พวงคราม.. ม่วงงาม ณ ยามหนาว
ไม่ได้กลับบ้านหน้าหนาวหลายปี เลยไม่ได้เห็นพวงครามออกดอกพราวเต็มต้นมานานเต็มที
ปีนี้หนาวจัด หนาวนาน พอเริ่มหายหนาวพวงครามก็แทงช่อดกดื่น บานไสวเป็นสีม่วงอ่อนสลับแก่ เถาเลื้อยพันขึ้นไปถึงบนต้นอโศกอินเดียสูงๆ แถมลามขึ้นไปบนหลังคาโรงรถ
ดอกที่บานแล้วร่วงพรูอยู่ใต้ต้น ดูเป็นสีอมชมพูจัดอยู่ในแสงแดดยามเย็น ดูสวยปนเศร้ายังไงไม่รู้ ดูเหมาะกับชื่อ Purple Wreath เมื่อวานเลยคว้ากล้องไปถ่ายรูปเอาไว้

ช่อดอก สลับสีม่วงอ่อนไล่ไปจนเข้ม





ดูดอกที่ร่วงอยู่ใต้ต้นบ้าง
ภาพนี้แทบไม่ได้ปรับอะไรเลยนอกจากใส่กรอบ แสงและสีเป็นอย่างนี้จริงๆ ค่ะ ^^ อยู่ในแสงแดดตอนเย็นแล้วเป็นสีม่วงอมชมพูแปลกตาอย่างไม่น่าเชื่อ


ว่าแล้วก็เอามาปรับเล่น ^^


ดอกนี้บานอยู่ใกล้ๆ กัน แม่เลยบอก ถ่ายไว้ด้วยสิ 555

ต้นนี้ก็ออกลูกดกพราวเต็มต้นอยู่ใกล้ๆ เช่นเดียวกัน และไม่ได้เห็นมาหลายปีอีกเช่นกัน
เด็กๆ สมัยนี้จะรู้จักกันมั้ยนะ ชำมะเลียง นี่น่ะ ^^
ตอนนี้ลูกยังไม่แก่ค่ะ ยังเป็นสีแดงแจ๋วแหววสดใส ห้อยระย้ากันเป็นพวง พอแก่จะเป็นสีม่วงเข้มจนเกือบดำ เวลาเอามากินฟันก็ดำปิ๊ดปี๋ไปตามกัน รสหวานอมฝาดๆ แต่อร่อยดี ^^

ส่วนตัวนี้ก็ยังกินไม่ได้ค่ะ เพราะไม่ได้อาบน้ำมาหลายวัน กลิ่นเหมือนผ้าขี้ริ้วไม่มีผิด แถมเพิ่งไปลุยดงหญ้าเจ้าชู้มา เต็มตัวเลยค่ะ มอมแมมมาก แต่มาเกะๆ กะๆ อยากรู้อยากเห็นเรื่องถ่ายรูปเหลือเกิน

งั้นเอาแบบเต็มๆ หน้า โชว์ความซกมกซักหน่อยแล้วกัน 555

เด๋วจับอาบน้ำแล้วจะเอามาถ่ายแบบอีกรอบค่ะ 
(เอ ขึ้นต้นด้วยดอกไม้ แต่ลงท้ายเป็นหมาได้ไงนะ)
ปิดท้ายด้วยพวงครามอีกรูปละกันค่ะ ^^


Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
74 comments |
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2552 10:39:38 น. |
Counter : 11530 Pageviews. |
|
 |
|