ความเครียด ตอนที่ 2 - ความเครียดเกิดได้อย่างไร จะแก้ใขอย่างไร . อธิบายจากภาพ 1..เมื่อท่านมีปัญหาในหน้าที่การงาน หรือ ปัญหาชีวิต จะมีขบวนการทางจิตใจเกิดขึ้นภายใน มโนทวาร ก็คือ ความวิตกกังวลในปัญหาน้้น ๆ (ภาษาพระ เรียกว่า จิตปรุงแต่ง หรือ จิตตสังขาร ) ผลแห่งการวิตกกังวลนี้จะเป็นตัวสร้างพลังงานอย่างหนึ่งขึ้นมา ที่คนเรียกกันว่า.ความเครียด.ให้เกิดขึ้นภายใน มโนทวาร ถ้าท่านปฏิบัติสัมมาสติ สัมมาสมาธิได้ดีพอที่เห็นสิ่งต่างๆ ใน.มโนทวารได้ ท่านจะเห็นว่า พลังงานความเครียดนี้จะเป็นลักษณะคล้าย ๆ หมอกในมโนทวาร เมื่อเกิดหมอกใน.มโนทวาร .มโนทวารก็จะไม่สดใส หรือ ที่คนเรียกกันว่า จิตใจเศร้าหมอง 2..เมื่อเกิดพลังงานความเครียดขึ้นใน.มโนทวาร ด้วยอำนาจแห่งตัณหา ที่เป็นแรงดึง แรงยึดเหนื่ยว มันจะทำให้จิตลูกโป่ง(คือ จิตที่มีอวิชชาครอบงำอยู่) เข้ามายึดติดเข้ากับพลังงานความเครียดนี้ เมื่อจิตลูกโป่งถูกแรงตัณหาทำให้ยึดติดได้แล้ว ผลที่ตามมาก็คือ ท่านจะรู้สึกไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ทันที ที่คนเรียกว่า อาการที่เกิดจากความเครียด เช่น ปวดหัว หน้าตาหมองคล้ำ ความดันโลหิตพุ่งสูง เป็นต้น จะสลัดอย่างไรก็ไม่ออก เพราะตัณหามันจะเหมือนกาวตราช้างที่ทรงพลังในการสร้างแรงยึดเกาะตัวจิตลูกโป่งเข้ากับพลังงานความเครียดนั้นเอง 3..ในการสลายความเครียดนั้น ท่านต้องจัดการให้ จิตลูกโป่ง เป็นอิสระหลุดจากพลังงานความเครียดให้ได้ก่อน วิธีการก็คือ ขอให้ท่านไปรับรู้อาการทาง.กาย.แทน และต้องเป็นอาการทางกายที่มีพลังแรงๆ ด้วย เพื่อให้จิตลูกโป่งนั้นไปรับรู้อาการทาง.กาย.นั้นได้ อาการทางกาย ที่แรง ๆ ก็จะมีการกระทบสัมผัสที่แรง ๆ (เท่ากับการรู้ดิน) หรือ การสั่นไหวที่แรง ๆ (เท่ากับการรู้ลม) เช่นการไปเล่นกีฬา การออกกำลังกาย ให้เหงื่อออก การทำงานบ้านทีต้องใช้แรงให้รู้สึกถึงได้ ทำให้เหนื่อยๆได้ เช่น ขัดถูล้างพื้นบ้าน พรวนดินปลูกต้นไม้ เป็นต้น เมื่อมีการกระทบสัมผัสที่แรง ๆ (ผมเน้นย้ำว่า ต้องแรง ๆ ถ้าไม่แรงจะไม่ได้ผลหรือได้ผลช้ากว่ามาก ) จิตลูกโป่งจะหลุดจากพลังงานความเครียดได้ชั่วคราว เพราะจิตลูกโป่งจะไปรับรู้การกระทบสัมผัสที่แรง ๆ ได้ แต่ทว่า.. พลังงานความเครียดมันยังไม่สลายตัวไปง่าย ๆ ดังนั้น ท่านยังจะเครียดอยู่ในช่วงเวลาแรกเริ่มในขณะที่มีการกระทบสัมผัสที่แรง ๆ แต่เมื่อจิตลูกโป่งไปรับรู้การกระทบสัมผัสที่แรง ๆ อยู่บ่อย ๆ จิตลูกโป่งก็จะค่อย ๆ คลายตัวออกและหลุดออกจากการยึดติดที่พลังงานความเครียด ถ้าจิตลูกโป่งหลุดออกจากการยึดติดจากพลังงานความเครียดเมื่อไร ความเครียดนี้มันจะสลายตัวไปเอง และ ท่านก็จะหยุดอาการเครียดได้ ท่านสามารถใช้วิธีนี้ได้ แต่ถ้าท่านเป็นมือใหม่ในการปฏิบัติธรรม ท่านต้องใช้เวลาพอสมควรนี้การสลายการยึดติดของพลังงานความเครียดกับจิตลูกโป่งนี้ ท่านอาจใช้เวลา 1 วันบ้าง 3 วัน บ้าง 5 วันบ้าง หรือ มากกว่า แต่นี่เป็นสิ่งที่ดี ถึงแม้ใช้เวลานานในครั้งแรก ท่านจะได้ฝึกสติัปัฏฐานไปในตัว และความชำนาญนี้จะส่งผลให้ท่านมีความชำนาญในการสลายความเครียดได้เร็วขึ้นในครั้งต่อไป ถ้ามีความเครียดเกิดขึ้นอีกในอนาคต 4..ขอให้ท่านสังเกตตัวเองดู หรือ ดูจากรูปภาพข้างบน ท่านจะเห็นได้ว่า ปัญหาต่าง ๆ กับพลังงานความเครียด ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน มันเป็น 2 สิ่งที่ความเครียดเกิดขึ้นเนื่องจากปัญหาต่าง ๆ การเกิดความเครียด ทำให้ความสามารถในการแก้ปัญหาลดลง นี่คือข้อเสียหายที่เกิดขึ้น ถ้าท่านสามารถแก้ใขปัญหาต่าง ๆ ด้วยการพุ่งตรงไปทีปัญหา แต่อย่าให้มีความเครียดมาเจือปน ท่านจะแก้ใขปัญหาได้ดีกว่า เพราะสมองจะแจ่มใสกว่า ถ้าท่านได้แก้ใขปัญหาอย่างดีที่สุดแล้ว อะไรมันจะเกิด มันก็ต้องเกิด จะสำเร็จหรือไม่ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ผลย่อมดีกว่าการแก้ใขปัญหาด้วยจิตใจที่มีความเครียดเข้าเจือปนอย่างแน่นอน 5..ในการปฏิบัตธรรมในระดับสูง ที่นักภาวนามีพลังจิตพอทีเห็นสภาวะธรรมใน.มโนทวารได้ พอมีพลังงานความเครียดเกิดขึ้น นักภาวนาจะเห็นมันและก็จะจัดการสลายมันไปโดยเร็ว แต่สำหรับมือใหม่หรือผู้ที่ยังไม่สามารถเห็นพลังงานความเครียดนี้ได้ พอความเครียดเกิดขึ้่น ก็จะไม่รู้ตัว ทำให้จิตลูกโป่งถูกตัณหาเข้ามายึดติดกับพลังงานความเครียดทันที แต่ก็ยังดีที่ยังสามมารถแก้ใขได้ดังที่เขียนไว้ในข้อ 3 แต่ถ้านักภาวนาสลายมันได้ทันทีที่เกิดขึ้น ย่อมเป็นสิ่งที่ดีกว่าอย่างแน่นอน การเห็นพลังงานความเครียด ก็จะตรงกับ อริยสัจจ์ ข้อที่ 1 ที่ว่า ทุกข์ ให้รู้ นั่นเอง แต่ถ้าไม่รู้ ทุกข์ เมื่อเกิดตัณหาขึ้นแล้ว ผลก็คือ ท่านจะรับทุกข์นั้นไปเต็ม ๆ เพราะทุกข์เกิดแล้ว และจิตลูกโป่งไปยึดติดกับทุกข์นั้นแล้ว นี่คือ ผลแห่งการภาวนา ที่มุ่งตรงเข้าไปรับรู้สภาวะธรรมใน.มโนทวาร ถ้านักภาวนารับรู้ได้ทันที ก็คือ การหยุดลงของทุกข์ แต่ถ้าภาวนาไม่สามารถรับรู้ได้ ก็รับทุกข์นั้นไปเต็ม ๆ เพราะผลของตัณหา ศาสตร์และศิลป์ของการภาวนา มันอยู่ที่ตรงนี้เองครับท่าน ที่รู้ทุกข์ใน มโนทวาร ได้หรือยัง **** เรื่องท้ายบท ผมเคยดูภาพยนต์หลายเรื่อง ที่มีฉากทีผู้หญิงกำลังงอแง พูดอย่างไรก็ไม่ฟัง ต่อเมื่อโดนตบหน้าอย่างแรง ผู้หญิงที่กำลังงอแง ก็หยุดงอแงลง การตบหน้าอย่างแรง ก็เป็นการกระทบสัมผัสที่แรงมาก เช่นกัน แต่ผมหวังว่า คงไม่มีใครอยากโดนตบหน้าเพื่อแก้อาการแครียดนะครับ   Create Date : 02 พฤศจิกายน 2553 9 comments Last Update : 29 มกราคม 2555 15:13:14 น. Counter : 1311 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณ คุณมนสิการมากค่ะที่กรุณาจัดการบรรยายวิธีปฎิบัติสัมมาสติให้ได้ผล ได้รู้ปรมัตถ์ เกิดปํญญาในการปฎิบัติ เพราะก่อนนี้ดิฉัน ปฎิบัติอริยาบทต่างๆด้วยความจงใจเพื่อกำกับสติให้อยู่กับตัว เมื่อความจงใจเกิด จิตจึงไม่เห็นความเปลี่ยนแปลง หรือเกิดปัญญา เช่นรู้ว่าโกรธก็วางความโกรธให้ได้เร็ว แต่ไม่รู้ว่าความโกรธมันมาจากไหน เมื่อไหร่ พอได้วิธีการอย่างคุณมนสิการมาฝึก มันเห็นมันเข้าใจเลยค่ะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นก็รู้ แต่ไม่เข้าใจ ว่าการเพาะบ่มอินทรีย์ให้มีสติมั่นคง จะเกิดปัญญา   โดย: cakecode 2 พฤศจิกายน 2553 12:01:38 น.

ต่อไปนี้ผมจะไม่เครียดแล้วครับ จะยิ้มตอนตื่นนอน 1 ครั้ง แล้วก็รู้สึกตัวต่อไป ขอบคุณครับ อาจารย์ -@^_^@-   โดย: Littleyogi IP: 117.47.102.148 2 พฤศจิกายน 2553 14:17:11 น.

อาจารย์น่าจะมีโครงการรวบรวมเป็นรูปเล่มแล้วจัดพิมพ์แจกเป็นธรรมทานนะครับ จะดีมากเลย เผื่อเวลาไปไหนมาไหนถ้าหากลืมจะได้เปิดอ่านง่ายๆหน่อย   โดย: virut IP: 172.16.21.4, 58.137.96.2 2 พฤศจิกายน 2553 18:58:33 น.

พิมพ์เป็นเล่ม ใช้เงินสูงครับ ผมไม่สามารถทำได้หรอกครับ   โดย: นมสิการ 2 พฤศจิกายน 2553 22:48:33 น.

พิมพ์เป็นเล่ม ใช้เงินสูงครับ ผมไม่สามารถทำได้หรอกครับ ร่วมด้วยช่วยกันซีคะ งานบางอย่างไม่สามารถทำเดี่ยวได้หรอกค่ะ ยินดีที่จะเป็นผู้สนับสนุนหนึ่งคนค่ะ   โดย: pintip IP: 110.49.205.106 3 พฤศจิกายน 2553 12:34:56 น.

ผมว่าต้องช่วยๆกันครับ ถ้่ามีสปอนเซอร์กระเป๋าหนักๆหน่อยก็จะดีมาก   โดย: virut IP: 172.16.21.4, 110.164.50.2 3 พฤศจิกายน 2553 14:55:51 น.

อย่าเพ่งไปถึงจุดนั้นเลยครับ ถ้าใครสนใจ ก็ print ไปอ่านก็ได้ครับ เท่าที่ผมเช็ค counter ที่ blog ผม มีคนเข้ามาอ่านเฉลี่ยเรื่องละประมาณ 100 คน และ คน 100 คนนี่ก็ไม่ได้หมายความว่า เขาอ่านแล้วจะชอบทั้งหมด ถ้าคาดว่า ชอบ 70 % ก็แสดงว่า คนที่เขาสนใจอ่านมีเพียงประมาณ 70 คน ซึ่งน้อยมาก ไม่คุ้มทีจะพิมพ์ครับ   โดย: นมสิการ 3 พฤศจิกายน 2553 16:48:25 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ สาธุค่ะ   โดย: เบญญาภา IP: 75.79.135.218 7 พฤศจิกายน 2553 3:35:14 น.

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท ที่อาจมีสิ่งผิดกฏหมายใส่เข้ามาใน blog ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่ asknamasikarn@gmail.com หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน   โดย: นมสิการ 29 มกราคม 2555 15:31:20 น.