• 小故事 大智慧

ไถ่คืนจิตวิญญาณ เธอนอนถึงเที่ยงคืน รู้สึกว่ามีคนเข้ามาในบ้าน เป็นที่แน่ชัดว่าไม่ใช่สามีของเธอ เพราะเขาไปเข้าเวร เนื่องจากเป็นโรคนอนไม่หลับมา เป็นเวลานาน การนอนหลับจึงเป็นเรื่องที่ยากลำบากสำหรับเธอ แน่นอน คนคนนั้นเข้าใจว่าเธอนอนหลับไปแล้ว จากนั้น เธอเห็นเงาร่างหนึ่งในมือถือมีด ค้นหาของไปทั่ว วินาทีนั้นเธอลืมตาโพลง ในใจสงบนิ่งอย่างประหลาด เพราะว่าห้ามร้องตะโกนอย่างเด็ดขาด ข้างห้องเป็นห้องของลูกชาย ถ้าตะโกนเธอและลูกอาจมีอันตรายถึงชีวิต เธอเห็นขโมยคนนั้นยื่นมือมาที่กล่องเครื่องประดับของเธอ ข้างในมีกำไลหยกคู่หนึ่ง เป็นของขวัญเมื่อตอนคุณยายแต่งงานตกทอดมาถึงเธอทุกวันนี้ เป็นหยกเลือดไก่ที่ดีที่สุด แต่เธอยังคงนิ่งสงบ กระทั่งขโมยจากไปแล้ว หลังจากนั้น เธอพุ่งไปที่ห้องนอนลูกชาย เห็นลูกชายยังคงหลับสนิท น้ำตาจึงไหลพรากลงมา เธอรู้ว่าไม่มีสิ่งใดจะมีค่ามากไปกว่าลูกแล้ว แต่ทว่า เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ขโมยคนนั้นกลับถูก ร.ป.ภ.เฝ้าประตูจับได้ขณะที่เขากำลังปีนกำแพงหลบหนี ดังนั้น เขาและ ร.ป.ภ.ก็ปรากฎตัวที่ห้องรับแขกของเธอ ภายใต้แสงไฟ เธอเห็นหน้าขโมยคนนั้น ใบหน้าที่อ่อนเยาว์ บนหน้ายังปรากฎขนอ่อนอ่อนเล็กๆ อายุประมาณสิบห้าสิบหกเท่านั้น นัยตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร.ป.ภ.ถามว่านี่เป็นกำไลของคุณใช่ไหม เธอตอบว่าใช่ หมอนี่เป็นคนขโมยไปเมื่อตะกี้นี้เอง ร.ป.ภ.พูด เธอรู้ เธอเงยหน้าสบตาเจ้าขโมย ตาคู่นั้นทำให้เธอถึงกับตะลึง นัยตาของเด็กหนุ่มเปี่ยมไปด้วยแววของการร้องขอ กระทั่งวิงวอนและยิ่งกว่านั้นคือแววแห่งความสิ้นหวัง วินาทีนั้น จิตใจเธอพลันอ่อนละมุนขึ้นมา เธอมีการตัดสินใจใหม่ เธอกล่าว พวกคุณปล่อยเขาเถิด เขาไม่ใช่ขโมย กำไลคู่นั้นฉันให้เขาไปเอง ร.ป.ภ. ตกใจมาก และนัยตาของเด็กหนุ่มก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ฉันเป็นคนให้เขาเอง เธอยืนยัน เวลานี้ เธอเห็นเด็กหนุ่มน้ำตาคลอเบ้า ร.ป.ภ.เพิ่งจะกลับไป เด็กหนุ่มพุ่งมาคุกเข่าลง คุณน้าครับ เหตุใดจึงช่วยผม เธอหัวเราะและพูดขึ้นอย่างราบเรียบว่า เจ้าเด็กน้อย เนื่องเพราะวัยเยาว์ของเธอนั้นมีค่ากว่ากำไลคู่นี้ ฉันคิดจะใช้กำไลคู่นี้มาไถ่ถอนจิตวิญญาณที่ไม่พบทิศทางของเธอ เมื่อตะกี้ฉันยังไม่ได้หลับ และเพราะว่าในมือเธอมีมีด ฉันจึงไม่ได้ร้องตะโกนเพื่อความปลอดภัยของลูกฉัน เด็กหนุ่มคนนั้นน้ำตาร่วงเหมือนห่าฝน *** ในสภาพการณ์พิเศษ บางทีรูปแบบเช่นนี้อาจจะช่วยดึงจิตวิญญาณของเด็กหนุ่มคนหนึ่งกลับมาได้ และวิธีนี้อาจจะได้ผลกว่าบทลงโทษเสียอีก *****   Create Date : 17 สิงหาคม 2553     Last Update : 17 สิงหาคม 2553 11:02:42 น. Counter : 457 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ตามหาฝัน ผมมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ โรเบิร์ต โมเต เขามีฟาร์มม้าอยู่ที่แซนซิโดร์ ผมขอยืมใช้บ้านที่กว้างใหญ่ของเขาเพื่อจัดกิจกรรมการกุศลในการจัดตั้งมูลนิธิเพื่อช่วยเหลือเยาวชนอยู่บ่อยๆ ในกิจกรรมครั้งที่แล้ว เขากล่าวในคำปราศรัยของเขาตอนหนึ่งว่า “ การที่ผมให้แจ๊คยืมใช้สถานที่ที่นี่นั้นก็เพราะมันมีมูลเหตุ ที่ผมจะเล่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเด็กชายคนหนึ่ง พ่อของเขาเป็นครูฝึกศิลปการขี่ม้า ตั้งแต่เล็กเขาต้องติดตามพ่อไปทุกหนทุกแห่งเพื่อทำการฝึกม้า คอกแล้วคอกเล่า ฟาร์มแล้วฟาร์มเล่า เนื่องจากต้องโยกย้ายถิ่นที่อยู่ไปทั่วทำให้กระบวนการการเรียนของเด็กชายไม่ราบรื่น เมื่อตอนมัธยมต้นครูคนหนึ่งให้นักเรียนในชั้นเขียนรายงานในหัวข้อ “ ความปรารถนาเมื่อฉันเติบโตขึ้น “ “ เขาเขียนพรรณายาว 7 หน้ากระดาษ บรรยายถึงความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ของเขา นั่นคือเขาอยากเป็นผู้ครอบครองฟาร์มม้าขนาดใหญ่ และยังเขียนแผนผังของฟาร์มบนเนื้อที่ 200 ไร่อย่างละเอียด บนผังมีสัญลักษณ์ของคอกม้า ตำแหน่งของลู่วิ่ง จากนั้นตรงกลางของฟาร์มยังสร้างบ้านขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่ใช้สอย 4000 ตารางฟุต “ เขาทุ่มเทมานะบากบั่นเพื่อบรรลุรายงานชิ้นนี้ วันรุ่งขึ้นนำไปส่งครู สองวันผ่านไปเขาได้รับรายงานคืนมา หน้าแรกของกระดาษถูกเขียนอักษร F สีแดงตัวใหญ่ ด้านข้างยังเขียนข้อความอีกแถวหนึ่งว่า "เลิกเรียนแล้วมาพบครูด้วย “ หลังเลิกเรียนเขานำรายงานและสมองที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความใฝ่ฝันไปพบครู “ ทำไมจึงให้ผมตกครับ” “ ครูตอบเขาว่า " เธออายุยังน้อย อย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลย เธอไม่มีเงิน ภูมิหลังทางครอบครัวก็ไม่มี อะไรก็ไม่มี การจะสร้างฟาร์มฟาร์มหนึ่งต้องใช้เงินมหาศาล เธอต้องเสียเงินซื้อที่ดิน เสียเงินซื้อม้าพันธ์แท้ เสียเงินค่าดูแลพวกมัน เธออย่าเพ้อเจ้อไปเลย “ ครูยังพูดต่ออีกว่า “ ถ้าเธอยอมที่จะเขียนรายงานความปรารถนาที่ไม่นอกลู่นอกทางใหม่อีกครั้ง ฉันจะให้คะแนนเธอใหม่ “ “ เด็กชายคนนี้กลับมาบ้านคิดทบทวนอยู่หลายตลบ และแล้วเขาไปขอความคิดเห็นจากพ่อ พ่อของเขาได้แต่บอกเขาว่า “ ลูกเอ๋ย นี่คือการตัดสินใจที่สำคัญมาก ลูกต้องต้องตัดสินใจให้แน่วแน่ “ เขาคิดแล้วคิดอีกอยู่หลายวัน ตัดสินใจส่งรายงานฉบับเดิมกลับไป ไม่แก้ไขแม้แต่อักษรเดียว เขาบอกครูว่า “ ถึงแม้จะต้องได้ F สีแดงตัวใหญ่ ผมก็จะไม่ละทิ้งความฝันนี้ “ เวลานี้โมเตแสดงให้ทุกคนรู้ว่า “ ที่ฉันพูดถึงเรื่องนี้ เพราะว่าขณะนี้ทุกคนกำลังนั่งอยู่ในฟาร์มเนื้อที่ 200 ไร่ นั่งอยู่ในบ้านหรูที่มีพื้นที่ 4000 ตารางฟุต รายงานสมัยมัธยมฉบับนั้นผมยังเก็บถึงทุกวันนี้ “ เขาหยุดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อว่า “ ที่มีความหมายมากกว่านั้นก็คือ ฤดูร้อนเมื่อสองปีที่แล้ว ครูคนดังกล่าวพานักเรียนมาเข้าค่ายที่ฟาร์มของผมเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ก่อนจากไป เขาได้พูดกับผมว่า “ พูดขึ้นมารู้สึกละอาย ตอนเธออยู่มัธยม ครูเคยทำลายความมุ่งมั่นของเธอ หลายปีมานี้ ครูก็ยังคงพูดแบบเดียวกันกับนักเรียน แต่ยังโชคดีที่เธอมีความแน่วแน่ยืนหยัดในความฝันของตนเอง “ *** ไม่ว่าจะทำอะไร เชื่อมั่นตนเอง อย่าปล่อยให้คำพูดของผู้อื่นทำลายคุณ ควรตัดสินใจด้วยตนเอง ตามหาฝันของตนเอง *****   Create Date : 16 สิงหาคม 2553     Last Update : 16 สิงหาคม 2553 12:39:12 น. Counter : 499 Pageviews.   0 comment Share Tweet

แววตาที่เห็นใจ หลายปีก่อนทางตอนเหนือของมลรัฐเวอร์จิเนีย ในคืนที่เหน็บหนาว ชายชรานั่งรอคนขี่ม้าผ่านมาเพื่อจะให้พาเขาข้ามแม่น้ำไป หนวดเคราของเขามีน้ำแข็งเกาะอยู่เป็นชั้น การรอคอยดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด ท่ามกลางลมเหนือที่หนาวเหน็บ ร่างกายของเขาค่อยๆ ชาจนแข็งทื่อ เมื่อคนขี่ม้าหลายคนขี่ผ่านมา ชายชรามองดูพวกเขาด้วยความทุกข์ใจ ขณะที่คนแรกขี่ผ่านมา ชายชราไม่ได้ลุกขึ้นเพื่อให้เขาสังเกตุเห็นได้ เสียงเกือกม้าวิ่งไปบนถนนที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งอย่างรีบเร่งและสม่ำเสอ ไกลออกไป ๆ คนที่สอง คนที่สามก็ผ่านไปในลักษณะเดียวกัน จนกระทั่งคนสุดท้ายผ่านมายังที่ที่เขานั่งอยู่นั้น ชายชราก็ดูคล้ายกับมนุษย์หิมะไปแล้ว เขามองมาที่ตาของคนขี่ม้าและพูดอย่างเหนื่อยอ่อนว่า “ คุณคงไม่ถือสาที่จะพาคนแก่ข้ามแม่น้ำไปใช่ไหม ฉันหาทางไม่เจอแล้วล่ะ “ คนขี่ม้าหยุดม้าแล้วตอบว่า “ แน่นอนครับ ขึ้นมาเลยครับ “ เห็นร่างชายชราที่หนาวจนแข็งทื่อลุกขึ้นไม่ไหว เขาลงมาพยุงชายชราขึ้นบนหลังม้า คนขี่ม้าไม่เพียงพาชายชราข้ามแม่น้ำไปเท่านั้น ยังส่งให้ถึงที่หมายด้วย ขณะที่พวกเขามาถึงบ้านหลังน้อยที่อบอุ่น คนขี่ม้าถามด้วยความแปลกใจว่า “ คุณครับ ก่อนหน้านั้นมีคนขี่ม้าผ่านมาแต่คุณไม่ได้ขอให้พวกเขาพาคุณกลับ แต่พอผมผ่านมาคุณรีบขอร้องผมทันที ผมรู้สึกประหลาดใจมาก เพราะอะไรหรือครับในคืนฤดูหนาวที่หนาวเหน็บขนาดนี้ คุณยอมที่จะรอและขอความช่วยเหลือจากคนขี่ม้าคนสุดท้าย แล้วถ้าเกิดผมปฎิเสธล่ะ คุณจะทำอย่างไร “ ชายชราค่อยๆ ลงจากหลังม้า จ้องตาคนขี่ม้าและพูดว่า “ ฉันคิดว่าฉันเข้าใจคนในระดับหนึ่ง ฉันมองดูสายตาพวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าพวกเขาไม่สนใจในภาวะการณ์ของฉัน การขอร้องให้พวกเขาช่วยมันไม่มีประโยชน์ แตในแววตาของเธอฉันมองเห็นความเป็นมิตรและความเห็นใจ ฉันเชื่อว่าในยามที่ฉันต้องการความช่วยเหลือ คุณธรรมที่ดีงามของเธอจะให้โอกาสฉันรอดพ้นจากสถานการณ์ที่ลำบากได้ “ คำพูดที่อบอุ่นเช่นนี้ทำให้คนขี่ม้าสะเทือนใจ “ ขอบคุณมากสำหรับคำพูดของคุณเมื่อกี้นี้ “ เขาบอกชายชราว่า “ วันหน้าถึงผมจะมีงานยุ่งเพียงใด ผมก็จะไม่มองข้ามความต้องการความเห็นใจและเป็นมิตรของคนอื่นๆ เป็นอันขาด “ พูดจบ โทมัส เจฟเฟอร์สันก็หันหัวม้ากลับไปยังทำเนียบขาว *** การให้ความช่วยเหลือผู้อื่นนั้นไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้าง การช่วยเหลือผู้อื่นก็เป็นการช่วยเหลือตนเอง ช่วยเหลือผู้อื่นก็ยิ่งยกระดับตนเองให้สูงขึ้น *****   Create Date : 15 สิงหาคม 2553     Last Update : 15 สิงหาคม 2553 11:34:26 น. Counter : 395 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เหรียญทองได้มาด้วยประการฉะนี้ คางคกฝูงหนึ่งกำลังทำการแข่งขันดูว่าใครจะไปถึงยอดของเจดีย์ก่อน รอบ ๆ นั้นมีคางคกฝูงใหญ่มาดูการแข่งขันครั้งนี้ การแข่งขันเริ่มต้นแล้ว ได้ยินแต่เสียงทอดถอนใจของผู้ชมรอบ ข้างว่า “ โอ้ ทำให้พวกเขาต้องลำบากจริง ๆ เลย คางคกเหล่านี้ไม่มีทางที่จะไปถึงจุดหมายได้หรอก ไปไม่ถึงจุดหมายแน่ ๆ “ คางคกทั้งหลายเริ่มท้อใจ แต่ยังมีคางคกอีกจำนวนหนึ่งคงคลำหาทางที่จะปีนป่ายขึ้นไปให้ถึง คางคกที่มุงดูยังคงร้องเสียงดังว่า “ มันยากยิ่งนัก พวกเจ้าไม่มีทางไปถึงยอดเจดีย์ดอก “ คางคกอื่น ๆ จึงล้วนถูกเกลี้ยกล่อมจนยอมหยุดลง มีเพียงคางคกตัวเดียวที่ยังคงเดินหน้าเหมือนเดิม และยังเพิ่มความพยายามมากขึ้นกว่าเดิม การแข่งขันสิ้นสุดลง คางคกตัวอื่น ๆ ล้วนแต่ยุติกลางครัน มีเพียงคางคกตัวนั้นที่ยืนหยัดอย่างเด็ดเดี่ยวอย่างยากที่ใครจะเข้าใจได้ ใช้ความพยายามอย่างสุดความสามารถจนบรรลุเป้าหมาย คางคกอื่น ๆ ต่าง รู้สึกแปลกใจ อยากรู้ว่าเหตุใดมันจึงทำได้สำเร็จ พวกมันประหลาดใจที่พบว่า........มันเป็นคางคกหูหนวกตัวหนึ่ง คุณต้องการบรรลุความสำเร็จหรือจะเชื่อฟังผู้อื่น ถ้ามีคนบอกว่า คุณไม่มีทางทำฝันของคุณให้เป็นจริง คุณ ก็น่าจะเป็น “ คนหูหนวก “ คนหนึ่งซะเลย *** ต่อเสียงหนวกหูของผู้คน ต้องมีความสามารถที่จะฟังโดยไม่ได้ยิน *****   Create Date : 14 สิงหาคม 2553     Last Update : 14 สิงหาคม 2553 11:05:38 น. Counter : 472 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ลูกต่อไปดีที่สุด ราชาลูกหนังเปเล่ไม่รู้เตะบอลลูกที่ดีที่สุดสวยงามที่สุดเข้าประตูไปแล้วกี่ลูกต่อกี่ลูก เทคนิคการเล่นบอลที่เหนือชั้นของเขาไม่เพียงแต่ทำให้แฟนพันธุ์แท้จำนวนหมื่นๆแสนๆ คนของเขาหลงไหลคลั่งไคล้เท่านั้น ยังสามารถทำให้คู่แข่งในสนามของเขาปรบมือชมว่าสุดยอดได้ด้วย มีคนถามเปเล่ว่า “ บอลลูกไหนของคุณที่เตะได้ดีที่สุด “ เปเล่ตอบว่า “ ลูกต่อไป “ หลังจากที่ราชาลูกหนังเปเล่ทำสถิติเตะบอลลูกที่ 1000 เข้าประตูไปแล้ว มีคนถามเขาว่า “ บอลที่คุณเตะเข้าประตูไปทั้งหมดนั้น คุณพึงพอใจลูกไหนมากที่สุด “ เปเล่ตอบอย่างมีนัยที่ลึกซึ้งว่า “ ลูกที่ 1001 “ *** มีแต่ไม่หยุดอยู่กับความสำเร็จที่ได้รับแล้วเท่านั้น จึงจะได้ผลสำเร็จใหม่ที่ก้าวหน้ายิ่งๆ ขึ้น *****   Create Date : 13 สิงหาคม 2553     Last Update : 13 สิงหาคม 2553 15:29:47 น. Counter : 407 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang