สิงโตป่วย
สิงโตป่วย
สิงโตเฒ่าร่างกายอ่อนแอ ไม่สามารถออกไปหาอาหารเองได้ นอนอยู่แต่ในถ้ำ มันรู้สึกหายใจก็ยังลำบาก พูดจาก็ไร้เรี่ยวแรง ดูเหมือนอาการเข้าขั้นโคม่า
ข่าวนี้แพร่กระจายไปท่ามกลางสรรพสัตว์อย่างรวดเร็ว เหล่าสัตว์ล้วนต่างเศร้าโศกสงสารสิงโตเฒ่ามาก พวกมันเดินทางมาเยี่ยมสิงโตเฒ่า ใครจะรู้ได้ว่า สิงโตเฒ่าที่นอนอยู่แต่ในถ้ำได้จับสัตว์ที่มาเยี่ยมกินเสียตัวแล้วตัวเล่าอย่างง่ายดาย
สุนัขจิ้งจอกรู้สึกสงสัยในเรื่องนี้ ในที่สุดก็เดินทางมาดูให้แน่ชัด มันยืนอยู่จุดที่ไกลออกไปแล้วถามสารทุกข์สุกดิบของราชาแห่งสัตว์ด้วยความนอบน้อม สิงโตตอบว่า โอ เพื่อนที่รักของข้า เป็นเจ้าเองหรือ ทำไมยืนเสียไกลปานนั้น มา มา เพื่อนรัก มาพูดคุยข้างหูของสิงโตผู้น่าสงสารนี่หน่อยเถิด ข้าจะไม่ไหวแล้วล่ะ
ขอพระเจ้าคุ้มครองท่านด้วย สุนัขจิ้งจอกตอบ โปรดอภัยให้ข้าด้วย ข้าอยู่ที่นี่นานไม่ได้ บอกตรงๆ ข้ารู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างยิ่ง ข้าเห็นแต่รอยเท้าที่เดินเข้าถ้ำไป แต่ไม่เห็นรอยเท้าที่เดินออกมาเลย
*** การใคร่ครวญก่อนค่อยลงมือกระทำเป็นเหตุผลที่ฟังดูง่ายแต่ทำยาก การทำอะไรวู่วามรังแต่จะทำให้ตนเองตกอยู่ในที่นั่งลำบาก
*****
| Create Date : 05 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 5 กรกฎาคม 2553 16:43:40 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 572 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [