:: บินหลาพาเที่ยว PaRt 6 ถึงแล้วเชียงใหม่ ---> หนาวจับใจ บอกไปใครจะเชื่อ^-^
เพราะเรามัวไปแวะอยู่ที่วัดพระธาตุหริภุณชัย มัวไปเดินดูสินค้าอยู่ที่กาด แล้วเราก็มัวไปหลงทางอยู่ที่สารภี ทีแรกก็ตื่นตาตื่นใจกับต้นยางใหญ่สองข้างทาง แต่เมื่อนั่งรถไปไกล...ไปไกล เอ...ทำไมไม่ถึงตัวเมืองเชียงใหม่เสียที แล้วคนขับรถคันหน้าก็ตีไฟเลี้ยว...พี่แกเลี้ยวผิด แล้วเราก็ได้ดูต้นยางใหญ่ที่อนุรักษ์ไว้...เสียเต็มอิ่ม
เราจึงมาถึงเชียงใหม่เอาในเวลาพลบค่ำ หลังขนกระเป๋าเสื้อผ้าเข้าที่พักก็ออกไปหารับประทานมื้อค่ำ แล้วเราก็ไปเดินตลาดไนท์บาซาร์ เป็นที่แรกที่เดินแล้วไม่มีของติดไม้ติดมือกลับมา...ไม่มีแม้แต่รูปถ่าย รุ่งเช้าอากาศเย็นจับใจ มันทำให้เราได้รู้ว่าบรรยากาศช่วงหน้าหนาวเป็นแบบนี้นี่เอง หนาวโครตๆ แต่ตอนนี้มันเป็นหน้าร้อนนี่...มันหน้าสงกรานต์ชัดๆ หรือโลกนี้กำลังป่วยจริงๆอย่างที่เขาว่า แต่อากาศหนาวก็ไม่ได้ทำให้เราท้อ...กลับยิ่งชอบใจ มีที่ไหนมาเที่ยวเหนือหน้าร้อนเจอหมอกหนาทึบแถมหนาวสุดๆ เมื่อรถพร้อม คนพร้อม เราเลยจะไปพิชิตหนาวกันที่ดอยปุย ระหว่างทางมีโทรศัพท์เข้า...เบอร์ใครไม่รู้จัก แต่ก็กดรับสายไป ฮัลโหล พี่พจมารร้ายเองค่ะ หา!!! พี่เค้าเอาเบอร์โทรมาจากไหน...ไม่เคยให้นี่ พี่มาเที่ยวเชียงใหม่เลยโทรหาพยูนยักษ์ พยูนยักษ์บอกว่าน้องนาห์มาเชียงใหม่ด้วย อ้อ...พี่พะ...เอ้ยพี่ก๋า...เป็นคนให้เบอร์พี่เค้าไป ตอนนี้พี่อยู่ดอยสุเทพ น้องนาห์จะไปไหนบ้างคะเผื่อได้เจอกัน ไปดอยปุยค่ะแล้วก็จะลงมาดอยสุเทพบ่ายๆ ว่าจะเข้าไปทีร้านพี่ก๋าด้วยไม่รู้จะได้เข้าไปหรือเปล่า ฉันตอบกลับไปแล้วเราก็คุยกันอีกนิดหน่อยก่อนจะวางสายไป พี่พจมารร้าย ว้าววน้ำเสียงน่ารักจังตัวจริงคงน่ารักสุดๆ
หลังจากมัวดูรถขึ้นเขาด้วยความคดเคี้ยวของเส้นทาง ตื่นตากับถนนแคบๆที่แบบนั่งลุ้น...เดินทางปลอดภัยๆ เราก็มาถึงจุดหมายปลายทาง...ดอยปุย ลงรถมาได้เท่านั้นแหละ อูยยยย...หนาวๆๆๆๆ นาห์ๆๆถ่ายรูปให้พี่หน่อย เดี๋ยวพี่...ขอปรับตัวนิดมือมันสั่นอยู่เลย แล้วเราก็หัวเราะชอบใจ ที่มาเจออากาศหนาวสุดๆแบบนี้ ผู้คนที่นี่ให้การต้อนรับเราเป็นอย่างดี ถามไถ่ว่ามาจากที่ไหนกัน พอเราบอก สงขลา ชายแดนมาเลย์เซีย พวกเค้าร้องโห...มาไกลจัง...ใช่ฉันมาไกล แต่ฉันชอบที่นี่นะ
ร้านค้าที่ขายของที่ระลึก เครื่องเงิน เสื้อผ้าสองข้างทางระหว่างเดิน ทำให้เราเริ่มต้องควักเงินออกมาจ่าย ...ความสุขที่ซื้อได้...เราซื้อ...ในความพอดี ของเล่น...ที่เราไม่เคยเจอ...เราได้เล่น ...สนุกแม้ฝีมือจะไม่เลิศ
ความหนาว...ทำให้ต้องออกมาผิงไฟ...บรรเทาอากาศหนาวเหน็บ พี่คะขอถ่ายรูปนะคะ ฉันบอกเมื่อเจอกลุ่มพี่ๆเค้านั่งปักผ้าล้อมวงกันหน้าเตาถ่าน ได้ๆ เดี๋ยว พี่นั่งด้วยคนพี่สะใภ้บอกแล้วถลาลงไปนั่งกอดคอชาวบ้าน แล้วฉันก็ได้รูปนี้มา...รอยยิ้ม ความสุข มิตรภาพ
แต่ที่ชอบมากๆที่นี่มีดอกไม้เยอะเลยคนชอบถ่ายรูป...ชอบบบบบ ในขณะที่คนอื่นเช่าชุดชาวเขา...ถ่ายรูป... โพสท่ากันสนุกสนาน ฉันเลือกที่จะเดินถ่ายรูปดอกไม้ที่เห็น...ฉันก็สนุกของฉันละนะ แต่ฉันก็ได้รูปชาวเขา...เผ่าอะไรว้า...มาด้วยล่ะ ก่อนที่จะมีเสียงบอกจากคนดูแลสวนดอกไม้ตะโกนมา อย่าลืมไปดูดอกฝิ่น ดอกฝิ่น...ดอกไม้แสนสวย แต่มีพิษร้ายมหันต์...ดูๆๆๆ
ทุ่งดอกฝิ่น...ดอกไม้มีพิษ...ปลิดชีวิตคนมานักต่อนัก ถูกล้อมรอบเป็นอย่างดี...ไม่ให้โดนเด็ด ฉันถ่ายรูปเก็บเอาไว้...เด็ดด้วยสายตาและเลนส์กล้อง หลังจากอิ่มกับดอกไม้...โพสท่าถ่ายรูป...กับดอกไม้สวยๆ เราก็เดินลงมาหาของกิน...มื้อเที่ยง...ขึ้นดอย...ข้าวซอย
เมื่อเจอร้านอาหารอิสลามเท้าเราก็หยุดนิ่ง...ไม่อดแล้ว สลามมูอาลัยกุมเสียงทักทายพวกเราหน้าร้านทำให้เรายิ้ม เมื่อเข้าไปนั่งในร้านก็มีเมนูแนะนำต่างๆบอกมา แต่ตบท้ายด้วยน้ำเสียงเชิญชวน มาเชียงใหม่ขึ้นดอยทั้งทีต้องกินข้าวซอย เดี๋ยวไม่ถึงเชียงใหม่ งั้นข้าวซอยเนื้อค่ะ แล้วไม่นานข้าวซอยเนื้อก็ถูกนำมาเสิร์ฟวางตรงหน้า กลิ่นเครื่องแกงยั่วใจชะมัด...แล้วก็จัดการจนเรียบ เป็นยังไงข้าวซอย...อร่อยไหม? ตอบได้เลยเจ้านี้อร่อย...แต่ให้กินบ่อยๆไม่เอาอ่ะไม่ชอบกลิ่นเครื่องแกง ก็คงเหมือนคนจากถิ่นอื่นมากินแกงไตปลามั้ง
เดี๋ยวจะลงไปต่อที่พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ คนขับรถบอกเมื่อออกมาจากร้านอาหาร ได้เวลาเดินทางต่อ...ละนะดอยปุย
Create Date : 11 เมษายน 2554 |
|
26 comments |
Last Update : 11 เมษายน 2554 12:05:25 น. |
Counter : 1901 Pageviews. |
|
|
|
หนาวจับใจ บอกไปใครจะเชื่อ^-^
^
^
^
เค้าเชื่อ ..
เค้าเชื่อคนง่าย อิอิ
อ่านเพลินมากเลยบล็อกนี้
ตอนเค้าไปเวลาเค้าโดนบล็อก
จนไม่มีทางที่จะคิดออกนอกเส้นทางได้เลย
พี่พจสวยนะ .. แต่ลูกสาวสองคนสวยกว่า 555+
แว๊บบบบบ