งานส่วนใหญ่ของคุณกฤษณา จะออกแนวสะท้อนสังคม และให้ข้อคิดค่ะ

ไม่ว่าจะเพิ่งเขียนหรือเขียนไว้นานแล้ว คุณค่าของหนังสือจะคงอยู่เสมอ

เห็นชื่อเรื่องแล้วนึกถึงเพลงนี้

ถูกตาต้องใจ ต้องมนต์ของใครคนหนึ่ง
หลงไปเก็บเขามาคำนึง จนติดตรึงหทัย
อกเอยลืมตน ต้องมนต์เสียจนเป็นไข้
เพราะเป็นโรคหัวใจอาลัย
เฝ้าครวญเพ้อไปเต็มกลั้น

สมัยสาวๆ ร้องบ่อย ฮ่า

เป็นหนังสือคุณกฤษณาที่ชื่อไม่คุ้นเลยค่ะ ขอบคุณที่เอามาแนะนำกัน

ชื่อหนังสือ โดนใจจังค่ะ...

เห็นดว้ยค่ะว่างานของ"กฤษณา อโศกสิน"มักสะท้อนสังคม
ความจริงก็ชออ่านนิยายแนวนี้พอสมควรค่ะ
แต่ลึกๆยังต้องการความหวานในชีวิต
เลยหนักไปทางนิยายของ"ดวงตะวัน"
และ"ปิยะพร ศักด์เกษม"เพราะ
ค่อนข้างลงตัวระหว่างความหวานและขม
และยังสะท้อนสังคมได้ดี

"สมมุติว่าเขารักฉัน"
ตั้งใจจะเตือนสติใครบางคนรึเปล่าคะ อิ อิ อิ

คิดถิงค่ะ

อยากอ่านจำเลยรัก น้าแม่ไก่มีก่อเจ้า

น่าสนใจค่ะ
เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านเลย ^ ^

ใช่เลยค่ะคุณ Jevanni

ฮ่า...ฮ่า...ร้องเพลงได้เหมาะกะวัยจริง ๆ คุณลูกสาวฯ อิอิ ไม่รู้ว่าเพลงกะนิยายอย่างไหนมาก่อนกันนะคะ ชื่อเดียวกันเลย

คุณ bitter sweet ฯ คะ ชื่อนิยายของนักเขียนชั้นครูมักจะโดนอย่างนี้เสมอค่า...

คุณ Nikanda ...แม่ไก่ชอบหมดแหละค่ะ...ไม่ว่าจะเป็นดวงตะวันหรือปิยะพร...ขอให้เป็นนิยายเหอะ อ่านได้หมด

ตุ๊กแก !
เอ๋...ใครปล่อยตุ๊กแกมาเดินแถวนี้น๊า...

หนูเกื้อ...จำเลยรักบ่มีเจ้า...เกยมีแต่หายไปแล้ว เป็นหนังสือไม่หนุกมากเหมือนละครทีวีเท่าไหร่นะ
แต่นิยายของคุณชูวงศ์ก็น่าอ่านเยอะเลย เดี๋ยวเอามาบอกเล่ามั่งดีกว่า

คอนเฟิร์มค่ะคุณศรีสุรางค์ว่าน่าอ่าน น่าอ่าน

อยากจะสารภาพว่าไม่เคยอ่านงานของคุณกฤษณา อโศกสินเลยค่ะ

แหะๆ

น่าอ่านจังเลยค่ะแม่ไก่
เปิ้ลเคยอ่านเรื่องรากแก้วค่ะ
เรื่องนี้สนุกดีเหมือนกันนะคะ
แต่ตอนที่อ่านอายุยังน้อยมาก
เลยยังเข้าไม่ถึงเนื้อเรื่องเท่าไหร่เลยค่ะ
พอมาอ่านอีกทีตอนโตแล้ว
ค่อยรู้เรื่องมากขึ้นหน่อย อิอิ

แค่ชื่อก็โดนใจคนอกหัก