:: บินหลาพาเที่ยว PaRt 4 เมืองสุพรรณบุรี ที่บึงฉวาก---> จากบึงฉวากสู่นครสวรรค์ ดาวดึงส์ ^-^
เมื่อคนขับรถบอกออกมาว่าโปรแกรมต่อไปที่จะพาไปเที่ยว ในเมืองสุพรรณคือบึงฉวาก ภายในรถตู้คันที่นาห์นั่งพากันถามบึงฉวากมีอะไรน่าสนใจ คนขับรถก็บอกมีหลายอย่าง เออใช่...ถูกของคนขับรถ เพราะบึงฉวากมีหลายอย่างน่าสนใจจริงๆ แต่ในความหลากหลายของบึงฉวาก ฝนก็ยังเป็นอุปสรรคตัวสำคัญของการมาเยือนอีกจนได้ แถมด้วยเวลาที่คนขับรถบอกว่ามีให้แค่ชั่วโมงครึ่ง ทำให้การมาเยือนบึงฉวากครั้งนี้ไม่ต่างกับครั้งแรกเมื่อสามปีก่อนนัก เร่งรีบ... รีบเร่ง...และบางคนก็ยังทำตัวมีปัญหากับเพื่อนร่วมทีม เคยมาแล้ว...ไม่เข้าล่ะมันก็งั้นๆมากี่ทีก็เหมือนเดิม เราพูดไปเองคิดไปเองหรือเปล่า...จริงหรือที่ทุกอย่างจะเหมือนเดิม
สำหรับนาห์ไม่ได้คิดแบบนั้นเลยสักนิด ไม่ว่าสถานที่ใดหากไปมาแล้วและได้ไปอีก...ไม่เคยคิดว่างั้นๆ กลับอยากและกระตือรือร้นที่จะไปดูเหมือนเมื่อครั้งแรกที่ได้ไปเยือน เพราะแม้สถานที่การจัดแต่งยังเหมือนเดิม แต่สำหรับความรู้สึกของเราแล้ว...มันไม่เหมือนเดิมสักนิด ความแปลกใหม่ยังมีมาในความคิดและความรู้สึกเสมอ หลังจากเกิดความแตกแยกทางความคิด เข้า...ไม่เข้า...ของบางคนในกลุ่ม นาห์ก็เข้าไปในบึงฉวากโดยไม่ได้สนใจว่าใครจะเข้าไม่เข้า ในความคงเดิมย่อมมีสิ่งที่แปลกหูแปลกตา การจัดแต่งของที่นี่ก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม...สักนิด
แต่ด้วยเวลาอันน้อยนิดที่มีอยู่ นาห์เลือกที่จะไม่เข้าไปแออัดในอุโมงค์ปลาน้ำจืด เพราะฝนที่ตกพรำๆลงมาตลอดเวลา ผู้คนก็แห่กันเข้าไปยังที่หลบฝนได้ มันไม่สนุกนักที่จะเดินเล่น โดยเบียดเสียดกับคนมากมายภายในห้องแคบๆ ส่วนอควาเรี่ยมสัตว์ทะเล ค่าใช้จ่ายกับเวลาที่มี...ไม่สัมพันธ์กัน...เป็นอันอด
ดูจระเข้หลานๆเรียกร้อง เอาไงเอากันดูจระเข้ก็ได้...แล้วค่อยไปให้อาหารปลากัน แต่เหมือนเดิม...มาไม่ทันรอบการแสดงโชว์จระเข้อีกแล้ววันนี้ จะรอรอบต่อไปก็ไม่ทันเวลาที่คนขับรถให้ไว้
จระเข้ที่นี่อ่านหนังสืออกด้วย จระเข้ที่ไหนจะอ่านหนังสือออก หลานแย้งขึ้นทันที อ้าวแล้วถ้าอ่านไม่ออกแล้วป้ายนั้นปักไว้ทำไมล่ะ หลานๆพากันอ่านป้ายที่ปักไว้แล้วหัวเราะชอบใจ จระเข้ที่นี่ฉลาดเนอะแล้วมันจะทำตามไหมนะ หรือจะแหกคอกแหกกฎเหมือนเราๆมันก็น่าคิด...ว่าไหม
โห...ปลาเยอะแยะเลยอยากกินแกงส้มจัง เสียงพี่ๆที่มาด้วยกันบ่นคิดถึงอาหารหลักของปักษ์ใต้ เมื่อปลามากมายแหวกว่ายเบียดเสียดกันมาแย่งอาหารที่โปรยลงไป เพียงแค่วันเดียวที่จากบ้านมาก็เริ่มโหยหาอาหารโปรดกันแล้ว แต่เราก็ยังมีให้กิน...ไม่อด ต่างกับปลาพวกนี้ที่เชื่อว่าบางตัวคงอด...เพราะแย่งชาวบ้านกินไม่ทัน
วันนี้มาเที่ยวบึงฉวาก วันนี้กอดเมืองไทยแล้วนะ...หายเหนื่อยไหม ฉันน่ารักไหม...ฝนตกฟ้าร้องยังไง ก็ยังมากอดเมืองไทย...ให้หายเหนื่อย แต่วันนี้เหนื่อยแล้วล่ะ...ได้เวลาออกเดินทางอีกครั้ง ไปไหน...คนขับรถนำทางพาไป...ก็แล้วกัน
จะไปนอนกันที่นครสวรรค์ เสียงคนขับรถบอกก่อนจะออกรถ แต่ก่อนจะเข้าโรงแรมที่พักจะไปทานอาหารกันที่ร้านอาหารอิสลาม เสียงร้องเย้...ดังออกมาจากทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เรื่องกินเรื่องใหญ่รองจากเรื่องเที่ยวเรื่องช็อป แต่ทว่า ร้านปิด และคนขับรถก็รู้จักร้านอาหารอิสลามเพียงร้านเดียวในตัวเมืองนครสวรรค์ แล้วเราจะกินอะไรกันละเนี่ย!!!ค่ำนี้ จะเข้าที่พักหรือแวะละหมาดที่มัสยิดก่อน เสียงตอบคนขับรถในตอนนี้คือไปละหมาดที่โรงแรมเลยดีกว่า คนขับรถเลยพาไปยังโรงแรมที่เค้าโทรติดต่อจองห้องไว้ ภายนอกหรูหราอลังการงานสร้าง ภายใน...เงียบ...วังเวง มีผีหรือเปล่าวะเสียงถามดังขึ้นพลางหัวเราะ ก็สภาพห้องมันให้คิดเช่นนั้นจริงๆ จัดการสำรวจตู้เสื้อผ้า เปิดห้องน้ำ กดชักโครกดู อืม...พอไหวแม้ว่าหยากไย่จะมีอยู่ข้างฝา ฝุ่นหนาจับอยู่ที่ผ้าม่าน ไฟจำนวนหลายๆดวงที่มีเปิดติดแค่บางดวง เอาน่า...มีที่ให้นอนก็ยังดีกว่านอนบนรถละนะ เมื่อดูสภาพโรงแรมแล้วได้แต่ร้อง...ว๊า แต่ปัญหาต่อไปก็ยังมีตามมาให้เราต้องหาทางออก เมื่อต้องออกไปหาอะไรทานกันมื้อค่ำ โรตีมีเจ้าเดียว...แพงมากแต่ฉันไม่ได้อยากจะกินโรตี เซเว่นที่พึ่งพาได้หาไม่เจอ มารู้ตอนเช้าว่าถ้าเดินไปอีกทางมันใกล้นิดเดียว สุดท้ายก็ยังมีความโชคดี...ที่พักอยู่ใกล้ห้างแฟรี่แลนด์ ที่ห้างมีเคเอฟซีขายแล้วเราก็ได้อาศัยข้าวยำไก่แซบมากิน นครสวรรค์ ณ ซอยดาวดึงส์...จำติดใจไปอีกนาน
Create Date : 04 เมษายน 2554 |
|
24 comments |
Last Update : 4 เมษายน 2554 9:05:43 น. |
Counter : 4552 Pageviews. |
|
|
|
เรื่องกินเรื่องใหญ่จริงๆ
แต่ของเค้านี่ไปไหนกันที
กินกันซะจนไม่ต้องเข้าร้านอาหารก็ได้
แต่ก็ยังเข้าอยู่
เครื่องบดดีทุกคน อิอิ