โจทย์ครั้งนี้ คุณ toor36 เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน

**************************************************

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ 

งานนี้อยากเขียนบอกเพื่อนๆว่า ครั้งหนึ่งได้ไปลงทะเบียนเป็นจิตอาสากับเพื่อนสนิทรุ่นพี่คนหนึ่งค่ะ วันนั้นเราไปกันสองคนไปลงทะเบียนที่อำเภอเพื่อสมัครเป็นจิตอาสาช่วยงานพ่อครั้งสุดท้าย ซึ่ง จขบ.ได้เลือกอยู่ฝ่ายดอกไม้จันทน์ การไปครั้งนั้นไปด้วยใจที่ระลึกถึงพระองค์ท่านและอาลัยพระองค์อย่างล้นเหลือ ถึงแม้เราจะช่วยอะไรไม่ได้แต่อย่างน้อยขอได้ช่วยอะไรสักอย่างหนึ่งเพื่อพ่อเป็นครั้งสุดท้ายก็เป็นความภูมิใจแ่ก่ตัวเองเป็นที่สุดแล้ว

ในการไปเป็นจิตอาสาครั้งนี้มีทั่วประเทศมีคนอาสาเยอะมากโดยเฉพาะที่อำเภอที่จขบ.อยู่มีจิตอาสาถึง 2400 คน แยกออกเป็นดอกไม้จันทน์ถึงพันกว่าคน จุดที่เราจะต้องไปช่วยงานคือ สถานที่ถวายดอกไม้จันทน์ ที่วัดพระธาตุลำป่างหลวง เนื่องจากมีจิตอาสาจำนวนมากทางราชการจึงได้จัดประชุมแบ่งงานกัน

ในวันที่ 22 เป็นวันนัดรับพระราชทานชุดจิตอาสาตอนแรกได้นัดที่ว่าการอำเภอแต่จำนวนประชาชนที่ลงทะเบียนจิตอาสาเยอะมากอำเภอรองรับไม่ไหวจึงย้ายให้ไปรับที่หอประชุมโรงเรียนอนุบาลประจำอำเภอ

วันเข้ารับพระราชทานชุดจิตอาสา เพื่อนรุ่นพี่ที่นัดหมายกันไว้อย่างดีว่าเราจะไปด้วยกัน ก็มีอันที่ไปรับไม่ได้ให้คนอื่นไปรับแทน ฉันจึงต้องฉายเดี่ยวไปคนเดียว

พอไปถึงโห..เยอะมากจริงๆ ทุกคนล้วนแต่ตั้งใจมาช่วยงานพ่อทั้งนั้นฉันอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายแต่ฉันไม่รู้จักใครเลย เฮ้อ..ฉันควรมีใครสักคนเป็นเพื่อนฉันคงจะดีไม่น้อยนะ

หลังจากรับชุดพระราชทานเสร็จเรียบร้อยก็มีการซักซ้อมกันในการแบ่งกลุ่มกันทำงานและแบ่งกลุ่มกันไปประชุมในอีกวันต่อมา

ยิ้มสู้ค่ะ ไม่รู้จักใครแต่ก็คุยกับเค้าได้คุยไปทั่ว อิอิ

พอถึงวันไปประชุม ฉันก็นัดเพื่อนรุ่นพี่คนเดิมอีกว่าเราควรไปด้วยกันฉันจะไปรับ เค้าปฏิเสธบอกว่าให้ไปเจอกันในงาน 

เมื่อไปถึงก็เช่นเคยคนเยอะมากฉันมองไปทางไหนก็ไม่รู้จักใครเลย เฮ้อ ..ผู้คนมากมายแต่เรากลับเหงาจัง เพราะคนอื่นเค้าไปกันเป็นกลุ่มๆเป็นทีมไป แต่ฉันมาคนเดียว ไม่เป็นไร  ฉันคิดถึงเพื่อนรุ่นพี่คนนี้จังทำไมนัดกันแล้วจึงเป็นเช่นนี้

ฉันจึงโทร.หาเค้าพอเจอกันฉันจึงได้รู้ว่าเค้ามีเพื่อนไปด้วยกันแล้ว เค้าจึงทิ้งฉันให้อยู่คนเดียว เออหนอ ..น่าน้อยใจจริงๆ แต่ฉันก็เฉยซะพอต่อมาเค้าก็ทิ้งฉันอีกรอบเมื่อฉันนัดกะเค้าไว้ว่าเราจะไปรอบเช้าด้วยกัน แต่พอแยกกลุ่มเค้าก็ไปรอบบ่าย ทิ้งฉันอีกแล้ว 5555

เฮ้อ..ฉันควรจะมีใครสักคนที่ไปด้วยกันได้นะ

ได้รับหน้าที่ให้ประจำที่จุดรับลงทะเบียนค่ะ นั่งเหงาคนเดียว อิอิพอดีมีคนช่วยถ่ายรูปให้ค่ะ

พอถึงเช้าวันที่ 26 ฉันก็ต้องไปคนเดียวอีกแล้ว ฉันควรจะมีใครสักคนที่สนิทกันไปด้วยกันฉันคงทำงานอย่างมีความสุข แต่นี้ฉันทำงานท่ามกลางคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและคนอื่นๆเค้ามากันเป็นทีมแต่ฉันไปคนเดียว การทำงานจึงไม่ค่อยจะมีความสุขสักเท่าไหร่ แต่ฉันก็อดทนเพื่อพ่อฉันทำได้

และฉันก็ทำงานให้พ่อจนเสร็จเรียบร้อยและได้ไปวางดอกไม้จันทน์เพื่อกราบพ่อเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ น้ำตาฉันกลบตาเมื่อได้เห็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่านและภาพของพิธีการถวายดอกไม้จันทน์ในแต่ละขั้นตอน ฉันไม่อยากให้มีวันนี้เลยแต่พระองค์ก็ต้องจากพวกเราไปตามกาลเวลาพวกเราชาวไทยทุกคนต่างน้อมจิตระลึกถึงพ่ออยู่ในดวงใจไว้ตราบนานเท่านาน

ธ สถิตในดวงใจตราบนิจนิรันดร์

ขอขอบคุณเพื่อนที่เข้ามาให้กำลังใจ

ขอขอบคุณโค้ดเพลงจากคุณข้ามขอบฟ้าเพื่อนบล็อก

ขอขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบเพลงพระราชาผู้ทรงธรรม โดย เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2560
Last Update : 1 ตุลาคม 2565 17:56:49 น.		32 comments
Counter : 1290 Pageviews.
Share Tweet