำสั่งของผู้เป็นเจ้านายทันที ปกรณ์ยิ้มในหน้าเมื่อนึกสนุกกับความต้องการของเจ้านาย กฤตยชญ์ถือว่าเป็นคนหนุ่มไฟแรงที่กำลังฉายแสงอยู่ในระดับที่ไม่ธรรมดา น้อยครั้งที่เจ้านายหน้าคมจะเอ่ยปากและแสดงความต้องการออกมาชัดๆ

ชายหนุ่มปรายตาไปทางหญิงสาวหน้าหวานอย่างเสียดายและไม่นึกแปลกใจสักนิดที่เจ้านายจะปรารถนาให้เธอไปแนบกาย...สวยหวานหยาดเยิ้มขนาดนั้นใครมองผ่านก็โง่ตายชัก...เขาบอกตัวเอง....





Create Date : 08 มิถุนายน 2553
Last Update : 8 มิถุนายน 2553 16:03:14 น. 4 comments
Counter : 708 Pageviews.

 
เปนห่วงพริบพันดาวจังเลยย


โดย: วี IP: 202.124.73.184 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:18:09:42 น.  

 
ยังเดาไม่ออกว่าใครเป็นพระเอกเลยง่ะ
แต่ถ้าคุณกฤตเป็นอย่างวายุของจันทร์ฉายขอเชียร์คุณกฤตค่ะ(^^)


โดย: ssrin IP: 112.142.117.195 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:18:34:35 น.  

 


โดย: nuyza_za วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:18:43:17 น.  

 
ขอบคุณสำหรับสองตอนที่เอามาให้อ่านนะคะ.....

อืมมม...ชื่อเรื่องว่า ดวงไฟในมือมาร.. ....มารก็ไม่ดีนะซิเนอะ งั้นพระเอกอาจจะไม่ใช่บุคคลในเครื่องแบบ แต่อาจจะเป็นเพื่อนของคนในเครื่องแบบแทนหรือปล่าวหนอ....ว้า!!!ไม่อยากเดา เอามาลงให้อ่านต่อดีกว่าเนอะ


โดย: ต่างแดน IP: 80.214.253.75 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:22:33:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.