ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 324 "หมดคำพูด"

โจทย์ครั้งนี้ คุณ tanjira เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน

โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "หมดคำพูด"

"หมดคำพูด"



คืนเงียบเหงาหมู่ดาวก็ไร้แสง
เสี้ยวอ่อนแรงแห่งจันทร์นั้นเหงาหงอย
ยืนเหม่อมองสองทางอย่างเลื่อนลอย
ความมืดคล้อยคลุมครอบโรยรอบทา


ราตรีนี้คงมีเราที่เจ่าจุก
มาเฝ้าทุกข์โศกครวญและหวนหา
ถึงใครหนึ่งซึ่งเคยพร่ำคำสัญญา
วันนี้มาหวนคิดอนิจจัง


น้ำใจคนวกวนระเรื่อยพริ้ว
ระรัวริ้วสั่นไหวให้ทุกขัง
มาจดจำคำมั่นอันแสนชัง
นี่กระมังน้ำใจคนวกวนจริง


กาลเวลาพาใจให้แปรเปลี่ยน
ความหมุนเวียนแห่งกาลผ่านทุกสิ่ง
ผ่านความรักกลับมาร้าวเฝ้าประวิง
จำทนนิ่งทิ้งรักหวานเคยซ่านทรวง


กระไรเลยเคยสุขกลับทุกข์เศร้า
วันนานเนาว์เคล้าคลอพะนอหวง
สุขสดใสในรักเคยตักตวง
น้ำตาร่วงห่วงหาสุดอาวรณ์


จากวาจาท่าทางเคยถามหา
กาลเวลาเปลี่ยนไปใยหลอกหลอน
เคยพูดจาหยอกเย้าเฝ้าอาทร
มาสั่นคลอนหลอนใจในฤดี


หมดสิ้นกันวันนี้ไม่มีแล้ว
รักเพริดแพร้วอันมั่นคงไม่หน่ายหนี
หมดคำพูดหมดคำรักหมดวจี
หมดสิ้นทีรักร้อยเล่ห์เพทุบาย.......



กิ่งฟ้า
4/4/66


จากกันเพียงเท่านี้นะคะไว้พบกันใหม่บล็อกหน้าค่ะ

ขอขอบคุณเพื่อนๆที่มาเยือนและให้กำลังใจ

ขอขอบคุณบีจีสวยๆและของแต่งบล็อกจากคุณญามี่ ป้ามด และป้าเก๋า(ชมพร)ค่ะ

ขอขอบคุณเพลงบรรเลงประกอบจากยูทูบ

สวัสดีค่ะ

Literature Blog