มาทักทาย...................

อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับการกลับตัวกลับใจทำความดี

ความกตัญญูคือคุณธรรมที่จะทำให้คนๆ นี้พ้นวิบากกรรมไปได้

การขึ้นค่าแรงเป็นเรื่องดีครับ แต่ขึ้นแบบก้าวกระโดดย่อมมีคนได้ ต้องมีคนเจ็บเป็นธรรมดา...

แถมข้าวของจะแพงตามค่าแรง สุดท้ายก็เหมือนกับไม่ขึ้นอยู่ดี แต่คนที่ได้รับค่าแรงขึ้นจะรู้สึกว่าตัวเองมีเงินมากขึ้น กล้าใช้จ่ายมากขึ้น และอาจจะก่อหนี้เพิ่มขึ้นไปด้วย...

พอเริ่มก่อหนี้ก็จะตกอยู่ในวังวนแห่งลูกจ้าง เช่นเดียวกันชนชั้นกลางที่หลายคนพยายามแบ่งแยก และประชดประชัน และจะรู้ว่าการเป็นลูกจ้างไปตลอดชีวิต การต้องมีนายไปตลอดชีวิตมันเป็นยังไง... จะเลิกก็เลิกไม่ได้หนี้สินที่พอกพูนจะยิ่งทำให้ต้องตกอยู่ในวังวนนี้มากขึ้นๆ

ทางออกที่ดีสำหรับคนรายได้น้อยคือการเป็นนายตัวเอง การริเริ่มกลับไปพัฒนาพื้นที่ของตัวเอง ไม่ต้องจากบ้านมาไกลเพื่อทำงานหาเงินที่ไม่พอใช้เนื่องจากค่าครองชีพที่สูงขึ้นแบบก้าวกระโดด...

รัฐฯ ที่หวังดี และห่วงใยชนชั้นแรงงานจริงๆ ควรส่งเสริมให้กลับบ้านไปพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอน อยู่กับครอบครัว พ่อแก่ แม่เฒ่า พร้อมหน้าพร้อมตาจะดีกว่า...

หากยังคิดว่า "ลูกอม" ที่รัฐฯ ชุดนี้หยิบยื่นให้หอมหวาน ก็จะตกอยู่ในวังวนแห่งทุนนิยมอย่างถาวรแน่นอนครับ...

เศรษฐกิจพอเพียง... คือทางรอด แต่ทุกคนกลับมองไม่เห็นความสำคัญ...

น่าเศร้าครับ..