|
บัลลังก์แสงเดือน
ผู้เขียน : ปิยะพร ศักดิ์เกษม
ผู้พิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ (ครั้งที่ ๕ /๒๕๔๔)
เรื่องย่อ(จากสำนักพิมพ) :
มนทกานต์ นางเอกของเรื่อง เติบโตขึ้นมาด้วยความรู้สึกขมขื่นที่เก็บกดอยู่ลึกๆ เพราะรู้สึกว่าแม่ไม่รัก
แม่ทิ้งตัวเองและพ่อไปใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนกับผู้ชายคนใหม่ที่มีเจ้าของแล้ว นั่นคือสิ่งที่เธอรับรู้มาในวัยเด็ก
แต่แล้วก็มีเหตุให้เธอต้องบินไปยังประเทศที่แม่อยู่เพื่อทำงานชิ้นหนึ่ง นี่คือสิ่งที่เธอได้รับมอบหมายมา
เธอไม่รู้อะไรมากไปกว่านี้ เธอไม่รู้ว่า ทั้งหมดนั้นเป็นแผนการของคีริศ หลานชายคนเดียวของสามีคนใหม่ของแม่
พระเอกของเรื่อง ที่ กุ เรื่องทั้งหมดขึ้นมา...
เพื่อให้เธอได้ไปใช้ชีวิตกับแม่ของเธอซึ่งมีชีวิตเหลืออยู่ในโลกนี้อีกไม่มากนัก
เธอมีความสุขกับธรรมชาติที่งดงามที่นั่น
และกับผู้คนที่เธอเคยรู้จักมักคุ้นในสมัยที่ได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นระยะหนึ่งในวัยเด็ก
ได้ใกล้ชิดกับแม่มากพอที่จะตระหนักว่า แม่นั้นรักเธอมากเพียงใด...
และเธอเองก็โหยหาแม่มาตลอดชีวิตมากเพียงใด
และในระยะสุดท้ายของชีวิตแม่ ความลับที่แม่เพียรปิดเธอมาตลอดก็เผยออกมาโดยบังเอิญ
และมันได้คลี่คลายปมขมๆ ในชีวิตของเธอจนหมดสิ้น ...
ขณะเดียวกันก็เพิ่มความรู้สึกผิดในการกระทำไม่ดีต่างๆ นานาที่เธอเคยทำต่อแม่ให้มากขึ้นด้วย
อีกทั้งทิฐิผิดๆ อันเป็นคุณสมบัติประจำตัวเธอมาตลอด
ก็เกือบทำให้เธอต้องสูญเสียความรักที่มีค่ายิ่งสำหรับหัวใจของเธอไป...
หลังอ่าน...
ต้องขอบคุณเรื่องย่อจากสำนักพิมพ์ที่...เล่าเรื่องได้ละเอียดลออจนไม่ต้องเล่าอะไรเพิ่มเติมอีกแล้ว...
นิยายเล่มนี้อ่านเป็นรอบที่สามแล้วค่ะ...
และก็ชอบมากขึ้น ๆ ตามจำนวนครั้งที่ได้อ่าน...
อ่านครั้งแรกก็ได้ความรู้สึกซาบซึ้งใจกับความรักของแม่ที่ยอมเสียสละ
เป็นแม่ที่แย่และเห็นแก่ตัว ในสายตาของลูก
เพื่อปกป้องเธอไว้จากแง่มุมอันเลวร้ายของโลกผู้ใหญ่...
อ่านรอบที่สอง เก็บรายละเอียดได้เพิ่มเติมอีกนิดถึงการค่อย ๆ คลี่คลายของปมที่อยู่ในใจนางเอก...
ชอบนิทานหรือตำนานของทะเลสาบรูปพระจันทร์เสี้ยวที่พระเอกเล่าให้นางเอกฟังมาก...
ชวนดึ่มด่ำและโรแมนติกจริง ๆ...
มาอ่านรอบหลังนี้...ชื่นชมการวางพล็อตและฉากของนิยาย... โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับการแย่งชิงอำนาจทางการเมือง...
โดยฉากของนิยายเป็นประเทศ(สมมติ)เล็ก ๆ ประเทศหนึ่งที่เคยเป็นอาณานิคมของประเทศตะวันตก
และกำลังดิ้นรนเพื่อตั้งตัวเป็นประเทศที่มีการปกครองในระบอบประชาธิปไตย...
หลายช่วงหลายตอนมันช่างบังเอิญสอดคล้องกับความเป็นไปของการเมืองในประเทศสารขัณฑ์แถว ๆ นี้...
ในห้วงเวลานี้เหลือเกิน
ทั้ง ๆ ที่นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเขียนไว้ตั้งแต่ประมาณสิบกว่าปีมาแล้ว...
(อย่างน้อยก็ก่อนเหตุการณ์กลางเดือนกันยาปี 49 ล่ะ)
เห็นด้วยเป็นที่สุดกับความตอนหนึ่ง ที่ผู้เขียนบอกว่า...
"อำนาจเป็นของแปลก...ถ้ามีอยู่ในมือมาก ๆ นาน ๆ ก็เหมือนกับมันจะส่งผลถึงสมอง...
ทำให้ผู้ถือหลงใหล ฟั่นเฟือน...บางครั้งขั้นตอนการคิดวิเคราะพ์เรื่องความถูกต้อง
เรื่องการควรไม่ควร ถึงกับเสียหายไปเลย..."
สรุปว่า...ชอบมาก ๆ อ่านกี่ครั้งกี่หนก็ยังชอบ...
และอ่านกี่รอบ ๆ ก็ได้แง่คิด มุมมองใหม่ ๆ ต่อโลกและชีวิตอยู่เสมอ ๆ
อีกทั้งชื่อของนักเขียนท่านนี้เป็นการันตีเรื่องสำนวนภาษาที่นุ่มนวล อ่อนหวานและละเมียดละมุนได้เป็นอย่างดีค่ะ
*อ้อ...นิยายเรื่องนี้ได้รับรางวัลชมเชยประเภทนวนิยาย จากการประกวดหนังสือดีเด่น ประจำปี พ.ศ.๒๕๔๕ ของคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ (จากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ประจำปี ๒๕๔๕)ด้วยค่ะ
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
