Jessie Willcox Smith: เ ธ อ ผู้ แ ต่ ง แ ต้ ม เ ท พ ธิ ด าใ น ส ว น ด อ ก ไ ม้ Jessie Willcox Smith: เ ธ อ ผู้ แ ต่ ง แ ต้ ม เ ท พ ธิ ด าใ น ส ว น ด อ ก ไ ม้ ลูกสาวราวดอกไม้ ในสวรรค์ มือพ่อเอื้อมถนอมอนันต์ โอบฟ้า หอมลูกก่อนหอมจันทร์ วิจิตร ใกล้ชิดมิคิดล้า ห่างหน้าไปไหน ยังดี วจีจันทร์ เด็กหญิงน้อยๆ เธอคือเทพธิดาของสวนสวรรค์ แม้เธอไร้ปีกแก้วใส ทว่านำพาดวงใจใครๆ ให้โบยบินตามไป วัยเยาว์แสนงามของเด็กหญิงเล็กๆ ในทุ่งดอกไม้ ใครบ้างมิอาจเหลียวมอง แม้เพียงเสี้ยวเวลา Jessie Willcox Smith เธอคือศิลปินคนหนึ่งที่รังสรรค์ ภาพวาดเด็กหญิงจารึกไว้ในโลกแห่งศิลปะอย่างน่าตราตรึง โอ หากแต่เธอคนนี้ คือศิลปินที่แสนขี้อาย และไม่เคยสัมผัสถึงความรักจากมารดา... สมิธ เธอเป็นนักวาดภาพประกอบชาวอเมริกัน ที่มีชื่อเสียง ผู้อ่านนิตยสารเกี่ยวกับเด็กและผู้หญิงจะคุ้นเคยกับภาพวาดของเธอ ภาพเหมือนของเด็กหญิงเด็กชายที่งดงามราวเทพนิยาย เด็กหญิงน้อยในท่วงทีน่าทนุถนอม นิ้วมือราวลำเทียน เส้นผมเล็กๆราวไหมปลิวไสว แก้มน้อยระบายสีชมพูอ่อนๆ ภาพหลายภาพของเธอ มักมีแสงอุ่นงามของดวงจันทร์ เช่นภาพของเด็กหญิงที่เอนอิงกายแม่ชมพระจันทร์อยู่ข้างต้นสน มีแสงนวลทองอุ่นอาบอยู่บนกายดูราวประหนึ่งฝัน หรือภาพของเด็กหญิงน้อยกระโปรงบานฟ่องผูกโบว์สีขาว ก้มเก็บดอกไม้ใส่ตะกร้าสานท่ามกลางดงดอกไม้บานสะพรั่ง หากสิ่งหนึ่งคือภาพเด็กหญิงของเธอนั้นต่างไร้รอยยิ้ม . . งานของเธอปรากฏเป็นเด็กหญิงโดดเดี่ยวในอวลอากาศที่เหงาๆ น่าครุ่นคิดว่าสิ่งใดกันนะ ที่ทำให้เป็นเช่นนั้น... Jessie Willcox Smith เกิดในเมืองฟิลาเดลเฟีย ในปี 1863 เธอเป็นลูกสาวคนสุดท้องของครอบครัวที่ไม่ได้ร่ำรวย ในวัยเด็กเธอไม่ได้สนใจในศิลปะเท่าใดนัก และครอบครัวเธอไม่ได้มีพื้นฐานทางศิลปะเลย เมื่อเรียนจบ สมิธจึงได้เป็นครูสอนเด็กอนุบาลที่เมือง Cincinnati เธอกลับพบว่าร่างกายที่สูงมากของเธอนั้นเป็นปัญหา กับการประกอบกิจกรรมกับเด็กเล็กๆ เวลาก้มตัวหาพวกเขา เธอจึงรู้สึกไม่ค่อยดีนักกับการเป็นครูของเด็กๆ หากทว่าช่วงเวลานี้ เธอกลับค้นพบพรสวรรค์ในทางศิลปะในตัวเอง เพียงภาพตะเกียงใบหนึ่ง ซึ่งได้รับการชมเชยอย่างมาก “ตะเกียงใบนั้น เป็นจุดผันเปลี่ยนแห่งชีวิตฉัน แสงของมันแผ่ซ่านมายังเบื้องหน้า ฉันยังรู้สึกขอบคุณเหลือเกิน..” สมิธตัดสินใจกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟีย เพื่อศึกษาต่อในสถาบันด้านศิลปะ หลังจากศึกษาจบ เธอก็ได้ทำงานส่วนโฆษณาของนิตยสารผู้หญิง และนับจากนั้นแสงตะเกียงในชีวิตเธอก็รุ่งโรจน์อย่างยาวนาน... เธอกลายเป็นนักวาดภาพที่มีชื่อเสียง ภาพประกอบอันเป็นที่รู้จักในหนังสือเด็กกว่า 40 เล่ม อาทิ หนังสือสุดคลาสสิก เช่น Little Women , Heidi The Princess and the Goblin ภาพเด็กหญิงน่ารักๆ ในผลงานของสมิธ เธอมีต้นแบบมาจากลูกๆของเพื่อนหญิงเธอเป็นส่วนใหญ่ มากกว่าที่จะใช้จากต้นแบบมืออาชีพ โอ้ เด็กหญิงในภาพวาดของเธอ หาใช่ภาพงดงามในวัยเยาว์ของเธอไม่ ตรงกันข้าม เพื่อนสนิทของเธอบอกว่า สมิธนั้นมีวัยเด็กที่ไม่ดีนัก เธอเขียนถึงสัมพันธภาพระหว่างเธอกับแม่ไว้เพียงน้อยนิด ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีหลายฉากอันแสนเศร้าในความสัมพันธ์ของเธอและแม่ ประสบการณ์ของเธอเกี่ยวกับความรักจากมารดา เป็นสิ่งหนึ่งที่น่าประหลาดใจ... Jessie Willcox Smith นั้นแสนขี้อายและมีโลกส่วนตัว เธอไม่เคยคิดว่าเธอเป็นศิลปินโด่งดัง หากแต่มุ่งทำงานแต่ละชิ้นอย่างเคร่งเครียด “เธอมิได้มีอารมณ์อ่อนไหวกับเด็กๆ ด้วยซ้ำ หากแต่เธอสามารถค้นหาเสน่ห์ของพวกเขา และพรรณาให้เห็นจริง จนเด็กน้อยๆเป็นที่รักของเราได้” ...เพื่อนสนิทของเธอบอกเช่นนี้ ผลงานของสมิธได้รับการพิมพ์ซ้ำอย่างแพร่หลาย เธอสร้างจุดเด่นในงานของเธอ ด้วยการบรรยายให้รู้สึกอย่างงามกระจ่างถึงจินตนาการของวัยเด็ก เธอเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้ชมภาพในยุคร่วมสมัย และ "ผู้หญิง" ที่ค้นหาเส้นทางให้กับตนเอง... ......... ในปี 1933 สมิธ ออกเดินทางทางเรือตามที่วางไว้อย่างยาวนานไปยังยุโรป ระหว่างการเดินทางนั้นสุขภาพเธอก็ทรุดโทรม ดวงอาทิตย์ลับแสงลง..เธอเสียชิวิตที่เมือง Cogshill “ชีวิตของเธอ งานของเธอ คือความงามในอุดมคติอันโดดเด่น และเทพธิดาน้อยๆ ก็คือมรดกจากศิลปินอันเยี่ยมที่สุด” ............. เมื่อใครคนหนึ่งได้เห็นเด็กหญิงแย้มยิ้มแจ่มใสในทุ่งดอกไม้ นั่นอาจเป็นภาพหนึ่งของ Jessie Willcox Smith... ในความฝันของวัยเยาว์ที่มิเคยพานพบของเธอ Storybook Children IC   Create Date : 06 กันยายน 2550 59 comments Last Update : 8 กันยายน 2550 8:45:57 น. Counter : 3189 Pageviews. Share Tweet

ที่รัก ดีมากจ้ะ ลงตัว งดงาม   โดย: อินเดียน สีแดง IP: 125.24.44.172 8 กันยายน 2550 2:30:05 น.

ว้ายๆๆๆๆๆ ใครเป็นที่รักใครหง่ะ ว้ายๆๆๆๆ อินเดียนสีแดง มาแอบคุย กับ ยิปซีสีน้ำเงิน ตอนตีสองครึ่ง ว้ายๆๆๆๆ กรี๊ดดดด โรแมนติกซะ คุณยิปซีค่ะคุณนี่ข้อมูลแน่นเปรี๊ยะเลยนะคะ ขอโทษนะคะคุณเรียนจิตรกรรมเหรอคะ หรือยังไงช่วยเล่าให้ฟังมั่งซิคะ น่ะๆๆๆๆๆ   โดย: เบดูอิน สีชมพู (อิ อิ) (ป้าซ่าส์ ) 8 กันยายน 2550 3:21:05 น.

ภาพงดงาม ข้อเขียนละมุน ภาพวาดของเธอดูสวยงามบริสุทธิ์ หากอ่านชีวิตเธอแล้วก็ภาพของเธออาจเป็นสิ่งที่เธออยากสัมผัสหรือเปล่าในวัยเด็ก ขอบคุณมากๆค่ะ   โดย: cottonbook 8 กันยายน 2550 9:33:51 น.

ภาพละมุนจริงๆ ล่ะค่ะ เราว่าภาพวาดของเธอ อ่อนช้อยมากๆ ยิ่งได้ตัวหนังสือของคุณยิปซี แต่งแต้มเพิ่มแล้วเราว่าอารมณ์กรุ่นๆ ของความ ละไมมันเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ   โดย: JewNid 8 กันยายน 2550 10:23:43 น.

สงสัยป้าสมิทแกจะเล่นของ..... รีบแหวกขี้ตามาบ้านนี้ตั้งกะไก่ยังไม่โห่....นินทาป้าแกอยู่ดีๆ ไฟดับวูบ... เลยต้องมาตั้งต้นใหม่เอาซะเที่ยงปูนนี้...เซ้งป้าสมิทแล้วล่ะ กะว่าจะถามเจ้าของบ้านซะหน่อย...ยินลูกกรอกคะนองมากระซิบข้างหูว่าเจ้าบ้านเขายังไม่มีใครมาช่วยผลิตแรงบันดาลใจให้เหมือนป้าสมิทเลย...(หรือเปล่า ?) เดี๋ยวต้องโทรหาป้าสมิทซะหน่อยแล้ว...ค่าลิขสิทธิ์น่ะอย่าเพิ่งเอาเลยป้า ที่แอบไปขโมยโหลดภาพประกอบของแกมาซะเยอะน่ะ....เพื่อการศึกษานะป้า....ป้าต้องเข้าใจ... ป้าจะต้องภูมิใจที่เป็นแรงบันดาลใจให้ลูกเล็กเด็กแดงอีกร้อยกว่าปีผ่าน...ค่าลิขสิทธิ์ป้าก็เป็นวิทยาทานก็แล้วกัน....เหอ...เหอ... ป้าตอบกลับมาว่า......"อย่าหวังเล้ย...ไอ้หัวขโมย " แล้วป้าก็เขวี้ยงพู่กันแสกหน้าปลายแปรงหนึ่งที ทำให้ปลายแปรงซึมซาบวิทยายุทธ์มาโดยป้าไม่รู้ตัว....โว้ว...โว้ว... ปลายแปรงขี้โม้น่ะ....... ว่าแต่....บ้านนี้เมื่อไรจะมีตัวเล็กๆมานอนเปลญวนให้แม่ชี้ชวนดูดาวล่ะเหอ..... อะเหอ...อะเหอ....ให้ลูกกรอกคะนองของปลายแปรงช่วยหาให้ไหมล่า...   โดย: ปลายแปรง 8 กันยายน 2550 10:49:40 น.

สวยเยี่ยมไปเลยค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้ชม ภาพของเธอสวยมากจริงๆ แจังข่าวจ้าผ่างๆ จิ้มดูเลยจ้า   โดย: ดา ดา 8 กันยายน 2550 10:50:14 น.

แอบมาอ่านหลายครั้งแล้ว..แต่ไม่เคยคอมเม้นต์เลย ชอบนะคะบล็อกแนวนี้ อ่านแล้วสบายตา สบายใจ ^^   โดย: Charlotte Russe 8 กันยายน 2550 11:02:59 น.

ยังค่ะคุณยิปซี ... เรื่องโนเกียยังไม่หมดค่ะ แต่พอดีนั่งเขียนไปเรื่อยๆ แต่ว่าแป๊กไปซะก่อน เลยเอาเรื่องไก่ย่างมาเขียนก่อน แบบว่า วันหยุดน่ะคะ เลยอยากเอาอะไรเบาๆ มาเขียน แปะคั่นโนเกีย จะได้ไม่เบื่อกันด้วยแหละคะ   โดย: JewNid 8 กันยายน 2550 11:19:31 น.

ภาพหนึ่งภาพแทนคำบรรยายได้เป็นล้านคำครับ สวัสดีครับผมมาชวนให้แวะเข้ามาดื่ม mexican coffee ที่ blog ครับ   โดย: veerar 8 กันยายน 2550 12:19:22 น.

สวัสดีจ้ะยิปซีสีน้ำเงิน ยิ่งนานวันที่ได้รู้จักยิปซีสีน้ำเงินทางตัวหนังสือ ที่เขียนบ้าง ที่เอามาให้อ่านบ้าง ที่คอมเม้นท์บ้าง เริ่มรู้แล้วว่าหนูคนนี้ไม่ธรรมดาเลยเชียวแหละ แล้วยังน้ำตาลในเลือดมากกว่าปกติอีกต่างหาก จริงด้วยเมื่อวานไปพบหน้ามาแล้วนะคนนั้นน่ะ จะถอนตัวอยู่แล้ว เพราะหล่อกว่านี่แหละ   โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.23.241 8 กันยายน 2550 13:23:32 น.

เรื่องราวน่าสนใจมากครับ ที่สำคัญ.... รูปสวยมากครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 8 กันยายน 2550 14:27:13 น.

ภาพเด็กน้อยอ่านหนังสือ จับใจมากๆ ค่ะ... เป็นภาพเด็กที่ดูแล้วชวนนึกถึงขนมนุ่มๆ ฟูๆ จังคุณยิปซี ภาพแม่ลูกก็แสนอบอุ่น ขนาดคนไม่ค่อยชอบเด็กอย่างเรา ดูแล้วยัง happy เลย ฮ่ะๆๆ มีช่างเขียนอีกคนที่ชอบค่ะ ชื่อ อิวาซากิ จิฮิโระ เธอวาดเอาไว้ไม่มากก็เสียชีวิตไปตั้งแต่อายุยังไม่เท่าไหร่ น่าเสียดายจริงๆ ...ยังดีที่ลูกชายของเธอรวบรวมงานเอาไว้และเปิดพิพิธภัณฑ์ ผลงานของอิวาซากิที่คุ้นตานักอ่าน ก็ในหนังสือโต๊ะโตะจังฯ น่ะค่ะ ผู้เขียนเองเล่าว่า "เลือกจากบรรดาภาพในพิพิธภัณฑ์และงานที่อิวาซากิเขียนไว้ก่อนเสียชีวิต" ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ ว่า บางภาพนั้น ราวกับเขียนล่วงหน้าให้หนังสือเพราะเข้ากับเนื้อหาเป็นที่สุด   โดย: แพนด้ามหาภัย 8 กันยายน 2550 16:44:04 น.

ยิปซีจ๋า สวยใส หวานละมุน อบอุ่นอวลและอิ่มเอม ภาพ..แล้ว ภาพเล่า ภาพที่เล่าเรื่องได้ ภาษาสวย มาทีไร อิ่มใจทุกที   โดย: ชิงดวง 8 กันยายน 2550 17:19:20 น.

ช่างเก็บ ช่างจำ ร้อยเรียงออกมาได้ลงตัวจริง เพิ่งรู้ว่าใครวาดรูปสาวน้อยน่ารักพวกนี้ก็วันนี้เอง ขอบคุณนะคะ   โดย: jengly IP: 61.7.183.206 8 กันยายน 2550 17:20:34 น.

ต้องขอโทษด้วยที่หายไปนาน เนื่องจากมีภาระกิจไม่ใช่ไปรบนะ แต่ไปทำงาน....บอกไม่ได้ กลางเดือนจะไปต่างประเทศแล้วจะนำเรื่องดีๆๆๆมาฝากให้ดูดกัน จะไปประเทศที่มีศิลปะติดอันดับโลก รูปภาพก็เป็นหนึ่งของประเทศที่จะไป ขอแค่นี้ก่อนนะครับเป็นผู้ชายแน่ๆๆๆๆ บายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: tingpositive (tingpositive ) 8 กันยายน 2550 19:13:50 น.

ภาพเด็กสวยมากๆเลยค่ะ จะมาบอกว่า งานเริ่มลงฉบับหน้าค่ะ ออกวงตลาดวันที่ 213กันบายนอะ ขอโทษทีที่ทำให้หาไม่เจอ อิอิอิ...อัพบล็อกแล้วด้วย ไปก่อนล่ะค่ะ   โดย: สเลเต 8 กันยายน 2550 21:26:45 น.

บ้านนี้สวยทั้งภาพ สวยทั้งอักษรค่ะ มาบอกว่าไม่ได้เป็นทหารค่ะ แต่การทำงานในบางครั้งต้องประสานทั้งฝ่ายปกครองและฝ่ายตำรวจค่ะ   โดย: แซนด์ซี 8 กันยายน 2550 22:10:16 น.

.. ดีใจจังค่ะที่ได้รู้จักประวัติคนวาดภาพประกอบ หนังสือเล่มโปรด "ไฮดี้" สรุป..งานเขียนชิ้นนี้ได้อ่อนโยนมากค่ะ "เมื่อใครคนหนึ่งได้เห็นเด็กหญิงแย้มยิ้มแจ่มใส ในทุ่งดอกไม้ นั่นอาจเป็นภาพหนึ่งของ Jessie Willcox Smith... ในความฝันของวัยเยาว์ที่มิเคยพานพบของเธอ"   โดย: ระเบียงดอกไม้ 8 กันยายน 2550 23:14:15 น.

ก่อนหน้าคอมเม้นท์คุณยิปซีฯ มีเพื่อนคนนึง มอบคำว่า "มิตรภาพที่ยิ่งใหญ่" มาให้กับผม ผมคิดว่าคำนี้นอกจากผมจะได้รับมาแล้ว ผมเองก็ส่งต่อไปยังเพื่อนๆคนอื่น แน่นอน...ผมใช้ทั้ง "หัว" และ "หัวใจ" ส่งผ่านออกไปเช่นกัน มีความสุขมากๆนะครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 9 กันยายน 2550 7:44:38 น.

เด็กคนนี้ ใส.. บริสุทธิ์ มากๆ เลย   โดย: กายแก้ว 9 กันยายน 2550 8:04:32 น.

มีความรู้สึกหลงรักภาพวาดเด็กๆของเธอมากนะ   โดย: ตะวันออกไม่แพ้ 9 กันยายน 2550 10:45:52 น.

กลับมาแล้วค่ะ หายไปนานเลย งานยุ่งๆน่ะค่ะ คิดถึงนะคะ พยายามจะไม่หายไปไหนนานๆค่ะ   โดย: เปิ้นบอกว่าจะมาขอ 9 กันยายน 2550 11:52:36 น.

อ่านจนจบ รู้สึกถึงความละเมียดละไมของ จขบ.ยิ่งนัก   โดย: p_tham 9 กันยายน 2550 15:15:02 น.

เข้ามาอ่านครับ   โดย: เก่งกว่าผมตายไปหมดแล้ว 9 กันยายน 2550 16:33:20 น.

ว้ายยยเพิ่งเห็นว่าพิมพ์วันที่ผิด วันที่ 23ค่า ป.ล.เพิ่งได้รับข่าวดีจากคุณโfมเมื่อสักครู่นี้เองค่ะว่า หนังสือเล่ม2ของเราวางแผงแล้ว ชื่อ"ฟังเสียงดอกไม้ทักทายกัน"ค่ะ ว่าแต่ อ่าน"ดอกไม้ วันวารและความทรงจำ"แล้วยังเอ่ย สงสัยยังไม่ด้อ่านแน่เลย   โดย: สเลเต 9 กันยายน 2550 17:00:20 น.

โ ป ร ด ท ร า บ.... เจ้าของบ้านไม่อยู่ 3 วันนะคะ ฝากเปลญวนด้วย นั่งกันดีๆนะ ระวังขาด.. ส่วนดาว..ปล่อยให้ชมกันตามสบายค่ะ ฝ า ก บ้ า น ด้ ว ย น ะ ค ะ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 9 กันยายน 2550 18:56:03 น.

ได้มาอ่านอะไรดีๆอีกแล้ว บอกจริงๆว่าเวลาเข้ามาอ่านทีไร รู้สึกว่าจิตใจมันอ่อนโยนบอกไม่ถูก (เอ๊ะ แล้วปกติมันแข็งกร้าวหรือไงหนอ) แต่ชอบมากๆค่ะ อ่านทีไรรู้สึกดีทุกครั้ง เจ้าของบ้านแอบหนีไปเที่ยวที่ไหนนะ เราเลยแวะมานอนที่เปลญวนสบายใจไปเลย   โดย: KOok_k 10 กันยายน 2550 5:43:54 น.

มีคนฝากบ้านเรา ก็ชอบซิ จองเปลญวนก่อนเลย อิ อิ   โดย: โมกสีเงิน 10 กันยายน 2550 8:52:30 น.

สวัสดีค่ะ คุณยิปซี ฯ เราเคยเอาโคลงบาทแรกของ ยังดี วจีจันทร์ มาแต่งต่อนะคะ ได้อีกสี่บท เป็นโคลงเกี่ยวกับลูกสาวเช่นกัน แต่เขียนเก็บไว้อ่านเองค่ะ ดีนะ ที่ไม่มี ลูกชาย ไม่งั้นเราคงเขียน ลูกบ่าวราวต้นไม้ จากสวรรค์ .............................................. อยากบอกว่า ยิ่งอ่านงานคุณ ยิ่งพบแต่ความงดงาม ความละเมียดละไม ความอ่อนโยนในตัวหนังสือ คุณถ่ายทอดได้เป็นธรรมชาติ เล่าเรื่องได้มีรสนิยมดียิ่ง เราชอบทั้งเรื่องที่คุณเลือกมาเขียน ภาพที่คุณเลือกมาให้ชม มีความสุขทุกครั้งที่เข้ามาที่นี่ ยิ้มทุกครั้งถ้าได้นึกถึง อะไรต่อมิอะไรที่คุณถ่ายทอดออกมา “หากแต่เธอคนนี้ คือศิลปินที่แสนขี้อาย และไม่เคยสัมผัสถึงความรักจากมารดา...” เราสะเทือนใจเมื่ออ่านตรงนี้ค่ะ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ศิลปินท่านนี้ หยุดความรู้สึกงดงามในด้านศิลปะ หรือทิ้งงานดี ๆ ไว้เป็นมรดกแด่โลก ชอบความเป็นศิลปิน และการเลือกค้นหาความบริสุทธิ์ ในด้านลึกของจิตใจ เราว่าที่เธอมีอยู่แล้ว อย่างเต็มเปี่ยม หรือเป็นเพราะว่า เธอรู้จุดอ่อนของเราที่มีต่อเด็ก จะอย่างไรก็ตาม คุณก็ยังเป็นคนเขียนหนังสืออีกคน ที่มานั่งกลางใจเราได้เสมอ ป๋อหล๋อ : ไปจตุจักร ได้อะไรมาบ้างเอ่ย เล่าให้ฟังบ้างนะคะ หนีไปเที่ยวตั้งสามวันแน่ะ โย้ววว..คิดถึงจัง อยากคุยด้วย   โดย: ภูเพยีย 10 กันยายน 2550 9:12:51 น.

มาชมภาพสวย ๆ ค่ะ ละมุนละไมดีแท้   โดย: ชมจันทร์ IP: 202.29.77.2 10 กันยายน 2550 9:18:07 น.

ภาพแม้จะเป็นเด็กแต่ก็ดูเศร้าๆนะคะ หรืออาจจะเพราะอ่านประวัติของเธอที่คุณเขียนด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ ขอบคุณสำหรับการแนะนำให้รู้จักศิลปินดีๆอีกคนค่ะ   โดย: DropAtearInMyWineGlass 10 กันยายน 2550 10:46:03 น.

งดงาม สดใส บ่งบอกถึงความเยาว์วัยได้เป็นอย่างดี เหมือนจะเคยเห็นภาพเด็กหญิงแนวนี้บ่อยๆค่ะ แล้วก็ชอบ แต่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าใครกันนะที่บรรจงวาดได้อารมณ์ งดงามขนาดนี้ วันนี้รู้แล้ว ขอบคุณที่นำความรู้มาให้นะคะ   โดย: PANDIN 10 กันยายน 2550 15:07:43 น.

เยี่ยมมากเลยครับ   โดย: ดอกเสี้ยวขาว IP: 203.151.242.185 10 กันยายน 2550 17:12:57 น.

ชอบชื่อพี่จัง พึ่งเข้ามาครั้งแรก จะมาหาเพลงคลาสสิคงะ ชอบชื่อพี่อะ ยิปซีสีน้ำเงิน ชอบยิปซีอยู่แล้ว แบบคลังยังไงไม่รู้ แบบเป็นชนเผาเร่ร่อนงะ   โดย: lNightmarEz IP: 222.123.89.109 10 กันยายน 2550 17:32:18 น.

โหย คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่มีเวลาเลยช่วงนี้ แต่ยังคิดถึง เสมอนะคับ   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 10 กันยายน 2550 18:44:21 น.

งานเขียนงดงาม ละเมียดละไม ภาพสวยมากค่ะ พี่ยิปซีสีน้ำเงิน   โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 10 กันยายน 2550 19:48:55 น.

เทพธิดาน้อยๆ น่ารักน่าทนุถนอม ช่างจำช่างสรรหามาให้ชม ชอบมากๆ ค่ะ   โดย: filmgus 10 กันยายน 2550 20:24:52 น.

บางภาพก็ดูอบอุ่น บางภาพก็ดูเหงาๆค่ะ แต่สวยงามน่ารักทุกภาพเลย   โดย: printcess of the moon 10 กันยายน 2550 22:37:44 น.

ขอรูปเด็กๆ นั่งกับแม่ เหม่อมองพระจันทร์ ไปแปะในบล็อคผมได้มั้ยเนี่ย...   โดย: pu_chiangdao 11 กันยายน 2550 9:37:32 น.

เด็กน้อยในสวน แต้มแต่งความสดใส วัยเยาว์ เด็กน้อยในสวน เก็บมะลิร้อยมาลัย เต็มตระกร้า เด็กน้อยในสวน ชวนให้คิดถึง บ้านหลังเก่า ความรู้สึกเก่า เก่า เด็กน้อยในสวน นั่งยิ้มละมุนละไม มาเฝ้าบ้านให้ ..ชั่วคราว.. เพราะ คิ ด ถึ ง ยิบซี   โดย: ดาวทะเล 11 กันยายน 2550 10:47:58 น.

ย่องมาส่งความคิดถึงค่ะ....... บนความเหนื่อยเหน็ด ก็ยังแว่บมานอนเปลดูดาวกะหลานอ่ะ....   โดย: nu-an 11 กันยายน 2550 17:57:28 น.

แวะมาส่งความคิดถึง แวะมาซึ้งกับตัวอักษร แวะไปอ่านหนังสือดี ๆ ได้นะคะ   โดย: ฌาณชนก 11 กันยายน 2550 21:05:33 น.

โห ยินดีจังค่ะ เหมือนพี่นู๋แหม่มมมม แต่จะว่าไป ไม่เหมือนกันเลยน๊ะคะ เราหน้าหมวยสุด ๆ เลยค่ะ แต่ทรงผมอาจจะคล้าย ๆ กัน หยิก ๆ ค่ะ ภาพเด็กหญิงข้างหน้าต่างให้อารมณ์เบา ๆ ดีจังค่ะ   โดย: ปุ๊กกี้&คิตตี้ (ปุ๊กกี้&คิตตี้ ) 11 กันยายน 2550 22:41:53 น.

ผมเพิ่งเข้าใจนี่เองว่า เอ๊ะ ทำไมเราถึงชอบภาพวาดแนวนี้นักหนา รู้แต่ว่าดูแล้วมันสุขสงบใจยังไงไม่ทราบ แต่พอมาอ่านคำบรรยายประกอบภาพแล้วรู้เลยว่า อ๋อ อาจจะเป็นเพราะการใช้แสงสีนุ่มนวลของพระจันทร์เข้ามาช่วย ถึงบางอ้อเลยครับ   โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 11 กันยายน 2550 22:42:13 น.

ชอบภาพเขียนและเสียงเพลงมาก เกร็ดความรู้ที่นำมาลง ทำให้ทราบอะไรๆ ดีๆ อีกมากมาย ขอบคุณที่แบ่งปันความสุขนี้ค่ะ และแวะมาตอบว่า เกาะสาขลาที่ปากน้ำสมุทรปราการนั่น ไม่เคยไปเลยค่ะ คงต้องหาเวลาไปแวะเวียนยามผ่านไปบ้างแล้ว   โดย: ป้าเเอ๊ด (addsiripun ) 11 กันยายน 2550 23:02:24 น.

Oh ขอบคุณเพื่อนรักที่แนะนำให้ฉันได้รู้จักกับศิลปินสาวผู้ซึ่งฉันพบว่า เรามีอะไรบางอย่างในวัยเด็กคล้าย ๆ กัน ปล. บล็อกและงานเขียนของเพื่อนสวยงาม ละเมียด และวิจิตรเสมอนะคะ   โดย: MoneyPenny 11 กันยายน 2550 23:14:25 น.

มาเยี่ยมค่ะคุณยิปซี เพิ่งรู้นะคะว่าเธอวาดภาพประกอบเรื่องลิตเติลวีเมน และไฮดี้ด้วย เป้นหนังสือที่วิคชอบมากเลยค่ะ ภาพวาดของเธออ่อนหวานและสวยมากๆ เลย ภาพเหล่านั้นน่าจะเป็นสิ่งที่เธอฝันอยากจะได้อยากจะเป็นนะคะ ขอบคุณที่เอามาฝากกันค่ะ บล็อกของคุณสวยเสมอเลยนะคะ ชอบมากค่ะ   โดย: the Vicky 12 กันยายน 2550 5:42:47 น.

คิดถึงคุณยิปซีฯ จังเลยกลับมารึยังคะ รออ่านบทใหม่อยู่นะคะ คิดถึงค่ะ ๆๆๆ   โดย: โมกสีเงิน 12 กันยายน 2550 11:01:36 น.

ชอบภาพของเธอจังค่ะ ดูเพลินเลย แอบอิจฉานะคะสำหรับคนที่ทำงานศิลปะแบบนี้ได้ อยากทำบ้างค่ะ แต่คงไม่ไหว อิอิ คุณยิปซีเก่งนะคะ ใส่สไลต์ในบล็อกได้แล้วด้วย ................. มีความสุขและรักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 12 กันยายน 2550 11:11:17 น.

แปลกดีนะครับ ดูจากประวัติแล้วก็ไม่น่าจะทำให้เขาวาดรูปเด็กได้ดีอย่างนี้เลย   โดย: คนทับแก้ว 12 กันยายน 2550 15:24:13 น.

ก๊อก...ก๊อก....ก๊อก..... มีใครอยู่บ้านไหมค๊าบ.... เอ....เงียบ ท่าจะมีแต่ป้าสมิธแฮะ...ไปดีก่า คราวที่แล้วป้าเล่นของให้ทีแล้ว.... หลับให้เต็มอิ่ม นอนให้เต็มตา แล้วก็อัดให้เต็มพุงนะค๊า...ถ้ากลับมาแย้วววววว   โดย: ปลายแปรง 12 กันยายน 2550 15:30:32 น.

โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 12 กันยายน 2550 18:39:53 น.

ภาพน่ารักจังเลยครับ ชอบภาพเด็กหญิงท่ามกลางดอกไม้สีชมพู   โดย: Unravel 13 กันยายน 2550 1:07:59 น.

ถาพสวยมากๆครับ   โดย: ฟ้าดิน 13 กันยายน 2550 1:41:13 น.

ชอบมากๆเลยค่ะ วาดได้สวยจริงๆ ไม่มีที่ติ งดงามจับใจ   โดย: หิมะสีดำ 13 กันยายน 2550 7:24:10 น.

((( คุณยิปซี ฯ )))   โดย: ภูเพยีย 13 กันยายน 2550 7:37:26 น.

นี่แหละครับ ที่เค้าว่าศิลปะมักจะสะท้อนความเป็นตัวตนของศิลปินออกมา //www.lekvikrom.in.th/   โดย: Chris IP: 202.28.1.178 13 กันยายน 2550 15:58:22 น.

เป็นรูปที่ดูแล้วให้ความรู้สึกอ่อนโยนจังค่ะ . .   โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท 14 กันยายน 2550 0:46:30 น.

หนูชอบการเขียนเล่าเรื่องมากเลยค่ะ มีเสน่ห์มาก   โดย: เจ้าหญิงตัวเร้กๆ IP: 27.55.203.100 30 พฤศจิกายน 2561 14:55:01 น.