โครงการตะพาบที่ 122"ทางแยก"
จากโจทย์ของคุณฉัตร ณ ปลายฉัตร ค่ะ
นึกถึงทางแยกแล้วให้ขำตัวเองจนต้องหัวเราะในใจทุกที เพราะ เคยขับรถตรงไปแล้วเจอแยกถ้าเรารู้จักเส้นทางก็ผ่านไปได้อย่างสบายแต่ถ้าไม่เคยมาเลยได้ฟังแต่คำบอกเส้นทางแล้วเจอแยกเนี่ยบางทีก็ทำเอาหลงทางจนเสียเวลาไปทั้งวันเลยก็มีนะคะเพื่อนๆคงจะเคยหลงกันมาบ้างนะคะ อิอิ
อย่างเช่นคราวก่อนตอนไปบวชที่วัดม่อนพญาคำ ก็ทำเอาเราหลงทางทั้งรถถอยลงเขามาแล้วค่ะ
วัดม่อนพญาคำนี้เพิ่งไปครั้งแรกและไม่เคยรู้จักวัดเลยค่ะ รู้จากปากคนบอกเล่าว่าที่วัดนี้มีครูบาที่ท่านเคร่งปฏิบัติและเงียบสงบมากเหมาะแก่การบวชปฏิบัติธรรมฉันกับพี่สาวเราก็อยากไปวัดนี้กัน
พอถึงวันไปจริงๆเราก็เตรียมตัวกันแต่เช้าเพื่อที่จะได้บวชก่อนเพล
ออกจากบ้านเตรียมดอกไม้ธูปเทียนพร้อมของใช้เตรียมบวชเรียบร้อยก็เดินทางกันสองคนกับพี่สาวไม่รู้ทางทั้งคู่ ฟังจากคำบอกเล่าเท่านั้นด้วยความศรัทธาแรงกล้าจึงตัดสินใจไปบวชที่นี่
คิดว่าคงไม่ไกลเพราะคนบอกทางบอกว่าไม่ไกลเท่าไหร่ขับรถตรงไปพอถึงทางแยกให้เลี้ยวขวาก็เข้าไปถึงวัดแล้ว
ฉันกับพี่สาวเรามุ่งตรงไปเพราะคิดว่าไม่ไกลอย่างเขาว่าแต่ขับไปตั้งไกลก็ไม่ถึงทางแยกสักทีชักงงยังไงกันแน่
ดูป้ายข้างทางหาชื่อวัดก็ไม่เห็นสักทีจนรถเข้าสู่อำเภอเมืองปานแล้ว จึงตัดสินใจลงถามชาวบ้านร้านค้าข้างทางแถวนั้น ก็ได้คำตอบเช่นเดิมว่าให้ขับตรงไปอีกไม่ไกลพอเห็นทางแยกให้เลี้ยวขวาเข้าไป ฉันนึกดีใจว่าน่าจะใกล้จะถึงแล้วเพราะคำตอบตรงกัน
ฉันก็ขับต่อไปอีกแต่มันไม่ใกล้เลยเมื่อไหร่ก็ไม่เห็นทางแยกสักทีจึงตัดสินใจลงถามข้างทางอีก ก็ได้คำตอบว่าทางแยกอยู่ข้างหน้านั่นแล้ว
ให้เลี้ยวขวาเข้าไปในซอยขับต่อไปก็จะุถึงวัดบ้านถ้ำฉันก็ขับเลี้ยวเข้าไปในซอยตามคำบอกขับไปได้สักพักก็เจอทุ่งโล่งและวัดอยู่ตรงหน้าก็ดีใจที่ถึงแล้ว
ก็จัดแจงเตรียมข้าวของเพื่อที่จะลงไปกราบพระครูบาฯเพือจะขอบวช แต่ พอลงไปทำไมวัดถึงดูมีคนเยอะแยะไปหมด เหมือนมีงานจึงลองถามคนแถวนั้นว่านี่วัดบ้านถ้ำใช่มั๊ย ก็ได้รับคำตอบว่าใช่ ฉันจึงบอกว่ามาหาครูบาเพื่อจะขอบวช
ชาวบ้านได้ฟังก็บอกฉันว่า โอ้ ครูบาท่านไม่ได้อยู่วัดนี้แต่อยู่วัดบ้านถ้ำบนดอยโน้น
เอ้า..ทำเอาฉันงง มีวัดบ้านถ้ำอีกเหรอคะ ชาวบ้านก็บอกให้ออกจากวัดนี้ไปขับตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายจะเป็นทางไปวัดถ้ำที่นั่นแหละครูบาอยู่ที่นั่น
โห...มาผิดวัดซะแล้วเฮ้อ....ฉันจึงขับรถย้อนกลับมาอีกจนเจอถนนใหญ่ก็ขับต่อไปข้างหน้าคราวนี้ไม่แยกขวานะแต่แยกซ้ายฉันท่องมากันสองคนกับพี่สาวกลัวหลงอีกจนถึงทางแยกอ้าว....มันมีสามแยก....
ว๊าก....แล้วจะไปทางไหนกันนี่อันไหนซ้ายสุดก็ไปนั่นแหละเลี้ยวไปแยกซ้ายสุดเพราะหาดูป้ายก็ไม่เห็นขับเลี้ยวเข้าไปทางเริ่มรกและดูแปลกๆและแคบเข้าๆ ว๊ากทางขาดทางนี้สิ้นสุดแต่นี้เองต่อจากนั้นเป็นป่าและเป็นทุ่งนาไปซะได้ฉันรีบกลับรถกลับมาทางใหม่ชักจะงงซะแล้วทางไหน เลี้ยวซ้ายกันแน่
กลับมาใหม่ไปตั้งต้นที่แยกใหม่พลันพี่สาวตาไวเห็นป้ายเล็กนิดเดียวชี้บอกทางไปวัดบ้านถ้ำ วัดม่อนพญาคำก็ดีใจเลี้ยวเข้าไปก็เจอทางแยกแล้วขวาเข้าไปตามป้ายก็เจอทางขึ้นวัดเป็นเนินขึ้นไปเป็นทางยาวดูแล้วไม่น่าสูงจึงตัดสินใจขับรถขึ้นไปและแล้วก็เจอเหตุการณ์ที่เคยลงไปแล้วถอยหลังยาวลงมาเลยค่ะดังที่เคยนำเสนอไปแล้วกว่าจะได้บวชก็บ่ายโขเลยค่ะเลยเพลไปหลายชั่วโมงเลยล่ะ
เนี่ยล่ะค่ะทางแยกของฉันจดจำไม่มีวันลืมเลยค่ะ อิอิ จบแล้วค่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจเสมอๆค่ะ
ขอบคุณโค๊ดบีจีสวยๆจากคุณญามี่
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
แล้วพบกันใหม่บล็อกหน้าค่ะ
Create Date : 19 มกราคม 2558 |
Last Update : 20 มกราคม 2558 1:00:40 น. |
|
101 comments
|
Counter : 2541 Pageviews. |
|
|
อ่านบล็อกพี่แล้วก็ทำให้ผมจำได้ว่า
เคยเจอทางแยกแล้วเลี้ยวผิด
ปรากฏว่าได้เห็นทุ่งนาที่สวยมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตเลยครับ
แบบนี้ หลงทางแล้วเจอสิ่งที่ดีครับ 555