รักษาคำพูด
นิทานสองเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง
หลังจากการก่อการของคอมมูนปารีสล้มเหลวแล้ว เด็กหนุ่มวัย 16 ปีต้องโทษประหาร การประหารดำเนินโดยนายทหารคนหนึ่งและมือ
เพชฆาตอีก 12 คน ก่อนถูกยิงเป้าเด็กหนุ่มคนนี้พูดกับผู้คุมการประหารว่า แม่ของผมอยู่ใกล้ ๆ นี่เอง เธอยากจนมาก ผมมีนาฬิกาทองอยู่เรือนหนึ่ง คุณจะอนุญาติให้ผมมอบนาฬิกานี้ให้เธอก่อนค่อยกลับมารับโทษตายได้หรือไม่ พอดีผู้คุมการประหารก็มีลูกชายวัยเดียวกันนี้ เขาตอบรับคำขอร้องของเด็กหนุ่ม ในใจคิดว่าเด็กเล็กๆ คนเดียวปล่อยก็ปล่อย แล้วมองตามหลังเด็กหนุ่มเดินไกลออกไป ทุกคนในที่นั้นต่างเชื่อว่าเด็กหนุ่มไปแล้วไม่มีทางหวนกลับแน่นอน
ใครจะรู้ว่าห้านาทีผ่านไปเด็กหนุ่มกลับมาแล้ว เขาบอกกับผู้คุมว่า ขอบพระคุณมากครับท่าน นาฬิกามอบให้แม่แล้ว ตอนนี้ลงมือได้แล้ว เชิญเลยครับ ทั่วทั้งลานประหารเงียบกริบ นายทหารผู้คุมตะลึงงันไปนานจึงค่อย ๆ ยกแขนขึ้นอย่างช้า ๆ และยากลำบาก ตามด้วยปืน 12 กระบอกที่ถูกยกขึ้นอย่างสั่นเทา........
................................................
คืนก่อนการปฎิวัติปลดปล่อย ภรรยาน้อยของเจ้าที่ดินใหญ่รายหนึ่งก่อนจะหนีไปที่ได้หวัน ได้นำกล่องไม้จันทร์หอมใบเล็กมาฝากให้สาวใช้ช่วยเก็บรักษา สาวใช้บอกกับเธอว่า คุณนายวางใจได้ ตราบใดที่ดิฉันยังมีชีวิตอยู่ กล่องไม้ใบนี้ก็ต้องอยู่ หลังจากปลดปล่อย สาวใช้มีครอบครัว สามีของเธอพบกล่องไม้จันทร์หอมที่เก็บซ่อนอย่างดีนี้โดยไม่ตั้งใจ ระแวงว่าในกล่องจะต้องซุกซ่อนเพชรนิลจินดาเอาไว้จะเปิดออกดูให้ได้ สาวใช้บอกว่า ฉันรับปากผู้อื่นไว้แล้ว หากคุณยังจะแตะต้องมัน ฉันจะแขวนคอตาย
ช่วงเวลาหลายปีที่ประสบกับภัยธรรมชาติ สาวใช้และสามีกับลูกสาวอีกสองคนอดอยากเกือบเอาชีวิตไม่รอด สามีเธอก็คิดถึงกล่องใบนี้อีก แต่กลับถูกเธอปฎิเสธอย่างเด็ดขาด ช่วง ปฎิวัติวัฒนธรรม สาวใช้ป่วยเป็นมะเร็ง ไม่มีเงินที่จะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล สามีเธอเสนอให้เปิดกล่องไม้ออกดู หากโชคดีมีของมีค่าในนั้นก็จะช่วยชีวิตเธอได้ แต่ยังคงถูกสาวใช้ปฎิเสธอย่างแข็งขัน
หลายสิบปีผ่านไป คุณนายผมขาวโพลนกลับมาที่บ้านเกิด สามีหม้ายของสาวใช้ผู้นั้นยกกล่องไม้จันทร์หอมที่ผนึกอยู่อย่างเดิมออกมามอบคืนเธออย่างเป็นทางการ ในที่สุดกล่องไม้ได้ถูกเปิดออกแล้ว ภายในกล่องกลับมีแต่จดหมายเก่า ๆ ปึกหนึ่ง สร้อยข้อมือที่ทำจากเปลือกหอย หินสี และเครื่องประดับไม้แกะสลัก ขลุ่ยไม้ไผ่ .......................
*** เกียรติยศด้านคุณธรรมของคนเราเมื่อเปรียบกับเกียรติยศของความมั่งมีร่ำรวยนั้นยิ่งใหญ่กว่ากันมากมายนัก ตั้งแต่โบราณมาเจ้าหรือผู้ครองนครมากมายไม่เคยเหลือซึ่งความทรงจำดี ๆอะไรไว้ให้ผู้คนแม้แต่น้อยก็มี แต่มีคนที่จนในทรัพย์สมบัติ แต่กลับร่ำรวยและยิ่งใหญ่ในคุณธรรม
*****
| Create Date : 21 สิงหาคม 2553 |
| Last Update : 21 สิงหาคม 2553 10:49:43 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 697 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ยังอ่านไม่ครบเลย
นกช้า
ที่พยายามจะ "บิน" ให้เร็วดังใจ