|
ตามหาฝัน
ผมมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ โรเบิร์ต โมเต เขามีฟาร์มม้าอยู่ที่แซนซิโดร์ ผมขอยืมใช้บ้านที่กว้างใหญ่ของเขาเพื่อจัดกิจกรรมการกุศลในการจัดตั้งมูลนิธิเพื่อช่วยเหลือเยาวชนอยู่บ่อยๆ ในกิจกรรมครั้งที่แล้ว เขากล่าวในคำปราศรัยของเขาตอนหนึ่งว่า การที่ผมให้แจ๊คยืมใช้สถานที่ที่นี่นั้นก็เพราะมันมีมูลเหตุ ที่ผมจะเล่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเด็กชายคนหนึ่ง พ่อของเขาเป็นครูฝึกศิลปการขี่ม้า ตั้งแต่เล็กเขาต้องติดตามพ่อไปทุกหนทุกแห่งเพื่อทำการฝึกม้า คอกแล้วคอกเล่า ฟาร์มแล้วฟาร์มเล่า เนื่องจากต้องโยกย้ายถิ่นที่อยู่ไปทั่วทำให้กระบวนการการเรียนของเด็กชายไม่ราบรื่น เมื่อตอนมัธยมต้นครูคนหนึ่งให้นักเรียนในชั้นเขียนรายงานในหัวข้อ ความปรารถนาเมื่อฉันเติบโตขึ้น เขาเขียนพรรณายาว 7 หน้ากระดาษ บรรยายถึงความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ของเขา นั่นคือเขาอยากเป็นผู้ครอบครองฟาร์มม้าขนาดใหญ่ และยังเขียนแผนผังของฟาร์มบนเนื้อที่ 200 ไร่อย่างละเอียด บนผังมีสัญลักษณ์ของคอกม้า ตำแหน่งของลู่วิ่ง จากนั้นตรงกลางของฟาร์มยังสร้างบ้านขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่ใช้สอย 4000 ตารางฟุต เขาทุ่มเทมานะบากบั่นเพื่อบรรลุรายงานชิ้นนี้ วันรุ่งขึ้นนำไปส่งครู สองวันผ่านไปเขาได้รับรายงานคืนมา หน้าแรกของกระดาษถูกเขียนอักษร F สีแดงตัวใหญ่ ด้านข้างยังเขียนข้อความอีกแถวหนึ่งว่า "เลิกเรียนแล้วมาพบครูด้วย หลังเลิกเรียนเขานำรายงานและสมองที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความใฝ่ฝันไปพบครู ทำไมจึงให้ผมตกครับ ครูตอบเขาว่า " เธออายุยังน้อย อย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลย เธอไม่มีเงิน ภูมิหลังทางครอบครัวก็ไม่มี อะไรก็ไม่มี การจะสร้างฟาร์มฟาร์มหนึ่งต้องใช้เงินมหาศาล เธอต้องเสียเงินซื้อที่ดิน เสียเงินซื้อม้าพันธ์แท้ เสียเงินค่าดูแลพวกมัน เธออย่าเพ้อเจ้อไปเลย ครูยังพูดต่ออีกว่า ถ้าเธอยอมที่จะเขียนรายงานความปรารถนาที่ไม่นอกลู่นอกทางใหม่อีกครั้ง ฉันจะให้คะแนนเธอใหม่ เด็กชายคนนี้กลับมาบ้านคิดทบทวนอยู่หลายตลบ และแล้วเขาไปขอความคิดเห็นจากพ่อ พ่อของเขาได้แต่บอกเขาว่า ลูกเอ๋ย นี่คือการตัดสินใจที่สำคัญมาก ลูกต้องต้องตัดสินใจให้แน่วแน่ เขาคิดแล้วคิดอีกอยู่หลายวัน ตัดสินใจส่งรายงานฉบับเดิมกลับไป ไม่แก้ไขแม้แต่อักษรเดียว เขาบอกครูว่า ถึงแม้จะต้องได้ F สีแดงตัวใหญ่ ผมก็จะไม่ละทิ้งความฝันนี้ เวลานี้โมเตแสดงให้ทุกคนรู้ว่า ที่ฉันพูดถึงเรื่องนี้ เพราะว่าขณะนี้ทุกคนกำลังนั่งอยู่ในฟาร์มเนื้อที่ 200 ไร่ นั่งอยู่ในบ้านหรูที่มีพื้นที่ 4000 ตารางฟุต รายงานสมัยมัธยมฉบับนั้นผมยังเก็บถึงทุกวันนี้ เขาหยุดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อว่า ที่มีความหมายมากกว่านั้นก็คือ ฤดูร้อนเมื่อสองปีที่แล้ว ครูคนดังกล่าวพานักเรียนมาเข้าค่ายที่ฟาร์มของผมเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ก่อนจากไป เขาได้พูดกับผมว่า พูดขึ้นมารู้สึกละอาย ตอนเธออยู่มัธยม ครูเคยทำลายความมุ่งมั่นของเธอ หลายปีมานี้ ครูก็ยังคงพูดแบบเดียวกันกับนักเรียน แต่ยังโชคดีที่เธอมีความแน่วแน่ยืนหยัดในความฝันของตนเอง *** ไม่ว่าจะทำอะไร เชื่อมั่นตนเอง อย่าปล่อยให้คำพูดของผู้อื่นทำลายคุณ ควรตัดสินใจด้วยตนเอง ตามหาฝันของตนเอง *****
Create Date : 16 สิงหาคม 2553 |
Last Update : 16 สิงหาคม 2553 12:39:12 น. |
|
0 comments
|
Counter : 499 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|