BlogGang.com : : นายแว่นธรรมดา : อนาคตต่อไปข้างหน้าสังคมของเราจะเป็นอย่างไร?

อนาคตต่อไปข้างหน้าสังคมของเราจะเป็นอย่างไร?

หลังผ่านเหตุการณ์ร้ายแรงในวันนี้.. เราทุกคนต่างได้รับบาดแผลด้วยกันทั้งสิ้น.. ไม่ว่าจะเป็นบาดแผลทางกาย และบาดแผลในจิตใจของเรา..

เมื่อเหตุการณ์กลับมาปกติสุขอีกครั้ง..

เมื่อเราต้องมาพบปะกันอีก.. เราอาจเกิดการระแวงซึ่งกันและกันมากขึ้น.. ในใจเราอาจคิดว่าใครเป็นฝ่ายใด ใครก่อการ ใครเมินเฉย ใครยุยง ?

ความร้าวลึกในใจของเรา ความหวาดกลัว ความระแวง อาจส่งผลถึงลูกหลานเราได้ในอนาคต..

...

เพียงเราเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงตัวเอง.. หันมาพึ่งพาตนเอง ไม่หวังพึ่งพานักการเมือง ไม่หูเบา ถูกยุยง แตกแยกกันง่ายๆ.. อนาคตจะดีขึ้นได้..

ถ้าคนหนึ่งคนหันมาพึ่งพาตนเอง ก่อนคิดพึ่งพาคนอื่น..

ถ้าคนสิบคนหันมาพึ่งพาตนเอง ก่อนคิดพึ่งพาคนอื่น..

ถ้าคนร้อยคนหันมาพึ่งพาตนเอง ก่อนคิดพึ่งพาคนอื่น..

ถ้าคนพันคนหันมาพึ่งพาตนเอง ก่อนคิดพึ่งพาคนอื่น..

ถ้าคนหมื่นคนหันมาพึ่งพาตนเอง ก่อนคิดพึ่งพาคนอื่น..

ถ้าคนแสนคนหันมาพึ่งพาตนเอง ก่อนคิดพึ่งพาคนอื่น..

ถ้าคนล้านคนหันมาพึ่งพาตนเอง ก่อนคิดพึ่งพาคนอื่น..

"การเปลี่ยนแปลง" ย่อมเกิดขึ้นแน่นอน.. และอาจรวดเร็วกว่าการที่เราเฝ้ารอความช่วยเหลือจากนักการเมือง หรือใครบางคน.. เพราะเราได้เริ่มต้นที่ตัวเราเอง..

แทนที่เราจะเฝ้าน้อยใจตัวเองที่เกิดมายากจน หรือมีไม่เท่าคนอื่น หันมาพึ่งพาตนเอง ทำแต่สิ่งดี พัฒนาจิตใจของตนเอง.. "คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้" ...

ไม่มีข้ออ้างใดๆ ในการคิดทำในสิ่งที่ผิด..
...

วันนี้เราเสียหาย เราถูกทำลาย เราแตกแยก.. แต่เราเปลี่ยนแปลงสิ่งร้ายๆ รอบตัวเราได้.. "เริ่มที่ตัวเราเอง"

อนาคตที่ดีเป็นไปได้เสมอ ถ้าเราคิดดี ทำดี (อาจดีกว่าคิดใหม่ ทำใหม่)..

...