กำลังเลือกทรงผมใหม่..

พยายามครั้งที่...นับไม่ถ้วนจากอาการหลุดๆ ของความนึกคิด และวิกฤติด้านอารมณ์ ทุกครั้งที่แย่ลงก็พยายามหาวิธีทำให้มันดีขึ้นมา หลากหลายอย่าง กับคำพูดที่ว่า อย่าคิดมากสิ มันก็พูดได้ และแน่นอนมันก็ทำได้จริง แต่เพียงชั่วครั้งชั่วคราว ไม่มีใครหนีความคิดของตัวเองได้พ้น ..อนิจจัง...

ปกติจะหาทางออกไปเรื่อยๆ ซึ่งบางครั้งมันใช้ได้ดีกับครั้งนั้น แต่ครั้งอื่นๆ ก็ไม่เป็นผลแม้แต่น้อย จึงต้องเสาะแสวงหาหนทางแห่งการขุดตัวเองขึ้นมาจากบ่อโคลน ไปเรื่อยๆ หรือเวียนวิธีการไปต่างๆ นาๆ บางครั้งก็ดูหนัง ฟังเพลง (พื้นๆ เหมือนคนอื่นทั่วไป) ออกไปเดินเที่ยว ดูนั่นนี่ หาของอร่อยๆ กินตัดผม เปลี่ยนแปลงการแต่งตัว ประมาณนั้น

วันนี้ทั้งวันนอนแบบ non-stop เลยเชียว คือนอนตั้งแต่เช้า ยันเย็น ความรู้สึกคืออยากจะนอนหลับอยู่อย่างนั้นไม่อยากทำอะไร ไม่อยากไปไหน ไม่อยาก...อะไรอะไร ทั้งสิ้น โชคดีเหลือหลายที่วันนี้ บอสไม่โทรมาเรื่องงาน หรืออีเมล์อะไรมา ช่วงนี้รู้สึกเหนื่อยกับงานอยู่บ้างเหมือนกัน บางครั้งเราพยายามเร่งมันให้หมดคาบของระยะเวลาหนึ่งที่เราคำนวณไว้สำหรับงานนั้นๆ แต่เพราะว่างานมันไม่มีวันหมด...ถึงเราจะเร่งทำงานหนึ่งแค่ไหน ก็ใช่ว่าเราจะได้พักในส่วนที่เราคาดการณ์ไว้ ยิ่งทำงานเสร็จไว ก็เหมือนมีงานใหม่เร่งเข้ามาอยู่อย่างนี้เหมือนเดิม เหตุนี้จึงอยากเป็น ฟรีแลนซ์ ที่เป็นฟรีแลนซ์จริงๆ ก็คือ เราสามารถจัดการเวลาทำงานและพักผ่อนของเราได้จริงๆ

อย่างเช่น งาน A ระยะเวลาทำ ประมาณ 20 วัน แต่เราอาจจะเร่งรีบทำในช่วงที่เรามีกะใจในการปั่นงาน จนเหลือระยะเวลาที่เราใช้ทำงานจริงๆ 15 วัน เพื่อที่เราจะได้มีเวลาพักผ่อน 5 วัน แน่นอนฟรีแลนซ์ที่เป็นฟรีแลนซ์ ย่อมจะได้ 5 วันสำหรับพักผ่อนสมใจหากทำงานเสร็จไวกว่ากำหนด แต่อย่างเราไม่ใช่....กลับกลายเป็นมีงานเร่งรีบเข้ามาอีก และแน่นอน ที่เราอยากทำงานด้านฟรีแลนซ์เพราะเรารักอิสระมากมาย ไม่ชอบความกดดันที่มันควบคุมไม่ได้ แต่ตอนนี้มันเลี่ยงไม่ได้ซะอย่างนั้น ก็พยายามบอกตัวเองให้อดทนจนถึงวันที่ได้คุยกับทางนั้นเอาไว้ เราเพียงแต่ต้องรักษาสัจจะสัญญาให้คงอยู่ไว้ แต่ก็นะ...บางครั้งเราก็ลำบากใจอยู่พอสมควร ซึ่งบางคำพูดทางนั้นก็คงไม่ได้ตั้งใจให้เรารู้สึกอะไร แต่คนทำงานเมื่อมี การไถ่ถามมาด้วยคำพูดเชิง ตามๆ งานมันก็ย่อมเครียด เพราะงานเก่าเพิ่งปิดไปเรียกได้ว่า เก่าปิดปุ๊บ ใหม่ก็ถามเลย แถมถามทุกวัน (จะไม่ให้เวลากันบ้างเลยเหรอ) จะให้ทำได้วันละ 1 จ๊อบได้อย่างไรกัน แต่นั่นแหละเพราะว่าเค้าก็ขอเราไว้ ว่าขอเวลาอีกสักหน่อย แล้วเราถึงจะได้ไปในทางที่เราต้องการ

การเป็นคนรักษาสัจจะ มันการมาเป็นการทรมาณตัวเองดีๆ นี่เอง ทรมาณจิตใจตัวเองได้อย่างไรคนเรา ??

แต่ก็เอาเถอะเราก็จะเดินหนีปัญหาไปมันก็ไม่ได้ ก็ต้องสู้กับมัน อารมณ์ที่ตกวูบๆ ช่วงนี้ทำให้การดำรงชีวิตค่อนข้างมีปัญหา สุขภาพก็แย่ตามไปโดยไม่ต้องสงสัย ก็เลยพยายามจะขุดให้จิตวิญญาณกลับมาปกติให้ได้ไวๆ รอบนี้เลยว่าจะไปตัดผมเสียหน่อย จริงๆ ก็ว่าจะตัดแต่ช่วงปลายเดือนที่แ้ล้วละ แต่เวลาไม่อำนวย เลยพลอยไม่ได้ไปสักที รอบนี้ยังไงจะไปให้ได้ หาๆ ทรงผมเตรียมเอาไว้มั่งแล้ว ประมาณนี้แหละ

ทรงสำหรับตัวเราเอง

1.


2.


3.



ทรงสำหรับคุณแฟน (เค้าบอกว่าจะไปตัดเป็นเพื่อน)

1.


2.


3.


4.


5.


6.


Thanks : google for all images.




 

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2553
3 comments
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2553 2:29:42 น.
Counter : 1101 Pageviews.

 

 

โดย: ฟ้าสางที่ปางสวรรค์ 5 พฤศจิกายน 2553 15:15:25 น.  

 

แต๊งส์ หลายค่า คุณฟ้าสางฯ

 

โดย: กระติ๊บริมทาง 5 พฤศจิกายน 2553 19:09:01 น.  

 

กระติ๊บ..สวัสดียามดึกนะคะ

------------------------------

ชอบทรงที่ 3

เค้าอยากให้ตัวเองหาหมอเพราะอยากให้ตัวเองหายอ่ะ...^^

------------------------------




คืนนี้ขอให้มีความสุขกับการนอนฝันหวานนะค๊าา ^^

 

โดย: หัวใจแก้ว 6 พฤศจิกายน 2553 1:10:17 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


กระติ๊บริมทาง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นคนดีคนนึง ก็แค่นั้น อ่ะฮิ้วววว
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
5 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add กระติ๊บริมทาง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.