:: บินหลาพาเที่ยว PaRt 12 ปาย ---> ปายค่ำ ปายเช้า ^-^
พวกเรามาถึงตัวเมืองปายเกือบหกโมงเย็น ถนนยังว่าง...เดินสบายๆ ร้านค้าปิดป้ายชื่อภาษาอังกฤษ...หรือเราเดินแถวถนนข้าวสารกันแน่ แต่ไม่ใช่หรอก...นี่แหละปาย
ร้านนี้น่าสนใจ
ร้านอิสลามเสียด้วย แล้วก็เลยลองซื้อ...กลัวเสียชาติเกิด...ว่าตามนั้น คุยไปคุยมา...พ่อค้าเคยมาสงขลาด้วย ก็ไม่แปลกสิเนอะที่เรามาปาย
เจอร้านเติมพลังแล้ว...พวกเราไม่รอช้า แต่พ่อค้าแม่ค้าทำกับข้าวช้า...จนรอเมื่อย เมื่อไหร่จะได้กินเนี่ย เริ่มมีเสียงบ่น จากที่หิวน้อย...กลายเป็นหิวสุดๆ
แต่หลังจากอิ่มเราก็ออกมาเดินดูบรรยากาศตลาดถนนคนเดินเมืองปาย ชอบจัง...หาของกินง่ายดี นี่เขยปายชาชัก...พ่อค้าได้ยินพวกเราแหลงใต้ มาจากไหนพ่อค้าเลยแหลงใต้กลับมาทันที สงขลาพวกเราตอบกลับไป บ้านผมอยู่ตรัง จากคนไม่รู้จักจากพ่อค้ากับลูกค้ากลายเป็นว่า เราคุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศและอื่นๆอีกมากมาย
ออกจากร้านโน้น เราเดินไปร้านนี้...ช็อปไป...ถ่ายรูปไป เจอของกินทีไรเราก็แวะ...ซื้อกิน คนไม่เยอะไม่ใช่เทศกาล...ไม่ใช่หน้าหนาว...ที่คนแห่กันมาปาย ซื้ออะไร...ดูสินค้าอะไร...แม่ค้าพ่อค้ายิ้มรับคุยด้วยอย่างดี
ปลาหมึกไม้ละ 20 บาท พวกเราตาโต...ถูกมากหากเทียบกับบ้านเรา ทำไมถูกจังพวกเราถามแม่ค้า ถูกเหรอปกตินี่ นี่ก็ไปรับมาจากเชียงใหม่นะแม่ค้ามองเราแปลกๆ หรือว่าปลาหมึกบ้านเรารับมาจากเชียงใหม่ด้วยนะ ที่เห็นน่ะไม้ละ 50 เชียวนะที่บ้าน...มีทะเลเสียเปล่าเสียชื่อจริงๆ
เดินกันจนเมื่อย...เริ่มล้า ก็วันนี้นั่งรถมาไกล...เลยพากันเดินกลับไปยังรถเพื่อกลับที่พัก สุดท้ายก็จริงอย่างที่คิด พี่สาวและพี่ข้างห้องมานั่งกินปลาหมึกที่ซื้อกันมาที่สนามหน้าบ้านพัก คนอื่นๆล่ะ ทำไมเงียบจัง พวกเค้าจะนอนกันแล้วหลานคนเล็กบอก เห็นไหม บอกแล้ว จองห้องติดกันก็เท่านั้น ก็ใครจะมานั่งคุยกันถึงเที่ยงคืนไหวล่ะ...มาปายนะ...มารถนะ ไม่เมารถก็เหมือนเมารถนั่นแหละ งั้นพวกเราก็ไปเข้านอนกันดีกว่า พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าอีก พี่สาวบอกขึ้นเราจึงแยกย้ายกันไปห้องใครห้องมัน เตียงใคร เตียงมัน
อากาศที่หนาวเย็น...เราไม่ต้องเปิดแอร์หรือพัดลม อยู่ใต้ผ้านวมอุ่นๆ...นอนหลับสบาย แต่เมื่อตื่นมาตอนตีห้ากว่าๆก็กลับนอนไม่หลับ สุดท้ายเลยยอมแพ้...ตื่นมาอาบน้ำ...แล้วออกไปดูพระอาทิตย์ขึ้น อากาศข้างนอกหนาวจับใจ...ถ้ามาในช่วงฤดูหนาว...จะหนาวขนาดไหนนะ
แต่อากาศหนาวก็ไม่ได้ทำให้นาห์หวั่น...เมื่อเจอความโชคดีอีกเรื่องแล้ว บ้านที่เราพักมีกระติกน้ำร้อน...มีชาวางให้ดื่มฟรี ก็เลยได้โอกาสเดินจิบชาร้อนไป...ไปเยาะเย้ยบ้านหลังอื่น อิอิอิ หนาว ไม่อยากจะอาบน้ำเลย พี่คนหนึ่งบอกขึ้น อาบแล้วเลยมาเดินเล่นถ่ายรูปหน่อย บอกออกไปยิ้มๆ เอาน้ำร้อนมาจากไหนชงชาน่ะ มีกาน้ำร้อนนี่...ไม่มีเหรอที่ห้อง? แหมๆเข้าแผน ไม่มี...มีแต่ชาวางไว้...ไม่รู้จะกินยังไง พี่คนนั้นบ่นอุบในขณะที่นาห์ยิ้มแล้วเดินจากไป
ความสนใจมันอยู่ที่นี่ ...ดอกไม้พวกนี้ ดอกอะไรถามพี่ชายๆก็ไม่รู้จัก...ถามใครๆก็ไม่มีใครรู้ แต่ชอบจัง...สวย...เลยเก็บภาพมาเสียเยอะเลย เอาไว้ค่อยไปถามอากู๋... แล้วอากู๋...ก็ให้คำตอบได้จริงๆด้วย มันคือดอกกัลปพฤกษ์....เคยแต่สอยกัลปพฤกษ์ ก็เลยไม่รู้จักของจริงเสียจริงแบบนี้
เจ็ดโมงออกรถนะ...ไปหมู่บ้านสันติชลกัน เสียงพี่คนขับรถบอกมาแต่ไกล...ได้เวลาเดินทางอีกแล้ว ปายต่อปาย...
Create Date : 27 เมษายน 2554 |
|
15 comments |
Last Update : 27 เมษายน 2554 8:43:04 น. |
Counter : 1908 Pageviews. |
|
|
|
ปายตื่นเสมอทั้งกลางวันกลางคืน
ขึ้นเหนือ..คนใต้เยอะนะ
ทริปที่เค้าไป พบเยอะเลย
อากาศเย็น
แต่บรรยากาศอบอุ่นดีชิมิที่รัก