ผู้นำสำหรับโลกที่สาม และผู้นำสำหรับประเทศที่พัฒนาแล้ว
ประเทศของเราจัดว่าเป็นประเทศที่กำลังพัฒนา..
ประชาชนส่วนใหญ่ยังมีรายรับไม่มาก บางคนมีน้อยจนน่าตกใจ ขาดโอกาสในด้านต่างๆ ทั้งด้านการศึกษา และช่องทางทำมาหากิน..
ต้องขวนขวายหาปัจจัยสี่ยังยากลำบาก อาหาร ยา ที่อยู่อาศัย.. ไม่ต้องนึกถึงสิ่งอำนวยความสะดวก..
ถ้ามีผู้นำคนหนึ่งบอกกับ ปชช.ว่า "เด็กทุกคนจะได้เรียน จะมีคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กกันทุกคน" ...
เหมือนสวรรค์โปรด.. ทั้งๆ ที่ความจริงอาจเป็นแค่นักการตลาดคนหนึ่งที่เข้ามาขายฝัน.. เอาวัตถุ เอาความสะดวกสบาย หยิบยื่นโอกาสให้ อย่างที่คนจนไม่เคยได้รับมาก่อน..
ปชช. ต้องพึ่งพานักการเมือง เพื่อหวังว่าจะมีชีวิตที่ดีขึ้น.. ลืมนึกถึงตัวเอง...
ผู้นำในโลกที่สาม "ต้องเป็นนักขายฝัน" ?
สำหรับประเทศที่พัฒนาแล้ว..
ปชช. ส่วนใหญ่มีการศึกษา ส่วนใหญ่เข้าถึงปัจจัยสี่ที่เป็นพื้นฐานในการดำรงชีวิต.. จึงไม่จำเป็นต้องพึ่งนักการเมืองมากเท่ากับประเทศโลกที่สาม..
ในประเทศเหล่านี้มักจะรู้เท่าทันนักการเมืองที่ขายฝัน เพราะทุกคนสามารถพึ่งพาตนเองได้ ยืนได้ด้วยตนเอง.. ไม่ปล่อยให้ความเชื่ออยู่เหนือเหตุผล..
จำเป็นหรือไม่ที่เราต้องพึ่งพานักการเมือง?
เป็นเรื่องจำเป็น แต่เราต้องรู้จักพึ่งพาตนเองบ้าง ตัวอย่างของการพึ่งพาตนเองในประเทศของเรามีอยู่มากมาย.. ไม่ว่าจะเป็น ปราชญ์ชาวบ้าน การเกษตรแบบยั่งยืน ระบบสหกรณ์ ฯลฯ
"เรา" ต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ ?
ถ้าเรายังต้องหวังพึ่งพาคนอื่น เราอาจต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้ไปอีกนาน..
...
//www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9239661/P9239661.html
...
| Create Date : 11 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 12 พฤษภาคม 2553 7:57:28 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1031 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 110 คน [
