ตอนที่ ๓๔ วันหวาน

กฤตยชญ์นั่งแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำอย่างสงบ...ชายหนุ่มเหลือบมองใบหน้านวลเนียนที่โน้มลงมาใกล้แทบชิดปลายจมูก...แล้วหยุดนิ่งที่ริมฝีปากเรียวกระชับด้วยความรู้สึกพลุ่งพล่านไปทั้งสรรพางค์กาย... พริบพันดาวยิ้มพรายเมื่อเห็นสีหน้าหวาดระแวงของคนตรงหน้า...ยิ่งเห็นท่าทางกึ่งกล้ากึ่งกลัวของคนที่อยู่ในอ่างก็ยิ่งทำให้หญิงสาวนึกขัน...โถ...คงจะผวากับความเปลี่ยนแปลงล่ะสิท่า... “คุณยิ้มอะไรเหรอดาว...” คนที่นั่งเป็นตุ๊กตาให้อีกฝ่ายนั่งขัดถูมาหลายสิบนาทีอดถามขึ้นไม่ได้เมื่อเห็นแม่เสือตาวาวยิ้มกริ่มอยู่คนเดียว “เปล่านี่คะ” ดวงตาคมกริบกวาดไปทั่วใบหน้านวลงามอย่างค้นคว้า เมื่อเห็นหญิงสาวส่ายหน้ายิ้มๆ เขาจึงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแล้วถามย้ำอีกครั้ง “แน่เหรอ” “ค่ะ” ดวงตาทั้งคู่สบกันนิ่งชั่วอึดใจ...ต่างคนต่างเงียบเพราะกำลังระงับความรู้สึกบางอย่างให้อยู่ในที่ของมันอย่างสงบ... กฤตยชญ์นั่งฝืนความปรารถนาที่ซู่ซ่าอยู่ตลอดเวลาด้วยความยากลำบาก...ยามปลายนิ้วเรียวไล้ไปตามเนื้อผิวยิ่งทำให้เขาร้อนรุ่มจนใกล้หมดความอดทนเต็มที... “วันนี้คุณน่ารักมากรู้ไหมดาว” เขาบอกขณะจับมือเรียวที่ทาบอยู่บนบ่าบีบเบาๆ พร้อมกับพลิกตัวเผชิญหน้ากับเธอ ดวงตาคมกริบจ้องดวงหน้าหวานละไมนิ่ง...ก่อนจะกวาดไปตามไหล่กลมกลึงแล้วไล่ไปตามเรือนร่างอรชรอย่างชื่นชม... “อาบน้ำเถอะ...” สิ้นเสียงชวนมือหนาก็กระตุกปมผ้าเช็ดตัวแล้วดึงออกอย่างรำคาญ...ก่อนจะโยนผ้าขนหนูสีขาวสะอาดไปทางอ่างล้างหน้าที่อยู่ห่างออกไปนับสองเมตรโดยไม่สนใจกับท่าทางตกอกตกใจของหญิงสาวที่ทำท่าจะถลาตามไปตะครุบแต่อย่างใด “คุณกริช!...ทำแบบนี้ได้ไง” ใบหน้างดงามหันมาค้อนขวับเมื่อเห็นปราการชิ้นเดียวที่มีถูกกำจัดออกไป “...คุณน่ารักกับผมถึงขนาดนี้ผมก็อยากน่ารักกับคุณบ้างน่ะสิดาว...มาเถอะอาบน้ำกัน” กฤตยชญ์ยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมกับเกี่ยวร่างเปรียวเข้าไปในอ้อมกอด...พอเนื้อแนบเนื้อเพลิงพิศวาสก็ลุกพรึบพรับขึ้นทันใด...วงแขนแกร่งรวบเอวคอดไว้แน่นก่อนจะใช้มือที่ว่างปัดเส้นผมนุ่มสลวยที่แผ่เต็มแผ่นหลังไปอีกทางแล้วทาบริมฝีปากจูบไล้ไปตามไหล่กลมกลึงอย่างอดใจไว้ไม่อยู่... “เดี๋ยวค่ะ...เดี๋ยว” พริบพันดาวแอ่นร่างหลบหลีกริมฝีปากร้อนรุมพร้อมกับร้องห้ามเสียงหลง “เดี๋ยวไม่ได้แล้วจ๊ะ...ผมจะคลั่งตายอยู่แล้ว” ชายหนุ่มส่ายหน้าน้อยๆ แล้วกอดรัดเธอไว้แน่นจนแผ่นหลังเนียนจมเข้าไปในอก กฤตยชญ์รั้งร่างเปรียวบางนั่งซ้อนตักจูบไซ้แผ่นหลังเปลือยอย่างหลงใหล มือหนาข้างหนึ่งขยับเลื่อนลูบไล้อกอวบที่แอ่นเย้าส่วน อีกมือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังนวลเนียนไล่ไปตามบั้นเอวลามเลยไปยังสะโพกกลมกลึงและเลื่อนต่ำลงเบื้องล่างอย่างย่ามใจ ร่างเปรียวบางสั่นเทาอยู่บนตักกว้างอย่างหมดทางหนี...เมื่อมือหนาเริ่มสัมผัสเนื้อนวลอย่างถือสิทธิเธอจึงหันไปจ้องหน้าอีกฝ่ายประกายตาเอาเรื่อง...กฤตยชญ์ที่รอจังหวะอยู่แล้วโน้มใบหน้าลงแนบริมฝีปากประกบปากอิ่มด้วยความนุ่มนวลก่อนจะไซ้คลึงริมฝีปากหวานอย่างปลุกเร้า ใบหน้างดงามเริ่มแดงเข้มจนเป็นสีชาด...เมื่อรู้ว่าเธอพลาดท่าอย่างไม่น่าให้อภัย...ปากหยักได้รูปดูดดึงปากอิ่มพร้อมกับโลมลิ้นซอกซอนลิ้มรสกลีบปากงามอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะไล่เก็บจุมพิตทั่ววงหน้าเล็กแสนหวานอย่างรักใคร่และโหยหา ร่างเล็กๆ บิดเร่าด้วยความรู้สึกพร่างพรายก่อนจะระทดระทวยพิงซบกับอกหนาพร้อมสูดลมหายใจเข้าปอดทันทีที่เขาปล่อยปากอิ่มให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มครางเบาๆ ขณะเริ่มเสียดสีร่างกายส่วนหน้ากับบั้นท้ายนุ่มจนเธอรับรู้ถึงความต้องการทางร่างกายที่อีกฝ่ายเร่งเร้าในทันทีโดยไม่ต้องรอคำอธิบายให้มากความ “คุณกริช...พอก่อนค่ะ...นะคะ” กฤตยชญ์อยากเอาฝักบัวฟาดหัวตัวเองให้หายคลั่ง...ห้ามตอนไหนไม่ห้ามมาห้ามตอนด้ายใกล้เข้าไปในเข็มเนี่ยนะ...เฮ้อ! จะอ้างว่าหน้ามืดจนห้ามไม่อยู่ก็กลัวช่วงเวลาดีๆ จะหายวับไปกับตา...แต่ถ้าถอยเขาก็จะคลั่งตายเสียให้ได้...เอาไงดี... “ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเดินหน้าไปให้สุดทางเถอะนะดาว” ชายหนุ่มจ้องดวงหน้าหวานอย่างเว้าวอนจนคนถูกจ้องค้อนขวับด้วยความอายเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยชวนหน้าตาเฉย ดวงตาหวานเชื่อมมองกิริยาสะเทิ้นอายของคนในวงแขนแล้วตีความเข้าข้างตัวเองว่าสิ่งที่หญิงสาวกำลังแสดงออกมาคือความยินยอมพร้อมใจ...ชายหนุ่มบรรจงฉุดรั้งร่างเปล่าเปลือยขึ้นจากน้ำแล้วชำระร่างกายด้วยสายน้ำฉ่ำเย็นชั่วครู่ มือหนาหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่เช็ดถูไปตามร่างกายของเขาและเธอช้าๆ แล้วเหวี่ยงผ้าไปอีกทางเมื่อมันหมดความหมาย...กฤตยชญ์กอดรัดร่างเปรียวบางเข้ามาแนบร่างอีกครั้งด้วยจังหวะหัวใจที่กระหน่ำเต้นจนแทบทะลุออกมากองอยู่นอกอก กฤตยชญ์ช้อนอุ้มร่างเปรียวระหงขึ้นมาทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างในชั่วอึดใจต่อมา...ชายหนุ่มกกกอดร่างนุ่มนิ่มไว้ในวงแขนอบอุ่น ในขณะพริบพันดาวผ่อนร่างลงบนเตียงอย่างเต็มใจเป็นครั้งแรก...กิริยายินยอมที่เธอเป็นหยุดดวงตาคู่คมให้จับนิ่งอยู่บนดวงหน้างาม “ดาวจ๋าดอกจันกดตรงไหนจ๊ะที่รัก” เพราะไม่แน่ใจกับความเงียบงันจึงทำให้กฤตยชญ์โพล่งคำถามโง่ๆ ออกไป “อะไรนะคะ?” ใบหน้างดงามแดงเข้มเมื่อได้ยินคำถามพาซื่อของหนุ่มหล่อหน้าคมเข้าไปจังเบ่อเร่อ...เออหนอเอากับพ่อคุณเขาสิ... “คุณบอกผมไม่ใช่หรือดาว...ว่าให้กดดอกจันแล้วตามด้วยหัวใจ...ตอนนี้หัวใจผมพร้อมที่จะอยู่ตรงแทบเท้าและรักคุณไปตราบชั่วชีวิตแล้วแต่ดอกจันผมไม่รู้จริงๆ ว่ามันอยู่ตรงไหน...บอกมาสิดาวผมอยากกดจะแย่แล้วรู้ไหม” “เอาจริงเหรอคะ...” หญิงสาวถามอายๆ ก่อนจะปรายตายั่วยวน...กฤตยชญ์จ้องคนใต้ร่างอย่างตื่นตะลึง...พ่อแก้วแม่แก้ววันนี้ผีเข้าแม่เสือสาวของเขาหรือยังไง...ชายหนุ่มถามตัวเองอย่างหวาดระแวงเมื่อเห็นกิริยาแปลกไปของเธอจนทำเอาเขาแทบคลั่งตายอยู่รำไร “โอย...ดาวจ๋าดาว...ผมจะคลั่งตายอยู่แล้ว...อย่ามองผมแบบนี้สิทูนหัว...คุณอยากจะทำอะไรผมก็ทำเถอะวันนี้ผมยอมตาย...” คนที่จิตใจโบยบินขึ้นสู่เวิ้งฟ้าทอดเสียงเว้าวอนเมื่อร่างกายไม่อาจทานทนกับท่าทางยั่วยวนของหญิงสาว “ยอมตายเลยเหรอคะ” พริบพันดาวยิ้มพร้อมกับไล้ปลายนิ้วไปตามอกแกร่ง...ไล่ขึ้นไปเรื่อยจนสอดแขนกอดคอเขาไว้...กฤตยชญ์เกร็งร่างจนเส้นเอ็นที่ลำแขนเต้นระริก...เมื่อหญิงสาวดึงใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ๆ “ดาว!...” ร่างแกร่งแทบปริแยกออกจากกันเมื่อแรงบีบคั้นทางอารมณ์กำลังทำให้เขารู้สึกเหมือนร่างกายกำลังพองขยายขึ้นทุกขณะ... “จำไว้ให้ขึ้นใจว่าดอกจันมันอยู่ตรงนี้...” หญิงสาววางมือข้างหนึ่งตรึงอกแกร่งไว้มั่นและใช้มืออีกข้างโน้มใบหน้าของชายหนุ่มลงมาแล้วกระซิบชิดริมฝีปากอีกฝ่ายก่อนจะค่อยๆ ไล้ริมฝีปากแนบลงบนหน้าอกด้านซ้ายก่อนจะหยัดร่างขึ้นแนบริมฝีปากลงไปบนปากหนา...ไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาเมื่อเธอจูบอีกฝ่ายอย่างเก้ๆ กังๆ กฤตยชญ์เบิกตาขึ้นแล้วกะพริบปริบๆ เมื่อถูกจู่โจมด้วยจุมพิตอันแสนจะไม่ประสีประสา...คุณพระ! นี่เธอกำลังคิดฆ่าเขาทางอ้อมหรืออย่างไรถึงได้ยั่วได้ยั่วดีแถมยั่วแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเสียด้วย... “จำได้หรือยังคะ” แม้จะทำท่าใจกล้าขนาดไหนแต่พอเอาเข้าจริงๆ แม่เสือสาวก็แทบม้วนหน้าม้วนหลังด้วยความอาย... “จำไม่ได้ผมเบลอ...เพื่อความแน่ใจเมียจ๋าขอทวนอีกรอบได้ไหม...นะ...นะ” พอได้คืบมีเหรอกฤตยชญ์จะไม่หวังให้มันลากยาวไปถึงศอก...โอกาสงามๆ เช่นนาทีนี้มันมีความหมายกับเขาเสียจนหัวใจกู่ก้องบอกว่า...ครั้งเดียวมันไม่เพียงพอ...และไม่มีวันเพียงพอ “คุณน่ะ...ขี้โกง” พริบพันดาวจิ้มนิ้วลงบนอกแกร่งอย่างหมั่นไส้เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังไม่ทิ้งความเจ้าเล่ห์ “โกงที่ไหนผมจำไม่ได้จริงๆ เพราะเมื่อกี้คุณกดไปตั้งสองที่ทั้งตรงนี้แล้วก็ตรงนี้...” ชายหนุ่มจับมือเรียวทาบลงบนหน้าอกด้านซ้ายแล้วลากไล้ขึ้นไปชิดริมฝีปากใบหน้าคมสันเอียงไปด้านซ้ายเมื่อเห็นเจ้าของโปรโมชั่นเบนหลบเพราะเริ่มอาย...”เอ...หรือว่าตรงนี้เป็นดอกจันแล้วตรงนี้เป็นสี่เหลี่ยมฮึ...คุณเลยกดดอกจันแล้วยืนยันด้วยสี่เหลี่ยมอีกครั้ง” หญิงสาวถึงกับหาทางออกให้กับตัวเองไม่ได้เมื่อถูกอีกฝ่ายย้อนศร...กฤตยชญ์ยิ้มกว้างออกมาเมื่อเห็นใบหน้างดงามง้ำงอ...เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังนิ่งเฉยเขาจึงเอ่ยขึ้นเบาๆ “วันนี้คุณทำเอาผมแทบคลั่งตาย...ผมขอได้ไหมขอให้คุณเป็นแบบนี้ตลอดไป...ทุกวันนี้คุณมีความหมายกับชีวิตผมมากเหลือเกินมากจนผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว” คำพูดประโยคสุท้ายที่ได้ยินทำเอาแม่เสือสาวถึงกับเจ็บแปลบไปทั้งใจ...พริบพันดาวจ้องดวงตาหวานเชื่อมที่ทอดมองลงมาอย่างซาบซึ้ง...ในหนึ่งชีวิตของคนเราจะมีสักกี่ครั้งที่มีโอกาสได้รับความรู้สึกอันงดงามเช่นนี้...เมื่ออีกฝ่ายเทใจให้เธอทั้งดวงหญิงสาวจึงไม่อาจทานแรงรักอันมหาศาลได้อีก... “คุณกริช...หากดาวมีความหมายมากมายขนาดนั้น...จากนี้ไปในทุกๆ นาทีดาวจะมีชีวิตเพื่อคุณ...สัญญาได้ไหมว่าหากมีอะไรเปลี่ยนไปในวันหน้าคุณจะให้อภัยดาว...ได้ไหมคะ” กฤตยชญ์ยิ้มกว้างอย่างยินดีเมื่อมีสัญญาณตอบรับจากความรักที่ทุ่มเท...ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วตอบรับคำสัญญาเป็นจุมพิตอันดูดดื่ม...จนลืมคิดว่าสิ่งที่คลุมเครือจากคำขอร้องที่หญิงสาวเว้าวอนมันคืออะไร... “ขอผมชื่นใจอีกนิดนะคนดี” พริบพันดาวหลับตาพริ้มแล้วรอรับทุกอย่างที่กำลังใกล้เข้ามาด้วยความเต็มใจ...กฤตยชญ์จ้องกิริยานิ่งสงบของหญิงสาวด้วยหัวใจที่พองโตขึ้นเรื่อยๆ ...แม้จะสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่เวลานี้เขาไม่มีกะจิตกะใจจะซักถามอะไรทั้งสิ้น... วงแขนแกร่งโอบรัดรอบเอวบาง...ตามด้วยจุมพิตอันดูดดื่มพริบพันดาวตอบรับกับทุกความอ่อนหวานจนชายหนุ่มสุขสราญไปทั้งใจ...เขาซอนไซ้ดูดดื่มความหวานจากริมฝีปากงามอย่างหนักหน่วง... เมื่อความรักไร้ซึ่งไอบางๆ ของความขัดแย้งสิ่งที่ดำเนินไปจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยความประทับใจ...ทรวงอกนุ่มแนบสนิทอยู่ในแผ่นอกกว้างกำยำ...รวมทั้งส่วนอื่นๆ ของร่างกายที่กำลังเสียดสีจนก่อให้เกิดประกายไฟลุกพรึบพรับ ไม่มีคำทัดทานไม่มีการหลีกหนี...ร่างอรชรเบียดตัวเข้าหาไออุ่นจากกายแกร่งเมื่อแรงปรารถนาจากหัวใจกำลังส่งสัญญาณการร้องขอ พริบพันดาวถึงกับสะดุ้งเมื่อมืออุ่นลูบไล้ไปทางไหนริมฝีปากก็ไล่ตามไปทางนั้น...กฤตยชญ์ยิ้มบางๆ เมื่อเห็นอาการตื่นบทรักของเมียสาว...เดี๋ยวเถอะ!...ผมจะสอนให้คุณรู้ว่าดอกจันของผมมันต้องกดที่ตรงไหน...ชายหนุ่มบอกตัวเองอย่างลำพอง ริมฝีปากร้อนรุมเลื่อนไปตามเรือนร่างงามผ่านอกอวบอิ่มและหยุดชิมอยู่นานก่อนจะไล่ลามลงไปตามหน้าท้องแบนราบ...และกดต่ำลงเรื่อยๆ...มีเสียงเฮือก! ดังขึ้นชั่วแวบพร้อมกับอาการถอยร่นตามสัญชาตญาณจนดวงตาคู่งามเบิกขึ้นอย่างตระหนก...เมื่อร่างกายพบสัมผัสแปลกใหม่จากบทรักอันอบอุ่น... กฤตยชญ์ครางเสียงแผ่วอย่างพึงใจเมื่อร่างกายงดงามกำลังบิดเร่าและตอบรับสัมผัสอันเล้าโลม...เมื่อทุกอย่างเดินหน้าจนพร้อมเขาจึงเรียกร้องหน้าที่ของผู้นำ...ชายหนุ่มร้องขอหน้าที่ด้วยสัมผัสที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ จนที่สุดร่างบิดเร่าก็เดินทางเข้าสู่สรวงสวรรค์... “ดาว...จำไว้นะที่รักว่าดอกจันของผมอยู่ตรงนี้...กดตรงนี้แล้วเราจะมีกันและกันตลอดไปตราบจนชั่วชีวิต” พริบพันดาวที่กำลังพร่างพรายอยู่บนสุดสายปลายรุ้งถึงกับสะดุ้งเมื่อจังหวะกดดอกจันของกฤตยชญ์กำลังเบ่งบานอยู่ในร่าง...หญิงสาวเผยอริมฝีปากครางครวญเมื่อความรัญจวนทวีขึ้น... “คุณกริช!...” ริมฝีปากอิ่มชื้นเผยอเรียกขานอีกฝ่ายเสียงเว้าวอนเมื่อร่างกายกำลังบีบอัดไปกับทุกจังหวะการเคลื่อนไหว...ชายหนุ่มถึงกับกรามแน่นเมื่อความแข็งแกร่งถูกโอบล้อมอยู่ในเปลวรักอันแนบแน่น...แม้ทุกการเคลื่อนไหวจะทำให้หัวสมองของเธอและเขาว่างเปล่า...แต่ทั้งสองกลับยอมรับได้เต็มความรู้สึกว่าในยามความรักถูกเผาผลาญไปพร้อมๆ กับไฟรักอันร้อนแรงสิ่งที่หลอมรวมหัวใจและร่างกายจะทำให้เกิดความงดงามยิ่งกว่าสิ่งใด... “ขอบคุณดาว...ขอบคุณสำหรับความงดงามที่คุณกรุณา” ชายหนุ่มกระซิบชิดใบหูนุ่มพร้อมกับสวมกอดร่างเปรียวบางไว้แนบอกเมื่อเดินทางถึงช่วงสุดท้ายของการเดินทาง...ก่อนจะทิ้งร่างลงบนตัวเธอแล้วซุกหน้ากับซอกคอหอมละมุน...พร้อมกับสูดลมหายใจยาวๆ ราวเพิ่งค้นพบอากาศ... พริบพันดาวลูบเรือนผมหยักนุ่มอย่างเบามือเมื่อปฏิเสธหัวใจของตัวเองไม่ได้อีกต่อไป...ร่างของทั้งสองแนบซบเข้าหากันแล้วโอบกอดกันและกันด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความรัก...ดวงตาสองคู่สบกันนิ่งพร้อมกับถ่ายทอดความรักอันมากมายมหาศาลให้กันและกัน...แม้ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมายืนยันว่าเขาและเธอจะคงมั่นในความรักครั้งนี้ไปตราบนานเท่านานแต่...ร่างกายที่ถูกพันธนาการด้วยหัวใจกลับสร้างความเชื่อมั่นว่านับจากนี้ไปเขาและเธอจะพบกับความงดงามไปตราบชั่วชีวิต...   Create Date : 13 กรกฎาคม 2553 7 comments Last Update : 13 กรกฎาคม 2553 16:12:26 น. Counter : 720 Pageviews. Share Tweet