เราเห็นร่มหน้าฝน...แล้วนึกถึงดอกเห็ดหน้าฝนบนดอย...

^ ^

แม้ว่าฝนอาจะทำให้เป็นหวัด
แต่ก็รู้สึกสดชื่นเย็นฉ่ำยามต้องสายฝน

ไม่รู้สิ เราว่าสายฝน มันมากับความเงียบ .. เงียบ ..
จะเถียงละสิ ก้อฟ้าร้องออกครืน ครืน
เสียงฝนตกกระทบหลังคา จูบบ้าครั่งกับพื้นดิน
รบรากะต้นไม้น้อยใหญ่ ทานไม่ไหว กิ่งก้านก้อไหวโอน


..
..


สายฝนมากับความเงียบในใจ
ข้างนอกเสียงดัง ฝนฉ่ำ น้ำนอง
ข้างในจิตใจกลับสงบแต่ไม่สงัด
เสียงกระซิบกระซาบบอกความคิดคำนึง
อื้ออึงๆอยู่ในใจ หลายเรื่องราวผ่านเข้ามาทักทาย
มาพร้อมกับสายฝน และ ความเหงา

..
..

วันนึงในเมืองชายทะเล
ฉันนอนไกวเปลแกว่งไกวๆ
นอนมองฟ้ามืดครึ้มดำมืด
สายฝนโปรยปรายสาดกระจายจนหนังสือเปียกปอน
สายฝนมาพร้อมกับความเย็น สดชื่น
วันนั้นฉันนอนไกวเปล แกว่งความคิดโลดแล่น
ใจไม่ล่องลอยไปกับสายน้ำ แต่ถูกขังอยู่ในใจ

..
..

ความคิดของฉัน ถูกกักเก็บเป็นแอ่งน้ำใหญ่
ในวันฝนพรำ ฉันชอบนอนเปลมองพฤติกรรมของเจ้าฝน
บางที ฉันอาจรอวัน แบ่งปันแอ่งความคิด
ไปสู่ใครซักคน ที่รอรับฟัง "อย่างเต็มใจ"


..
..


ฉั น จ ะ ร อ วั น นั้ น

มั น จ ะ ม า ถึ ง มั๊ ย น ะ

ช่ ว ย บ อ ก ฉั น ที

..
..


ข อ อ ภั ย ฉั น กำ ลั ง "เพ้อ"

^_^

ช่วงนี้ไม่รักหน้าฝนซะแล้ว โดนละอองฝนบ่อย ๆ เป็นหวัดซ้ำซากไม่หายซักทีอ่า
ไม่ได้ไปดอนหวายนานแล้วหล่ะค่ะ เมื่อวันแม่ไปกะเจ้าเก็ตคนเย๊อะปายโม้ด จาเปนลม แฮ่ๆ
ไปดอนหวายคราวนี้ไม่ประทับใจเลยหล่ะค่ะ เจอห่อหมกไม่อร่อย ซื้อกะปิคั่วกลับบ้านเค็มปิ๊ดปี๋เลยอ่า รมย์เสีย อุตส่าห์จะกินข้าวเยอะ ๆ ซักหน่อย อิอิ

รูปสวยมากครับ
เมื่อกี้ผมแวะเข้ามาทีนึงแล้ว
แต่ไม่ทันตอบคอมเม้นท์เพราะลูกค้าลงมาพอดี

.................


“คุณอยู่ใต้ฟ้า ทำไมต้องกลัวฝนด้วยล่ะ”
“ฉันไม่ได้กลัวฝน ฉันกลัวความเหงาในสายฝนต่างหาก”

..................

ชอบประโยคนี้นะครับ
คมคายดีจัง...



มีความสุขมากๆนะครับ

เขียนได้เพราะจัง...
ทั้งเศร้า...และสุขย่อมมีปะปนกันไปเนอะ....
..........................
ชอบเล่นน้ำฝนเลยไม่กลัวฝนง่ะ...

แวะมาอ่านเรื่องราวน่ารักๆและชมรูปภาพสวยๆ
คับ ยินดีที่ได้รู้จักนะคับ

เป็นอีกคนที่หลงมนต์เสน่ห์แห่งฤดูกาล วสัตฤดู
เสียงฝน เป็นเสียงเพลงที่ไพเราะที่สุด

สายฝนทำให้บรรยากาศเหงาๆนะ

สวัสดีค่ะคุณยิปซีสีน้ำเงิน.... ขอบคุณค่ะที่สนใจเรื่องที่แอฟริกาตะวันตกนะคะ .... เรื่องบทกวีชินอ่านไม่ค่อยเก่ง เพราะต้องอ่านย้อนกลับไปเพื่อให้เข้าใจหลายๆ รอบ แต่...(รอบที่ 5) พอจะเข้าใจถึงแง่บวกของสายฝน ที่คุณยิปซีสีน้ำเงินพยายามจะพูดถึง (ไม่รู้ว่าใช่หรือไม่) .........
ด้วยมิตรภาพค่ะ

สวัสดีจ้ะยิปซีสีน้ำเงิน


ฉันเริ่มหนาวข้างใน
พอละอองฝนพรมลงมาอีกครั้ง ฉันก็กระโดดไปนั่งเก้าอี้ข้างเดียวกับเขา ...

ประโยคบรรยายเด็ดมาก
ถ้าเขียนเรื่องสั้นอีโรติคจะยืมคำ "หนาวข้างใน"ไปใช้กับตัวละครในเรื่อง


รูปก็สวย เรื่องก็สวย แต่เสียอย่างเดียวต้องกางร่มอ่าน เพราะกลัวเป็นหวัด

ฝนตกทีไร มันชุ่มชื่นเขียวไปทุกที่ ยกเว้นที่กรุงเทพฯค่ะ

ไม่ว่ายามฝนตก จะเงียบเหงา และโหยหาแค่ไหน
แต่ฟ้าหลังฝน ก็ยังคงงดงามเสมอ

แวะมาทักทายค่ะ

เพื่อนรัก

ฉันว่างเสมอสำหรับเธอจ้ะ

ฝนเป็นสิ่งที่ฉันรัก ฤดูฝนเป็นฤดูแห่งความเป็นศิลปินและแรงบันดาลใจของฉัน ฉันไม่กลัวที่จะเปียกฝน เพราะฝนทำให้รู้สึกชื่นฉ่ำ

คิดถึงเธอจ้ะเพื่อนรัก

อ่านบลอกนี้แล้วทำเอาตารื้นๆ

ว้าวๆ.........

ชอบรูปภาพมากๆเลยค่ะ

ดูแล้วเหงาๆ บนความฉุ่มฉ่ำของสายฝน

รู้สึกอยากวาดขึ้นมาทันที อิอิ

ปล. เหงาได้ แต่เหงาเสร็จแล้วอย่าลืม

ร่าเริง นะคะ สู้ๆ

ละอองฝนหล่นร่วง
ดุจดั่งดวงดาวเป็นสาย
อยากร้อยดาวฝนไว้
ส่งมาให้แทนไมตรี

ฝากมาว่าคิดถึง
ว่าหนาวหนึ่งซึ้งถึงนี่
ฝนโน้นหนาวทางนี้
แม้ต่างที่มิต่างใจ

ภาพสวย เรื่องดีจังค่ะ พี่ยิปซีฯ

ขอบคุณครับที่ชวนผมดูภาพสายฝนโปรยปราย งาน real ทุกภาพ มีภาพถ่าย 1 ภาพด้วย งานมากๆครับ (ขอบคุณนะครับที่แวะมาที่ blog )

สวัสดีคะ
แกะรอยมาจากบลอคของคุณพิบูลศักดิ์นะคะ

เวลาฝนตก
ฉันนึกถึงร่มในThe Classic
พระเอก - นางเอกตกหลุมรัก

ภายใต้ร่มคันเดียวเหมือนในหนัง
ฉันอยากติดฝน
กับใครสักคน

ปล.หลงรักฤดูฝนคะ
ไว้จะเข้ามาทักทายบ่อยๆนะคะ

คืนนี้ ฝนไม่ตกครับ แต่พรุ่งนี้อาจตก

ครุ่นคำนึงถึงสายฝน เมื่อยามเป็นเด็ก ตอนเดินไล่เตะดอกหญ้าริมทาง ระหว่างเดินไปโรงเรียน

สายฝนกับเสียงกบเขียดเป็นของคู่กัน จนมีเพลงฝนเดือนหก และมีเสียงอ๊บๆๆๆ ด้วย

ขาดความสำรวมไปนิด คงไม่ว่ากันนะครับ

ตอนฝนพรำๆมองออกไปนอกหน้าต่าง ให้ความรู้สึกเหงาๆอีกแบบนึงนะคะ
แต่ในอีกความรู้สึกก็ให้ความโรแมนติคไปด้วยค่ะ..

..ตอนหลังฝนตก หอมกลิ่นไอดินจังเลย..

กระหน่ำสาดเป็นหยาดใส
หนาวข้างในไม่รู้จาง
ความรักดุจน้ำค้าง
อรุณพร่างก็จางหาย

ท้องฟ้ากลายสีเศร้า
ความทรงจำเก่า..เริ่มพรูพราย
เหงาเปลี่ยวและเดียวดาย
เธอลาหายจากหัวใจ

นึกถึงเจ้าผีเสื้อ
โบยบินมาไร้อาลัย
ผ่านหมอกทุ่งดอกไม้
ดูร้างไร้และปวดร้าว

เนิ่นนานเหมือนความฝัน
พลันอ้างว้างเดินทางยาว
นิ่งงันในไอหนาว
จมเหว่ว้าทุกนาที




“ยังมีมิตรภาพ ความเศร้าสร้อย ห้วงฝันฉ่ำหัวใจ และความงามในสิ่งจริง
ในฤดูกาลแห่งสายฝน”

ชอบประโยคนี้มากค่ะ เราเป็นคนชอบสายฝน และไม่มีความหลังกับสายฝนมากเท่าไหร่ ไม่เหมือนฤดูหนาว ที่มีความหลังมากมาย อากาศจะเหงามากกว่า เพราะมันนิ่งงันในสายหมอก หนาวอะไรไม่หนาวเท่าหนาวหัวใจ ว่ามั้ยคะ

แต่มิตรภาพ ความรัก เกิดทุกได้ทุกฤดู เพราะฤดูใจของเราต่างหากที่เปิดกว้างรับมิตรภาพแสนดีเหล่านั้น เหมือนต้นไม้ได้น้ำฉ่ำฝน แตกดอกออกเป็นความงาม พัฒนาได้บนโลกความจริง เป็นสิ่งที่น่ายินดีในโลกที่มิตรภาพเหลือเฟือที่คนเรามอบให้แก่กัน

คุณยิปซี ฯ เลือกภาพและเขียนเรื่องราวได้น่าอ่านและงดงามในความรู้สึกของเราอยู่เสมอ เป็นตัวหนังสือที่อ่อนโยน
ภูเพยียชอบมากค่ะโดยเฉพาะภาพของน้องหมาอิงไออุ่นใต้ร่มสีแดง โดยเฉพาะเจ้าตัวสีดำเหมือนลุกชายสี่ขาที่บ้านค่ะ แต่ขานั้นเจ้าเล่ห์เป็นที่สุด ฉลาดมาก พันธุ์ลาบราดอร์ขนเกรียน ๆ ค่ะ แล้วก็ยังมีน้อง อองออ ลาบราดอร์สีนวลที่ไม่ค่อยมีอองออเหมือนชื่อเล้ย ว่าง ๆ ภูเพยียจะเล่าเรื่องพวกเขาให้อ่านนะคะ

หวังว่าฝนครั้งนี้จะไปพาเพื่อนสาวแสนโรม๊านซ์ของภูเพยียคนนี้ต้องเป็นหวัดอีกรอบนะคะ

ยิ่งพินิจ ก็ยิ่งชอบทุกภาพที่คุณเลือกมา สวยมีศิลป์และได้อารมณ์อย่างที่สุด
สงสัยจังว่า คุณยิปซีฯเป็นนักเขียนที่ไหนหรือเปล่า อยากให้เอางานเขียนในบล็อกรวมเล่มนะ
น่าอ่านทุกกระทู้เลยค่ะ ถ้าเขียนอะไรที่ไหนนอกจากนี้ ช่วยกระซิบบอกด้วยนะ จะตามไปอ่านแน่นอนเลยค่ะ

มีความสุขมาก ๆ ในวันหยุดนะคะ


ด้วยมิตรภาพและระลึกถึงเสมอ

ชอบละอองฝน
ทำให้อากาศเย็น

นอนหลับสบาย

พูดถึงสายฝนเมื่อไหร่ โตสก็จะคิดถึงสมัยเป็นเด็กประถมทุกครั้งไปค่ะ
มันเป็นความทรงจำที่ดีมาก ๆ ค่ะ นั่งนึกถึงแล้วก็ได้ยิ้มให้กับตัวเอง
จำได้แม่นยำว่า .. จะเป็นเด็กที่ชอบสายฝนเอาซะมาก ๆ ชอบที่จะออกไปเล่นน้ำฝน
แล้วก็ดีที่แม่ไม่เคยห้ามปรามอะไรตรงนี้ เพราะแม่ถือคติว่า ..
เลี้ยงลูกกับดินกับทราย .. ปล่อยให้มันเป็นทะโมนไป
หัวมันจะได้แข็ง ๆ ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยง่าย ๆ .. แล้วก็ได้ผลค่ะ ..
จำได้แม่นยำว่า .. มีอยู่วันนึง ฝนตกในขณะที่เดินกลับมาจากโรงเรียน
พอกลับมาถึงบ้านปุ๊บ โยนกระเป๋านักเรียน ถอดเสื้อผ้าออกหมด ..
เหลือไว้ก็แต่กางเกงขาสั้นตัวเดียว .. แล้วก็วิ่งไปเล่นน้ำฝนที่ตกจั่ก ๆ ๆ ๆ

อืม .. คิดถึงแล้วก็มีความสุขดีจังค่ะ ..
ขอบคุณที่ช่วยรื้อความทรงจำดี ๆ ขึ้นมาให้ยิ้มอีกครั้งนะคะ

ปล. ชอบรูป Shelter from the rain มาก ๆ เลยค่ะ .. น่ารักมาก ๆ

แวะมาตากฝนตอนกลางวันแสกๆแดดร้อนเปรี้ยงครับ

ช่างเลือกภาพจังเลยค่ะ
สวยทุกภาพจนตัดสินใจไม่ได้เลย ว่าจะเลือกภาพไหนมาสักภาพ
เพื่อที่บอกจขบ.ว่าภาพนี้ "สวย" เลือกไม่ได้จริงๆค่ะ
บางภาพสวยด้วยสีสัน ด้วยลีลาการวาด
แต่บางภาพไม่ได้สวยด้วยรูปธรรม แต่สวยในความหมายของภาพ
อย่างเช่นภาพม้ายืนตากฝน กับคนที่ยืนกางร่มให้เครื่องดนตรี
แต่ภาพจะดูสวยไม่ได้เลยถ้าขาดคำบรรยายภาพที่งดงาม
เขียนได้ดีค่ะ ใช้คำพูดได้งดงามมาก อ่านแล้วคล้อยตาม
ไปกับอารมณ์ของคนเขียน ชอบค่ะ อยากเขียนให้ได้ดี
อย่างที่คุณยิปซีเขียนจังเลยค่ะ

ชอบสายฝนพรำ โปรยปราย อ้อยอิ่ง
บรรยากาศเหงาซึม
...อยู่กับตัวเอง..นั่งมองสายฝน
ความคิด..อารมณ์...ล่องลอย......

เราว่าบรรยากาศของสายฝนมีเสน่ห์ค่ะ ยกเว้นตอนที่ตัวเองต้องไปเจอกับความเปียก
เท่านั้นล่ะค่ะ ที่จะไม่ประทับใจเอาเลย

วันนี้ที่ตรังฝนตกเกือบทั้งวัน
นอนอ่านหนังสือที่บ้าน เวลาฝนตก
เหมือนสวรรค์ของหนูเหมือนกันคะ

ขออนุญาต add กลับนะคะ
ส่วนที่ฝากบอกคุณประชาคม
จะไม่ลืมส่งสารคะ อิอิ

สายฝนบางครั้งก็ทำให้สดชื่น
บางครั้งก็ทำให้เหงาอย่างจับใจ

ชอบเรื่องที่เขียนมากเลยค่ะ
ภาพกับเรื่องราวน่ารัก
แฝงแง่คิดด้วย...

โดยเฉพาะหมากางร่ม น่ารักมากๆค่ะ
เห็นภาพแล้วจินตนาการไปได้ไกลเลยทีเดียว

คุณยิปซีสบายดีนะคะ
อ้อ จะถามอีกอย่างว่าคุณยิปซีรู้จักนักวิชาการสาธารสุขด้วยเหรอคะ

คือปางหวันว่าน้อยคนนักที่จะรู้จักอะคะ
(โดยเฉพาะถ้าไม่ใช่คนในแวดวงสาธารณสุข)

ขอบคุณที่แวะเข้ามาที่ blog นะครับ นั่งดูภาพของคุณจนฝนตกลงมาจริงๆเลยครับ (ภาพสวยมากๆครับ real มาก)

เมื่อไหร่จะได้เห็น ภาพวาดของ

"ยิปซีสีน้ำเงิน"

ฝนตก อิ อิ ก้อต้องนึกถึง
ชายหนุ่ม (พระเอก) กับ สาวน้อย (นางเอก)
ติดฝนในกระต๊อบร้างที่เปลี่ยวๆๆ
แม้จะหนาวจนตับแทบแตก แต่
ชายหนุ่มก้อยังอุตส่าห์ถอดเสื้อที่มีอยู่
มาห่มคลุมให้แก่หญิงสาว
ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นอาจจะเกลียดขี้หน้ากันเหลือเกิน
แต่เพราะฝนตก ทั้งเขาและ เธอ ก้อ......(เซ็นเซอร์)
ในคืนนั้น ณ.กระต๊อบร้าง
ตอนเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น...
จากที่เคยเกลียดขี้หน้ากัน
แปรเปลี่ยนมาเป็นรักกันเหมือนคบกันมาร้อยชาติ หุ หุ
แล้วเค้า หรือ เธอ คนใดคนหนึ่ง
ก็มีไข้ขึ้นสูง

เอ๊ะ !!! นี่เรากำลังเขียนอะไรฟร่ะเนี่ย

อิ อิ อิ อ๋อ..ฝนตก

อิทธิพลจากฝน


อ่านเอาขำอย่าซีเรียสสสสสสส

ฤดูกาลแห่งสายฝน ไม่ได้สัมผัสมานานแล้วค่ะ แถวนี้ฝนไม่ค่อยตก แห้งแล้งมาก คิดถึงฝนเมืองไทยจัง ตกทีไรไฟดับทุกที (แถวบ้านๆนอกหนะค่ะ) คริๆ

นักดนตรีเอาร่มบังเครื่องดนตรี แต่นักเรียนอย่างเราเอาหนังสือบังหัวค่ะ

อืมหน้าฝนก็ประมาณหน้าหนาวที่นี่หละมั้ง ดูเศร้าๆ ไม่ชอบฝนกับหนาวเลย มันเหงาจริงๆ แต่เราชินแล้วค่ะ

ขอบคุณสำหรับหลังไมค์นะคะ ดีใจจังเลย

เข้ากับบรรยากาศหน้าฝนตอนนี้มากครับ...

อ่านที่คุณยิปซีไปคุยที่บล๊อกแล้วเศร้าไปด้วยเลยค่ะ ...
ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณกันแน่ ... คนรักจะย้ายไปอยู่ไกลกันหรือไงคะเนี่ย ... แย่จัง ....

โตสบอกตรง ๆ ว่า พอได้รู้คร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณแล้ว .. รู้สึกว่า ..
ความรู้สึกใจหายที่โตสเป็นมาตั้งแต่เมื่อสามสี่วันที่แล้ว
มันอะไรที่เทียบไม่ได้เลยกับ .. ความใจหาย .. ของคุณยิปซี........
เพราะสำหรับโตส .. จริง ๆ แล้ว โตสก็ยังมีความสุขอยู่กับชีวิตประจำวันอยู่เหมือนเดิม
จะมีก็แค่อารมณ์ .. ใจหาย .. แว่ปเข้ามาแบบชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นเองแหละค่ะ

ยังไงโตสก็ขอเป็นกำลังใจ ให้คุณยิปซีเข้มแข็งและมี"สติ"นะคะ .....

ชอบรูปแรกกับรูปที่ 2 ครับ



ปล. ที่ยืมอ่านกันได้ ก้อเพราะจ๋ากับผมเป็นเพื่อนร่วมห้องกันน่ะครับ

เด็กวังมาเยี่ยมค่า ...

วันสองวันนี้ยังไม่มีสายฝนมาโปรยปรายแถวบ้านเลย
เพราะว่าช่วงนี้สงสัยว่าอากาศจะเปิดให้คนออกไป
รับ(หรือไม่รับ) ร่างน่ะค่ะ

ที่เชียงใหม่วันนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝนค่ะ
จะตกก็ไม่ตก .. แค่มืด ๆ ให้เราหวั่นใจเล่น ๆ

โรแมนติคจังค่ะ

อยาเขียนได้สละสลวยแบบนี้จัง แต่ถ้าเขียนจริงสงสัยจะออกมาติงต๊องซะมากกว่า 555

ชอบรูปหมาสองตัวใต้ร่มแดงค่ะ ตาปรอยน่ารักดีจัง

ตกปรอยๆ กำลังดีคะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ หลังจากหายไปนานค่ะ

ยุ่งม๊ากมากกับเรื่องงาน มีจ๊อบขึ้นพร้อมๆกันหลายที่ค่ะ

แต่ยังคิดถึงกันอยู่นะค่ะ แต่เราก็ต้องเลือกที่จะต้องทำงานก่อนค่ะ

สบายดีนะค่ะ เป็นอย่างไรบ้างค่ะ หวังว่าสบายดีนะค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ แล้วจะแวะมาหาอีกนะค่ะ

คิดถึง คิดถึงนะค่ะ

เทคแคร์ค่ะ

มาเยี่ยมค่ะคุณยิปซี...
ว๊าย กรี๊ด บล็อกนี้ถูกใจมากค่ะ ภาพก็สวย เรื่องก็ดีค่ะ ชอบภาพน้องหมาที่อยู่ใต้ร่มค่ะ หน้าเค๊าเศร้าจัง คงหนาว

วิคชอบสายฝนนะคะ และยิ่งชอบมากขึ้นหากขณะนั้นไม่ได้อยู่ภายใต้การจราจรที่ติดขัด แต่อยู่ในบ้านที่อบอุ่น ถ้ามีผ้าห่มด้วยยิ่งดีค่ะ ขอน้องหมา 2 ตัวนั้นมากอดก็ได้ค่ะ

คิดถึงเสมอนะคะ เดี๋ยวมาอีกค่ะ...

บรรยากาศที่นี่โรแมนติคจัง

ภาพเขียนของ Jack Vettriano น่าสนใจมากครับ

สวัสดีค่ะ คุณยิปซีฯ

เข้ามาชี้แจงเกี่ยวกับนักเขียน คุณแดง ใบเล่ น่ะค่ะ
เราก็ไม่ได้ทราบเกี่ยวกับนักเขียนท่านนี้มากนัก
แต่เหมือนจะเคยอ่านผ่านตา ว่า...
ใบเล่ จะใช้สระใอ-ไม้ม้วน ซึ่งคุณแดง ไบเล่ ในยุค 2499 นั้น ใช้สระไอ ไม้มลาย เห็นเค้าชี้แจงแบบนี้น่ะค่ะ เราว่ามันอาจจะเป็นการคล้ายกันอย่างตั้งใจหรือบังเอิญก็ได้เนอะ

แวะมาทักทายคะ

ที่ตรังฝนไม่ตก
อากาศกำลังดี

เคยหลงรักฤดูฝนมั้ยคะ?
หนูชอบฤดูฝน เพราะมันเย็นสบาย
โรแมนติกนิดๆ แต่ไม่ชอบตอนฝนตกหนักๆนะคะ

ปล. ฤดูฝนเนี่ยหน้าผลไม้เลย
ที่บ้านลองกอง เงาะ มังคุด กินแทบไม่ทัน
ถ้าอยู่ใกล้ๆจะเอาไปฝากแล้วคะ

มีความสุขกับวันจันทร์นะคะ

5555 คุณยิบซี งั้นพวกเราอพยพไปอยู่สวีเดนกันเลยดีไหมคะ เราจะได้เป็นนางฟ้ากันหมดไงคะ อืม...มานึกแล้วก็แอบอิจฉาคนที่นั่นจริงๆ ค่ะ สถานที่สงบ สวย ผู้คนใจดี มีวัฒนธรรม ...เฮ้อ...แต่เมืองไทยของเราก็เป็นสวรรค์เหมือนกันนะคะ

มีความสุขในวันจันทร์นะคะ

...ฉันอยากเต้นระบำกับเธอท่ามกลางสายฝน...

^^

สวัสดียามดึกคะ

แวะมาบอกว่าไปเที่ยวสนุกจริงจริงเลย
กลับมาแล้วคะ สนุกและอากาศดีมากมาก
ก่อนไปกลัวฝน กับพายุ
แต่พอไปถึง สถานที่เป็นใจมาก ฝนตกตอนดึก ดึก แล้ว
ทำให้ได้เดินเล่นตั้งหลายแห่งนะคะ
มีรูปมาฝากมากมายเลยละ
แต่จะทยอยนำมาให้ดูนะคะ

แวะมาส่งเข้านอนค่ะ

กู๊ดไนท์

นอนหลับฝันดีนะค่ะ

จุ๊บ จุ๊บ

เพิ่งเคยเข้าเวบนี้ครั้งแรก
โรแมนติกดีนะ
คนมาผูกเปลดูดาว
ฟังแล้วสบายใจดีนะ