ยามค่ำคืนเดือนมืด หากหูแว่วยินเสียงกากลั้นร้อง...
"ยามค่ำคืนเดือนมืด หากหูแว่วยินเสียงกากลั้นร้อง"
เป็นกลอนที่อิคคิวซังแต่งขึ้นมาครับ..
เรื่องราวมีอยู่ว่าอิคคิวเดินมากับซินเนม่อนซัง.. เห็นโจรเด็กล้วงกระเป๋ากระทำการล้วงกระเป๋าชาวบ้านอยู่..
ชินเนม่อนเห็นแล้วก็จะเข้าไปจับกุม.. แต่อิคคิวห้ามเอาไว้..
เพราะอิคคิวคิดว่าถ้าเข้าไปจับตัวตอนนั้นเด็กจะหมดหนทางกลับตัว..
ชินเนม่อนเห็นด้วย.. และรู้สึกคุ้นหน้าเด็กคนนั้น.. มองไปก็พบว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกชายซามูไรเพื่อนของชินเนม่อนที่ตายเพราะสงคราม..
พลันนึกสังเวชใจว่าทำไมลูกชายซามูไรถึงตกต่ำเพียงนี้..
อิคคิวคิดหาทางช่วยเด็กคนนั้นโดยแกล้งให้เด็กมาล้วงกระเป๋าของตัวเอง.. และขอยืมเงินของคิกเคียวยะมาล่อ..
เด็กเห็นอิคคิว (ปลอมตัว) มีเงินเยอะ.. ก็วิ่งเข้าชนเพื่อล้วงกระเป๋า..
"โครม" .. "เดินระวังหน่อยซิ!!" ... มือก็ล้วงเอาถุงเงินไป..
เด็กกลับไปที่บ้าน.. เทถุงเงินออกมา...
"โอโห.. นี่มันเงินมากที่สุดเท่าที่เราเคยได้เลยนะเนี่ย"..
และเมื่อเทออกมาจนหมด.. ปรากฏว่ามีป้ายชื่อของพ่อที่เสียไปออกมาด้วย..
"ท่านพ่อ!!!"
...
สุดท้ายเด็กคนนั้นก็เอาเงินมาคืนจนหมด.. และขอกลับตัวเป็นคนดี..
ชินเนม่อนสงสัยว่าทำไมเด็กถึงเอาเงินมาคืน..
อิคคิวบอกว่า.. ยามค่ำคืนเดือนมืด หากหูแว่วยินเสียงกากลั้นร้อง..
กาที่กลั้นร้องมันไม่มีเสียง.. แต่เป็นเสียงที่อยู่ในใจของเราเอง..
....
จริงๆ มีกลอนต่ออะครับ.. แต่ผมจำไม่ได้แล้ว..
เอามาเล่าให้ฟัง.. เพราะผมประทับใจตอนนี้ของอิคคิวซังครับผม..
...
ขอบคุณรูปภาพจากเน็ตครับ.. (โหลดมา)..
...
Create Date : 17 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 17 สิงหาคม 2552 11:55:58 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1884 Pageviews. |
|
|
|
|
เสียงเพรียกหาบิดร ผู้จรลับไม่กลับมา"
ชอบเหมือนกันคับ