เรียนอาจารย์คะ

ได้ทดลองทำตามแล้ว 2-3 รอบคะ มีข้อเรียนถามอาจารย์ดังนี้คะ
- "จิตตั้งมั่นอยู่ที่ฐาน" จำเป็นหรือไม่ว่าเราควรจะรู้ว่าฐานที่ตั้งมั่นอยู่ตรงไหน หรือเพียงแค่รู้ตามที่รู้สึกต่างๆ เช่น เสียงที่ได้ยิน สัมผัสที่รู้สึก

- แล้วหากขณะที่กลั้นหายใจบางทียังมีความคิดอื่นๆแทรกมา เช่นคิดว่า"จิตเราตั้งมั่นที่ฐาน" แบบนี้ฝึกผิดหรือเปล่าคะ

อนุโมทนาสาธุ ขอบพระคุณ และสวัสดีวันสงกรานต์คะ

1..- "จิตตั้งมั่นอยู่ที่ฐาน" จำเป็นหรือไม่ว่าเราควรจะรู้ว่าฐานที่ตั้งมั่นอยู่ตรงไหน หรือเพียงแค่รู้ตามที่รู้สึกต่างๆ เช่น เสียงที่ได้ยิน สัมผัสที่รู้สึก

*** ถ้าผมตอบว่าิจำเป็น ท่านผู้อ่านบางท่านก็จะเครียดขึ้นมาทันที เพราะอาจหาไม่พบว่าอยู่ตรงไหน เอาเป็นว่า ให้รู้สึกถึงอาการของจิตที่มันไม่วิ่งไปวิ่งมาเมื่อเกาหลังมือ หรือ ตอนเท้ากระทบพื้นก็แล้วกัน เพราะถ้าจิตไม่ตั้งมั่น เวลาที่เราเกามือ จิตจะวิ่งไปจับจุดที่เราเกาที่หลังมือ หรือ ว่าจิตวิ่งไปจับที่เท้าเวลาที่เท้ากระทบพื้น

ขอให้รู้จักว่า อาการจิตไม่วิ่งไปจับหลังมือ ไม่วิ่งไปจับเท้าเป็นอย่างไร คุณ Nim จับอาการนี้ได้หรือไม่ ถ้าจับอาการจิตไม่วิ่งนี้ได้ ก็ใช้ได้แล้วครับในตอนนี้

แต่ถ้าใครก็ตามที่ฝึกไปมาก ๆ จนสามารถเห็นตัวจิตได้แล้ว เขาจะเห็นได้ครับว่า จิตที่ตั้งมั่นมันอยู่ตรงไหน ซี่งเมื่อถึงเวลานั้นแล้ว เขาก็จะเห็นได้เอง โดยที่ไม่ได้สนใจจะไปรู้ว่าอยู่ตรงไหน แต่เขาก็รู้ได้เอง

ผมเขียนอย่างนี้งงไหมครับ ถ้างงให้ถามใหม่ได้ ผมจะอธิบายให้เข้าใจ

2..- แล้วหากขณะที่กลั้นหายใจบางทียังมีความคิดอื่นๆแทรกมา เช่นคิดว่า"จิตเราตั้งมั่นที่ฐาน" แบบนี้ฝึกผิดหรือเปล่าคะ

*** ไม่ต้องไปใส่ใจจุดนี้ครับ ถ้ามันจะคิดแทรกขึ้นมา ก็อย่าได้ใส่ใจมัน เราใส่ใจแต่ว่า อาการจิตไม่วิ่งไปวิ่งมาเมื่อมันตั้งมั่นเป็นอย่างไร เพื่อจะไ้ด้รู้จักอาการที่จิตตั้งมั่น เพื่อเราจะได้นำมาใช้ในการฝึกจริง ๆ ด้วยการหายใจปรกติ

แต่ถ้าเราฝึกไปมาก ๆ เข้า เมื่อจิตตั้งมั่นขึ้นมาแล้วจริง ๆ เวลามีความคิดแทรกขึ้นมา เราจะเห็นความคิดนั้นทันที แล้วความคิดนั้นจะดับลงไปเป็นไตรลักษณ์

ขอให้มีความสุขในวันสงกรานต์นะครับ อนุโมทนาสาธุครับ

เรียนอาจารย์คะ
จากที่ได้ฝึกตาม ข้อ 1-3 นั้น รู้สึกได้ว่ามีการวิ่งไปรู้ที่สัมผัสในตอนแรกแว๊บนึงคะ
พอลองฝึกบ่อยๆ ก็เห็นว่าไม่ได้วิ่งไปที่จุดสัมผัสนั้นแล้ว

.. ยังเพียรปฏิบัติต่อไปตามแนวทางที่อาจารย์แนะนำ ไม่ย่อท้อคะ สู้ สู้..

ขอบพระคุณคะ อาจารย์ สำหรับวิธีฝึกฝนที่มีประโยชน์มากมายต่อผู้แสวงหาเส้นทางความหลุดพ้นคะ

ในวันสงการนต์นี้ขออำนาจแห่งคุณพระศรีพระรัตนตรัยคุ้มครองอาจารย์มีความสุข สุขภาพดี เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปคะ

การที่จิตวิ่งไปจับที่จุดสัมผัส ก็เพราะว่ากำลังของสัมมาสติยังอ่อน
ไม่ต้องเสียใจ ไม่ต้องตกใจ ไม่ต้องน้อยใจ เมื่อเข้าใจหลักการแห่งจิตตั้งมั่นเสียแล้ว เมื่อฝึกไปเรื่อย ๆ ก็จะมีการพัฒนาการที่ดีขึ้นไปเอง ขอให้หมั่นฝึกฝนไปมาก ๆ

ขอบพระคุณคะ อาจารย์นมสิการ

ขอบคุณมากครับ

เป็นคำสอนที่ดีมากครับ

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท
ที่อาจมีสิ่งผิดกฏหมายใส่เข้ามาใน blog

ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่
asknamasikarn@gmail.com

หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน