ชอบงานประติมากรรมของอาจารย์มีเซียมมากๆ
ผ่านไปไม่รู้กี่ปีต่อกี่ปี งานก็ยังงดงามเช่นเคย

พี่ยิปซีคะ

เคยได้ยินชื่อท่านมานาน เพิ่งจะรับรู้เรื่องราวก็วันนี้เอง

นกว่า คนเราควรจะต้องทำอะไรสักอย่างที่เรารัก เพื่อจรรโลงความรู้สึกนึกคิดจิตใจของเรา

เคยมีคนถามว่า คนเราอยู่เพื่ออะไร

ใครจะตอบอย่างไร นกไม่ทราบ แต่สำหรับนกตอบว่า คนเราอยู่เพื่อสร้างสรรค์ แต่จะสร้างอะไร สร้างได้มากน้อยเพียงใด ขึ้นอยู่กับชีวิตจิตใจของคนผู้นั้นค่ะ

ขยันเนาะ มืออักเสบไม่รู้ด้วยเนอะ
งานนี้ น่าจะเอาภาพต้นไม้ที่ได้เหรียญทองจิตรกรรม
ปีแรกๆมาลงด้วยนะ จะได้เห็นทีแปรงอันทรงพลัง
ชนิดผู้ชายอาย
รักจังนิ..

"คุณมีเซียมคือศิลปินผู้เรียนรู้ด้วยพรสวรรค์ของตนเองแท้จริง"

คำนี้ยิ่งใหญ่มาก อยากเดินรอยตามครูครับ
ตามดูงานครูมีเซียมมานาน
แต่ไม่เคยรู้ประวัติท่าน

ตอนนี้มารู้จากบล็อกนี้

ขอบคุณครับครูยิปซี

มาเรียน...รู้ สิ่งดี ดี จาก ยิปซีสาวผู้แสนโรแมนติค

ขอบคุณนะคะ เรื่องราวดี ดี

คิดถึงจังเลยค่ะ

โอ๊ย! อ่านไปก็ขนลุกไปค่ะ ไม่เคยอินกับเรื่องไหนมากเท่านี้เลย
เป็นบุคคลที่น่าเลื่อมใสและยกย่องเอามากๆ ท่านสามารถพิสูจน์คำกล่าวที่ว่า
"ไม่มีใครที่จะแก่เกินเรียน" ยอดคนจริงๆค่ะ อ่านแล้วตื้นตันอ่ะ
..................
ลบายดีหรือเปล่าคะคุณยิปซี คิดถึงค่ะ ถึงจะติดหนังสือยังไงก็ไม่ได้ลืมหรอกน๊า
มีความสุขมากๆและรักษาสุขภาพด้วยค่ะ
อ้อ ! ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่เก็บมาฝากด้วยค่ะ

"เมื่อดิฉันเริ่มเขียนภาพ ดิฉันเขียนเพราะอยากจะมี
ภาพประดับผนังบ้านตัวเอง..."

"แม้จะไม่งดงามอะไรแต่ก็เป็นภาพเขียนที่มาจากฝีมือของฉัน"


ชอบประโยคง่ายๆ สองประโยคนี้จังเลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่แวะไปทักทายกัน ^^

มาอ่านเฉยๆ ไม่ว่ากันใช่ไหม
เพราะระดับปรมาจารย์ไม่รู้จาพูดอาไรน่ะ....

ขอบคุณสำหรับบทความศิลปะดีๆ ครับ

มาเก็บความรู้จากตู้หนังสือส่วนตัว....อิอิ

ขอบคุณนะคะ หนูบลูยิบซีของป้า

คุณยิปซี ฯ ที่รัก

วันนี้ต้องมาทำงานอยู่ค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอเข้ามาบ้านนี้ก่อน
เมื่อวานเซฟกระทู้นี้ไปอ่านที่บ้าน

เคยคิดว่า ทำอะไรด้วยปริมาณมาก ๆ มักจะไม่ดีเพราะมันขาดคุณภาพ
แต่สิ่งเหล่านี้ก็ถูกลบล้างไปได้เรื่อย ๆ ค่ะ จากหลาย ๆ อย่างรอบตัว
การเขียนของคุณก็ใช่..ใช่ในความหมายที่เราอยากพูด อยากบอก นั่นคือ ยิ่งเขียนก็ยิ่งดี
มีทั้งปริมาณและคุณภาพ และดูเหมือนจะดีขึ้นเรื่อย ๆ
ไม่ได้กดดันนะคะ แต่เป็นแบบนั้นจริง ๆ
คุณมีอะไรดี ๆ เยอะ ความรู้รอบตัว อาจจะจากการเป็นคนช่างสังเกต รักการอ่าน และที่เราไม่มีเลยคือเรื่องศิลปะ
คุณเล่าเรื่อง เลือกรูป เลือกแง่มุมในการเขียนดีจัง
ทำให้อยากอ่าน อยากติดตามเรื่องราวของศิลปิน ซึมซับได้อย่างลึกซึ้งขึ้น
อาจจะจากพื้นฐานของการมองอะไรละเอียด ละเมียดละไมก็เป็นได้

ศิลปินท่านนี้ เรารู้จักแต่ชื่อค่ะ ไม่เคยรู้ในแง่มุมของเธอตรงนี้เลยค่ะ


การเรียนลัดด้วยใจรักและพรสวรรค์ที่หลบซ่อน
ทำให้เธอผลิตผลงานเลอค่าออกมามากมาย

เริ่มจากถ้อยคำตรงนี้ เราก็ประทับใจแล้วล่ะ
การเรียนลัดด้วยใจรัก..
และเป็นผู้เรียนรู้พรสวรรค์ของตัวเองและลงมือสร้างผลงานอย่างต่อเนื่อง

ขอบคุณคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ โดยเฉพาะเกี่ยวกับงานศิลปะจากศิลปิน รวมทั้งบทความดี ๆ แบบนี้มาให้อ่าน ให้ได้เรียนรู้
ชอบมาก ๆ เลยค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

เคยอ่านประวัติยาวๆคุณมีเซียมเมื่อตอนเด็กๆ แล้วทำให้อยากเห็นงานปั้นของท่านมากๆค่ะ แล้วก็มีโอกาสได้เห็นจริงๆด้วย ประทับมากจนถึงบัดนี้ ทำเอาตอนเด็กๆอยากปั้นเป็นกะเขาบ้าง ตอนนี้ก็ยังอยากอยู่ แต่แค่ลองปั้นลูกชุบเป็นลูกชมพู่ดูก็รู้สึกว่ายากเอาการค่ะ

ถ้าอยู่เมืองไทยสงสัยจะปั่นน้ำสตรอเบอรี่กินทุกวันแน่เลยค่ะ เพราะว่าอากาศร้อน ต้องปั่นเองเพราะที่ตามร้านขายจะหวานมากไป ถ้าเหมือนคุณยิปซีตรงเขียนบล็อกเก่งๆด้วยก็จะดีไม่น้อยนะคะ

เวลาแวะมาบ้านนี้ดูดาวบนเปลแล้วหลับสบายทุกครั้งเชียวค่ะ

เป็นศิลปินหญิงที่เก่งมากๆเลย
เคยอ่านประวัติท่านแล้วคิดว่า
ท่านเป็นเเบบอย่างการทำงานศิลปะที่ดีมาก
และเป็นแบบอย่างของผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จด้วย
ขอบคุณที่เเวะไปเยี่ยมลูกลิงค่ะ

เขียนดีจังเลยครับ
อ่านแล้วอินไปกับประวัติศิลปิน
เพลงก็เพราะมากๆเลยด้วย


ปล. สอบเสร็จแล้ว อัพเรื่องทริปอินเดียต่อ ว่างๆก็เข้าไปอ่านได้นะครับ

แหมเก่งเนอะ.....
แฟงก็ชอบศิลปะนะ
แต่แฟงนะหัวไม่คอยไปหลอก
แต่ใจรัก

ยิปซีจ๋า...ลากเสียงยาวๆๆๆๆๆน่ะจะได้หวานกว่า
ของลุงอินเดียนแดงงงงงง

บอกตรงๆๆน่ะ หลายๆๆครั้งเข้ามาที่นี่
แล้ววิญญาณเก่าๆๆเข้าสิง..

สมัยเรียนน่ะ พวกเราต้องรู้จักเธอคนนี้
วันเวลาผ่านไป การงานเปลี่ยนแปลง

จนหลายๆๆอย่างเลือนไปตามกาลเวลา

เมื่อเข้ามา..ได้นั่งอมยิ้มมีความสุขจัง
ปนๆๆ กับการขนลุกเกรียวๆๆ เน๊อะ พลังมันมีอยู่
รอบๆจริงๆเน๊อะ

นานเท่าไหร่แล้วน๊อไม่ได้ยินชื่อนี้

มิเซียม ยิบอินซอย

รักจังนิ ยกกำลังสอง มากกว่า ค ห 3
ฮ่าๆๆๆๆ มีเกทับโด้ยยยยย

ใช่,ฉันมองเห็นเนื้อดินไหวเคลื่อนไปมา
จากชีวิตสู่ชีวิต,
ด้วยความรัก ด้วยจิตวิญญาณ
ในเธอ...

"ก้อนดินในอุ้งมือของเธอคือ
ความงดงามที่สรวงสวรรค์
ประทานผ่านจิตใจและดวงตา"

ชื่อ ยิบอินซอย นี้ได้ยินมาตั้งแต่สมัยเด็กๆเลยครับ แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจอะไรมาก พอมาเห็นว่ายินอินซอยทำประติมากรรมได้สวยมาก เน้นท่าทางอริยาบถของผู้คน ทำให้นึกถึงประติมากรชาวฝรั่งเศสท่านหนึ่งครับ จำชื่อไม่ได้แล้ว แต่รูปปั้นคนนั่งคิดที่มิวเซียมโรแดงนั้นโด่งดังมากเลยครับ

ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก
และรักในสิ่งที่ตัวเองทำจริงๆ

ดูรูปงานปั้นแล้ว
ดูแข็งแต่อ่อนช้อยในตัว

สวัสดีจ้ะยิปซีสีน้ำเงิน

ช่างขยันเก็บสิ่งดีๆเกี่ยวกับศิลปินศิลปะมาฝากอยู่เรื่อย

นำสิ่งดีๆมาใส่บล็อก

คนมาอ่านก็ได้รับสิ่งดีๆกลับไป


เวลาทำอะไรไม่ได้ หรือมาเริ่มต้นตอนอายุเยอะๆก็ให้นึกถึงคุณมีเซียม ยิบอินซอยเข้าไว้ ได้ผลเหลือหลาย

ว๊าว..... คุณยิปซี .. เรื่องราวของคุณยายมีเซียมนี่น่าสนใจมาก ๆ เลยค่ะ
อ่านแล้วทำให้นึกไปว่า คนเราหลาย ๆ คนเนี่ย อาจจะมีพรสวรรค์ซ่อนอยู่ในตัวอย่างที่เราไม่รู้ตัวก็ได้นะคะ
และโตสก็นึกต่อไปถึงคำพูดที่ว่า .. Things happen for a reason .. เพราะถ้าคุณยายไม่เสียสามีและลูก
ถ้าลูกสาวอีกคนไม่มาล้มป่วยขนาดต้องหิ้วกันไปรักษาถึงต่างประเทศ ..
ถ้าสิ่งเลวร้ายเหลือเกินตรงนี้ ไม่เกิดกับคุณยายมีเซียม โลกเราก็คงจะไม่รู้จักศิลปินที่ชื่อ มีเซียม ยิปอินซอย หรอกนะคะ

ว่าแต่ว่า .. จากการคำนวนอายุของคุณยายมีเซียมแล้ว (เริ่มเรียนรู้งานศิลปะตอนอายุ 42 ปั้นมาตลอด 38 ปี)
แสดงว่า คุณยายก็คงจะประมาณ 80 ปีได้แล้ว .. (หรือว่า .. ตรงที่ว่าปั้นมาตลอด 38 ปี เป็นอดีตไปแล้วคะเนี่ย)
คือ .. โตสแค่อยากรู้ว่า คุณยายมีเซียม ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าน่ะค่ะ .. เพราะบอกตรง ๆ เลยว่า
โตสไม่เคยรู้จักคุณยายเลย .. เคยแต่เห็นงานปั้นของคุณยายผ่านตาบ้างเท่านั้นเองแหละค่ะ

ขอพูดอีกครั้งว่า เรื่องของคุณยายน่าสนใจจริง ๆ แหละค่ะ

ชื่นชมคุณมิเซียมมานานมาก ๆ เลย
สะดุดหูสะดุดตาที่ชื่อของท่านก่อน เก๋มั่ก ๆ

แล้วยิ่งได้อ่านประวัติชีวิตของท่านยิ่งชื่นชม
เมื่อจะเริ่มต้นทำอะไรใหม่สักอย่าง แล้วไม่กล้า...
จะนึกถึงคุณมิเซียมทุกครั้ง...จะมีกำลังใจ

ขอบคุณยิปซีที่แสนดีคนนี้นะ ที่เอาเรื่องดี ๆ มาแบ่งปันเสมอ
ได้อ่านเรื่องของท่านอีกครั้ง นับว่าเป็นบุญเชียวค่ะ
มือหายดีแล้วรึยังเนี่ย....ดูแลตัวเองด้วยนะคะ

เคยเห็นงานของคุณมีเซียม ตามนิตยสารต่างๆบ้าง ชื่นชมผลงานเธอเช่นกัน แต่ไม่ทราบถึงแรงบันดาลใจและความเป็นมา วันนี้ได้มาอ่านประวัติของเธอ ดีมากๆเลย จะเก็บเอาไว้เป็นทุน เวลาต้องการกำลังใจ

ขอบคุณที่แวะไปทักทาย และให้กำลังใจนะค่ะ ดีใจจังที่เจอบล๊อกคุณเช่นกัน จะต้องแวะเข้ามาเก็บเกี่ยวข้อคิด และสิ่งดีๆของศิลปินต่างๆ ที่รวบรวมไว้ให้นะค่ะ

คุ้นกับภาพงานปั้นของเธอจังค่ะ
กำลังคิดว่า ทำไมคุ้น เหมือนฉันเคยเห็นของจริงมาก่อน
หรืออาจเป็นภาพจากสักที่

ขอบคุณค่ะ สำหรับอีกหนึ่งศิลปินที่น่าสนใจค่ะ

อืม อายุไม่ได้เป็นอุปสรรคจริงๆนะคะ อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจดีจัง :)

เข้ามาอ่านแล้วอึ้งค่ะ....

นามมากแล้วเมื่อยังเด็ก ที่บ้านจะมีงานเขียนของคุณสุวรรณนี สุคนธา คุณจักรพันธ์ โปรษยกฤษ (ศศิวิมล) แวดวงนี้เขาจะเขียนเล่าเรื่องคนทำงานศิลป และงานศิลปทั้งในแง่สนุกสนานและเสน่ห์ของงานศิลป

ถ้าจำไม่ผิดอาจารย์มีเซียม ยิบอินซอย เขียนเล่าเรื่องของท่านลงในหนังสือ "ลลนา"ด้วยนะคะ แต่มันนานแล้วลูกแมวเลือนๆ
ได้กลับมาอ่านอีกทีจากคุณยิปซีสีน้ำเงิน ตื้นตันค่ะ ขอบคุณมากมาย

แรงบันดาลใจสำคัญ และศิลปะสามารถขัดเกลา
จิตใจให้คนได้ดีเลยนะค่ะ

การเริ่มต้นครั้งใหม่ที่อายุ 42

และการเรียนรู้ด้วยใจรัก

อ่านแล้วทำให้เช้านี้ผมมีความสุขจังครับ

พรสวรรค์ที่ซ่อนไว้ เมื่อดึงออกมาใช้ก็เป็นพลังสร้างสรรค์มากมาย และศิลปะทำให้มีสมาธิมาก ๆ ค่ะ ขอให้คุณยิปซี มีความสุขในวันหยุดนะคะ

แวะมาเยี่ยมตอนบ่ายๆวันอาทิตย์ค่ะ
วันนี้เป็นไงบ้างคะ สบายดีมั๊ยเอ่ย
ไปเที่ยวที่ไหนหรือพักผ่อนอยู่กับบ้านคะ
จะอย่างไหน ก็ขอให้มีความสุขก็แล้วกันเนอะ
มีความสุขและรักษาสุขภาพด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณยิปซี

ขอบคุณที่แวะไปบ้านค่ะ
ตอนนี้สภาพดีขึ้นมากแล้ว ทำใจนิ่งได้แล้ว
เมื่อวานออกไปเดินเที่ยวพิพิธภัณฑ์ที่ผ่านฟ้าและที่ถนนเจ้าฟ้ากับเพื่อน
ยังหยุดอยู่ตรงหน้าภาพเขียนของคุณยายศิลปินท่านนี้อยู่เลยค่ะ ...

"ชีวิตสั้น ศิลปะยืนยาว"จริงๆ ยังมีศิลปินชั้นครูอีกหลายท่านที่ควรค่าแก่การนำเสนอเรื่องราวของท่าน บางครั้งเราหลงลืมไปแล้วว่าท่านเคยเอกอุใในวงการศิลปะเมืองไทยมาก่อน ขอบคุณที่นำเสนอเรื่องราวดีๆครับ

เคยเห็นผลงานของศิลปินท่านนี้ แต่ไม่เคยได้อ่านประวัติเลยครับ
การเป็นศิลปินไม่ถูกจำกัดด้วยอายุจริงๆ
ผมคงยังทัน 555+

ขอบคุณค่ะ

เก่งมากค่ะ

ชื่นชมผลงานศิลปินท่านตั้งแต่สมัยเรียนศิลปะใหม่ที่เพาะช่าง ท่านเป็นแบบอย่างทีดี ด้านความพยายามแลมานะอดทนซึ่งเป็นพื้นฐานของผู้ที่มีหัวใจรัก..ศิลปะ

ตั้งแต่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย เรามักจะต้องเดินผ่านสวนที่มีประติมากรรมเหล่านี้ตั้งอยู่เสมอๆ จนเกิดเป็นความสงสัยว่า ใตรกันหนอเป็นศิลปินผู้ปั้นรูปปั้นท่วงท่างดงามเหล่านี้
รูปปั้นของอ.มิเซียม..ได้สร้างแรงบันดาลใจให้แก่อีกหลายศิษย์ในรั้วศิลปากรคะ

ขอบคุนบล็อกนี้ที่มาเล่าประวัติคุนมีเซียม

เพราะใช้ในการทำ project Design ในการนำเอาsculpture มา Design เป็นสถาปัตยกรรม


^ ^ THX