|
ดุจดั่งดวงใจ ผู้เขียน : ริญจน์ธร สนพ.อรุณ (ครั้งแรก/มี.ค. 2554)
เรื่องย่อ(จากสนพ.):
ดุจดั่งดวงใจ ตำนานแห่งรักเหนือความตาย ที่สุดแห่งการเดินทางของสองดวงใจ ระหว่างเทพเจ้าและมนุษย์ เมื่อได้มาบรรจบ พบเพื่อผูกพันนิจนิรันดร์...
เทพฮาเดส ราชันผู้ครองบัลลังก์แห่งยมโลก เทพผู้เย็นชา ดุดัน หากหทัยอันเคยเยือกเย็นดุจภูผาน้ำแข็งกลับหลอมละลายลงเมื่อได้พบกับ พริมา หญิงสาวชาวมนุษย์ผู้มีดวงจิตพิสุทธิ์ ...
การพบกันครั้งแรกนั้น พระองค์ทรงขโมยจุมพิตจากเธอเพื่อฟื้นฟูพระวรกายที่บาดเจ็บ หนึ่งเดือนต่อมา พริมาถูกปีศาจจับตัวลงมายังยมโลกเพื่อถวายเป็นบรรณาการแด่เทพฮาเดส พระองค์ทรงช่วยหญิงสาวไว้ หากเมื่อเวลาผ่านไป พริมาคิดจะกลับขึ้นไปยังโลกเบื้องบนอีกครั้ง โดยไม่รู้ตัวว่าชะตาชีวิตของตนได้ขาดลงแล้ว นั่นเท่ากับขึ้นไปตาย !!!
เทพฮาเดสไม่อาจปล่อยให้เธอจากไปได้ จึงนำร่างไร้วิญญาณของเธอกลับลงมายังยมโลกอีกครั้ง และเฝ้าติดตามหาดวงวิญญาณของเธอกลับคืนมา ทว่า...เมื่อเธอฟื้นคืนชีวิต เธอกลับจำสิ่งใดไม่ได้เลย... พระองค์จึงพาเธอออกเดินทางไปยังขุนเขาโอลิมปัส เพื่อตามหากระจกแห่งความทรงจำ...
ที่ขุนเขาโอลิมปัสกำลังเกิดเหตุร้าย เนื่องจากเทพโพไซดอนคิดจะช่วงชิงบัลลังก์มหาเทพ... เทพฮาเดสจึงต้องต่อสู้กับเทพโพไซดอน...
เรื่องราวก็ตามเรื่องย่อข้างบนนั่นแหละค่ะ (สำนักพิมพ์เค้าย่อไว้ละเอียดลออดีจัง...)
หลังอ่าน...บอกตัวเองว่า โอยยย....นิยายอะไรเนี่ย...หวานซะไม่บันยะบันยัง!!!
อ่านไปใจหวิว ๆ กับบทรักอันแสนหวานของเทพผู้เป็นถึงราชันแห่งยมโลก กับสาวน้อยชาวโลก
เล่มนี้อ่านเพื่อใช้ตอบโจทย์ตัวเอกเป็นอมนุษย์ค่ะ...
เรื่องนี้พระเอกเป็นเทพ...มีดีกรีเป็นถึงองค์ราชัน... ดังนั้นเรื่องรูปร่างหน้าตานี่ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะหล่อเหลาสยบใจสาวน้อยสาวใหญ่... ทั้งปีศาจ ทั้งมนุษย์ได้มากมายขนาดไหน
ก็...อ่านเล่น ๆ เพลิน ๆ ได้ค่ะ นับถือในความพยายามของคนเขียน...
ดูเหมือนเธอต้องทำการบ้านไม่น้อยเชียวแหละในเรื่องของเทพตำนานต่าง ๆ และการนำมาผูกร้อยเป็นนิยายแฟนตาซีแบบไทย ๆ เธอก็ทำได้ไม่เลวเลยทีเดียว สำนวนภาษาก็ลื่นไหล อ่านได้ไม่สะดุดค่ะ... แต่หลายคน(รวมทั้งจขบ.) อาจจะรู้สึกว่า...มันหวานจนเลี่ยนไปไหมอ่ะ...?
อ้อ...ใครที่ชื่นชอบแฟนตาซีแนว ๆ มิติมหัศจรรย์ หรือ สุดขอบจักรวาลของคุณจุฑารัตน์ นิยายเรื่องนี้ คิดว่าพอกลมกลืนไปด้วยกันได้ค่ะ
*หยิบมาอัพบล็อกวันนี้ เพราะเริ่มๆ จะรู้ตัวว่าชักจะดองบล็อกไว้นานเกินไปแล้ว แหะ ๆ
|