Bloggang.com : กระติ๊บริมทาง : เมื่อก่อนเคยรักมากเท่าไหร่...วันนี้ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะรักได้อย่างนั้น

เมื่อก่อนเคยรักมากเท่าไหร่...วันนี้ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะรักได้อย่างนั้น

ตามประสาคนฟุ้งซ่านเป็นงานอดิเรก ว่างไม่ได้เผลอไม่ได้ สมองมันมีอันต้องคิดไปเรื่อย บางครั้งก็อยากจะให้มันหยุดคิด หยุดจินตนาการ ไม่ว่าจะคิดถึงอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคตก็ดี มันล้วนนำมาซึ่งความหงุดหงิดในใจ แม้กระทั่งเวลานอนสมองก็ยังไม่ยอมหยุดทำงาน เคยไม๊?? ฝันอะไรที่ไม่ค่อยจะสมเหตุสมผล คือไม่รู้ฝันไปได้ยังไง ทั้งๆ ที่เราคิดว่า เราไม่ได้คิดอะไร หรือชีวิตประจำวันเจอะเจออะไร ที่จะเกี่ยวข้องกับความฝันที่ได้เกิดขึ้นมานั้นเลย หากต้องการที่จะหาคำตอบจริงๆ คงจะต้องไปเรียนทางด้านประสาทวิทยา แต่กระนั้นก็อาจจะไม่ได้คำตอบก็เป็นได้ เพราะสมองของเราคงไม่สามารถเรียนรู้และเข้าใจสิ่งที่จะเรียนได้ เหอะๆๆ ว่าง่ายๆ คือสมองมันไม่รับ

เรื่องฝันๆ ยังไม่จบ เป็นคนที่ฝันจนเหนื่อย นานๆ เข้าเริ่มแยกแยะไม่ออกอันไหนฝันอันไหนจริง แต่พอเริ่มคิดแยกแยะได้ก็เบื่อและเหนื่อยอย่างว่า จนหลายๆ ครั้งก็อยากหลับและฝันอยู่อย่างนั้นไม่อยากจะตื่นขึ้นมา น่ะนะ....

รู้สึกเวลามันผ่านไปเร็ว ทั้งๆ ที่เวลามันก็เดินเท่าเดิมอยู่ทุกๆ วัน พอมานั่งๆ คิดย้อนไปถึงอดีตที่เคยได้ผ่านมา ก็รู้สึกว่าตัวเราช่างงี่เง่าได้อย่างมากมายมหาศาล บางอย่างที่มันควรเป็น มันก็ไม่เป็น บางอย่างที่เราควรทำ เราก็ไม่ได้ทำ รู้สึกว่าชีวิต พลาดอะไรไปเยอะแยะเชียว พออายุเริ่มมากขึ้น การทำงานของร่างกายเริ่มแย่ลง บางครั้งเราอาจรู้สึกว่า จดจำรายละเอียดเรื่องบางเรื่องได้ไม่ดีเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกที่อยู่ในเหตุการณ์ ณ ขณะนั้นไม่เคยเลือนหายไปเลยสักกะติ๊ด

วันที่ความเจ็บช้ำ มันทำลายหัวใจ

วันที่คำว่ารัก มันได้ผลักชั้นล้มลง

วันนั้นชั้นเคยคิดว่าชีวิตมันคง หมดความหมาย

พอน้ำตามันไหล จนไม่มีเหลืออยู่

พอชั้นได้เรียนรู้ก้าวผ่านคำว่า แพ้พ่าย

คำว่ารักที่เคย ทำให้ชั้นล้มลงที่จริง ไม่ใช่

มันแค่ผลักให้ชั้นก้าวเดินต่อไป อีกครั้ง

เมื่อก่อนเคยรักมากเท่าไหร่มันยังคงรักมากเท่านั้น

แต่ชีวิตมันต้องเป็นไป

เมื่อก่อนเคยรักเธอที่สุดมันยังคงรักเธอสุดหัวใจ

ไม่เคยจะเสียดายที่ชีวิตชั้นเคยได้รักเธอ

เวลาที่เชื่องช้า มันก็ยังหมุนไป

เก็บเกี่ยววันร้ายๆ เตือนจิตใจให้จำ

รักที่มันต้องจบ แม้ว่ายังไง มันก็ยังสวยงาม

และที่สุด ชีวิตต้องเดินต่อไป อีกครั้ง

เมื่อก่อนเคยรักมากเท่าไร มันยังคงรักมากเท่านั้น

แต่ชีวิต มันต้องเป็นไป

เมื่อก่อนเคยรักเธอที่สุด มันยังคงรักเธอสุดหัวใจ

ไม่เคยจะเสียดาย ที่ชีวิตชั้นเคยได้รักเธอ

ถ้าหากย้อน คืนวันเวลาได้อีกครั้ง

อย่างไรชั้นก็จะยอมให้เป็นเหมือนเดิม

จะรักเธอเหมือนที่เคยจำ รับความเป็นไป

จนถึง นาทีสุดท้าย

เมื่อก่อนเคยรักมากเท่าไหร ่มันยังคงรักมากเท่านั้น

แต่ชีวิตมันต้องเป็นไป

เมื่อก่อนเคยรัีกเธอที่สุด มันยังคงรักเธอสุดหัวใจ

ไม่เคยจะเสียดาย

เมื่อก่อนเคยรักมากเท่าไหร่ มันยังคงรักมากเท่านั้น

แต่ชีวิตมันต้องเป็นไป

เมื่อก่อนเคยรัีกเธอที่สุด มันยังคงรักเธอสุดหัวใจ

ไม่เคยจะดาย ที่ชีวิตชั้นเคยได้รักเธอ

ทำเพื่อใครสักคน ชั้นได้ทำเพื่อความรัก

ร้องให้ใครสักคน ชั้นก็ร้องจากหัวใจ

รักที่มันต้องจบ มันก็ยังงดงาม

ชั้นยังจำไว้....

ทำไมยังคงรู้สึกเศร้า เสียใจ ... อาจจะเป็นเพราะเราไม่เคยจะปล่อยวาง...
จะมีสักกี่คนที่รู้สึกได้เหมือนอย่างในเพลงเนอะ

เคยถามตัวเองว่า..ความรัก..มันสำคัญกับเราจริงๆ หรือ ??..เคยตอบว่า..มันแค่จิ๊บๆ

วันเวลาผ่านไป...ตอนนี้รู้สึกว่ามันไม่สำคัญจริงๆ ทุกสิ่งรอบตัวรู้สึกว่ามันไม่มีอะไรที่สำคัญกับเราเลยสักอย่าง...ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมี จำได้ไม่ดีเท่าความรู้สึกร้ายๆ ที่เคยเจอ รู้สึกว่าเศร้าแค่ไหน แต่ไม่รู้สึกโกรธอีกต่อไป

กลายเป็นคนที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว...รู้ตัวแต่ไม่รู้จะแก้อย่างไร...ไม่ได้อยากตาย หรือสิ้นหวัง หม่นหมอง เพียงแค่ไม่รู้สึกอะไร...เฉย กับทุกสิ่งอย่าง...

จะให้บอกว่ารักได้อย่างไร เพราะวันนี้ใจมันไม่รู้สึก

อะไรที่เคยทำให้ วันนี้คงทำให้ไม่ได้เหมือนเิดิม

สายตาที่เคยมองไปด้วยความห่วงใย ก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันไปหลบอยู่ตรงไหน ตอนที่มองไปถึงไม่สามารถเห็นมันได้จากตาคู่นี้

เราจะเป็นอย่างไร ถ้าเค้า...หาความรักนั้นไม่เจอ...มันไม่ใช่ความรักที่เค้าหาจากใคร แต่เค้าหาจากใจของเค้าที่มันเคยมี...

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 23 พฤศจิกายน 2553 16:16:53 น.

6 comments

Counter : 576 Pageviews.

ความรักเหมือนความฝัน
แล้วสักวันจะผ่านไป
ไม่เหลือใจไม่หวนคืน
ทุกวันแม้เฝ้ารอ
เฝ้างอนง้อขอรักคืน
คงต้องตรมขมขื่น
เพราะเมื่อตื่นคือฝันไป..

โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:14:47 น.

ตั้งแต่นู๋แอนสูญเสียแฮกเลอร์ไป ความรักที่มีกับคุณแฟนยิ่งเพิ่มพูล รู้ซึ้งถึงคุณค่าที่วันนี้เราได้อยู่ด้วยกัน และพยายามาทำวันนี้ให้ดีที่สุดเพราะไม่รู้ว่าวันที่ต้องจากลาจะมาช้าหรือเร็ว

วันนี้จึงต้องรีบตักตวง

บางครั้งเราก็เคยหลงลืมและไม่เห็นคุณค่าจวบจนเมื่อสายนะคะ

คืนนี้ฝันดีค่ะกระติ๊บ

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:34:43 น.

สวัสดีจ๊ะกระติ๊บทานข้าวกลางวันรึยังจ๊ะ

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:29:40 น.

นู๋แอนก็ว่าอย่างนั้นแหละจ๊ะกระติ๊บ ตอนนี้เลยเตรียมตัวเตรียมใจเป็นการใหญ่ อิอิ คุณแฟนบอกว่าเตรียมรับมืออสุรกาย 55555555555

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:36:28 น.

สวัสดีค่ะกระติ๊บ ฝันดีนะคะ

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:07:37 น.

จริงเหรอกระติ๊บ อื้มนู๋แอนโชคดีหน่อยเพราะแฮกเลอร์ไม่กัดเฟอร์ ตอนที่เห็นคือยังอยู่อพาร์ทเม้นค่ะ ตอนนี้ย้ายออกมาแล้ว เตียงเป็นของตึกเลยไม่ได้ย้ายเอามาด้วย

มีความสุขกับอาหารเย็นนะจ๊ะ

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:35:30 น.