ทันได้อ่าน "หนูจ๋า" เก่าๆ ค่ะ แต่ที่โตมาด้วยจริงๆ นี่ เป็นชัยพฤกษ์กับสวนเด็กค่ะ


(ว้าย แอบดักถามอายุ 55)

โ ป ร ด ท ร า บ ....
ช่วงนี้เจ้าของบล็อก ป่วย..นิดๆ นะคะ
กระดูกปูดมาที่ฝ่ามือน่ะ ใช้เมาส์ไม่ถนัด
อาจไม่ได้อัพบล็อกอีกนานนิด
และอาจไม่ได้ไปเยือนบ้านเพื่อนๆ
ขออภัยด้วยนะคะ

หาหมอเร้ว..และสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลแล้วจะจัดหนังสือธรรมให้นะ

...หายเร็วๆเน้อ...

เบบี้...หนูจ๋า...ตุ๊กตา...ชัยพฤกษ์การ์ตูน..
และอื่นๆอีกหลายเล่ม..
การ์ตูนสมัยนั้นอ่านแล้ว
รู้สึกถึงความสดใส..บริสุทธิ์..ของตัวละคร
น่าเสียดายไม่รู้จักเก็บสะสมไว้...
เห็นทีไร ชวนให้คิดถึงสมัยเป็นเด็ก
คิดเลยไปถึงบ้านเมืองยุคนั้น..
ถึงจะไม่เจริญเหมือนปัจจุบัน
แต่น่าอยู่มากเลย..อากาศดี..ผู้คนสดใส
..( บล็อกนี้ เม้นท์แล้ว..ชราทันตาเห็น..๕๕๕..)

อ่านไม่ทันค่ะชุดนนี้ แต่จำได้ว่าเคยอ่านหนูจ๋านะคะ มาทันยุคขายหัวเราะเฟื่องฟูแล้วน่ะค่ะ

คุณยิปซีกระดูกปูดแล้วไม่ต้องไปหาหมอเหรอคะ ยังไงขอให้หายไวๆนะคะ รักษาตัวด้วยนะคะ

โตมากับชัยพฤกษ์ และสวนเด็ก เหมือนเม้นต์ ๑ ค่ะ

หายเร็วๆ นะคะ

เข้ามาอ่านแล้ว
อ่านไป..ยิ้มไป... ชีวิตเยาว์วัยผุดขึ้นมาเป็นระลอก
อ๊ะ..ๆ...รู้เลยว่าใครวัยไหน

เป็นไงบ้างจ๊ะ
กระดูกปูดจริง ๆ เหรอ รึว่าเป็นซีส ...เอ่อ...ก้อนเนื้อ หรือก้อนไขมัน
หาหมอรึยัง อย่าปล่อยไว้นะ...เดี๋ยวไม่มีคนเขียนอะไร ดี ๆ ให้อ่านอีก...(ออกแนวเห็นแก่ตัวยังไงไม่รู้..เหอเหอ)
เป็นห่วงนะคะ..

พี่ยิปซีฯ เป็นมากมั้ย ปวดหรือเปล่าคะ ไปหาหมอหรือยัง นกเคยได้ยินว่า ถ้าเป็นที่กระดูกจะหายช้ามาก ขนาดเป็นที่กล้ามเนื้อยังใช้เวลานานกว่าจะหายนะคะ พักผ่อนเยอะๆ นะคะ เป็นห่วงค่ะ

ไม่รู้จักหนังสือการ์ตูนที่พี่ยิปซีฯ นำมาเล่าให้ฟังค่ะ เดี๋ยวนี้จะหาการ์ตูนลักษณะนี้ยากนะคะ ที่เห็นจะเป็นการ์ตูนสไตล์ญี่ปุ่นซะเป็นส่วนใหญ่ ถ้าไม่ต่อสู้กันรุนแรง ก็จะแต่งกายแบบโป๊นิดๆ จะให้เด็กอ่านต้องพิจารณาดีๆ ก่อน คงไม่เหมือนกับหนังสือการ์ตูนสมัยก่อน ใช่มั้ยคะ ที่ดูจะเป็นงานที่สร้างสรรค์ สร้างจินตนาการให้กับเด็กได้ดีเหลือเกิน

พี่ยิปซีเก็บข้าวของได้ดีจังค่ะ ยังเอากลับมาเล่าเรื่องดีๆ แถมภาพประกอบ ให้น้องๆ ฟังได้เสมอๆ เลย ขอบคุณนะคะ

ที่รัก
อ้อนเลยนะ...
แบบนี้แหละ ใช่ เลย
หนูนิด แอบเฉลยอายุเสียแล้ว แฟนฉัน
หมดกัน..อิ อิ เดี๋ยวพาไปหาหมอนะ...

อยากเห็นลานไม้ระเบียงดวงดาวของคุณยิปซี ฯ จังเลยนะคะ
มองเห็นภาพงาม ๆ จากที่คุณเล่า ยิ้มรับวัยเยาว์อันแสนอบอุ่นของคุณกับครอบครัวเลยค่ะ
อ่านไป ยิ้มไป เพราะเรานึกถึงการ์ตูนเล่มละ 1 บาทที่แม่เพียรซื้อให้ลูก ๆ อ่านเช่นกัน
เงินบาทนี่เยอะมากเนาะสมัยนั้น แม่ก็ยังหามาให้ลูกอ่านเป็นตั้ง ๆ เลย
เป็นเพราะของเล่นอื่นเราก็ไม่มี
และที่สำคัญ เรากลายเป็นคนร่วมสมัยไปตั้งแต่เมื่อไรคะเนี่ย


อ่านการ์ตูนเบบี้ หนูจ๋าเหมือนกัน ยังมีชัยพฤกษ์การ์ตูนอีกมั้งคะตอนนั้น
ชวนกันระลึกความหลังทีเดียวเชียว
ว่าแต่ว่า คุณเก็บหนังสือพวกนี้ไว้บ้างหรือเปล่าเอ่ย

กับอีกครอบครัวหนึ่งที่ถูกเขียนตั้งแต่เด็ก ๆ จนกระทั่งโตเป็นสาวกันหมด
หนูนิด หนูไก่ หนูหน่อย หนูแจ๋วนั่นกระมังคะ
เหมือนเคยถูกรับเชิญออกทีวีด้วยนะ คลับคล้ายคลับคลาว่าอย่างนั้น
ขอเพิ่มหนังสือการ์ตูนเทศที่เกี่ยวกับกีฬาสักเล่มนะคะ
ที่เรารอทุกเสาร์ทีเดียว ไปติดนักเตะชื่อเจ้าบิลลี่ที่เตะบอลไม่เอาไหน
ต้องรอรองเท้าเน่าๆ แสนวิเศษก่อน น่าจะรองเท้าข้างซ้ายด้วยนะ
แล้วก็เจ้าฮามิชตีนระเบิดอีกด้วย

อาจจะจากตรงนี้นะคะ ทำให้ชอบการ์ตูนลายเส้นของญี่ปุ่น
เชื่อว่าไม่มีใครลืมหรอก แคนดี้ เจ้าสาวซาตาน ( พระเอก เดมอส สุดหล่อ กับสาวสวยวีนัส )
คำสาปฟาร์โรห์ ( ที่เรื่องราวอมตะ เหมือนไม่มีวันจบ )
นักกี้จอมใจจอมแก่น นี่คือหนังสือที่ลักซื้อเอง เพราะมันแพง
แม่ไม่ค่อยอยากให้ซื้อเยอะ เพราะแม่ก็มีอะไรมาให้อ่านที่บ้านเสมอ
จนต้องติดนิตยสารของแม่ไปโดยปริยาย
อ้อ ..สมัยก่อนไม่มีร้านเช่าหนังสือมากเหมือนเดี๋ยวนี้
พอโตขึ้น ก็ตามการ์ตูนบางเรื่องเท่านั้น มันเปลี่ยนไปเยอะ
เพราะเหมือนการ์ตูนสมัยใหม่จะเป็นโลกของผู้ชายซะส่วนใหญ่ ( หนุ่ม ๆ แถวนี้อย่าค้อนนะคะ )
จินตนาการมันก็เปลี่ยนไปตามยุคสมัย เราก็ว่าสมัยก่อนโลกใส ๆ กว่านะ
แต่เราเชื่อวว่าคำว่าสร้างสรรค์ก็มีทุกยุคทุกสมัยเช่นกัน
เอานะ ไม่แจงรายละเอียดดีกว่า ไว้คุยกันทีหลังได้

ไม่ทราบว่า ตอนนี้คุณไปหาหมอหรือยังคะ เป็นห่วงค่ะ
เรื่องอื่นไม่ต้องกังวลหรอก เพื่อน ๆ เข้าใจ
รักษาตัวเองให้ดีก่อนนะคะ
แฟนบล็อกคุณอย่างเราจะเหงา ๆ ไปสักพัก
จะแวะเวียนเข้ามาดูอาการบ่อย ๆ
หายเร็ว ๆ นะคะ

แวะมาอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับหนังสือที่ประทับใจสมัยเด็กๆของคุณยิปซีค่ะ
จะบอกว่าไงดีคะ ไม่เคยอ่านอ่ะ แต่นิตยาสรตุ๊กตาเหมือนๆว่าจะเคยเห็นค่ะ
ส่วนตัวก็มีหนังสือที่ประทับใจตอนวัยเด็กกับเขาเหมือนกัน
แต่เล่มที่จำติดใจมาจนถึงวันนี้ก็เห็นจะเป็นเรื่อง อาณาจักรปลาทองค่ะ
เป็นหนังสีอเรื่องยาวที่อ่านตอนสักประมาณ 10 ขวบ
แล้วก็ที่ประทับใจมากๆก็คงเป็นแบบเรียนภาษาไทย ชุด มานี-มานะนั่นแหละค่ะ
เป็นหนังสือที่ดีมากๆ เพราะเป็นได้ทั้งหนังสืออ่านเล่นและเป็นได้ทั้งตำราเรียนค่ะ

ทันอ่านหนูจ๋าแบบตอนที่ใกล้เลิกผลิตแล้วครับ

ทริปท่องเที่ยวก็จบแล้วครับ
หายใจโล่งทั้งคนดูและคนทำ 555
เหนื่อยพอกัน

ส่วนเรื่องหนังสือ กำลังกลับมาทำนี่แหละครับ
หนังสือรอค้างแนะนำรอเพียบครับ

เข้ามา blog นี้ทีไร ต้องมีความสุขทุกครั้งเลยค่ะ ..

ป้าติ๋วเคยได้ติดตามพัฒนาการของหนังสือเด็ก
โดยเฉพาะหนังสือการ์ตูนตุ๊กตา มาเหมือนกัน
ถ้าจำไม่ผิด ยุคต้นๆ ของหนังสือสำหรับเด็กเล่มนี้
ออกมาในช่วงที่ป้าติ๋วเรียนกำลังเรียนมัธยม
แต่ยังชอบอ่านหนังสือเล่มนี้มากๆ .. เคยติดใจ
ติดตามอ่านเรื่องยาวในหนังสือนี้ จนต้องเจียดค่าขนม
ไปซื้อมาอ่านเสมอๆ ทีเดียว

แต่สำหรับคุณยิปซี และท่านอื่นๆ น่าจะมาอ่าน
ในช่วงหลัง ที่เป็น new version ของหนังสือชุดนี้
เสียมากกว่านะคะ ซึ่งช่วงนั้นป้าติ๋วก็เลิกอ่านไปแล้ว

ยังคิดถึงหนังสือการ์ตูนตุ๊กตา และตัวละครคลาสสิค
ในหนังสือชุดนี้อยู่เสมอเช่นกันค่ะ ไม่ว่าจะเป็นหนูนิด
หนูไก่ หนูหน่อย หรือหนูแจ๋ว ..


อาการที่ฝ่ามือเป็นยังไงบ้างคะ อยากให้ไปให้คุณหมอ
ช่วยดูสักนิด .. ขอให้หายเร็วๆ นะคะ

พักผ่อนมากๆ หายป่วยไวๆ นะคะ

+ ว่าจะเข้ามาตั้งกะคราวก่อนที่คุณยิปซีฯ ไปเยี่ยมเยียนผมที่บล็อกแล้ว แต่ก็ไม่ว่างสักที ... ก็เลยเพิ่งจะได้เข้ามาเดินเล่นเนี่ยแหละครับ
+ ผมก็พอจะทัน หนูนิด-หนูไก่-หนูหน่อย-หนูแจ๋ว ช่วงปลายๆ เหมือนกันนะครับ .... อุ๊บส์สส เผลอบอกอายุเลยตรู ... แต่ช่วงเด็กๆ ผมก็อ่านการ์ตูนหลายสัญชาติครับ ทั้งการ์ตูนไทย / ฝรั่ง (วอลท์ ดีสนีย์) / ญี่ปุ่น (โดราเอมอน, อิคคิวซัง, นินจาฮาโตริ, ซิตี้ฮันเตอร์ ฯลฯ) ... พอได้อ่านหน้านี้แล้วได้อารมณ์นอสตาเกลียเลยนะครับเนี่ย
+ ขอให้ข้อมือหายไวๆ นะครับ (กระดูกปูดนี่ ต้องไปพบคุณหมอแล้วมั้งครับเนี่ย อย่างน้อยให้วินิจฉัยว่าเป็นอะไร ต้องทานยาหรือใช้การบำบัดพิเศษหรือไม่ เพราะอยู่เฉยๆ อาจไม่หายเองอ่ะครับผม

เหมือนได้ย้อนยุคกลับไปกับคุณยิปซีเลยค่ะ
หนังสือเหล่านี้ถึงจะเก่าแต่ว่าก็มีความสำคัญและคุณค่า
ในใจของใครหลายๆ คนนะคะ

สมัยเด็กๆ เราไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลยค่ะ
ไม่มีใครซื้อให้อ่าน ไม่มีตังค์ซื้อ

แต่อ่านจากบลอกนี้แล้วรู้สึกดีจัง
หนังสือการ์ตูนฝีมือคนไทยเรา น่าภาคภูมิใจจัง

เห็นภาพหน้าปกหนังสือแล้วคิดถึงความหลังสมัยยังเด็กนะครับ แต่ผมก็เป็นคนไม่ค่อยอ่านหนังสือแบบนี้เท่าไร แต่ชอบดูภาพหน้าปกมากกว่าครับ มันแสดงให้เห็นถึงฝีมือในการวาดของศิลปินจริงๆ

สุดยอดเลยคับ...

ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆตายแล้วชั้น
เกิดไม่ทันหง่ะจ้า ยิปซีจ๋า...

ยิปซีทำไมไม่บอกคนอื่นๆไปล่ะว่าปกหลังเป็นการ์ตูน
หนูแจ๋วโฆษณาห้างแว่นตาภิรมย์เภสัช



อุ๊บบบบ สสส

แหะๆๆ ลืมตัวไป

ปอ ลอ... ซื้ดด ซื้ดดดด
วอ หนึ่ง เรียก วอ ห้า ซื้ดด ซื้ดด ย้ำ
วอ หนึ่ง เรียก วอ ห้า อินเดียนสีแดง ซื้ดดด ซื้ดดด
ช่วยพายิปซีสีน้ำเงินไปพบแพทย์ด่วน ซื้ดด ซื้ดดด
ย้ำ..ซื้ดดด..ซื้ดด..ช่วยพายิปซีสีน้ำเงินไปพบแพทย์ด่วน ซื้ดด ซื้ดดด..จากเบดูอินสีชมพู

..

เข้ามาปุ๊บอมยิ้มปั๊บ
จำได้ว่าทันเห็นหนูแจ๋วอยู่บ้าง
แต่ลางเลือนเต็มที

ขอบคุณที่ช่วยฟื้นเรื่องน่ารักๆ
มาให้อมยิ้มค่ะ

ปกหนังสือน่ารักมากคลาสิกที่สุด

มาเยี่ยมคนไม่สบายก่อน ค่ะ เดี๋ยวมา อ่าน บทกวีทีหลังจ้า

ดีขึ้นรึยังค่ะ หาหมอยัง หมอบอกเป็น อะไรค่ะ

ไม่เป็นไรค่ะไม่อัพบ่อยก็ได้ อ่านเรื่องเก่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็มีความสุขดี ออก

เมื่อวานไม่มา คิดถึงจัง

ป.ล.เบดูอินสีชมพู
ว.หนึ่งเรียกว.ห้า
คุณป้าซ่าส์ ซี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำมาย
ได้ซี้ดมาเจงๆ

ยิปซีสีน้ำเงินไปผ่ามาแล้ว มือเป็นมัมมี่
น่าจ๋งจ๋าน ทำงานอะไรไม่ได้
ได้แต่อ้อนแควน แง แง...
ไม่รู้นานเท่าไหร่
พรุ่งนี้หมอนัดไปดูแผลใหม่
สงสัยพันผ้าแน่นไปจึงปวดนักปวดหนา
น้ำตาไหลพรากๆเหมือนเต่าเผา

พี่น้องชาวเผ่าช่วยกันโอ๋ด้วย
หายไวๆ จะได้ดูบล็อกสวยสวย ฮิ ฮิ
มือข้างขวาซะด้วย เดี้ยงได้งาย.....

สวัสดีครับ

ทันได้เห็นหนังสือพวกนี้อยู่นะครับ... แต่เป็นเด็กชนบท น่ะครับ.. ได้เห็นแต่ในห้องสมุดโรงเรียน...

ยังนึกคลับคล้ายคลับครา ถึง นิตยสารเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ แต่นึกชื่อหนังสือไม่ออก

และ สตาร์ซอคเกอร์ยุคแรก ๆ ที่มีการ์ตูนฟุตบอล "รอย แห่งโรเวอร์ส" ....

(สงสัยจะเริ่มแก่แล้วสิเรา เริ่มทบทวนความหลังแล้วนิ)

มีความสุข นะครับ

don't forget i go to Bangkok teii every thing

วันศุกร์ ฝนปรอยๆ เลยแวะมาหาด้วยความคิดถึงค่ะ

หนูจ๋า เบบี้ จำได้ว่าเคยอ่าน
แต่แปลกที่ความจำเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ไม่ยักติดอยู่ในสมอง
ทั้งๆ ที่เป็นคนชอบอ่านหนังสือแท้ๆ

แต่มองเห็นแล้ว ก็นึกถึงวัยเด็กได้ดีเลย

ฝนตก อากาศมัวซัว สบายดีนะคะ

คุณยิปซี ขอบคุณมากๆเลยที่แวะไปทักทายกันค่ะ แถมอุตส่าห์พิมพ์ด้วยมือข้างเดียว สงสารจังเลยอ่า ขอให้หายไวๆนะคะ เวลามือเจ็บนี่มันหงุดหงิดมากๆเพราะหยิบจับอะไรไม่ถนัดเลย

ขอให้มือหายเป็นปกติเร็วๆค่ะ

สวัสดีคะพี่ยิปซีฯ
หนูมาทันได้อ่านในบล็อกพี่ยิปซีฯ^^

พี่ยิปซีฯไม่สบายเหรอคะ
หายไวๆนะคะพี่
มาเจ็บที่ตรงที่มือนี่ลำบากเหมือนกันนะคะ เพราะมือคืออาวุธในการเขียน (ตอนหนูโดนรถชน หนูสำรวจมือก่อน)

ส่งกำลังใจให้พี่ยิปซฯอีกครั้งคะ

ยิปซีง่ะ

มากระตุ้นต่อมอดีต ทำให้คิดถึงการ์ตูนที่โชว์มาข้างบนหมดนั่นเลย แต่คิดถึงตุ๊กตา กับเบบี้ที่สุดเลยยยยย

สวัสดีค่ะ

กระดูกปูดต้องรีบไปหาหมอนะค่ะ
เดี่ยวปล่อยทิ้งไว้ ระวังว่าหายแล้วกระดูกจะไม่กลับเข้าที่เดิม
พี่แจมแนะนำให้มาถามเรื่องโค้ดเพลงดู
ขอให้หายไวๆค่ะ อย่าลืมไปหาหมอนะค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

หนังสือเบบี้หนูจ๋าเป็นหนังสือที่มีงานศิลปะร่วมสมัยที่ใช้ได้ทุกยุคเลยนะครับ
สวัสดียามเช้าครับคุณยิปซีสีน้ำเงิน ผมแวะเข้ามาชวนดื่ม casablangca coaktail อย่างเป็นทางการครับผมหวังว่าคุณยิปซีสีน้ำเงิน น่าจะชอบนะครับ

ตอนเด็กๆ ผมอ่านชัยพฤกษ์การ์ตูนครับ

พอโตขึ้นมาก็ไม่ค่อยได้อ่านการ์ตูนแล้ว โดยเฉพาะการ์ตูนญี่ปุ่นที่ผมไม่ชอบเอาเสียเลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน

พี่ยิปซีฯ คะ

ขอบคุณมากค่ะ ที่พี่เข้าไปเยี่ยบล็อก

เพลงที่ฟัง คงเป็นเสียงของแอมมั้งคะพี่ยิปซี ดังมาจาก Comment ของพี่สาวบ้านนอกฯ ค่ะ ส่วนเสียงของนกจะไม่ได้ดังอัตโนมัตินะคะ กลัวเสียงจะตีกัน ต้องไปหยุดเสียงของแอมก่อน แล้วค่อย play เสียงของนกค่ะ

ที่พี่ไปชมไว้ สงสัยนกจะรับเอาไว้ไม่ได้นะคะ แหะ แหะ

กลับมาแล้วค่ะ
เข้ามาอมยิ้มกับบล็อกการ์ตูนนี่แหละ

ชิงดวงกลายเป็นเดาถูกไปเลยเรื่องซีสต์
กระดูกมันไม่ได้งอกกันง่าย ๆ หรอกมั้ง
และไม่ใช่ต้นไม้นี่...จะได้ผลิกิ่งแตกก้านงอกงาม...อิอิ
เดี๋ยวก็หายนะจ๊ะ...อย่าเพิ่งใช้งานมากล่ะ ให้เขาได้พักผ่อนหน่อย

ขอบคุณมากครับที่เอาภาพปกหนังสือเก่ามาให้ดู ชอบจัง นึกถึงตอนเด็กๆเคยอ่านทุกเล่ม อาศัยยืมเขา นึกไว้ว่าโตขึ้นมีเงินจะซื้อให้เต็มที่ แต่...........

ยิปซี .. ขอบคุณที่ส่งสาร

มือป่วย .. รักษาและถนอมมันนะ
กลับมาเป็นมือที่สร้างสรรค์ ให้เรายิ้มได้อย่างวันนี้ :)
กับหนูจ๋า เบบี้ แมวเหมียว ตุ๊กตา
หรือการ์ตูนไทยเล่มอื่นๆ
เคยอ่านสิจ๊ะ .. ถึงจะปลายๆ แล้วเค๊าก้อหายไป
ตอนนี้มี "ขายหัวเราะ" แต่ยังไม่เปิดอ่าน
คงยังไม่ถึงเวลาหัวเราะน่ะ .. รอก่อน ..



ปล. วันนี้ปวดหลัง อยากมานอนเปลญวนน่ะ

พึ่งจะสังเกตุ
บ้านเรามี 2 อย่างที่เหมือนกัน (โดยบังเอิญ)
1. มีดาว (บ้านเรา ดาว (ทะเล))
2. มีเปล (บ้านเรา ผูกเปลตรงระเบียง ดู (ดาว) ทะเล)


เราอาจจะ "คล้ายกัน"
ชอบเหมือนกัน
แต่เราไม่สร้างสรรค์เท่ายิปซี
อืมม .. จะพยามนะ

เป็นยังไงบ้างคะกระดูกที่ปูดออกมา ต้องผ่าตัดรึเปล่าคะ ขอให้หายไว ๆ นะคะ
สมัยเด็ก ๆ ไม่ได้อ่านการ์ตูนพวกนี้เลยค่ะ (คุณย่าที่เลี้ยงเรามา "งก" อิอิ) โชคดีที่มีอาเป็นครูเลยยืมนิทานที่โรงเรียนมาให้อ่านบ่อย ๆ เราก็เลยได้อ่านพวกซินเดอเรลล่า เพ้อฝันเป็นเจ้าหญิงไปเรื่อยเปื่อย อิอิ

แวะมาเยี่ยม..ถามไถ่อาการ
เป็นอย่างไรบ้าง..หวังว่าคงดีขึ้น
ขอให้หายเป็นปกติในเร็ววัน..นะครับ

ขอให้หายไว ๆ นะคะ

ป.ล. หนังสือพวกนี้เราไม่เคยได้อ่านเลยค่ะ
เคยอ่านการ์ตูนเล่มละบาทบ้าง แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องผี ๆ ค่ะ

สมัยผมเด็กๆ รู้สึกว่าจะเป็นพวกสตีรสาร แล้วมันจะมีการ์ตูนเหน็บมาด้วยอะไรประมาณนี้ครับ

จากนั้นไม่นานก็เข้าสู่ "มังกะ" โดราเอมน และ ดราก้อนบอล และก็เรื่อยๆมาจนถึงปัจจุบัน

ผมชอบอ่านการ์ตูน ส่วนตัวแล้วผมจัดมันเป้นศิลปะที่เข้าถึงได้ง่ายที่สุดอันหนึ่งเลยครับ

มาส่งความคิดถึงค่ะ
โห บล็อกนี้มีอะไรน่าสนใจอีกแล้วค่ะ สวยด้วย
วิคจำได้แต่หนังสือสตรีสาร การ์ตูนแคนดี้จอมแก่น และโดราเอม่อนค่ะ แย่จัง

เอ... พอจะทราบไหมครับว่าคนที่วาดปกหนูจ๋ายุคหลังๆเขาชื่ออะไร ที่ชอบวาดรูปจันทร์ดวงโตๆ แล้วก็ชอบวาดรูปผีไทยๆ ผมลืมชื่อเขาไปแล้ว ตอนนี้พยายามหาชื่อเขาอยู่ เคยอ่านตอนเด็กๆแล้วไม่ชอบเลย หลอนมาก เห็นแล้วทำให้กลัวเรื่องเปรต เหอๆ แต่พอโตขึ้นลองนึกๆดูแล้วเป็นการ์ตูนที่ติดตาตรึงใจมาก

ไม่ทันอะค่ะ

สำหรับฉันมาทันของกลุ่ม ขายหัวเราะ มหาสนุก สตรีสาร แล้วก็เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นกันไปเลย

ได้มาเห็นภาพในบล็อกนี้แล้วขอบคุณมากๆเลยค่ะ