เหนื่อยเน้อ...การดำรงชีวิตเนี่ย

คนเรา จะมีสักกี่คน หว่า ที่เกิดมาแล้วไม่ต้องขวนขวายทำการทำงาน


ชีวิต จขบ นี่ก็แปลก จริงๆ ตอนหางานใหม่ๆ ก็ได้ง่ายๆ เร็วๆ ดีด้วย

แต่เพราะว่า ความเป็นตัวของตัวเองจัดเกินงาม คิดว่างานที่ได้ ไม่ใช่สิ่งที่ชอบ

ออกแนวอารมณ์ศิลปินหน่อยๆ ก็เลยลาออกมา เพราะแค่คิดว่าไม่ใช่ตัวเรา

เลือกไม่ได้ แต่ก็ยังอยากจะเลือกเน้อ

จนทุกวันนี้ ก็ยังไม่ได้ในสิ่งที่ตามหา

ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ

ตกงานมานานโข ทำฟรีแลนซ์ ไปวันๆ หาของขายไปวันๆ

ก็ทำไม๊ ล่ะ ทำไม ก็ไปหางาน สมัครงาน มาหลายต่อหลายที่

กำล่ะสิตรู ไม่เห็นมีที่ไหนเรียกเลยวุ้ย

มีนานๆ ทีโทรมา แล้วก็หายไป ให้ตายจิ หุๆ

พระเจ้าจ้อจก็คงไม่ช่วยอะไรแล้ว

บอกตามตรง ช้าน!!! เสียเซ้วแล้วนะยะ กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆ

จนแล้วจนรอด ทำฟรีแลนซ์ จนเขาจะจ้างประจำอยู่แล้ว

โอ้...ชีวิตอิชั้น

...


แต่รู้อะไรไม๊ ว่านี่แหละมันคือสีสันของชีวิตหล่ะ

ฮิๆ เข้าข้างตัวเองไป

เพราะชีวิตนี้เป็นของเรายังไงล่ะ ทำไมต้องเหมือนใครด้วย เน้อออ...

เอาเป็นว่า ชีวิต มันต้องดำเนินต่อไป ตามทางของเรา (ชิมิคร๊ะ)

เพราะเราเลือก เราทำของเราเอง ไม่มีเหตุ จะมีผลได้เยี่ยงไร สา...ธุ.....

ทิ้งท้ายด้วย เล็บมือ สีงามๆ (งามคนเดียว) ที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเอง ในวันว่างๆ



จุดๆ นี่ทำจาก ไม้จิ้มฟัน กรั่กๆ งามเนอะๆๆๆๆๆ ใครจะเอาไปทำมั่งก็ได้นะคะ ไม่หวง ไม่ห้าม ใดๆ ทั้งสิ้น

Create Date : 06 กรกฎาคม 2553		1 comments
Last Update : 6 กรกฎาคม 2553 3:23:51 น.
Counter : 557 Pageviews.
Share Tweet