อุดมการณ์ที่หายไป
ที่ทะเลสาบแห่งหนึ่งใกล้เมือง มีหงส์หลายตัวมักจะว่ายน้ำอยู่ที่นั่น หลายคนเจาะจงขับรถมาเพื่อดูพวกมัน ก็เพราะท่าทางที่สง่างามของพวกมัน
พอนานเข้า มีคนถามผู้เฒ่าที่ตกปลาริมทะเลสาบว่า หงส์เป็นนกตามฤดูกาล ฤดูหนาวมันควรจะบินลงใต้ แต่ทำไมหงส์เหล่านี้กลับอยู่ประจำที่นี่ทั้งปี ยิ่งกว่านั้นยังไม่เคยเห็นพวกมันบินมาก่อนเลย
โอ้มันง่ายมากมิใช่หรือ ขอเพียงพวกเราป้อนอาหารให้มัน รอพวกมันกินจนอ้วนแล้ว มันก็บินไม่ไหวเอง ถึงเวลานั้นพวกมันไม่อยากอยู่ที่นี่ก็ต้องอยู่
ที่ลานจอดรถหน้ามหาวิทยาลัยเซ็นท์จอนห์ จะมีนกสีเทาอยู่ฝูงหนึ่งบินโฉบไปมา ขอเพียงพวกมันเห็นมีคนทิ้งของกินลงพื้น พวกมันจะร่อนลงมาจิกกินทันที
พวกมันมีปีกสั้นๆ ปากยาวๆ มีครีบที่ขา นางนวลดำ ชนิดนี้ เดิมทีก็คือนกทะเลชนิดหนึ่ง เพียงเพื่ออาหารขยะในเมืองพวกมันยอมละทิ้งมหาสมุทรที่เป็นของตน ยอมที่จะเป็นนกเก็บขยะ
หงส์ในทะเลสาบมีท่วงท่าที่สง่างามจริงๆ นกนางนวลนอกหน้าต่างก็บินโฉบไปมาอย่างงดงามเหลือเกิน แต่ทุกครั้งที่เห็นห่านป่าบินเรียงแถวบนท้องฟ้าสูง ดูคล้ายตัวโน็ตที่พลิ้วไหว ยามเห็นนางนวลถลาลมบนท้องทะเล ราวกับลายคลื่นบนเวหา ก็ให้รู้สึกเศร้าแทนพวกมันกลุ่มแรกข้างต้นจริงๆ
*** ผลของการถูกเลี้ยงดูก็จะสูญเสียพลังที่โบยบิน
*****
| Create Date : 09 กันยายน 2553 |
| Last Update : 9 กันยายน 2553 7:51:30 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 413 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอบคุณค่ะ