ขอบคุณมากนะคะ สำหรับคำแนะนำดีดี จะแวะมาอ่านบ่อยๆ นะคะ

เข้าใจได้มากขึ้นค่ะ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ที่เขียนได้ละเอียดเข้าใจง่าย

สาธุค่ะ

สวัสดีครับ
มีข้อสงสัยเล็กน้อยครับ

คือวันนี้ผมเห็นเม็ดๆอะไรเต็มไปหมดเลยครับ คล้ายๆเม็ดสาคู ลักษณะเป็นวงกลมเล็กๆ มีจุดตรงกลาง บางเม็ดก็เกาะติดๆกันคล้ายเป็นเส้น เป็นขด บางเม็ดก็กระจายๆกัน บางเม็ดระยิบ ระยับ วิ่งไปวิ่งมากระจัดกระจาย

เม็ดๆเหล่านี้เกิดขึ้นเหมือนเป็น layer หรือชั้นบางๆ อยู่ตรงหน้า โดยที่ผมยังสามารถรับรู้ภาพจากสายตาได้ปกติ เห็นอยู่ และดูอยู่ตั้งนานครับ ร่วมๆ 2 ชม. ไม่ได้เกิดตอนนั่งสาธินะครับ ตอนกลางวันนี่แหละครับ

มันเป็นสภาวะทางจิตหรือทางธรรมอะไรไหมครับ
หรือเป็นเพียงแค่อุปาทานของตัวผมเองเท่านั้นครับ

ขอบคุณครับ

อาการที่เล่ามานั้น ยากจะสรุปว่าเป็นอะไร ซึ่งสิ่งที่เป็นได้มีหลายอย่าง ดังนี้

1..อาจเป็นสิ่งที่จิตสร้างขึ้นมา คล้าย ๆ กับนิมิต
2..อาจเกิดจากการทำงานของประสาทตา (ทางการแพทย์)
3..อาจเป็นอะไรที่คุณเห็นจริง ๆ ก็ได้
4..อื่น ๆ

แต่สิ่งเหล่านี้ สักแต่เป็นสิ่งรู้เท่านั้น ในการปฏิบัติ เมื่อรู้แล้วก็แล้วกัน ไม่ต้องไปสนใจอะไร หรือ ไปค้นหาว่า สิ่งนั้น ๆ คืออะไร

จากประสบการณ์ที่ผมเคยพบ ผมพบอะไรแปลก ๆ หลายอย่างในการปฏิบัติ แต่สิ่งเหล่านี้

อย่าได้ใส่ใจครับ มันไม่ได้วิเศษอะไรเลย ในการปฏิบัตินั้น เราต้องการสัมมาสติ สัมมาสมาธิ เพื่อตัดอำนาจของตัณหาลง

รับทราบครับผม

ตอนนี้ที่ปฏิบัติอยู่ ก็มีนั่งสมาธิก่อนนอน
พอได้มาเจอเว็บนี้ เลยเพิ่มการปฏิบัติเข้าไปอีกนิดหน่อย
โดยเวลากลางวัน ก็พยายามมีสติรู้สึกตัวเสมอๆ เพราะเผลอบ่อยครับ ยิ่งตอนหงุดหงิด แล้วต้องรับโทรศัพท์ลูกค้านี่ ถ้ารู้ตัวทันนะ จะลูบท้องให้รู้สึกตัวชัดๆ ก่อนรับโทรศัพท์เลยครับ ช่วยได้เยอะทีเดียว

ส่วนที่สงสัยนั้น จริงๆผมก็ไม่ได้ถือเป็นเรื่องใหญ่อะไรเลยครับ
เพียงแค่อยากรู้เท่านั้นเอง ว่ามีใครเคยเป็นบ้างไหม หรือเผื่อจะไปตรงกับสภาวะทางธรรมอะไรเข้า จะได้เข้าใจมากขึ้น เช่น ผมเคยนั่งสมาธิมา แล้วตัวใหญ่เบ้อเริ่ม ก็มีคำอธิบายให้พอเข้าใจได้ อะไรอย่างนี้เป็นต้นน่ะครับ จริงๆก็มีอะไรแปลกๆอีกหลายอย่างน่ะครับ แต่ก็ไม่ได้สนใจมากนัก เพียงแต่อาการแบบนี้ เกิดกะผมเป็นครั้งแรก แล้วนานด้วยครับ เท่านั้นเอง หรืออาจจะต้องไปพบแพทย์ทางสายตาแล้วก็ได้ครับ หุหุ

จะพยายามฝึกต่อไปครับ
ขอบคุณมากๆครับ

มือไหม่ควรจะเริ่มต้นจากสถานที่สงบๆ ในการปฏิบัติก่อนจะดีไหมครับ ถ้าฝึกในชีวิติประจำวันเลยซึ่งมีความสับสนวุ่นวายก็ยากที่จะ
ปฎิบัติได้ดี อันนี้อาจารย์เห็นด้วยไหมครับ

ก็น่าจะเป็นที่สงบก่อนครับ

เรียนอาจารย์นมสิการคะ
ปกติเจริญสติในรูปแบบ เกือบทุกวัน วันละ 1 ชม. และรู้กายบ้าง ความคิดบ้าง เท่าที่พอทำได้ในชีวิตประจำวันขณะทำการงาน ปฏิบัติมา ประมาณ 3 เดือนแล้วคะ

แต่วันนี้ต่างจากทุกวันคะ พอเสร็จงาน รู้สึกสบายๆไม่มีอะไรในหัวเลย(ไม่ได้คิดอะไรเลย)เดินรับลมไป แค่รู้สึกถึงสัมผัสที่ขาและแขนทั้งสองที่เคลื่อนไหวสักพักเดียว ก็รู้สึกอุ่นๆสบายๆขึ้นมาจากบริเวณท้ายทอย..ขึ้นมาทางกระหม่อม แล้วคล้ายว่ามีบางสิ่งในคล้ายหัวเป็นก้อนๆเล็กบ้างใหญ่บ้างลอยออกไป แล้วก็รู้สึกถึงความโปร่งเบาสบาย..เบาหัวเลยคะ แล้วรู้สึกว่ามีความสุข ใจมันยิ้มออกมา..
ประคองได้ 2-3 นาทีก็หายไปคะ

เรียนถามอาจารย์คะว่า สภาวะที่เล่ามานี้ควรที่จะปฏิบัติเน้นทางกาย หรือความคิด หรืออาจารย์มีข้อแนะนำใดเพิ่มเติมมั๊ยคะ

อนุโมทนาคะที่อาจารย์เคยแนะนำ กฏ 3 ข้อ 1ให้รู้สึกตัว 2 สบายๆ 3 อย่าอยากรู้อะไร เดี๋ยวจิตจะรู้เอง

ที่เล่ามานั้น ก็ดีแล้วครับ การปฏิบัตินั้น ในกฏ 3 ข้อ ไม่ได้เน้นที่กาย หรือ เน้นที่ความคิด แต่เป็นการเน้นที่ความรู้สึกตัวที่ผ่อนคลายครับ

เมื่อรู้สึกตัวที่ผ่อนคลาย ผลก็คือ มันจะออกมาในอย่างที่คุณพบ แต่สิ่งหนึ่งที่มันซ่อนไว้ที่คุณไม่กล่าวถึงก็คือ การทีสติตั้งมั่น สติที่ตั้งมั่นนั้น มันจะคานอำนาจของตัณหาครับ ซึ่งมันจะปรากฏตอนที่คุณพบกับอาการที่เป็นทุกข์ในชีวิต ส่วนอาการเบาสบายนั้นเป็นอาการที่เป็นของแถมให้กับชีวิต

แต่ในการฝึกฝนนั้น เมื่ออยู่ในอาการของกฏ 3 ข้อ ผู้ฝึกฝนจะรับรู้.กาย.เป็นส่วนใหญ่ เพราะกายเกิดตลอดเวลาอยู่แล้ว และ หยาย รู้ได้ง่ายกว่า

ส่วนความคิดก็จะรูุ้ได้เช่นกัน แต่ความคิดจะเกิดไม่ตลอดเวลาเหมือนกาย และ การรู้ความคิด คนบางคนก็อาจยังรู้ไม่ได้ ถ้ากำลังสติยังอ่อนอยู่ แต่กายจะหยาย จะรู้ได้มากกว่า รู้ได้ดีกว่า ดังนั้น ถ้าจะพูดอีกนัยหนึ่งว่า ให้รู้ที่.กาย. ก็พอได้อยู่ แต่ในความเป็นจริง เราไม่ได้เน้นที่.กาย. แต่เน้นที่ให้มี.สติ. แล้วเมื่อมีสติ ก็จะรู้กายได้ รู้ความคิดได้

ให้อ่านเรื่องนี้เพิ่มด้วยครับ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=namasikarn&month=22-03-2011&group=13&gblog=82

ขออนุญาตคุณนมสิการตอบคุณวิทย์นะครับ
ตอบตามที่ทราบ หากผิดไปต้องขออภัยครับ

หากเป็นความเชื่อจากการนั่งสมาธิ หลายคนเชื่อว่า
นี่เป็นพลังงานที่ดีอันเป็นผลมาจากจิตที่เป็นสมาธิครับ

แต่หากเป็นด้านวิทยาศาสตร์ อาจเป็นผลมาจากวุ้นในตาเสื่อม
ซึ่งไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่ก็ไม่ได้เป็นอันตรายครับ

ถามว่าหากเป็นอาการวุ้นในตาเสื่อมน่าจะเห็นมานานแล้วนะ
ตอบว่าอาจจะไม่ได้เห็นกันตลอดครับ บางคนไม่เจอนานจนนึกว่าหายไปแล้ว

แต่ไม่ว่าจะเกิดจากอะไรผมชอบคำตอบของคุณนมสิการมากครับ

รู้แล้วก็แล้วกัน

มีความรู้อะไรก็มาแบ่งปันกันครับ ขอบคุณครับ

การให้ธรรมทานเป็นกุศลอันยิ่ง

เรียนอ.นมสิการ

อนุโมทนาสาธุ และขอบพระคุณคะ อ.นมสิการ มากคะ ที่เมตตาอธิบายได้ชัดเจนและกระจ่างมากคะ ที่ผ่านตนเองาก็ฝึกรู้กายเป็นส่วนใหญ่คะ เวลาเดินแกว่งมือ จรู้สึกะวูบวาบเห็นได้ชัดเจนมากคะ

อ่านที่คุณขอบฟ้าบูรพาเสริมเรื่องอาการทางตาที่คุณวิทย์เป็นนั้น
ตนเองก็มีอาการนี้เหมือนกัน อ่านคำตอบแรกที่บอกว่า
"เป็นพลังงานที่ดีอันเป็นผลมาจากจิตที่เป็นสมาธิ" ซึ่งน่าสนใจมากคะ

ขออนุญาตอ.นมสิการ เล่านิดนึงคะ..
คืนก่อนวันที่จะมีอาการทางตา ตนเองมีอาการนอนไม่หลับและปวดเมื่อย แบบไม่มีสาเหตุ พอเช้าออกไปทำงาน เจอแสงสว่างๆ ก็เห็นเส้นใยๆลอยไปมาอยู่ข้างหน้า ก็คิดสงสัยว่าหรือเพราะเราเจริญสติได้ดี
แล้วเคยมีอาการแสงแว๊บๆคล้ายแสงแฟลชที่ตาขณะใช้คอม
เป็นก่อนเกิดใยแมงมุมเป็นเดือนๆแล้ว..
ก็กังวลคะจึงไปหาหมอ หมอบอกว่า เป็นวุ้นในตาเสื่อม แต่จอตาปกติดี
(หมอบอกว่าคนที่จอตาเสื่อมก็จะมีอาการเห็นแสงแฟลชเช่นกัน)
หมอบอกไม่น่ากังวลหมอให้ยาบำรุงสายตาและให้ตัดแว่นกันแสง
ทุกวันนี้ก็ชินแล้วคะ (แสงแว๊บหายไปแล้ว)

แต่ สามสี่วันมานี้จะมีแสงมาปรากฏแถวตาแต่ไม่ใช่แสงแว๊บๆแบบเมื่อก่อนคะ เป็นแสงที่มาคลอ ๆ แถวขอบตาล่างประมาณ 2 วิแล้วหายไป แสงปรากฏตอนมีสมาธิขณะทำงานและไม่ได้จ้องจอคอม
แต่ตัวเองก็แค่รู้สึกตามกฏ3ข้อไปเรื่อยๆคะ
แต่ก็แอบสงสัยว่าเป็นแสงแห่งจิตที่ อ.นมสิการเคยกล่าวถึงรึเปล่านะ
แต่ก็คิดว่าตนเองยังมีสติไม่ได้ตั้งมั่นมากขนาดนั้นก็ไม่น่าใช่
สงสัยแล้วก็วางไปคะ ไม่ได้ติดใจอะไรมาก..

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท
ที่อาจมีสิ่งผิดกฏหมายใส่เข้ามาใน blog

ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่
asknamasikarn@gmail.com

หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน