บ้านเมืองที่ไร้สีแถมไม่มีการเสียดสีด้วยจ๊ะ

ก็อยากให้เป็นอย่างนั้นค่ะ
แต่ความสงบ ร่มเย็น มีความสุขและสามัคคี ต้องมาจากความยุติธรรมด้วย
เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเห็นว่ามันไม่มีอะไรที่ยุติธรรม ก็คงจะหาความสงบสุขได้ยาก

ช่วยภาวนาให้เมืองไทยมีความสุขนะคะ

บาดแผลนี้ลึก แต่ก็ต้องพยายามแยกแยะให้ได้ เห็นด้วยกับความสามัคคีและความสงบแต่ความสามัคคีกับความสงบจะเกิดขึ้นได้ต้องประกอบอะไรหลายๆ อย่างโดยเฉพาะสามัญสำนึกในความเป็นคนดี...ต้องเริ่มจากผู้นำก่อน ถ้าผู้นำยังทำไม่ได้แล้วจะไปหวังอะไรกับประชาชนคนทั่วไป ดังนั้นบล๊อกหน้านี้มอบให้ผู้นำประเทศค่ะให้เก็บไปคิดหาวิธีที่จะทำอย่างไรให้ทุกคนคิดเหมือนกันไม่มีความเหลื่อมล้ำ และมีความยุติธรรมเกิดขึ้นในสังคมด้วย..

ไม่มีใครแพ้ แต่เราจะชนะด้วยกันทุกคนถ้าเราหันหน้าเข้าหากัน..

บาดแผลนี้ลึก เห็นด้วยค่ะ
แต่ถ้าถามว่าบ้านเมืองในอุดมคติเราเป็นอย่างไร
อยากให้ลองกลับไปฟังเพลง ขวานไทยใจหนึ่งเดียว
อยากให้ลดอัตตาตัวเอง ลดความเห็นแก่ตัว
ลดความโลภ ลดการเห็นเงินเป็นพระเจ้า
ลดการพยายามสร้างความเจริญโดยไม่มองสังคม

อยากเห็นสยามเมืองยิ้มเมืองเดิมค่ะ

อยากเห็นบ้านเมืองสงบสุขมีรอยยิ้มและน้ำใจไมตรีช่วยเหลือกัน ไม่มีการแบ่งแยก รักๆๆกันไว้

อยากให้การแบ่งฝ่ายจบสิ้นลง
อยากให้คนที่เห็นแก่ประโยชน์ของตน ยุติการทำให้บ้านเมืองวุ่นวาย
อยากให้คนไทยเป็นสีเดียวกัน

ประชาชนชาวไทยทุกท่านควรรักกันสร้างความสามัคคีและร่วมมือกันทำให้ประเทศชาติบ้านเมืองมีความเจริญ