จ่ายเงิน
ชายขี้เหล้านั่งลงหน้าเคาน์เตอร์ สั่งอาหารราคา 26 เซ็นต์มากิน เขากินอย่างเอร็ดอร่อย ตอนที่ วิลเลี่ยม เจ้าของร้านเรียกเก็บเงินกับเขานั้น ชายขี้เหล้าไม่โกหก และก็ไม่ได้แสร้งทำเป็นคลำหาเงินในกระเป๋า หากแต่ล้วงเอากระเป๋ากางเกงที่เป็นรูโหว่ออกมาให้ดู
เขาพูดตรง ๆ เลยว่า ไม่มีเงิน
เจ้าของร้านตะคอกว่า แกไม่มีเงินแล้วเข้ามากินอาหารทำไม ของฉันต้องเสียเงินซื้อมานะ วิลเลี่ยมเจ้าของร้านกระโดดออกมาจากเคาน์เตอร์ ผลักชายขี้เหล้าตกจากเก้าอี้ ใช้ขวดน้ำอัดลมตีหัวของเขา แล้วถอยหลังไปหลายก้าว เห็นชายขี้เหล้าเลือดไหลอาบ ยังเข้าไปเตะซ้ำอีกหลายที
ผมเห็นชายขี้เหล้าเลือดไหลเต็มหน้า จึงเดินเข้าไปบอกว่า
อย่าตีเขาเลย คุณวิลเลี่ยม ผมจะจ่ายให้เอง 26 เซ็นต์
ชายขี้เหล้าพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างช้าๆ ตะกายไปจับเก้าอี้เอาไว้ จากนั้นเลื่อนไปเกาะที่เคาน์เตอร์ เกาะอยู่พักหนึ่งกระทั่งขาทั้งสองสั่นน้อยลง เขามองหน้าผมอย่างดุร้าย เก็บเงิน 26 เซ็นต์ของคุณไว้เถอะ คุณไม่ต้องจ่ายเงิน ตอนนี้ไม่ต้องแล้ว เมื่อครู่นี้ถือว่าฉันได้จ่ายเงินไปแล้ว
เขาเริ่มเดินออกไปข้างนอก ตอนเดินผ่านตัวผมเขายื่นมือมาจับที่หัวไหล่ผมพูดว่า ขอบใจมากไอ้หนู แต่ว่าตอนนี้มันสายไปเสียแล้ว เธอทำไมไม่จ่ายแทนฉันให้เร็วกว่านี้
ผมรู้สึกลำบากใจ ผมรอจนนานเกินไป กว่าจะช่วยเหลือจึงสายเกินไป
*** มีแต่จิตใจคิดที่จะช่วยเหลือนั้นไม่เพียงพอ ยังจำเป็นที่คุณจะต้องปฎิบัติการให้ทันเวลา ลองจินตการดูสิว่า คนคนหนึ่งตกลงไปในน้ำ หากไม่มีใครยื่นสองมือเข้าช่วยอย่างทันท่วงที เขาก็จะต้องถูกกระแสน้ำพัดหายไปในพริบตา
*****
| Create Date : 01 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 1 ธันวาคม 2553 7:40:59 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 426 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [