Bloggang.com : weblog for you and your gang
sansook
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
สรุป พ.ร.บ.
ความรู้ทั่วไป
ทักทาย
นานาสาระ
วิเคราะห์นะจ๊ะ
ดูดวงกันเถอะ
เก็บมาฝาก
สรุปภาษาไทย
ความรักแม่เอ๊ย
แนวข้อสอบ
แบบทดสอบจิตวิทยา
แนวคิด และมุมมอง
เรื่องเล่า
เคล็ดลับความสวย
เรียงร้อยเรื่องราว
กฎหมายน่ารู้
งาน งาน งาน
รักษาสุขภาพกันเถอะ
เคล็ดลับดีๆ
สรุปแนวข้อสอบหลักสูตรประถมศึกษา
เชิญชวนสู่ธรรมมะ
ฮวงจุ้ยน่ารู้
เมื่อจิตนาการบังเกิด
อสูรพ่ายรัก
แนะนำผลงาน
เรือนรัก - นางรอ
เงาแปร
บรรยากาศสละคาน
คลังข้อสอบ
ดวงไฟในมือมาร
เหลี่ยมรักทรชน
ยั่วรักพยัคฆ์ร้าย
สามนารี
นิยายชุด ภารกิจรัก เรื่องเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
เกี่ยวกับบริหารงานบุคคลท้องถิ่น
เล่ห์วิวาห์มาเฟีย
ละครเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ทวงใจสุดปลายฟ้า
อีบุคสุดแซ่บ
<<
มิถุนายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
4 มิถุนายน 2553
ตอนที่ ๙ เกลือจิ้มเกลือ
All Blogs
ตอนพิเศษ 2 มารร้ายตะกายดาว
ตอนพิเศษ 1 แผนร้าย
ตอนที่ ๕๑ อวสาน
ตอนที่ ๕๐ บอกรักเธอให้ก้องฟ้า
ตอนที่ ๔๙ ความผิดมีไว้แก้ไข
ตอนที่ ๔๘ ชีวิตเพื่อเธอ
ตอนที่ ๔๗ เธอคือใคร?
ตอนที่ ๔๖ วันประจัญบาน
ตอนที่ ๔๕ ขุดรากถอนโคน
ตอนที่ ๔๔ คำพิพากษา
ตอนที่ ๔๓ หน้าที่เหนือสิ่งอื่นใด
ตอนที่ ๔๒ ใจคือนายกายคือบ่าว
ตอนที่ ๔๑ รักร้าว
ตอนที่ ๔๐ เพื่อนกับคนรัก
ตอนที่ ๓๙ รักสลาย
ตอนที่ ๓๘ แรงรักจากจูบเดียว
ตอนที่ ๓๗ กลเกม
ตอนที่ ๓๖ ตัวปัญหา
ตอนที่ ๓๔ เหนือฟ้ายังมีดาว
ตอนที่ ๓๔ วันหวาน
ตอนที่ ๓๓ รักเกิดที่กลางใจ
ตอนที่ ๓๒ ไฟร้อนกับอสรพิษ
ตอนที่ ๓๑ แม่เสือออกลาย
ตอนที่ ๓๐ ลมเปลี่ยนทิศ
ตอนที่ ๒๙ คราวซวย (ของใคร?)
ตอนที่ ๒๘ ถ่านไฟเก่า
ตอนที่ ๒๗ สุดไขว่คว้า
ตอนที่ ๒๖ สายเกินการ
ตอนที่ ๒๕ ไฟร้อนไฟรัก
ตอนที่ ๒๔ ไฟซ่อนเชื้อ
ตอนที่ ๒๓ น้ำผึ้งอาบยาพิษ
ตอนที่ ๒๒ ฆ่าได้หยามไม่ได้
ตอนที่ ๒๑ ลับลมคมใน
ตอนที่ ๒๐ เกือบได้เรื่อง
ตอนที่ ๑๙ ไปไม่ถึงดวงดาว
ตอนที่ ๑๘ เปิดศึก
ตอนที่ ๑๗ มัดมือชก
ตอนที่ ๑๖ ระฆังยกแรก
ตอนที่ ๑๕ แรงปรารถนาจากหัวใจ
ตอนที่ ๑๔ เกินเอื้อม
ตอนที่ ๑๓ ข้อแลกเปลี่ยน
ตอนที่ ๑๒ ภารกิจแรก
ตอนที่ ๑๑ ภารกิจ
ตอนที่ ๑๐ สะดุดรัก
ตอนที่ ๙ เกลือจิ้มเกลือ
ตอนที่ ๘ แผนไล่ล่า
ตอนที่ ๗ บทสรุปของปัญหา
ตอนที่ ๖ ทางเลือกที่เด็ดขาด
ตอนที่ ๕ ผลลัพธ์
ตอนที่ ๔ อีกฟากของปัญหา
ตอนที่ ๓ สาวงามกับทางรอด
ตอนที่ ๒ เผชิญปัญหา
ตอนที่ ๑ สาวงามกลางดงเท้า
Friends' blogs
sansook
Chulapinan
baby_15
ไร่ปลายตะวัน
lovers
ge-or-ge
โมกสีเงิน
tingnoy
พลังชีวิต
Mr.Terran
hangclub
nirin_18
คนผ่านทางมาเจอ
patra_vet
ซ่อนรอยยิ้ม
นิยายฝันหวาน
ป้ามด
รำเพย
นิชนันท์
วัตตรา
Insignia_Museum
Baan_Bualoy
ooseabubbleoo
literature
bigger
ใยไหมเจ้าค่ะ
super novel
นัทธ์
Webmaster - BlogGang
[Add sansook's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่ ๙ เกลือจิ้มเกลือ
สามวันต่อมาที่ห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์หลังใหญ่กำลังระอุไปด้วยความร้อนรนของคนอีกหลายฝ่าย สีหน้าของเจ้าสัวรุ่งโรจน์เริ่มเครียดขรึมเมื่อได้รับข่าวที่ไม่ค่อยสู้ดีนักจากคู่สนทนาทางโทรศัพท์
อะไรนะ! พวกนั้นจะส่งลงใต้งั้นเหรอท่านนายพล
อะไรกัน...พวกนั้นกล้าเล่นถึงขนาดนี้เลยเหรอ...ไม่ได้นะคะเก็จไม่ยอม
เสียงเจ้าสัวใหญ่ถามย้ำเพื่อความแน่ใจที่ดังขึ้นพร้อมๆ กับเสียงแทรกของเก็จแก้วที่แหวอย่างฉุนเฉียวหยุดคนที่กำลังจะเดินผ่านหมุนตัวเดินเข้าไปหา
ใครจะมาขอดาวอีกเหรอคะคุณแม่...
พริบพันดาวเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นมารดากำลังนั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ข้างบิดาที่ยังคุยโทรศัพท์ค้างอยู่
มาแล้วเหรอลูก...
เก็จแก้วละสายตาที่กำลังจ้องหน้าสามีหันไปถามแล้วลดอาการเกรี้ยวกราดลงเมื่อเห็นบุตรีเดินใกล้เข้ามา
สงสัยเตี่ยคุยอยู่กับอีหนูล่ะซีคุณแม่ถึงได้มานั่งกรี๊ดๆ อยู่ข้างๆ แบบนี้
พริบพันดาวยังมีแก่ใจกระเซ้ามารดาทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าสาเหตุของเสียงกรี๊ดคืออะไร
ยังจะมาปากดีอีกนะแม่ตัวดี...ทำหน้าระรื่นแบบนี้สงสัยยังไม่รู้ชะตาตัวเองล่ะสิ
เก็จแก้วหันไปค้อนขวับใส่บุตรีอย่างหมั่นไส้
มีอะไรเหรอคะแม่...ดูหน้าเตี่ยสิคิ้วชนกันจนจะเป็นโบกี้รถไฟแล้วนั่น
พริบพันดาวทรุดลงนั่งพร้อมกับสอดมือกอดเอวมารดาแล้วพยักพเยิดไปทางบิดาสีหน้าขบขัน
รอเตี่ยวางสายดาวก็ถามเอาสิ...อย่าให้แม่พูดเลยบอกตรงๆ อารมณ์มันปรี๊ด
พริบพันดาวเลิกคิ้วอย่างทะเล้นแต่พอเห็นประกายตาขุ่นเขียวของมารดาฉายชัดออกมาหญิงสาวจึงรีบเปลี่ยนความทะเล้นเป็นรอยยิ้มหวานหยดเพราะเริ่มหวั่นเล็กๆ กับแรงโทสะที่กำลังจะตามมา
ว่าไงเตี่ย...พวกนั้นมันทำอย่างนั้นจริงเหรอ
พอเจ้าสัวรุ่งโรจน์วางสายเสียงเขียวๆ ของภรรยาก็ถามขึ้น
ตอนนี้ท่านนายพลกับท่านนายกฯ กำลังพยายามหาทางกันออกอยู่...เฮ้อ! ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้...
เจ้าสัวใหญ่หันไปจ้องหน้าภรรยาสีหน้าหนักใจ
ยังไงก็อย่าไปยอมเขานะคะไม่รู้ล่ะถ้าคำสั่งบ้าๆ นั่นออกมาเก็จจะเล่นงานพวกนั้นเอง
เก็จแก้วบอกด้วยระดับเสียงที่คนเป็นสามีแทบสะดุ้ง
คุณแม่ขาปล่อยพวกเขาเถอะค่ะ...
ยัยดาวหนูจะบ้าเหรอ...พวกนั้นกำลังบีบท่านนายกฯ ให้เซ็นหนังสือย้ายหนูไปสามจังหวัดชายแดนนะ...แม่ไม่ปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปง่ายๆ แน่
เก็จแก้วเข่นเขี้ยวอย่างเหลืออดเมื่อเห็นชัดว่าอีกฝ่ายกำลังใช้อำนาจของผู้บริหารระดับประเทศกลั่นแกล้งบุตรี
หนูรู้ว่าพวกนั้นยังไงก็ต้องทำแบบนี้อยู่แล้ว...คุณแม่ขาอย่าไปเต้นตามพวกเขาซีคะปล่อยให้พวกเขาบ้าอำนาจไปเถอะ...แค่ย้ายไปอยู่ใต้แค่นี้เล็กน้อยจะตายไปจริงไหมเตี่ย
พริบพันดาวเกยคางลงบนบ่าของมารดาแล้วยิ้มร่าออกมา ก่อนจะหันไปพยักพเยิดกับบิดาอย่างทะเล้น
เห็นไหมม๊าลูกเราน่ะมันธรรมดาเสียที่ไหน...เตี่ยชักสนุกไปกับแกแล้วสิอาดาว...เฮ้อ! ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจที่เขาจะส่งลื้อไปชายแดน
นี่แน่ะ...เรื่องคอขาดบาดตายถึงขนาดนี้เตี่ยยังจะมีแก่ใจมานั่งขำอีกเหรอ...ฮึตกลงไม่มีใครเดือดร้อนเลยใช่ไหม...ไม่ได้ดังใจสักคน
เจ้าสัวพูดไปขำไปจนคนเป็นภรรยาลุกขึ้นไปบิดพุงที่ยื่นออกมาอย่างเหลืออดก่อนจะกระแทกสะโพกลงบนโซฟาแรงๆ อย่างมีอารมณ์
อูย...ม๊าทำไมมาลงไม้ลงมือกับเฮียแบบนี้ล่ะ...เฮียก็แค่ภูมิใจที่อาดาวอีไม่ใช่คนใจเสาะ
เจ้าสัวใหญ่ลูบพุงที่ถูกประทุษร้ายไปมาสีหน้าขบขัน
เขาจะส่งลูกไปตายเตี่ยยังจะภูมิใจอีกเหรอ
ถึงตายอย่างน้อยก็ได้ธงชาติคลุมหน้าให้เป็นเกียรติต่อวงศ์ตระกูลล่ะน่า...ใช่ไหมอาดาว
เจ้าสัวยังมีแก่ใจเย้าแหย่ภรรยา
พูดอีกก็ถูกอีก...และไม่ใช่แค่นั้นนะเตี่ย...ดาวจะได้เลื่อนยศแบบแล่นฉิว...เผลอๆ ได้เป็นพลเอกหญิงในพริบตาเชียวนะ
ร้อยเอกหญิงยกมือร่วมสนับสนุนคำพูดของบิดา
ต๊าย! สองพ่อลูกนี่เป็นยังไงทำไมพูดจาอัปมงคลแบบนั้น...โอย...ได้ยินแล้วลมจะใส่
เก็จแก้วถลึงตาไปทางสามีทีทางบุตรีทีด้วยสีหน้าที่บ่งบอกชัดว่ากำลังไม่พอใจสุดๆ
ใจเย็นๆ น่าม๊าเราต้องให้เวลาผู้ใหญ่บ้าง...ตอนนี้ท่านนายกฯ กำลังพยายามหาทางออกอยู่เรื่องนี้เฮียบอกแล้วไงว่ายังไงก็ไม่ยอมให้เสียเปรียบพวกเขาหรอก...
เสียเปรียบไม่เสียเปรียบตอนนี้เราก็แทบจนตรอกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ...เก็จจะให้เวลาเฮียแก้ปัญหาแค่ชั่วโมงเดียว...ถ้าคำตอบยังออกมาเหมือนเดิมเก็จจะลุยเอง
เก็จแก้วปรายตาจ้องหน้าสามีพร้อมกับออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด
เตี่ย...ถ้าเรื่องนี้มันทำให้เป็นปัญหาใหญ่ขนาดนั้นก็อย่ารบกวนใครให้ยุ่งยากเลยค่ะ...คุณแม่ขาถ้าต้องไปอยู่ชายแดนจริงๆ มันก็ไม่ได้แย่อะไรนัก...วันนี้ดาวโทรไปสอบถามเพื่อนที่ประจำการอยู่ทางโน้น...เขาก็บอกมาว่าทุกอย่างไม่ได้รุนแรงอย่างที่คิด...มันจะมีจุดที่รุนแรงแค่บางจุดเท่านั้น...หนูอยู่ได้ค่ะ
พริบพันดาวพยายามพูดไกล่เกลี่ยเพื่อลดความตึงเครียดของผู้ใหญ่
หนูอยู่ได้แต่แม่อยู่ไม่ได้...พริบพันดาวแม่รู้ว่าหนูเก่งและแกร่ง...แต่หนูหันมามองแม่หน่อยสิหัวใจแม่ไม่ได้แกร่งถึงขนาดทนมองลูกไปมีชีวิตแขวนอยู่บนความขัดแย้งที่รุนแรงแบบนั้น...เห็นใจแม่เถอะลูกลาออกมาทำงานของเราซะให้แม่ตายมันยังดีเสียกว่าให้แม่ต้องนอนผวาเพราะห่วงหนู
เก็จแก้วบอกเสียงเครือขณะโอบร่างอรชรของบุตรีเข้ามาในอกด้วยความรักอันมหาศาล
คุณแม่!...
พริบพันดาวถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นดวงตาของมารดารื้อคลอจนเต็มเบ้า
เตี่ย...เก็จไม่ยอม...ถ้าคำสั่งนั่นออกมาเก็จจะให้ลูกลาออกทันที
เก็จแก้วบอกเสียงสั่นเครือ
เอาน่าม๊าทุกอย่างมันต้องมีทางแก้...เรื่องลาออกใจเตี่ยก็อยากให้มันง่ายแบบนั้น...แต่ม๊าลองหันไปถามลูกหน่อยสิว่าจะยอมให้เป็นแบบนั้นไหม
แม้จะรู้สึกรักและห่วงลูกไม่ต่างจากภรรยาแต่เจ้าสัวก็ยังเลือกให้เจ้าตัวเป็นผู้ตัดสินใจ
คุณแม่ขาดาวคงเป็นลูกที่อกตัญญูมากถึงทำให้คุณแม่เสียใจแบบนี้
พริบพันดาวขยับลงนั่งคุกเข่าต่อหน้ามารดาแล้วก้มกราบลงบนตักอย่างสำนึกหญิงสาวเงยหน้ามองดวงตาที่รื้อคลอไปด้วยหยาดน้ำใสๆ ด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยวก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดังและฉะฉาน
ดาวอาจจะเป็นลูกที่ไม่ดีแต่คุณแม่ขาที่ดาวเลือกเป็นทหารเพราะคุณตาเป็นทหารที่สง่างามและตระกูลส่วนหนึ่งของคุณแม่ต่างก็เดินอยู่บนทางสายนี้ หนูรู้ว่าชีวิตทหารไม่ได้เกิดมาเพื่อความสุขสบายพวกเราพร้อมที่จะตายเพื่อชาติได้ทุกเวลา
แต่หนูเลือกได้นี่...ทำไมงานของเราก็มีออกเยอะแยะทำงานที่เป็นของเรามันดีกว่าต้องไปก้มหัวให้กับอำนาจที่ไม่เป็นธรรมพวกนั้นเป็นไหนๆ
เก็จแก้วยังมิวายโต้แย้ง
ใช่ค่ะตอนนี้เรามีทางเลือก แต่ถ้าให้ดาวเลือกลาออกเพื่อหนีปัญหาดาวก็ขอเลือกที่จะไปตายในหน้าที่ค่ะแม่ ไม่ใช่ดาวไม่รักแม่หรือเห็นแก่ตัวแต่ชีวิตดาวได้มอบให้แผ่นดินนับตั้งแต่วันที่ปฏิญาณตน...คุณแม่ขาเห็นใจดาวสักนิดได้ไหมคะอย่าให้ดาวถอยเพื่อรับเสียงเย้ยหยันจากพวกนั้นเลยค่ะ
ร้อยเอกหญิงพริบพันดาวบอกอย่างเด็ดเดี่ยว
ตกลงหนูจะไม่ถอยให้แม่ใช่ไหม...ยังไงหนูก็จะเดินไปทั้งๆ ที่เห็นว่ามันเป็นหุบเหวใช่ไหม...โธ่!...ทำไมถึงทำร้ายหัวใจแม่แบบนี้
เก็จแก้วโอดครวญออกมาอย่างร้าวราน
ใช่ค่ะคุณแม่...หนูจะไปชายแดน...แต่ไม่ใช่สามจังหวัดที่พวกนั้นต้องการ
พริบพันดาวอมยิ้มบางๆ พร้อมกับเริ่มเปิดเผยแผนการตลบหลังกลุ่มคนที่หวังเล่นงานเธอ
หนูพูดอะไร?...มันหมายความว่ายังไงฮึ
ถึงจะยังไม่เข้าใจแต่เก็จแก้วก็เริ่มเปิดใจรับฟังบ้าง
โธ่! คุณแม่ขาประเทศไทยมันมีชายแดนอยู่ที่เดียวเสียเมื่อไหร่...เหนือใต้ตะวันออกตะวันตกชายแดนทั้งนั้นและหนูก็เลือกชายแดนอันแสนจะสุขสันต์ไว้แล้วด้วย...
ร้อยเอกหญิงยิ้มพรายแล้วบอกอย่างร่าเริง
ชายแดนไม่ว่าที่ไหนมันก็ไม่ได้สวยงามทั้งนั้น...ไม่ยอมแม่ไม่ให้หนูไป...เตี่ยเราต้องทำอะไรสักอย่างเก็จไม่ให้ลูกไปไหนทั้งนั้นต่อให้ต้องบาดหมางกับใครเก็จก็ไม่สน
เก็จแก้วยังคงใช้สิทธิของมารดาเข้าขวางหนทางที่จะพรากลูกไปจากอก
อาดาว...ไหนลื้อลองบอกเตี่ยมาหน่อยซิว่าลื้อคิดรับมือพวกนั้นยังไง...
เจ้าสัวจ้องดวงหน้าหวานละมุนของบุตรีสีหน้าจริงจังก่อนจะหันไปปรามภรรยาที่ทำท่าจะอ้าปากทัดทาน ม๊าอย่างเพิ่งขัดเฮียอยากฟังลูกก่อน
เก็จแก้วที่กำลังจะอ้าปากท้วงจำใจต้องล่าถอยแล้วหันไปจ้องหน้าบุตรีด้วยสีหน้าที่บอกกรายๆ ว่าไม่เห็นด้วยในทุกกรณี
พวกนั้นยังไงก็ไม่หยุดแค่นี้แน่ถ้าดาวยังไม่ได้เด้งไปไหน...จริงๆ สามจังหวัดชายแดนมีที่ปลอดภัยเยอะแยะไปแต่ดาวว่ามันไม่สนุกถ้าจะยืนเป็นหมากให้พวกเขาจับไปวางตรงไหนก็ได้ตามใจชอบ วันก่อนนายดนุเดชไปหาดาวที่กรมอีตานั่นบอกว่าถ้าดาวยอมรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นแล้วเดินหน้าไม่ล่าถอยเขาจะยอมยุติเรื่องทั้งหมด
อะไรนะ! มันกล้าไประรานหนูถึงกรมเลยเหรอเนี่ย...กำแหงไปแล้ว
เก็จแก้วเริ่มเดือดดาลเมื่อเห็นว่าเจ้าอันธพาลออกระรานไม่เลือกที่
ดาวเลยยอมรับข้อเสนอเขาค่ะแม่ดาวจะไปที่ไหนก็ได้ตามคำสั่งแต่...มันจะเป็นคำสั่งที่ออกจากเราไม่ใช่พวกเขา
มันหมายความว่ายังไงอาดาว
เจ้าสัวถึงกับงุนงงเมื่อเห็นว่าตนเริ่มตามไม่ทัน
แหมเตี่ย...ดาวก็ให้คนออกคำสั่งส่งตัวเองไปอยู่ชายแดนตามความประสงค์ของเจ้านั่นโดยไม่กระทบกระทั่งกับผู้ใหญ่ของฝ่ายไหนน่ะซีคะ...ในเงื่อนไขเจ้านั่นไม่ได้บอกหนูนี่ว่าจะต้องไปเอ้เต้อยู่ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้เขาไม่ได้บอกด้วยซ้ำว่าจะส่งหนูไปประจำการที่ไหน...เมื่อกี้ลุงเกริกคงโทรมาเรื่องคำสั่งที่กำลังจะออกใช่ไหมคะ
พริบพันดาวหันไปทางบิดาแล้วถามขึ้น
ใช่...ท่านนายกฯ กับคุณมไนยกำลังเครียดได้ที่เลยทั้งคู่ ตอนนี้มันพูดยากเพราะทางคุณหญิงของทั้งสองบ้านเล่นเอาฐานคะแนนและอำนาจจากกระทรวงอื่นเข้าบีบ...เฮ้อ! มีเมียเก่งบางครั้งก็ปวดหัวว่าไหมม๊า
เจ้าสัวหันไปทางภรรยาแล้วเปรยออกมาสีหน้าคร่ำเคร่ง
เมื่อวานซืนเตี่ยเห็นข่าวเรื่องตำรวจจับไม้เถื่อนที่จังหวัดตากหรือเปล่าคะ
อยู่ๆ พริบพันดาวก็ถามขึ้น
เปล่า...เตี่ยไม่ชอบดูข่าวพวกนี้ลื้อก็รู้...เขาจับไม้เถื่อนกันแล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับลื้อล่ะ
เกี่ยวซีคะเพราะว่าคนที่เป็นหัวหน้าชุดบุกทลายคือพันตำรวจเอกกษิน วัฒนาจิราวัฒน์ บุตรชายของท่านนายพลเกษม วัฒนาจิราวัฒน์คนๆ นี้เป็นน้องชายแท้ๆ ของคุณแม่ไม่ใช่เหรอคะ พริบพันดาวหันไปยิ้มแฉ่งให้กับมารดาสีหน้าทะเล้น คุณแม่คงไม่ทราบล่ะสิว่าคุณอาถูกสั่งย้ายอีกแล้ว...
อ้าว! จริงเหรอกษินอยู่ที่กาญจณบุรีไม่ใช่เหรอ
เก็จแก้วถึงกับหูผึ่งเมื่อได้ยินชื่อของน้องชายที่มีนิสัยตงฉินจนถูกโยกย้ายเป็นว่าเล่น
ดาวก็เพิ่งรู้เมื่อเช้านี่เองว่าคุณน้าถูกย้ายสายฟ้าผ่าไปอยู่ที่แม่สอด พอรู้ตอนสายดาวเลยโทรไปขอความช่วยเหลือจากคุณตาก่อนจะใช้ฐานอำนาจของฝ่ายเราเข้าแทรกแทรงนิดๆ หน่อยๆ แล้วมันก็บังเอิญอีกเพราะคุณน้ากำลังต้องการเจ้าหน้าที่หน้าตาดีๆ ไปช่วยงานพอดี พรุ่งนี้ไม่เกินเก้าโมงหนังสือคงถึงกระทรวงกลาโหม
พริบพันดาวบอกเล่าก่อนจะหันไปทางบิดาแล้วยิ้มกว้างออกมา
เตี่ยโทรไปบอกลุงเกริกกับผองเพื่อนให้สบายใจได้เลยค่ะ แล้วเรียนท่านนายกฯ ว่าไม่ต้องลำบากใจอะไรอีกแล้วตอนนี้แค่รอเซ็นอนุมัติคำสั่งด่วนจากท่านผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติเรื่องขอตัวดาวไปช่วยภารกิจลับที่ตากก็พอ
บ๊ะ!...ให้มันได้อย่างนี้สิลูกสาวเตี่ย....อาดาวลื้อนี่มันเหนือชั้นจริงๆ ให้ตายเถอะ...ฮ่าๆ..เตี่ยภูมิใจในตัวลื้อมากเลยรู้ไหมวิธีนี้ถือว่าเป็นทางออกให้กับทุกฝ่ายโดยไม่ต้องขัดแย้งกันจนเป็นปัญหา...เข้าท่าจริงๆ
เจ้าสัวรุ่งโรจน์ถึงกับตบเข่าดังฉาดเมื่อเห็นวิธีแก้ปัญหาอันชาญฉลาดของบุตรี
คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงดาวนะคะเพราะต้อยก็ไปแถมที่โน่นยังมีคนของเราอยู่อีกตั้งหลายคนรวมถึงคุณน้าด้วยหนูไม่เป็นไรหรอกค่ะ
แน่เหรอยัยดาว...
เก็จแก้วถามด้วยท่าทีที่อ่อนลง ถึงจะไม่ใคร่ปักใจเชื่อกับคำบอกเล่าแต่พอรู้ว่าที่ที่พริบพันดาวจะไปมีเครือญาติใกล้ชิดนางจึงค่อยเบาใจ
ถ้าคุณแม่ไม่เชื่อก็ลองโทรไปถามน้ากษินดูซีคะ
พริบพันดาวบอกพร้อมรอยยิ้มทะเล้นจนคนเห็นรู้สึกใจชื้นขึ้น เมื่อทางออกที่ตีบตันและมืดมิดเริ่มมีแสงสว่างส่องเข้ามาต่อความหวัง เจ้าสัวรุ่งโรจน์จึงรีบต่อสายรายงานความคืบหน้าและวิธีแก้ไขปัญหาที่หลายคนกำลังแบกอยู่ มีเสียงพ่นลมหายใจจากผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องหลายคนเมื่อทางออกที่ดูมืดมนสว่างจ้าด้วยสติปัญญาของร้อยเอกหญิงผู้ที่ทุกคนต่างรักใคร่และห่วงใย
เก็จแก้วเหลือบตามองบุตรีด้วยสีหน้าที่แช่มชื่นขึ้นเมื่อน้องชายที่อยู่ในสายกำลังอธิบายเรื่องราวพร้อมกับขออนุญาตนางกรายๆ และให้การรับรองว่าจะดูแลให้ความปลอดภัยหลานสาวอย่างดี
เมื่อทางออกสุดท้ายพอรับได้เก็จแก้วจึงยอมล่าถอยและปล่อยให้บุตรีทำหน้าที่ของตัวเองได้เต็มความภาคภูมิใจ เจ้าสัวรุ่งโรจน์มองตามร่างปราดเปรียวที่ขอตัวไปจัดเตรียมเสื้อผ้าด้วยแววตาที่ทั้งทึ่งและภูมิใจ หากวันนี้พริบพันดาวยืนอยู่บนเส้นทางสายธุรกิจเธอคงสร้างความยิ่งใหญ่ให้กับบริษัทจนคณานับไม่ได้
จากรูปแบบการตอบโต้เห็นชัดว่าหญิงสาวใช้อำนาจพลิกผันอำนาจโดยไม่ให้อำนาจที่ใช้กระทบกระเทือนจนเกิดความบาดหมางไม่ว่ากับฝ่ายใดเป็นรูปแบบที่เรียกว่าเหนือชั้นและฉลาดล้ำจริงๆ
Create Date : 04 มิถุนายน 2553
Last Update : 6 มิถุนายน 2553 1:46:08 น.
5 comments
Counter : 540 Pageviews.
Share
Tweet
ชอบนางเอกค่ะ รักชาติ แล้วก็ไม่ก้มหัวให้ความไม่ถูกต้อง
โดย: fiona IP: 203.171.196.203 วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:14:20:33 น.
Awesome!
โดย: Olathe IP: 71.199.69.216 วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:20:23:28 น.
ชอบมากเลยคะ
แต่มีบางจุดที่สงสัยคะ
บางที่ก็เขียนว่านางเอกเป็น ร้อยตำรวจเอกหญิง แต่หลายๆที่เป็น ร้อยเอกหญิงคะ
อีกจุดนะคะ พันตำรวจเอก กษิน เป็นน้องชายของแม่ของนางเอก ทำไมนางเอกเรียกว่า อาไม่เรียกว่า น้า
ไม่ได้จะจับผิดนะค่ะ แต่อยากให้เวลาพี่จะได้ตีพิมพ์ไม่ต้องแก้เยอะคะ
โดย: pam IP: 124.122.1.222 วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:21:00:11 น.
ชอบ นางเอก ฉลาด เก่งและแกร่งดีคะ ......อยากรู้ว่าพระเอกกะนางเอก ใครจะเก่งกว่ากันหนอ........
โดย: ต่างแดน IP: 80.214.254.78 วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:22:39:59 น.
ขอบคุณคุณ pam ค่ะที่ช่วยแนะนำ
ยินดีและดีใจมากค่ะที่คนอ่านมาช่วยแนะนำ ตอนนี้แก้ไขให้ถูกต้องแล้วค่ะ ถ้ามีตรงไหนแปร่งๆ ดูไม่ค่อยสมบูรณ์อย่าลืมสะกิดเตือนมานะคะ
ขอบคุณค่ะที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้งานเขียนของอักษราสมบูรณ์มากขึ้น
ด้วยรักจากใจ
อักษราค่ะ
โดย:
sansook
วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:1:56:17 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.