โรแมนติกของคนจน
ตอนเย็น ผมเดินเล่นมาถึงสะพานลอย เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังแบกเด็กสาวคนหนึ่งเดินขึ้นสะพานลอย หน้าผากของเขาชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ผมรีบเดินเข้าไปช่วยพยุงและถามเด็กหนุ่มว่า เธอป่วยใช่ไหมครับ ผมจะช่วยเรียกรถให้ไปส่งที่โรงพยาบาลนะครับ
มาถึงกลางสะพานลอย เด็กสาวก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมาทันที เด็กหนุ่มรีบขอโทษผมเป็นการใหญ่
ขอโทษนะครับ ขอบคุณมากเลย พวกผมกำลังเล่นกันอยู่ครับ
อะไรนะ ผมรู้สึกเขินปนโกรธนิด ๆ
เด็กสาวหัวเราะอยู่นานจึงจะหยุด บอกผมว่าวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานรอบปีที่ 3 ของพวกเขา พวกเขาขอลางานมาเดินเที่ยวบนท้องถนน เขาไม่มีเงิน ฉันไม่ต้องการให้เขาซื้อของขวัญอะไรทั้งสิ้น แต่เขามีแรง จึงขอให้เขาแบกฉันขึ้นสะพานลอย เพิ่งจะแบกขึ้นลงสามรอบเท่านั้นก็เหนื่อยแล้ว อีกหน่อยหากครบรอบ 30 ปีแล้ว ฉันจะให้เขาแบก 30 รอบ ให้ตาเฒ่าเหนื่อยตายไปเลย......... เด็กสาวคร่อมอยู่บนหลังของเจ้าหนุ่มนั่นหัวเราะเสียงดังขึ้นอีก
ที่ผ่านมาเข้าใจว่า ความโรแมนติกนั้นต้องมีดอกไม้ แสงเทียน และดนตรีเคล้าคลอ กลับไม่ยักจะรู้ว่าในโลกนี้ยังมีโรแมนติกอีกแบบหนึ่งคือโรแมนติกของคนจน
*** คนจนสุขใจก็คือสุขใจ อย่าได้ยึดเอามาตรฐานของผู้อื่นจึงจะ สุขใจ
*****
| Create Date : 16 กันยายน 2553 |
| Last Update : 16 กันยายน 2553 9:17:46 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 407 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [